Wrocław I |
Elektrownia wodna Wrocław I (Południowa) wraz z elektrownią wodną Wrocław II oraz urządzeniami piętrzącymi wodnymi i śluzą „Mieszczańską” tworzą dolny stopień piętrzący Śródmiejskiego Węzła Wodnego Wrocławia. Do budowy elektrowni Wrocław I przystąpiono 23 lipca 1921 roku - po uprzednim rozebraniu spalonego młyna wodnego. Twórcą projektu budynku elektrowni był Max Berg. Jego projekt jest znakomitym przykładem ówczesnej architektury przemysłowej o prostej bryle ożywionej fakturą ceglanego muru. Bardzo ciekawie prezentują się również wrota wejściowe do hali maszyn oraz brama od strony ulicy, które zostały ozdobione metaloplastyką z wyobrażeniami mitologicznych bóstw autorstwa profesora Jarosława Vonka. Nad wrotami widnieje płaskorzeźba wykonana przez Roberta Bednorza, która przedstawia postać mężczyzny symbolizującego siłę prądu elektrycznego. Pierwszy hydrozespół w hali maszyn zaczęto montować w sierpniu 1923 roku, zaś montaż ostatniego ukończono w kwietniu 1924 roku, a już 2 maja 1924 roku radca miejski Zillmer dokonał uroczystego przekazania elektrowni wodnej władzom miasta. W latach sześćdziesiątych XX wieku elektrownię poddano przebudowie (wymieniono rozdzielnię średniego napięcia i wymieniono dwa hydrozespoły), która przyczyniła się do zwiększenia mocy elektrowni o 67%. W budynku elektrowni pracują dwie turbiny Francisa firmy Escher-Wyss z generatorami Siemens Schuckert Werke z 1922 roku oraz dwa czeskie hydrozespoły z turbinami Kaplana firmy ČKD Blansko i generatorami Skoda Pilzno. Typ elektrowni: przepływowa. |