Hubert Van Innis werd getipt als Belg der Belgen. 'Over Eddy Merckx wordt nog altijd gesproken. Maar mijn vader was ook een kampioen. Dat zal niemand hem ooit nadoen', zei Van Innis' dochter Hubertine bij die gelegenheid.

Hubert Van Innis werd in Elewijt geboren op 4februari 1866. Hij overleed in Zemst op 29november 1961. Hij was een geducht boogschutter. Waar hij verscheen, wisten de anderen dat ze weinig kans hadden de oppergaai neer te halen.

Hubert was zon verslingerd aan pijl en boog dat hij in zijn glorietijd - te paard - meerdere schietingen op één dag aandeed. Meestal schoot hij - letterlijk - de hoofdvogel af.

Hij zou een halve eeuw lang het internationale boogschieten beheersen. Hij nam deel aan verschillende Europese kampioenschappen. Op zijn 67ste werd hij nog wereldkampioen in Londen.

Dat hij een doorzetter was, blijkt uit het feit dat hij op oudere leeftijd last kreeg van stijfheid in de linkerarm. Velen meenden dat het uit wet zijn heerschappij. Ze misrekenden zich, want enkele maanden later was hij er weer. In alle stilte had hij zich geoefend om de boog met de rechterarm te richten en haalde weer de ene na de andere hoofdvogel naar beneden.

In 1947 werd in Elewijt een comité gevormd dat geld inzamelde om voor Hubert een standbeeld te laten oprichten. Het werd geplaatst op de grond die Hubert Cnops destijds schonk aan de wipmaatschappij Sint-Hubertus. Zijn medailles zijn niet meer te vinden. Hubert gaf die weg. (rbz)