Σέχτα για μια αποτελεσματική προβοκάτσια
του Κώστα Βαξεβάνη
Είναι η Σέχτα; Είναι η “Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών”; Μήπως είναι μια νέα τρομοκρατική οργάνωση που θα αυτοχαρακτηριστεί με κάποιο όρο βγαλμένο από ξεχασμένο θεωρητικό βιβλίο ή ακόμη και απ τα αρχεία του παρακράτους και των ευφάνταστων αναλυτών του; Μήπως δεν είναι τίποτα από όλα αυτά και είναι απλώς τύποι που κάποτε διάβαζαν “Μάσκα” μέχρι που έπεσε στα χέρια τους κάποια ανάλυση του Σεργκέι Νετσάγιεφ και αποφάσισαν πως η βία δεν είναι το μέσο αλλά ο σκοπός ο ίδιος; Δεν έχει σημασία ποιοί είναι. Άλλωστε ακόμη και αν αποκαλυφθούν, ίσως και οι ίδιοι ανακαλύψουν πως δεν ήξεραν ποιοί είναι. Πως άλλοι τους κινούσαν χωρίς να το καταλάβουν.
Πριν από ένα χρόνο, όταν είχε διαφανεί η άνοδος του φασισμού στην Ελλάδα, είχα διατυπώσει την άποψη πως η Χρυσή Αυγή δεν θα χρησιμοποιηθεί ως κακό παράδειγμα για να θωρακιστεί η Δημοκρατία, αλλά ως ευκαιρία για να δημιουργηθεί μια “σιδηρά Δημοκρατία” καταστολής και “Ασφάλειας”. Είχα επίσης διακινδυνεύσει την πρόβλεψη πως η Ελλάδα υπάρχει κίνδυνος να ιταλοποιηθεί. Δηλαδή να επιστρέψει στην Ιταλία της δεκαετίας του 70,όταν οι φασίστες με βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονίες, δημιούργησαν χάος, αίσθηση ανασφάλειας και φόβο. Σε αυτή τους την τακτική απάντησαν ως τιμωροί οι τρομοκράτες της “Αριστεράς”. Το αποτέλεσμα ήταν να φοβηθούν οι πολίτες, να συντηρητικοποιηθεί το εκλογικό σώμα που κινιόταν προς την Αριστερά και να προτιμηθεί η λύση της Ασφάλειας. Των κυβερνήσεων δηλαδή που υποτυπωδώς, εμφανίζοντας μια τακτική πυγμής και αστυνομικού κράτους, έδειχναν να εξασφαλίζουν την ησυχία.
Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, δύο νεαροί εκτελούνται από επαγγελματίες σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας και φεύγουν. Η πόλωση, η αποσταθεροποίηση και βέβαια η θεωρία των δύο άκρων, που κόντεψε να ξεφτίσει, είναι εδώ. Ποιός το έκανε λοιπόν; Δεν παραβλέπω την σημασία της φυσικής περιέργειας, αλλά δεν έχει καμία σημασία ποιοί είναι. Σημασία έχει αυτό που έκαναν. Και βέβαια αυτό που εγκαινιάζουν.
Ας δούμε τα αποτελέσματα της εκτέλεσης των δύο παιδιών, όπως καταγράφονται πολιτικά:
1.Δίνεται ανάσα ζωής στην ηγεσία της Χρυσής Αυγής η οποία μετά τη σύλληψή της, φάνηκε πως είναι κατώτερη των περιστάσεων. Θυματοποιείται, ηρωοποιείται και νομιμοποιείται να μιλά για δολοφόνους της Αριστεράς, για το άλλο άκρα δηλαδή.
2.Την ίδια ώρα, οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής, θεωρούν πως ζουν και δραστηριοποιούνται σε έναν επικίνδυνο χώρο τον οποίο καλό είναι να εγκαταλείψουν. Άρα ενώ εκλογικά η Χρυσή Αυγή γίνεται αδύνατη, η ηγεσία παραμένει ισχυρή για να μπορεί να λειτουργεί κατά περίπτωση.
3.Η κυβέρνηση υπόσχεται πως θα βάλει τάξη και αποκτά το δικαίωμα να εφαρμόσει αστυνομικές μεθόδους που δεν συνάδουν απαραίτητα με τη Δημοκρατία. Όλα αυτά για την Ασφάλεια. Ταυτόχρονα δείχνει αποφασιστική και άρα ικανή να κυβερνήσει.
4.Η Αντιπολίτευση χάνει την πολιτική της επιθετικότητα, μπαίνει σε αδιέξοδο, αφού οι καταγγελίες, τα σκάνδαλα φαντάζουν ως τακτική που πρέπει να εγκαταλειφθεί για να επικρατήσει η ηρεμία και όχι η ένταση. Δηλαδή όσα αφορούν τις υποκλοπές, τα υποβρύχια, παρακρατικές λειτουργίες της ΕΥΠ, για τα οποία η κυβέρνηση έχει έρθει σε δύσκολη θέση, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Ακόμη και αν δεν μπουν, φαντάζουν ως “επιθετικότητα” και ακραία αντιπολίτευση.
5.Το εκλογικό σώμα συντηρητικοποιείται. Δεν μπορεί να αναλύσει από πού προέρχονται όλα αυτά. Απλώς θέλει να μην σκοτωνόμαστε στο δρόμο. Θα προτιμήσει τους διεφθαρμένους απατεώνες να το κυβερνούν, απ το να πέσει στη διαμάχη των άκρων. Κανένας δεν συμπαθεί τον Βενιζέλο, αλλά αν είναι να γίνεται πόλεμος, ας κυβερνά αυτός.
Στις λογικές των αυταρχικών συστημάτων, όταν η προπαγάνδα αποτυγχάνει, το επόμενο βήμα είναι η βία. Η προπαγάνδα για την θεωρία των δύο άκρων έδειχνε να καταπέφτει. Και ξαφνικά δημιουργήθηκε το δεύτερο άκρο. Δεν έχει σημασία αν το άλλο άκρο έχει σχέση με την Αριστερά και τις θέσεις της. Σημασία έχει πως ξαφνικά το κέντρο της διαφθοράς, μπροστά στο φόβο να έρθουν τα χειρότερα, φαντάζει πολιτικό Κέντρο. Μια μέση τομή.
Μια ματιά στην παγκόσμια ιστορία της τρομοκρατίας σε εποχές που η Δημοκρατία μπορεί και πρέπει να διευρυνθεί δείχνει δύο πράγματα. Πως δεν υπήρξε οργάνωση με μακροχρόνια δράση που να μην είχε χειραγωγηθεί από μυστικές υπηρεσίες. Και πως ακόμη και αν αυτοί που πάταγαν τη σκανδάλη ήταν ιδεολόγοι, το πτώμα ήταν πάντα η Δημοκρατία και όχι οι εχθροί της.
Μένει να δούμε τώρα, ποιά Σέχτα θα αναλάβει την ευθύνη για να πείσει τον κόσμο, ότι από τα άκρα πρέπει τελικώς να προτιμήσουμε τους διεφθαρμένους που εγγυώνται την ασφάλειά μας, από αυτή την ίδια.
Related posts
Ο.Σ.
Κι ενώ ακόμα μισο-εμβρόντητοι συζητάμε προσπαθώντας να κατανοήσουμε γεγονότα κι αποτελέσματα…
-Τα -γνωστά και μη εξαιρετέα- κανάλια έχουν βγάλει σε ταχύτητες ρεκόρ το πόρισμα πως πρόκειται για «εκδίκηση», για «αριστερή τρομοκρατία», αφήνοντας έτη φωτός πίσω τους κρατικούς διωκτικούς μηχανισμούς… Τα επιχειρήματα; (Όχι ότι χρειάζονται, συνήθως το «το είπε η τηλεόραση», φτάνει). «“Έμοιαζε με το τάδε χτύπημα, των τάδε». Το «έμοιαζε» φαίνεται να εξαντλείται στο αιφνιδιαστικό και στο «επαγγελματικό» (λίαν εξειδικευμένα χαρακτηριστικά!). Οι δε «τάδε», το πολύ να έχουν «ταυτοποιηθεί» από κανα-δυο προκηρύξεις αμφίβολης πρέλευσης…
- Η κυρία Μέρκελ δηλώνει πως «τα αποτρόπαια πολιτικά εγκλήματα» στην Ελλάδα δεν έχουν καμμία σχέση με το πρόγραμμα σκληρής λιτότητας.
Και ο νοών νοήτω…
Ο.Σ.
* προέλευσης
Νικολαος Π,
Συμφωνω απολυτα με το αρθρο. Ποιος ο λογος οι «τρομοκρατες» να χτυπησουν 2 χρυσαυγιτες? Γιατι να μη χτυπησουν καποιους απο τους βουλευτες του κομματος η ακομα καποιου αλλου ομματος. Μια τετοια κινηση αυτοι την περιοδο ειναι η χειροτερη. Αυτο μπορει να το καταλαβει και ενα μικρο παιδι. Δε νομιζω με τετοιο σχεδιο να εινια χαζοι αυτοι πο το κανανε…. Οσοι κραζετε λοιπον ζηστε στο ματριξ σας και ακουτε οσα σας πλασαρουν. Καλο θα ηταν να διαβασετε και κανενα βιβλιο του Orwell!
Νικολαος Π,
αυτη την περιοδο*
τα αλλα ειναι απο ταχυτητα!
...*
Λυπάμαι πάρα πολύ για την σημερινή σας ανάλυση κ. Βαξεβάνη…
Λυπάμαι διότι θυμίζει τόσο πολύ ανάλυση της ΑΥΡΙΑΝΗΣ της δεκαετίας του ’80 για τη 17Ν…
Λυπάμαι και σταματώ πλέον να παρακολουθώ τα σχόλιά σας και τις εκπομπές σας, γιατί δεν έχω ανάγκη προσωπικά τον αστικό λόγο σας και το ρόλο που παίζετε κι εσείς, δυστυχώς…
Λυπάμαι γιατί όλο το προηγούμενο διάστημα, προσπάθησα και πολλές φορές βρήκα στοιχεία στο λόγο σας μη συμβατικά, τα οποία δυστυχώς όπως φαίνεται είχαν συγκεκριμένο λόγο να υπάρχουν… Αστική Προπαγάνδα, τύπου ΑΥΡΙΑΝΗΣ, για να δημιουργήσει οπαδούς μετριοπαθών επιλογών στην κοινωνία!
Αντίο σας και περαστικά…
Οι τρεις τελείες και ο ένας αστερίσκος
μελαγχολικά και με ευγένεια (που πρώτη φορά την εντοπίζω σε σχόλιό του) αποχαιρετά το ΚτΠ.
υ.γ. Ποια ήταν, αλήθεια, η ανάλυση της ΑΥΡΙΑΝΗΣ της δεκαετίας του ’80 για τη 17Ν;
Anaktas
Re Vaksevani, sinomosia anapneeis olh mera? Exete xasei tin mpala ekei stin aristera mou fainetai kai sas pianei h euaisthisia ama sas ksemprostiazoun tin «ektelestiki» pteryga sas. Ola ta lete provokatsia apo to ’60 kai pera. Eleos pia. Paradexteite oti exete kai mia sapia pleura.
"Είχα επίσης διακινδυνεύσει την πρόβλεψη
πως η Ελλάδα υπάρχει κίνδυνος να ιταλοποιηθεί. Δηλαδή να επιστρέψει στην Ιταλία της δεκαετίας του 70,όταν οι φασίστες με βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονίες, δημιούργησαν χάος, αίσθηση ανασφάλειας και φόβο. Σε αυτή τους την τακτική απάντησαν ως τιμωροί οι τρομοκράτες της “Αριστεράς”. Το αποτέλεσμα ήταν να φοβηθούν οι πολίτες, να συντηρητικοποιηθεί το εκλογικό σώμα που κινιόταν προς την Αριστερά και να προτιμηθεί η λύση της Ασφάλειας. Των κυβερνήσεων δηλαδή που υποτυπωδώς, εμφανίζοντας μια τακτική πυγμής και αστυνομικού κράτους, έδειχναν να εξασφαλίζουν την ησυχία».
…………………
κ. Βαξεβάνη
Θα θέλατε να μας πείτε σήμερα ποια περίοδο της Ιταλίας διάγουμε;
Την περίοδο που «οι φασίστες με βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονίες, δημιουργούν χάος, αίσθηση ανασφάλειας και φόβο»;
Ή την περίοδο που «απάντησαν ως τιμωροί οι τρομοκράτες της “Αριστεράς”;
Τη δολοφονία δηλαδή των χρυσαυγιτών πού την τοποθετείτε;
Στην περίοδο που «οι φασίστες με βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονίες, δημιουργούν χάος, αίσθηση ανασφάλειας και φόβο» και επομένως η δολοφονία των χρυσαυγιτών είναι δουλειά των ίδιων των φασιστών;
Ή στην περίοδο που (που μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά) «απαντούν ως τιμωροί οι τρομοκράτες της» Αριστεράς»; Και επομένως αυτοί που εκτέλεσαν τους δυο χρυσαυγίτες και τραυμάτισαν βαριά τον τρίτο, είναι τρομοκράτες της «αριστεράς»;
Γιατί οι τρομοκράτες της «αριστεράς» στην Ιταλία της δεκαετίας του ΄70 υπήρξαν. Ήταν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες και είτε τους θεωρήσουμε «αριστερούς» (με εισαγωγικά) ή αριστερούς (χωρίς εισαγωγικά), αυτό δε σημαίνει πως δεν υπήρξαν.
Ή μήπως όχι;