PPŁK JÓZEF WACŁAW ROKICKI |
|
Ppłk Józef Wacław Rokicki, pseudonim Karol - urodzony w 1894. W Kampanii Wrześniowej w sztabie Dowództwa Okręgu Korpusu II Lublin. Od września 1941 jest komendantem głównym Narodowej Organizacji Wojskowej. W powstaniu w Wydziale III sztabu Komendy Okręgu Warszawa AK, od 18 sierpnia jest komendantem Obwodu Mokotów, następnie pełni obowiązki dowódcy 10. DP AK im. Macieja Rataja. Bez porozumienia z głównodowodzącym wydaje rozkaz ewakuacji Mokotowa nocą z 26 na 27 września i sam również przedostaje się kanałami do Śródmieścia. Gen. „Monter” próbuje odwołać rozkaz, depesze nie docierają na czas. Dowódca powstania powołuje komisję o charakterze sądu wojskowego, która negatywnie ocenia postępowanie Rokickiego. Po wyjściu z niewoli pozostaje on na emigracji, osiadając w Paryżu. W 1957 wraca do kraju. Odznaczony czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi (1928), Medalem Niepodległości (1933), Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami (3 maja 1944). Umiera w 1976.
|