“Et alors?” Dat was het antwoord dat wijlen François Mitterand gaf toen hem naar zijn buitenechtelijke dochter gevraagd werd. We zouden eens willen weten in welke mate jij, lezer, wakker ligt van het verdwijnen van het Luxemburgs bankgeheim vanaf 2015? Misschien even droge materie als Mitterands dochter maar toch met praktische gevolgen voor heel wat Belgen.

Er zou, als we de Antwerpse fiscalist (vooral actief in de diamantsector) Axel Haelterman mogen geloven (en voorgaande verhoogt zijn credibiliteit in deze) een slordige 40 miljard Belgisch geld veilig in Luxemburg slapen, waarvan een dikke helft zo zwart als roet. Ter vergelijking: In het binnenland hebben de risicoschuwe Belgen 240 miljard bij veilig geachte banken geparkeerd.

Et alors?

Wat zijn nu de gevolgen? Als je ervan wakker ligt hoor je tot de gelukkigen. Maar er zijn ook mensen met geld in het Groot-Hertogdom die er ondanks de fiscale boetes die hen boven het hoofd hangen zullen blijven. De Tijd, uiteraard thuis in deze materie, geeft twee mogelijke motieven die bij een relatief grote groep goed in de olie zittende spaarders kunnen doorwegen.

“Luxemburg is betrouwbaarder”

Liever een boete maar Luxemburgse betrouwbaarheid dan de Belgische janboel met om de haverklap wijzigende regels. Dat is volgens een anonieme vermogensbankier een steeds belangrijker wordende motivatie. De fiscaliteit in Luxemburg is gewoon stabieler.
Een tweede en misschien even verrassende reden om weg te blijven, is de grotere anonimiteit – niet tegenover de fiscus uiteraard – tegenover inhalige (ex-) partners of ander volk dat je liever geen blik in je financiële uithoudingsvermogen gunt. Schuldeisers bijvoorbeeld.

–> Voor de spaarrekeningen

Een Luxemburgse spaarrekening bleef tot dusver van de Brusselse radar omdat Luxemburg (samen met Oostenrijk) weigerde informatie over spaarders door te spelen naar ander EU-landen. Andere Europese landen deden dat wel. In de EU trad begin dit jaar een richtlijn voor administratieve fiscale samenwerking in werking die tot een uitwisseling van bankinformatie leidt op verzoek van de fiscale administraties van de lidstaten zonder dat er aanwijzingen zijn van belastingontduiking.

Je hebt dus nog tot begin 2015 om een en ander recht te zetten in Luxemburg. Maar heel wat landgenoten hebben dat al eerder gedaan. Er werd naar aanleiding van het de facto opheffen van het Belgische bankgeheim (in 2011) in de tijd voordien massaal geld gestopt in Luxemburgse verzekeringen (de zogenaamde spaarverzkeringen; tak-21 en tak-23). Zwart geld op niet langer verborgen buitenlandse rekeningen werd versluisd naar die discrete verzekeringen, waarvoor géén meldingsplicht geldt. Wellicht is ook geld van Luxemburgse spaarrekeningen naar die producten gevloeid, ze werden als fiscaal vriendelijk en anoniem gepromoot.

Voor de Belgen die hun Luxemburgse rekening wensen te houden, kan het hele verhaal een positieve kant hebben. Nu houdt Luxemburg bij buitenlandse spaarders 35 procent RV af (drie kwart van de totaal ingehouden RV wordt en bloc naar de Belgische fisus gestort). Als de namen van de spaarders worden doorgegeven, zullen ze de Belgische fiscus ‘maar’ 25 procent RV verschuldigd zijn.

–> Voor de spaarverzekeringen

Luxemburgse spaarverzekeringen vallen niet onder de regels die Luxemburg met het opbiechten van de spaarrekening vanaf 2015 zal volgen. Dat is andere materie en oorspronkelijk werd verwacht dat de verplichte overdracht van gegevens over àlle roerende inkomsten en verzekeringsproducten in 2017 in werking zou treden. Wellicht komt een en ander – Oostenrijk staat nog alleen in het verzet – in een stroomversnelling.

Vanaf dit aanslagjaar moeten Belgen hun buitenlandse verzekeringen vermelden (geen bedragen gelukkig) in de belastingaangifte. Wie niets te verbergen heeft (op die spaarverzekeringen is na 8 jaar geen belasting verschuldigd; de fiscale verjaringstermijn bedraagt 7 jaar) en kan aantonen dat de bedragen binnen de inkomstenmogelijkheden liggen, krijgt de raad ze braafjes te vermelden. Op de documenten die je vanuit Luxemburg van die verzekeringsmaatschappijen krijgt, vind je meestal een telefoonnummer. Aan de andere kant van de lijn wordt zonder probleem Nederlands en vriendelijk geantwoord op mogelijke vragen.

Lees ook: Je Luxemburgse spaarverzekering aangeven of vergeten?
Big Brother ziet veel meer van je spaargeld dan je lief is