alema

Arriba Soraya para Eurovisión!
A canción portuguesa non ‘pita’

Xa de volta en Lisboa con Nuno, comprobo que por culpa das eleccións perdín algo moi importante: a selección das cancións que representarán a España e a Portugal en Eurovisión. Eu, sinceramente, a pesar de que Lisboa é a miña cidade adoptiva temporal, téñoo claro: mellor mil veces “La noche es para mí” de Soraya que “Todas as ruas do mundo“ de Flor-de-lis. Comparade vós. Non hai nin punto de comparación. Ra-ra-rá Soraya vencerá. (de feito aparece como favorita nalgunhas quinielas)

Está visto: todo son malas noticias para o reintegracionismo.

5 comments Marzo 3rd, 2009

Ermitas Valencia: “As discusións pola norma crean incerteza arredor do galego”

Aos seus 31 anos, Ermitas Valencia é a máxima responsable de Normalización Lingüística nun concello, o da Coruña, que está entre os máis castelanizados de Galicia. De feito, A Coruña, Ferrol e Vigo son os únicos municipios do país onde os galegofalantes habituais son menos do 20% da poboación. Concelleira, membro do consello nacional do BNG e flamante asinante da causa ‘bueno é galego’, Ermitas Valencia non ve utópico pensar que A Coruña volva ser algún día maioritariamente galegofalante. Asegura ademais que “non ten dúbidas” de que o galego e o portugués son a mesma lingua, pero cre tamén que as liortas a causa da norma non fan máis que xerar “máis incerteza” arredor do idioma.

Que panorama encontraron os equipos de normalización lingüística cando empezaron a traballar en serio na Coruña?

O SNL do Concello da Coruña leva funcionando desde fai escasamente un ano. A situación non é fácil, nen pola situación na que collimos a administración municipal, na que o galego non existía, nen pola situación de acoso que na actualidade existe a calquera actividade que busque mellorar a situación do idioma.

Canto dano lle fixo o ‘vazquismo’ á consideración social do idioma?

Na Coruña, por desgraza, aos 40 anos de franquismo témoslle que sumar 20 de vazquismo. Estas dúas etapas non se diferenciaron en nada no tocante ao idioma.

Cales foron ao seu entender os mellores acertos feitos en normalización lingüística na Coruña e, sobre todo, onde queda máis traballo por facer?

Penso que o camiño que levamos andado aínda é pequeno para poder facer unha avaliación dos acertos. A miña idea é que, a pesar da situación, a maioría da poboación, que non é precisamente a que ten o control dos medios, ten un sentimento positivo cara ao idioma, polo que estamos constatando que todas as actividades que requiren participación directa da cidadanía están sendo un éxito. A nivel da administración interna do Concello, a cousa vai máis lenta.

Algún día A Coruña será unha cidade maioritariamente galegofalante ou ese obxectivo é case utópico?

Para nada é unha utopía. Se aplicaramos unha boa planificación nas políticas de normalización eu estou convencida de que o galego se recuperaría axiña en todo o país.

Pode darse por concluída a batalla do topónimo?

A nivel legal, sempre que o BNG estea no goberno municipal, non haberá máis recursos. No día a día, aínda hai moito nostálxico con poder que, en canto pode, plántache o L ao mínimo descoido.

Cal é a mellor resposta ante recentes campañas nas que se asegura que o castelán está discriminado en Galicia?

Convidar a cidadanía en xeral, aos que lles preocupa a situación do galego pero sobre todo aos que non, a reflexionar sobre a realidade que ven todos os días ou que demostran informes, como o último do Consello de Europa.

Ata que punto as liortas normativistas poden ser un factor en contra da normalización?

Na miña opinión, a día de hoxe, as discusións normativistas están moi restrinxidas ás persoas cun interese especial pola lingua. Penso que non é un tema que estea na sociedade. En xeral, existen moitas dúbidas na xente á hora de escribir en galego, e discusións arredor da norma do galego non fan máis que criar maior incerteza arredor do idioma.

Que opina do reintegracionismo? O galego e o portugués son o mesmo idioma? Que lle parece a creación da Academia Galega da Língua Portuguesa?

Se viviramos nun país normal, unha norma o máis achegada ao portugués sería o mellor futuro para o idioma. Eu non teño dúbidas de que sexan o mesmo idioma e coido que deberíamos intentar achegar o galego ao portugués, respectando sempre as peculiaridades do primeiro. A creación da Academia Galega da Língua Portuguesa penso que pode ser positivo á hora de dar a coñecer a riqueza da lusofonía no noso país e tamén para que a lusofonía nos teña en conta a nós.

Por que se decidiu a apoiar a campaña do ‘bueno é galego’?

Eu sempre falei en galego e levo dicindo “bueno” toda a vida, así que, penso que vai ser máis fácil que os señores da rúa Tabernas o acepten no seu dicionario a que eu deixe de dicer “bueno”.

54 comments Xaneiro 29th, 2009

Desmóntase o argumento dos cartos:
a AGAL empeza a contratar ‘funcionarios’

Un dos argumentos que adoitan empregar os reintegracionistas para atacar os que utilizan a norma RAG é que a súa militancia no galego oficial é “por cartos”. Pois ben, estas acusacións empezan a perder forza desde hoxe, data do anuncio de convocatoria dun posto de traballo para a AGAL.

E cal sería a función do novo currito da Associaçom Galega da Língua? Pois “desenvolver actividades relacionadas com a gestom e manutençom da comunidade do Portal Galego da Língua, bem como ajudar nos labores administrativos e de comunicaçom, e na angariaçom de fundos para a associaçom“. ["Angariaçom" significa, segundo o Estraviz, o "processo de obtençom, conquista e de angariar donativos, anúncios, assinaturas"... así que se tiveches que consultar o dicionario para saber que significaba, se cadra non estás á altura do posto ]

O salario cal sería? Pois 20.000 euros brutos anuais, o cal non está nada mal cos tempos que corren. E o mellor de todo: o contrato é de 12 meses e existen posibilidades de prorrogalo! Wow. Mirade estes reintegracionistas como se moven! Agora ata van ter un funcionario dedicado aos labores de mantemento das súas webs! Moitos parabéns!

Chámalle burro ao cabalo. De onde sacarán tanta pasta como para pagar un funcionario? Só das achegas dos socios? Ou é non será que tamén reciben por outras vías? As administracións públicas financian dalgún xeito as actividades da AGAL, as actividades do reintegracionismo? A Academia Galega da Língua Portuguesa vive do aire?

Que conste que o futuro funcionario da AGAL non é a única persoa que vive hoxe en día directa ou indirectamente do reintegracionismo, postura que, como xa demostramos, ten unha visibilidade case nula na lusofonía. Consultando o PGL, pode verse que o grupo de investigación Gálabra, da USC, acaba de crear Holística, unha consultoría sobre a lusofonía, que ten dúas persoas contratadas. Para o Novas da Galiza e a súa filial Inova, ata catro persoas reciben estupendos “estipêndios“. Tamén Edições da Galiza, editora do Atlas Histórico da Galiza, “está perto da súa profissionalizaçom”, sempre segundo se pode ler no PGL.

Conclusión: É posible vivir do papo do reintegracionismo. Así que, por favor, non volvan caer no argumento dos cartos. Estamos fartos de que nos digan que nos “vendemos” a unha determinada norma e que rexeitamos outras por diñeiro. Xa está demostrado que se pode vivir do reintegracionismo tamén.

PD: A verdade é que, estando no paro como estou, ese posto que ofrece a AGAL non está nada mal. Pero teño un problema moi gordo: eu só sei escribir en galego e en portugués… Non coñezo en profundidade a norma híbrida.

26 comments Xaneiro 19th, 2009

A crúa realidade
Os filólogos portugueses estudan literatura angolana e ‘graffiti’ pero galego, nin mu

Un dos aspectos onde se demostra máis claramente a falta total de interese polo galego na lusofonía en xeral e de Portugal en particular vén do sistema educativo e, máis concretamente, da Universidade. Un desprezo que, por outra parte, contrasta cos achegamentos que dá o chamado “isolacionismo” coa aprendizaxe do portugués, a pesar das proclamas que algúns se encargan de espallar. E para iso só hai que comparar dúas variables:
1) O galego que estudan os futuros filólogos portugueses
2) O portugués que estudan os futuros filólogos galegos
Atendan ben a este artigo, meus queridos amigos reintegratas e simpatizantes, porque se cadra van quedar de pedra… tanto ou máis como quedei eu.

Empecemos a responder a primeira cuestión. Que estudan os que fan o equivalente a Filoloxía Portuguesa en Portugal? Acudimos á web da Universidade do Porto para consultarmos o programa de estudos da chamada Licenciatura em Estudos Portugueses e Lusófonos e comprobamos que non existe nin unha soa materia, nin unha soa, dedicada en exclusiva ao estudo do galego (ou do dialecto galego, como lle chamarían algúns). Nada. É máis: os alumnos desa facultade teñen como obrigatoria unha materia de Literatura Angolana (6 créditos), pero non existe nin sequera a posibilidade de ter como optativa unha triste áula de literatura galega.

Vendo o programa de estudos, demóstrase que se lles dá máis importancia por exemplo ás Literaturas Orais e Marginais (12 créditos), onde se analizan, iso si, os graffiti, ese tema que dominan tan ben algúns reintegracionistas galegos. Cabería pensar que no interior dalgunha materia si se trata o tema galego, pero non… En ningunha disciplina se inclúe o galego como unha variedade do portugués. En ningunha. Unicamente se trata a cuestión galega e, de pasada, cando se estuda Literatura Portuguesa Medieval (o de Galego-Portuguesa non aparece nin sequera no título da materia). Da Idade Media para adiante non existe nin a nosa literatura nin a nosa lingua. Nada de nada. Un escándalo que, por certo, se repite noutras universidades portuguesas.

Moi ben… Comparemos isto agora co portugués que estudan os alumnos da Facultade de Filoloxía Galega na Universidade de Santiago de Compostela, carreira tan denostada polos reintegracionistas. O programa déixao ben clariño. No primeiro curso, hai que facer obrigatoriamente 12 créditos de Lingua Portuguesa, e no segundo curso, outros 12 créditos obrigatorios de Introdución á Literatura Portuguesa. Como optativa, hai tamén a opción de estudar Lingüística Contrastiva Galego-Portuguesa.

Aí o tedes. Queda clara unha vez máis que o interese entre o galego e a “lusofonía” non é recíproco, nin de lonxe. A canción volve repetirse, coma noutros moitos ámbitos. Os galegos, como non pode ser doutro xeito, interesándose e afondando na lingua irmá. E os portugueses, como queda patente, ignorando case completamente todo o que ten que ver co galego. Esa é parte da realidade que seguro que moitos non queren afrontar.

(Continuará)

40 comments Xaneiro 14th, 2009

É posible aprobar títulos de portugués falando galego? A resposta debería ser non

Hoxe tráiovos outro exemplo evidente e práctico de que galego e portugués non son a mesma lingua. E é que cando nós os galegos nos examinamos de portugués oral non deberiamos de obter un aprobado falando directamente o galego que empregamos para falar por casa. Nas escolas de idiomas pode haber algún profe pro-reintegrata que faga a vista gorda, pero nos títulos que outorgan as autoridades lingüísticas lusófonas a cousa xa non é tan sinxela.

É normal. Cando un estuda portugués, debe asumir o léxico, a sintaxe… e como non, a fonética e a prosodia da lingua portuguesa! E non esixilo por parte do profesorado sería unha grave irresponsabilidade, unha prevaricación. Os que examinan de portugués oral deben asegurar que os alumnos se expresen dunha maneira comprensible para unha persoa de lingua portuguesa… e sinceramente, en moitos casos, mesmo que a fonética dun alumno sexa perfecta en galego, non ten por que alcanzar ese nivel de comprensión en portugués.

Do mesmo modo, tampouco sería normal que un alumno portugués viñese a Galicia a facer cursos de galego e aprobase a parte oral falando en portugués sen mudar minimamente a súa fonética e ata o seu sotaque. E todo porque o sistema fonético galego é bastante diferente do portugués, moito máis rico en vogais e cunha forma de sesear para nós moi difícil de arremedar.

A ver… imaxinemos. Se un alumno castelanfalante leva un suspenso porque non sabe pronunciar os enes velares de “camión”, “unha” e “ben”, a mesma nota -un suspenso- merece un portugués que non demostre a súa destreza con ese fonema xenuíno galego. Do mesmo xeito, un alumno galego tampouco merecería aprobar portugués se non sabe distinguir entre jacto e chato ou se non sabe pronunciar con xeito as vogais nasais ou as consoantes sibilantes.

Eu sempre o digo. Para os galegos, aprender portugués é fácil e difícil ao mesmo tempo. Fácil porque existe unha proximidade lingüística innegable. E difícil porque moitas veces damos por boas en portugués cousas que en realidade non o son, que en portugués soan “raras”, que denotan que non estamos a falar “niquelado” o idioma… E vouvos dicir máis. Eu, cando aprendía portugués en Portugal, ás veces sentía mesmo envexa dos estranxeiros que sabían pronunciar mellor o portugués ca min simplemente porque partían de cero na fonética, cousa que a nós os galegos non nos pode pasar.

E outra lección básica que saquei alí: canto máis portugués sei, máis galego me sinto.

28 comments Xaneiro 12th, 2009

Urxente:
Bueno é euskera (ou éuscaro) :D

Interrompemos o normal desenvolvemento deste blog para informarvos dun descubrimento casual e de última hora. A interxección ‘bueno’ é euskera, forma parte oficialmente do idioma vasco. A pista déunola o lehendakari Ibarretxe dicindo en reiteradas ocasións a palabra ‘bueno’ na conferencia de prensa que deu para anunciar a data das eleccións vascas. Pois ben, meus amigos… Tachán. Isto é o que di o dicionario de euskadi.net:

BUENO
lok. Heg. herr.
bueno
Bueno, zer moduz pasatu duzue?: bueno, ¿qué tal lo habéis pasado?

Comprobade vós mesmos. Eu non digo máis. Só canto e son feliz. Lalalalalalala.

23 comments Xaneiro 4th, 2009

Última hora:
Os reintegratas, sen o seu xoguete favorito
Chuza!, pechada por reintegracionismo

Ao final, tiña que pasar. Tanto lusismo acaba pasando factura. Chuza!, a rede social de promoción de noticias, foi vítima do seu exceso de reintegracionismo. As presións dos sectores máis galeguistas conseguiron o seu obxectivo: pechar o xoguete que máis proxección lles está dando aos seareiros do NH. Non son eu partidario do peche de páxinas web, pero creo que xa ía sendo hora de que algúns levasen un tirón de orellas… sobre todo por chamarlle galego ao que evidentemente non é galego. Que será o próximo en caer? O PGL? Hoxe é un gran día para o independentismo.

Esta é a mensaxe que reciben os que intentan entrar en Chuza!. Proba, proba! Escribe chuza.org e/ou derivados no navegador do teu computador. Chuza! pechou por reintegracionismo. Mhwahuahuaha.

47 comments Decembro 28th, 2008

Cesare: “Se a lingua galega desaparece, non será nada terrible”

Coñecín a Cesare na miña terra natal, en Chuza!, e sempre me chamaron a atención as súas opinións contra a corrente, coas que eu me sinto tan identificado. Incomprendido e criticado pero tamén aplaudido e respectado, está claro que este personaxe dixital non deixa indiferente. Pois ben. Hoxe imos coñecelo un pouco máis, a través desta conversa que mantiven con el vía chat, onde abordamos -como non podía ser doutro xeito- as nosas polémicas nacionais favoritas.

alema: Bueno, Cesare, para empezar é todo un pracer contar contigo en alema.org… Quixera saber en primeiro lugar como van as cousas por homeland Chuza!…. Xa sabe, a morriña que lle invade un ás veces…

Cesare: lol lol lol, hai días. A ver, creo que Chuza! vai ben, como sempre foi. É o medio do país que é. Un país onde a tolerancia, a pluralidade e, en xeral, a democracia non están de moda nin nunca o estiveron. Un país onde houbo máis purgas ca proxectos políticos, un país onde se valora a maioría absoluta como máxima bondade a acadar e onde a disensión, a crítica e o que opinan os contrarios, sexan estes os que sexan, está penalizada e hai que erradicala.

alema: Xa

Cesare: Pero sen máis, sen acritude. Non ten demasiada importancia.

alema: Bueno, pois xa que falamos de disensións, e xa que alema.org é un lugar de batallas lingüísticas… Por que non concorda vostede co reintegracionismo?

Cesare: lol lol lol Primeiro hai que definir o que entendemos por reintegracionismo. Eu creo que falamos de dúas cousas distintas. Unha é a vontade de que a lingua que falan os galegos acabe sendo como a que falan en Brasil, e outra é a crenza de que a lingua que falan os galegos é a mesma que a que falan en Brasil. Contra a vontade, non teño nada, en realidade… Non está no meu horizonte de expectativas. E se ben non vou mover un dedo pra que sexa a mesma lingua, tampouco me preocupa demasiado que outros o movan. Pero cando falamos de crenzas as cousas cambian… porque non son unha persoa relixiosa. E é máis, son laico. Pero gustaríame que quedase claro que as crenzas non son feitos.

alema: Cientificamente logo son ou non son a mesma lingua?

Cesare: O que a maior parte dos reintegracionsistas pensan (e podemos acudir a diversas fontes ao longos dos últimos trinta anos) baséase en formas de delimitar o que é unha lingua en base a criterios desbotados antes da II Guerra Mundial. Dicir que lingua A e lingua B son a mesma porque os seus falantes se entenden é dicir que portugués e español son a mesma lingua e que alemán de Berlín e alemán de Berna non son a mesma lingua, porque os seus falantes non se entenden. Hai moitos moitos anos que se falou da Romania continua e de como, dende o punto de vista da intelixibilidade medida entre puntos contiguos, dende Tlaxcala ata Trieste (e quizais Bucarest) se fala o mesmo idioma.

Por outra parte, o que o reintegracionismo non di é que é un movemento claramente nacionalista (e atreveríame a dicir do nacionalismo máis rancio) na medida en que ten como punto de partida un paraíso perdido.

alema: Si, pero hai quen di que unha lingua independente é sinal de máis nacionalismo…

Cesare: Eu non estou dicindo que non. Se decidimos chamarlle “vasoira” a unha escoba (obxecto de plástico que se vende nas tendas) é obviamente por nacionalismo. Non hai ningunha razón lingüisticamente sensata que apoie iso. Outra cousa é que os falantes apoien esa decisión nacionalista.

alema: E vostede cre que o fan?

Cesare: Si, definitivamente. Só hai que ver como existe un diferencialismo popular nos falantes de galego, que prefiren “acadar” a “conseguir”. Pero ese nacionalismo -que é común co reintegracionismo- no reintegracionismo ten dous matices que, a min, me parecen particularmente desagradábeis. Un é o do paraíso perdido: hai 800 anos si que se vivía ben —curiosamente non hai 1400 anos, porque daquela estariamos escribindo con gn; 800 si, 1400 non, ninguén nunca explica por que—, e o outro é o do antiespañolismo, que no reintegracionismo é moito máis exacerbado que no nacionalismo lingüístico que podemos artellar en torno á RAG-ILG e todos os centos de escritores que nos precederon.

alema: Por que sempre asocian os reintegracionistas o independentismo lingüístico co españolismo? Que hai de verdade niso?

Cesare: Non hai verdades, estamos falando de crenzas. As dúas son crenzas nacionalistas que adoptan distintas formas. Algo semellante á Fronte Popular Xudaica e a Fronte Popular de Xudea. Cal é máis prorromana das dúas?

alema: Vostede foi unha das persoas que desde o principio apoiou o de “bueno” como plenamente galego… Podía explicar por que?

Cesare: “Bueno” é plenamente galego porque o falan os galegos cando cren que están falando galego. Outra cousa é se se deben facer trocos na normativa pra incluír software, bueno ou guglear. Con respecto a este punto, francamente, alema, e sinto se lle molesta, impórtame un nabizo. Pero se hai que votar, voto que si. Por que non? Non son nacionalista…

alema: E por que cre que hai tantos receos para que se admita como galega?

Cesare: A maior parte, por non dicir todos os que traballan na elaboración da lingua son nacionalistas, e tamén a maior parte dos falantes o son. E non digo que voten nacionalista senón que cando poden, optan por opcións lingüísticas diferenciais.

alema: Hai unha tendencia a pensar que só os activistas poden opinar da lingua…. Que pensa vostede?

Cesare: Iso forma parte do clasismo e elitismo característicos de certos grupos, máis ou menos conservadores, que se nuclearon ao redor da función pública e a cultura nas sociedades continentais. Pero dios, non me quería poñer superliberal agora.

alema: Imaxine que vostede ten potestade sobre a norma escrita. Que faría?

Cesare: Afortunadamente, non teño potestade sobre a norma escrita. Se me pregunta cal creo que é a principal carencia, falando en serio, pois diríalle que os exotopónimos, pero cónstame que xa están traballando niso http://www.ctnl.org/web/notic.php?ide=197.

alema: Si, porque a vostede iso de chamarlle London a Londres non lle parece nada posmoderno…

Cesare: A min particularmente non me mola chamarlle Shqiperia a Albania, non. Pero tampouco me mola chamarlle A Coruña a esa cidade do norte de Galicia cando falo inglés.

alema: How do you say then?

Cesare: Corunna. That’s the English word and I don’t know why I have to use a fucking foreign name if I have my own one in my language.

alema: I agree but, you know, some people say that the real name is Crunha…

Cesare: I’m not talking about the real name in Galician… I state that we have to sort the problems out in our languages, not thinking wether Galician in Chinese means porco de ceba, or wether the Dutch say Corunia.

alema: Entonces a usted no le importará que se diga “La Coruña” tampoco…

Cesare: Cuando hablo y escribo español, no, desde luego. hace muchos años que los españoles han decidido que su lengua dijese La Coruña. ¿Quién soy yo para cambiárselo?

alema: A vostede como lle senta que lle poidan chamar españolista?

Cesare: Españolista???????????????????

alema: Si

Cesare: Primeiro paréceme cómico, e despois -xa directamente- escarállome. Paréceme igual de mal que se me chamasen bulgarista. O meu amor polo salmorejo e por Miguel Poveda como cantante non sei se son tan importantes na miña vida, pero alá cada quen.

alema: Como ve o galego de aquí a… non sei… 50 anos… Pinta tan mal o futuro?

Cesare: Teño ben pouca confianza nos galegos en xeral, así que dubido que eles fagan algo útil (aínda que sen dúbida, como son traballadoriños, farán moitas cousas, pegarán moitos autocolantes e moitos cartaces). Pero bueno, se a lingua galega desaparece non será nada terrible. Tamén morren outras linguas…

alema: :-O

Cesare: …E o mundo non se detén aí. Quero dicir, dentro de 50 anos eu terei 83. Como comprenderá, o que pase despois non debe importarme demasiado. E aínda que comparto con Rivas, con Prado (dous xenios), que os galegos do futuro teñen que poder escoller se queren falar galego ou se queren ter osos no monte, por exemplo, e nós non lles debemos impedir esa posibilidade, dende o punto de vista global é probablemente máis importante o ADN da saramaganta que toda a literatura escrita en galego

alema: É vostede consciente de que estas palabras van escandalizar moito…

Cesare: Pois non sei por que… Unha cousa é o que nós fagamos, individualmente. Os nosos compromisos, as nosas vontades… E outra o que é realmente importante, dende un punto de vista obxectivo. Poñendo un símil: eu podo querer que o Celta de Vigo gañe a liga e vaia á Champions pero non teño que pensar que todo o universo ten que compartir este desexo meu e non creo que haxa un ben en si mesmo de gran calado na pervivencia dunha lingua románica.

alema: Daquela haberá quen diga… e por que resistirnos a sermos absorbidos polo portugués…?

Cesare: Ei, ei, a ver, non se confunda. Eu non digo que o meu interese persoal sexa ese. Eu digo que o interese da humanidade no galego DEBE ser pequeno. O da absorción por parte do portugués é un termo, por outra parte, moi pouco lingüístico. Vostede cre que os falantes de galego comezarán a falar portugués en Camariñas, a medio prazo, convencidos da importancia que ten o comercio exterior de Angola?

Os galegos poden optar, e de feito están optando entre falar galego e falar español en Galicia. Levan 150 anos, nalgúns casos moito menos, con esa posibilidade de optar porque antes n’a tiñan. Son perfectamente libres de decidir. De feito, serían perfectamente libres de decidir falar gaélico(algo que tamén se falou en Galicia hai uns centos de anos) ou inglés, se se confirma o potencial das rías como lugar de acollida pra xubilados europeos. Sería unha catástrofe universal que os galegos falasen inglés? Debemos resistirnos a iso?

Como lle dixen antes, entre o ADN dunha saramaganta e toda a obra de Cunqueiro, escollo a saramaganta (e iso que Cunqueiro é Deus entre os humanos)

alema: De todos os xeitos, recoñeza que non hai as mesmas oportunidades para os dous idiomas (galego e español)…

Cesare: Para os idiomas? Ou para os falantes? De que estamos falando?

alema: Para os falantes deses idiomas…, perdón

Cesare: Pois se non mudou moito a cousa nestas últimas dúas semanas… cando estiven en Galicia aí atrás a xente aínda podía escoller libremente se falaba galego ou se falaba castelán, non? ou outros idiomas, vaia. Ou estou saltándome algo importante que non vexo?

alema: Entón cre vostede que se dramatiza un pouco cando se fala de que falta normalización co idioma?

Cesare: Non é cuestión de dramatismo (aínda que nos últimos meses hai un evidente exceso de dramatismo por parte de varios grupos de descerebrados). Pero querería deixar dúas cousas claras.

1. O galego é unha lingua normal e está nunha situación normal, nunha situación que comparte coa amplíiiiiiiisima maioría das linguas do mundo. Incluso nese cómputo, sen dúbida o galego está nunha situación moi vantaxosa dende o punto de vista da conservación biolóxica.

2. As medidas tomadas pra promocionar o uso do galego entre os galegos poden ser interesantes, necesarias, e incluso poden ser un reto dende o punto de vista da intelixencia e da planificación das políticas públicas, pero non deben formularse como un dereito dos países ou das linguas, senón das persoas.

alema: Cal é a mellor maneira de reaccionar ante campañas tipo Galicia Bilingüe, etc?

Cesare: Non sei de quen me fala

alema: Si, das campañas que denuncian que o castelán está discriminado en Galicia…

Cesare: Eu diría unha vez máis: “non sei de quen me fala” Pero un dos problemas é que o argumentario duns e doutros é moi semellante. De maneira que cando dous usan a mesma razón, gaña quen berra máis. Algo que sen dúbida é tan pouco construtivo como enxordecedor.

Non hai ningún lugar na lexislación española onde se diga “os pais teñen dereito a escoller a lingua en que os seus fillos reciben a asignatura de bioloxía” e tampouco onde se defina o que é unha lingua oficial. E de aí derívase que se fosen os pais os que deciden en que lingua os fillos teñen que recibir a bioloxía eu podo escoller que os meus a reciban en inglés ou en chinés ou en uolof, porque nacín en Dakar e esa é a miña lingua materna e a lingua materna do meu fillo, que paga tantos impostos como un que naceu na rúa Madalena de Ferrol, ou en Calvelo, Maceda.

É o goberno quen ten que decidir en que linguas se imparten as asignaturas e iso non debe facerse por unha cuestión de orgullo nacional de linguas oficiais (non se define o que significa ser lingua oficial) nin de collóns enriba da mesa senón dende unha perspectiva de eficiencia.

En que lingua deben estudar os rapaces de Galicia pra saíren mellor preparados e con máis posibilidades de crear riqueza e de gozar da vida con plenitude? Iso é o que ten que decidir un goberno, non o pai dun pícaro en concreto.

alema: Cre vostede que as empresas deben estar obrigadas a rotular en galego?

Cesare: Son moi liberal pra iso. Creo que, estando na UE, deberían estar rotuladas cando menos en inglés pero tampouco creo que deba ser unha obriga. Creo que o mercado pon a todo o mundo no seu sitio.

alema: Cambiando de asunto, e para ir terminando. Estamos a pouco de eleccións autonómicas… Fágame unha avaliación do “cambio”

Cesare: Que faga unha avaliación da xestión deste goberno?

alema: Ahá

Cesare: Ben… Non vivo en Galicia, co cal teño unhas perspectiva algo pequena, pero diría que se tomaron importantes medidas en política industrial e cultural, coas que estou moi satisfeito. E creo que non se avanzou o suficiente en transporte, medio ambiente, e tampouco se tocaron determinados elementos que para min son moi importantes e que decidirán o meu voto, como o dereito a morrer libremente, ou a calidade democrática (procesos electorais, cultura do pacto, control dos medios de comunicación públicos e privados)

alema: Regresará algunha vez?

Cesare: Regresar?

alema: Vivir outra vez no país…

Cesare: Hai algunhas razóns biolóxicas que van facer que teña que pasar algún tempo no futuro en Galicia, pero xa vivín 30 anos alí. E deus fixo o mundo moi grande. Ou sexa, que na medida en que poida, evitareino. En todo caso, neste momento eu non volvo a Galicia, eu vou a Galicia.

+

38 comments Decembro 5th, 2008

A resposta de Quintana abre unha chea de novos interrogantes

Pasaron as horas e xa por fin puiden dixerir a resposta de Anxo Quintana ás preguntas que lle fixo o Osiño Gominola sobre o reintegracionismo. En primeiro lugar, quixera agradecerlle ao vicepresidente da Xunta que encaixase con bo humor unhas cuestións tan “peliagudas” (como el dixo) que lle expuxo a nosa mascota. Iso si, tamén teño que dicir que, lonxe de resolver algunhas dúbidas, polo menos a min, ábrenseme outras moitas.

Discrepo coa maioría da xente cando di que a resposta do portavoz nacional do BNG estaba dentro do previsto. Eu creo que Anxo Quintana ofreceu un apoio claro e contundente á causa reintegracionista, ao asegurar que é un movemento “positivo”, “interesante” e que coloca o galego “hacia onde debe de camiñar”. Ou dito doutro modo (ou así o entendo eu): o galego, segundo o vicepresidente da Xunta, debe de tirar cara ao reintegracionismo. Aí é nada. Que eu saiba, é a primeira vez que o líder do principal partido nacionalista do país lles fai unha chiscadela tan clara e contundente aos seareiros do reintegracionismo, moitos dos cales son militantes e/ou simpatizantes do BNG.

Pero non só iso. Quintana, ao meu entender, vai máis alá ao cuestionar a saúde da chamada normativa de consenso, que segundo dixo “casi ninguén está cumplindo“. E aí é onde empezan a xurdirme as dúbidas. Quen non cumpre a normativa de consenso, a pesar de que había unha base tan “amplia“? O pobo? Os medios de comunicación? Os políticos? O propio BNG? Por que non se aplica? E se temos que camiñar cara ao reintegracionismo, para que respectar esa normativa de consenso? A mágoa foi que o vicepresidente non respondeu unha das preguntas clave que lle fixo o Osiño Gominola. É bo para unha lingua que teña dúas normas escritas?

En fin, son consciente de que non cabía esperar algo máis extenso dunha resposta nun video-blog persoal, pero creo tamén que debería abrirse o camiño para que o BNG manifeste oficialmente, en serio e sen ambigüidades cal é o seu plan para a normativa do galego. Ten previsto asumir o Bloque nas súas comunicacións, por exemplo, a normativa reintegracionista? Unha norma ou dúas normas? Vale a norma actual ou hai que avogar por máis cambios a curto ou medio prazo? As eleccións están aí e penso que o electorado debe votar cunha idea clara do que propón o BNG neste sentido (e noutros tamén, claro).

——————————————————————–
PD: Como me parece un documento histórico, permitinme o luxo de transcribir literalmente as frases pronunciadas por Quintana (as máis importantes, vaia).

“O galego e o portugués son idiomas dun mesmo tronco e creo que todos debemos de estar interesados e non solo que ese tronco se perda senón en fortalecelo no futuro, e hacia ese camiño, hacia ese horizonte debe camiñar o galego. Eu creo que un bo paso sería que sexéremos capaces de cumplir os acordos, e houbo un acordo bastante amplio, un consenso bastante amplio, para unha normativa de consenso que por desgracia casi ninguén está cumplindo, e casi ninguén está aplicando. E o feito de que exista o reintegracionismo, que nos coloca sempre no horizonte, o camiño hacia onde o galego debe de camiñar, paréceme moi interesante e un movemento moi positivo para o país”.

(Anxo Quintana, 3 de decembro de 2008)

13 comments Decembro 3rd, 2008

A campaña do ‘bueno é galego’, a piques de saltar aos medios convencionais

É con enorme pracer que vos comunico que os medios de comunicación convencionais están empezando a mostrar interese pola campaña ‘bueno é galego‘. De momento non vos podo dar máis datos… Só que dentro de moi pouco habedes ver como a nosa loita traspasa as fronteiras deste blog, de Facebook, da Internet en xeral… para achegarse ao gran público, á opinion pública galega. Eu non teño dúbidas. É aí onde empezará o triunfo da nosa causa. Estou seguro. En fin, prometo que cando teña máis datos sobre cando será o salto aos medios da campaña, hei publicalo a todo meter neste blog mediante un post urxente.

Entrementres, e para ir quecendo motores e xa que falamos de medios de comunicación convencionais, tráiovos unha novidade con respecto a ‘bueno’. Ides escoitar esa palabra (adorada por moitos e repudiada por moitos menos) en portugués internacional de Portugal! É por medio deste anuncio que ten como protagonista a Flipy, o de ‘El Hormiguero’, convertido en reintegracionista hardcore grazas a ese invento que moitos reintegratas repudian e que se chama dobraxe.

Infelizmente, os protagonistas do spot só din ‘bueno’ para referirse á marca da lambetada de chocolate, pero si que houbo algo no que caín despois de ver o anuncio un par de veces. O portugués, igual ca o galego, pronuncia a palabra ‘bueno’ cun e aberto que non ten o castelán, polo que xa temos outro motivo para a súa inclusión no galego. ‘Bueno’ non se pronuncia igual en español internacional de España /’bweno/ ca en galego internacional de Galicia /bwɛno/ (cun e tan aberto que ás veces mesmo parece un /a/!) ou en portugués internacional de Portugal /bwɛnu/.

Ah! E unha última cousa, xa á marxe de cuestións lingüísticas. Non entendo como Flipy, coa coña que ten e tal, puido aceptar facer un anuncio tan chorra, tan hortera, tan cursi, tan pouco enxeñoso, tan coñazo… sendo el tan simpático como é. Non o entendo. Ao meu modo de ver, este anuncio dana a súa imaxe pública e nunca debeu aceptar facelo. Pero bueno… os cartos son os cartos e a ninguén lle amarga un doce, incluídos os Kinder.

14 comments Novembro 28th, 2008

Chega ‘nh invaders’, o xogo

Chega o que moitos esperabades. Un xogo para descargar adrenalina ante a invasión reintegrata. Un idioma está en perigo e ti podes salvalo! (Ollo: ás veces tarda algo en cargar)

Se tes problemas para ver o xogo, dálle aquí.

15 comments Novembro 16th, 2008

O autor da primeira gramática do galego en galego xa debía estar ‘ata os tomates’ dunha incipiente reintegratada

Hoxe ocorréuseme botarlle unha ollada á ‘Gramática do Idioma Galego’ que elaborou Manuel Lugrís Freire entre 1922 e 1931, e que por certo podedes consultar íntegra aquí. É un manual que propón solucións bastante “pintorescas” para a nosa lingua, aínda que hai que darlle o mérito que ten: o señor Lugrís foi o primeiro que escribiu unha gramática do galego en galego. E unha das cousas que máis me chamou a atención é que xa por aquel tempo debía andar unha incipiente reintegratada tocando os tomates . E senón fixádevos neste parágrafo, no que fala das terminacións -ble/-bre/-bel.

E xa sei o que ides dicir. Que se a RAG admite actualmente a terminación -bel (aínda que non é a opción preferente), que se Lugrís Freire metía moitas patadas, castelanismos, hiperenxebrismos, etc (que si que o facía)… Pero non me negaredes que se nota que ao pobre home xa lle amolaban, hai 85 anos, os “innovadores que deixan as augas galegas pol-as estranas“. Non vos parece curioso? A min si. Será esta a primeira mostra de discrepancia ao reintegracionismo nas nosas letras?

Bueno… Eu non vos son un experto en literatura galega, así que se coñecedes outros documentos antigos que falen de loitas normativistas pero desde o punto de vista do oficialismo, facédemo saber. Que as frases supostamente pro-reintegratas de Murguía, Castelao, etc. xa as sabemos de memoria.

Por certo: no caso de Lugrís Freire non se sustenta a teoría de que os escritores “clásicos” do galego non tiñan nin puta idea do portugués. Fixádevos que na bibliografía desa primeira gramática galega en galego aparecen varios títulos sobre lingua portuguesa. Ah! E outra cousa. O manual de Lugrís, que foi presidente da RAG, fai constantes referencias á necesidade de respectar o legado dos primeiros escritores en galego tras os Séculos Escuros. De aí, penso, que lle mosquearan tanto as propostas dos ‘innovadores’.

17 comments Novembro 10th, 2008