Priester Antoine Bodar roept christenen op om één te zijn
De dialoog tussen protestanten en rooms-katholieken is volgens hem vooral gebaat met helderheid. ,,Het verdoezelen van verschillen heeft minder toekomst dan zorgvuldigheid.'' Bodar hield in een - volle - Sint-Henricuskerk in Amersfoort de laatste van een serie 'Bavincklezingen' over het veranderend kerkelijk landschap in Nederland. De reeks was georganiseerd door het ND samen met het Centrum voor de Geschiedenis van het Protestantisme aan de Vrije Universiteit.
'Twee geloven op een kussen' was de titel van zijn lezing. ,,Ik zou bij 'twee geloven' vandaag vooral denken aan christendom en islam'', zei hij. ,,En als de duivel daartussen slaapt, is dat altijd nog beter dan als hij wakker is.'' De protestantse en katholieke 'tongvallen' binnen het christendom verschillen vooral inzake eucharistie of avondmaal en de ambtsopvatting, analyseerde Bodar. ,,U kunt na het avondmaal het gezegende brood aan de vogels voeren, wij stoppen het in een brandkast.'' Protestanten zouden ook een leer over Maria moeten hebben, vond hij.
,,Maar wat is er ook veel wat ons bindt'', zei Bodar. ,,We kunnen samen bijbellezen, bidden, psalmen zingen - op hele of minder hele noten; laten we dat doen, en de rest aan de Heilige Geest laten.'' Hij hekelde ook de afkeer van het instituut kerk, onlangs weer in het onderzoek God in Nederland. ,,Die afkeer hoort bij de waan van de week. Men zal een keer inzien dat het individualistische, het losse, het al te gemakkelijke geen toekomst heeft.''
Lees ook op deze blog:
Priester Antoine Bodar hekelt Mohammed in oratie
24/04/2007, 08:46
Ik heb jaren geleden met een goede kennis veel gesproken over het Christelijk geloof. Wij verschilden van geloofsbeleving.
Hij was rooms katholiek en ik protestant Gereformeerd. We hadden een hele rij van verschillen die in de geloofsbeleving een prominente rol speelden. Het heeft geen zin om de hele rij te beschrijven. We hadden veel respect voor elkaar maar konden elkaar niet benaderen.
Ik kwam terecht in de charismatische beweging binnen het protestantisme. Mijn goede kennis kwam dat ook binnen zijn rooms katholieke kerk. In de bijbelse beleving van de Heilige Geest en in het lezen van Gods woord waren we een van hart en een van ziel omdat we in de gesprekken het samen konden lezen. We waren hierin "Eensgezind".
Toch werd ook vastgehouden aan de kerkelijke traditie en het een kon het ander niet opheffen. Ik kan natuurlijk allerlei geschriften gaan lezen die zijn ontstaan en de leer over Maria doornemen. Daar zijn oeverloze discussies over geweest.
Het verstandigste is misschien de woorden die Paulus heeft geschreven toe te passen.
En het is ook heel verstandig om de onderstaande geciteerde tekstgedeelte in het verband te lezen. Lees dus ook vers 1-13 van hetzelfde hoofdstuk
14 maar één ding (doe ik): vergetende hetgeen achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen vóór mij ligt, jaag ik naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus.
15 Laten wij dan allen, die volmaakt zijn, aldus gezind zijn. En indien gij op enig punt anders gezind zijt, God zal u ook dat openbaren; 16 maar hetgeen wij bereikt hebben, in dat spoor dan ook verder! Filippenzen 3: 14-16 NBG.
Ik ben ervan overtuigd dat als we biddend tot onze hemelse Vader, in Christus Jezus gaan, datgene zullen beleven waar we zo erg naar verlangen namelijk de "eenheid in Christus". En dan zal de wereld om een heen weten dat Jezus leeft. Amen
26/04/2007, 10:12
Tja, wat voor leer over Maria moet dat dan zijn?
IK Zal eens een voorstel doen; Maria was een prachtig meisje dat door JHWH werd uitgekozen om de moeder van de Messias te worden. Volgens de wet was zij in overtreding toen zij ongehuwd zwanger werd. Gelukkig is alles goed gekomen en huwde zij op tijd met haar verloofde -een eenvoudige timmerman uit het geslacht van koning David- en ze leefden nog lang gelukkig samen, kregen na Jezus nog vier zonen: Jakobus, Jozef, Simon en Judas. Ook kregen ze nog een aantal dochters waarvan wij het aantal en de namen niet weten maar waarover gesproken wordt in Mattheüs 13:55 + 56. en bijv. Markus 3:31-33.
We weten niet wanneer zij gestorven is en waar zij begraven is maar wel dat zij een gewoon mens was zoals u en ik en dat haar oude afgeleefde lichaam, moe van al het huishoudelijke werk, ter ruste is gegaan en dat ook haar ziel bij de Here God in de hemel is. Ook zij zal eens een nieuw opstandingslichaam ontvangen zoals alle door Gods genade uitverkorenen.
Wie is niet een beetje jaloers op haar omdat zij haar eerste bijzondere Kind, onze redder!, zo lang en van dichtbij meegemaakt heeft.
Ik weet niet wat de RK-kerkleer over Maria allemaal verzonnen heeft maar ik heb zo'n vermoeden dat dit niet is zoals hierboven omschreven staat. Misschien moet de RK-kerkleer toch nog eens op de schop genomen worden. Als dat dan tegelijkertijd gezamenlijk met een kudde protestanten (=verchters voor het ware geloof!) gedaan wordt..dan komen we er wel.
Suc6! ermee.
26/04/2007, 18:36
Postumus, je hebt het een en ander uitgelegd over het leven van Maria en de katholieke leer en over de kudde protestanten die ook zó hun dogma's hebben en ik krijg de indruk dat je er wel wat mee hebt beleefd en er op uitgekeken bent
Ik denk dat elke christen telkens moet evalueren op welke wijze zijn geloofsbeleving wordt beleefd en zich afvraagt: "Kloppen mijn uitspraken en overwegingen nog met de uitgangspunten van Gods woord.
Er zijn wat richtlijnen voor om ze te toetsen en volgen.
Een belangrijke oproep is om ons te "verootmoedigen".
En Paulus geeft ons richtlijnen die we kunnen toepassen.
Lees maar in Filippenzen 2:1-5 NBG
1 Indien er dan enig beroep (op u gedaan mag worden) in Christus, indien er enige bemoediging is der liefde, indien er enige gemeenschap is des geestes, indien er enige ontferming en barmhartigheid is, 2 maakt (dan) mijn blijdschap volkomen door eensgezind te zijn, één in liefdebetoon, één van ziel, één in streven, 3 zonder zelfzucht of ijdel eerbejag; doch in ootmoedigheid achte de een de ander uitnemender dan zichzelf; en ieder lette niet slechts op zijn eigen belang, 4 maar ieder (lette) ook op dat van anderen. 5 Laat die gezindheid bij u zijn, welke ook in Christus Jezus was, enz.
Indien we, als christenen, deze lijn volgen dan overheerst de liefde van God in onze harten en ontdekken we ook waar het eigenlijk in de relatie met God en met elkaar op aan komt en zullen de onderlinge verschillen vervagen.
We kennen allemaal ten dele maar er komt een tijd waarin we ten volle zullen kennen en gekend worden. Ik lees dat in 1 Korintiërs 13: 9-13 NBG.
Ik hoop dat je een onverbrekelijke relatie met Jezus kent en met mildheid over onze menselijke tekortkomingen denkt en voor je omgeving een voorbeeld bent. Dan komt het zeker met jou in orde. En straalt het uit naar de ander. Een beter getuigenis ken ik niet