Afhankelijk van voedselhulp of zelf voedsel produceren

15 januari 2012

In de Verenigde Staten groeit het voedselhulp-programma SNAP explosief. In december 2007, net voor het begin van de grote recessie, ontvingen 27,4 miljoen Amerikanen voedselbonnen. Vier jaar later is dat gestegen tot 46,3 miljoen. Als je inzoomt op Los Angeles zie je een dezelfde stijging, van 600.000 naar meer dan 1 miljoen.

Veel van de Californiërs, die voedselhulp ontvangen, zijn werkeloos. Ze zouden heel goed een stukje land in het vruchtbare Californië kunnen bewerken en ten minste voor een deel hun eigen voedsel kunnen verbouwen. Maar de cultuur van zelf voedsel verbouwen bestaat niet meer. Hij is niet onderdrukt door politiek of grote bedrijven, de mensen zijn zelf vergeten dat ze dat kunnen. En dat komt omdat de overheid ze tegemoet komt met voedselbonnen.
Je kunt dat goed vergelijken met de voedselhulpprogramma’s bij hongersnoden. Zolang men vluchtelingen voedselhulp blijft geven zullen ze in het vluchtelingenkamp blijven afwachten: er is geen prikkel om verder te trekken naar vruchtbaar gebied en om weer zelf aan de slag te gaan.

In Europa worden ook steeds meer mensen afhankelijk van voedselhulp of voedselbanken. En ook deze mensen kunnen aan de slag gaan om zelf voedsel te gaan produceren.
In de 18e eeuw werd er in de Britse stad Guildford volop voedsel geproduceerd. Op de kaart hieronder (uit 1793) zie je tientallen kavels, waarop iets verbouwd wordt. Zelfs de ‘tuinen’, die geheel door bebouwing omgeven zijn, worden gebruikt voor landbouw.

(klik voor vergroting)

In de Tweede Wereldoorlog werden in Groot-Brittannië tuinen omgevormd tot akkertjes ofwel Victory-gardens

Ik herinner me uit de jaren 70 de Britse comedy ‘The Good Life’ met de begerenswaardige Felicity Kendall. Een Engels echtpaar geeft de brui aan een kantoorcarriere en wordt weer boer en boerin in hun eigen achtertuin.

Als het in de oorlog kon en in de jaren 70, dan moet het ook nu weer lukken om overal volkstuintjes te beginnen. De klanten van de voedselbank zijn veelal werkeloos. Zij kunnen leren hoe ze voor een deel hun eigen voedsel kunnen verbouwen in tuinen, plantsoenen en parken.
Overal in Nederland zijn kleinschalige projecten van Transition Towns. Als ze nu eens langsgaan bij de plaatselijke Voedselbank en kijken of die klanten hebben, die de handen uit de mouwen willen steken en weer zelfvoorzienend willen worden. Dan kunnen de werkelozen weer aan de slag (zij het onbetaald) en kan Nederland langzamerhand weer beter voorzien in de eigen voedselbehoefte.


Moet er nog meer voedsel bijkomen?

18 oktober 2011

Louise Fresco heeft haar leven gewijd aan verhogen van de landbouwproduktie. Ze studeerde aan de Landbouwhogeschool in Wageningen. Ze was adjunct-directeur-generaal landbouw van de FAO, de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties. Dankzij de inspanningen van Louise Fresco en duizenden anderen is de produktie van de landbouw sterk verbeterd en zijn miljoenen mensen gered van de hongerdood.

Maar het was alleen mogelijk meer voedsel te produceren door kunstmest te gebruiken. Hele bergen fosfaat zijn afgegraven en miljoenen tonnen fossiele brandstof waren nodig voor de productie van ammonium- en nitraatmeststofen.
Voor de verhoging van de voedselproduktie waren ook bestrijdingsmiddelen nodig. Giftige pesticiden, die nu overal in de biosfeer teruggevonden worden tot in de meest afgelegen gebieden.

De Grenzen aan de Groei werden in de jaren 70 al voorspeld, toen er nog maar 3 miljard mensen waren. Maar verblind door hoogmoed, welvaart en technologie besloten we de Grenzen van Moeder Natuur te negeren. Iedere hongersnood moest worden bestreden. Ziektes moesten worden uitgeroeid, de dood moest worden overwonnen.

En daarom zijn er nu meer dan 7 miljard mensen te voeden. Er is geen weg meer terug. Planet Earth is Planet Mensheid geworden. Als we niet alles op alles zetten om de voedselproduktie op peil te houden, zullen er meer mensen door honger overlijden dan we ooit hebben gered.
Misschien hadden we de afgelopen 40 jaar wat minder onze best moeten doen en gewoon honger, ziekte en dood moeten accepteren.
En laten we nu alsjeblieft stoppen met groeien.


Forks over knives: kies je voedsel bewuster

17 september 2011

Sinds de jaren 60 is ons voedsel veranderd. We koken steeds minder zelf en eten kant-en-klaar bereide voedingsmiddelen. We krijgen meer vet, koolhydraten en dierlijk eiwit binnen. Tegelijkertijd bewegen we veel minder. We eten, terwijl we TV kijken, hangend op de bank.

Deze veranderingen leiden tot welvaartskwalen: hart- en vaatziekten, overgewicht, suikerziekte en kanker.

Ik probeer mijn spieren zovaak mogelijk te gebruiken en zoveel mogelijk te bewegen. En ik probeer niet meer te eten dan mijn lichaam nodig heeft.
Ik vind het leuk om zelf te koken uitgaande van natuurlijke produkten. Zelf aardappels schillen, zelf pizza bakken, zelf soep maken.

De documentaire Forks over Knives gaat over ons moderne fabrieksvoedsel, ons gebrek aan beweging en de gevolgen die dat heeft voor onze gezondheid.

Alleen overstappen van roomboter op Becel gaat niet helpen: dat helpt alleen de directie en de aandeelhouders van de Becel-fabriek.
Minder eten, afwisselender eten, zelf je eten bereiden (uit lokale produkten) en veel meer calorieën verbruiken.


Buurtmoestuin Wippolder in Delft

11 juni 2011

Transition Town Delft-Pijnacker begint in de Wippolder in Delft een buurtmoestuin.
Dit Pinksterweekend kun je komen kijken en helpen.

We gaan de aarden wal aanleggen die de omheining gaat vormen. En we gaan scheppen om een helling voor de afwatering te maken. Het echte grondwerk dus. Maar… vele handen maken licht werk, dus:
Hierbij nodig ik je uit om te komen helpen met het spitwerk op zaterdag 11 juni, zondag 12 juni en/of maandag 13 juni op het veldje aan de prof. Evertslaan aan de achterkant van de flat aan de Prof. Krausstraat. We zijn er deze drie dagen in ieder geval tussen 13 uur en 16 uur.
Als je gereedschap hebt, neem dit dan mee, zoals een spade of kruiwagen. We hebben extra spades.
Als je gewoon voor de gezelligheid of nieuwsgierigheid langs wilt komen, ben je ook van harte welkom.

Het is belangrijk dat meer mensen leren om weer zelf voedsel te verbouwen. Zonder bestrijdingsmiddelen en zonder machines. Gewoon voedsel om zelf te eten, niet voor de export naar Duitsland of Rusland. Het begint allemaal heel klein, maar het begint.


Energie als universeel betaalmiddel

21 februari 2011

De wereld draait op energie.
Je kunt geld drukken, je kunt met de makelaar bekokstoven dat je huis meer waard is geworden, je kunt goud kopen met geld dat net gedrukt is door de bank.
Maar uiteindelijk moet je iedere dag eten. Je lichaam heeft energie nodig.

Energie is het universele betaalmiddel in je eigen micro-economie. Je gaat naar je werk en verbruikt de energie in je lichaam om je dagelijks brood te verdienen. Werken is je energie ter beschikking stellen aan je werkgever. Of je nu programmeur bent of houthakker: je geeft energie en daar krijg je salaris voor terug.

Energie is ook het universele betaalmiddel in de macro-economie.
Energie in de vorm van fossiele brandstof in de bodem maakt een land rijk. Engeland werd een imperium dankzij de steenkool. In de Perzische Golf vormt aardolie het betaalmiddel waarmee moderne wereldwonderen worden gefinancierd.
Landen met veel fossiele energie in de bodem, Noorwegen, Nederland, Canada, Kuwait kunnen hun bodemschatten verkopen en met de opbrengst allerlei andere goederen en diensten inkopen. Die landen hebben meestal een overschot op de handelsbalans.
Lees de rest van dit artikel »


Duurzame vis is niet genoeg: eet meer groenten

2 november 2010

Barton Seaver is een kok in Washington DC. Hij ziet in dat het eten van duurzaam gevangen vis alleen niet voldoende is. Je moet ook minder vis eten: kleinere porties en heel veel groenten erbij.


Follow

Get every new post delivered to your Inbox.