Podstawą duchowości franciszkańskiej jest zachowanie rad ewangelicznych przez życie w ubóstwie, posłuszeństwie i czystości, a przez to naśladowanie Jezusa Chrystusa ubogiego, pokornego i posłusznego Ojcu. Ubóstwo - rozumiane tu nie jako wzgarda świata, ale naśladowanie człowieczeństwa Jezusa. Tak rozumiane ubóstwo zakłada rezygnację z posiadania przez zakonników jakiejkolwiek własności, a przez zakon tego, co nie jest niezbędne do życia lub misji apostolskiej. 
     Posłuszeństwo - będące naśladowaniem Jezusa Chrystusa posłusznego Ojcu aż do śmierci na krzyżu, zakłada gotowość do podjęcia każdej pracy, zgodnie z potrzebami Kościoła i poleceniem przełożonych zakonnych.  Czystość - praktykowana jako naśladowanie Jezusa Chrystusa    dziewiczego, naszego brata, zakłada, oprócz celibatu podjętego ze względu na Królestwo Niebieskie, także braterstwo pomiędzy wszystkimi członkami zakonu. Tytuł "brat" jest wspólny wszystkim zakonnikom, bez względu na posiadane święcenia kapłańskie, wiek, pełnione obowiązki itp. Z braterstwa we wspólnocie zakonnej wynika rodzinna atmosfera, prostota we wzajemnych       stosunkach, a w konsekwencji braterstwo ze wszystkimi ludźmi. Franciszkańska wizja życia zakonnego zakłada łączenie elementów kontemplacyjnych z pracą apostolską. Jednym słowem duchowość franciszkańska jest skoncentrowana na osobie Jezusa Chrystusa, odznacza się głęboką czcią dla Bogurodzicy Dziewicy i wiernością Kościołowi Powszechnemu.
     Naśladowcy św. Franciszka pragną ciągle budować Królestwo Boże w sobie samych, w drugim człowieku, naśladując swego Założyciela w jego miłości do Boga, w ubóstwie i ewangelicznej prostocie życia. Duchowi synowie świętego Franciszka realizują dzisiaj to powołanie, rozwijając działalność misyjną, duszpasterska, charytatywną, dydaktyczną i naukową.