Malezja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Malaysia
Malezja
Flaga Malezji
Herb Malezji
Flaga Malezji Herb Malezji
Dewiza: (mal.) Bersekutu Bertambah Mutu
(W jedności siła)
Hymn: Negaraku
Położenie Malezji
Język urzędowy malajski
Stolica Kuala Lumpur
Ustrój polityczny monarchia elekcyjna
Głowa państwa Yang di-Pertuan Agong Tuanku Abdul Halim
Szef rządu premier
Najib Tun Razak
Powierzchnia
 • całkowita
 • wody śródlądowe
67. na świecie
329 750 km²
~0,3%
Liczba ludności (2012)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia
46. na świecie
29 179 952
83 osób/km²
PKB (2013)
 • całkowite 
 • na osobę

312,4 mld[1] USD
10 548[1] USD
PKB (PPP) (2013)
 • całkowite 
 • na osobę

525,7 mld[1] USD
17 748[1] USD
Jednostka monetarna ringgit (MYR)
niepodległość od Wielkiej Brytanii
31 sierpnia 1957[2]
Secesja (1965): Singapur Singapur
Strefa czasowa UTC +8
Kod ISO 3166 MY
Domena internetowa .my
Kod samochodowy MAL
Kod samolotowy 9M
Kod telefoniczny +60
Mapa Malezji
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikivoyage-Logo-v3-icon.svg Malezja w Wikipodróżach
Wikisłownik Hasło Malezja w Wikisłowniku

Malezja (malajski Malaysia) – państwo w Azji Południowo-Wschodniej, na Półwyspie Malajskim i wyspie Borneo; obszar 329 847 km², ludność 28 300 000 (według stanu na 2010 r.)[3], stolica Kuala Lumpur (ok. 1 500 000 mieszkańców), siedziba rządu w Putrajaya.

Malezja na Półwyspie Malajskim graniczy z Tajlandią i Singapurem, na wyspie Borneo z Brunei i Indonezją.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Information icon.svg Osobny artykuł: Geografia Malezji.
Petronas Towers w Kuala Lumpur. Najwyższe bliźniacze wieże na świecie.

Państwo obejmuje dwa terytoria oddzielone Morzem Południowochińskim, południową część Półwyspu Malajskiego oraz północną część wyspy Borneo. Ukształtowanie terenu jest podobne w obu częściach – nadmorskie równiny przechodzą w gęsto zalesione zbocza gór. Najwyższym szczytem Malezji jest Kinabalu, 4101 m n.p.m., położony na Borneo.

Malezja znajduje się w strefie klimatu równikowego. Nawiedzają ją południowo-zachodnie (od kwietnia do października) oraz intensywniejsze, północno-zachodnie monsuny (od października do lutego).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Information icon.svg Osobny artykuł: Historia Malezji.

Pierwsza organizacja państwowa na terenie dzisiejszej Malezji powstała na początku XV w., kiedy powstał sułtanat Malakki. W tym czasie na obszarze Azji południowo-wschodniej rozprzestrzenił się islam. W 1511 Malakkę podbili Portugalczycy, zakładając tam kolonię. Synowie ostatniego sułtana Malakki założyli Sułtanat Perak i Sułtanat Johor. Rozpoczęła się rywalizacja między Portugalczykami oraz Sułtanatem Aceh i Sułtanem Johor o kontrolę nad cieśniną Malakka. Konflikt ten trwał do 1641 r., kiedy Holandia wraz z sułtanem Johor przejęła kontrolę nad cieśniną.

W 1786 r. Kompania Wschodnioindyjska otrzymała od sułtana Kedah wyspę Penang. W drugiej połowie XIX w., wiele państewek malezyjskich prosiło o pomoc Wielką Brytanię w celu rozwiązania konfliktów wewnętrznych. Do początku XX w. stany Pahang, Selangor, Perak i Negeri Sembilan utworzyły Sfederalizowane Stany Malezji. Chociaż formalnie były suwerenne, to faktyczną władzę sprawowali brytyjscy rezydenci, mianowani jako doradcy miejscowych władców. Pozostałe stany: Johor, Kedah, Kelantan, Perlis i Terengganu utworzyły Niesfederalizowane Stany Malezji. Mimo, iż przyjęły one brytyjskich rezydentów, to nie podlegały bezpośrednio Londynowi. Stany Sabah i Sarawak były natomiast częścią Brytyjskiego Borneo Północnego.

W styczniu 1942 r. wojska japońskie zaatakowały Półwysep Malajski rozpoczynając bitwę o Malaje. Mimo zaciekłego oporu sił brytyjskich, australijskich i indyjskich armia japońska do końca lutego opanowała półwysep oraz wyspę Borneo. Japończycy traktowali Malajów dość dobrze, przez co część malajskich urzędników i intelektualistów z nimi kolaborowała. Większość sułtanów także współpracowała z japońskim okupantami, choć później twierdzili, że robili to wbrew własnej woli. Japończycy stali się jednak niepopularni, po tym jak oddali Tajlandii cztery północne stany (Kedah, Perlis, Kelantan i Terengganu). Chińczycy byli natomiast brutalnie prześladowani, co spowodowało powstanie partyzantki antyjapońskiej.

W 1945 Brytyjczycy ustanowili w Brytyjskich Malajach administrację wojskową, a cztery stany północne zostały zwrócone przez Tajlandię. 1 kwietnia 1946 utworzono Związek Malajski. Malajowie protestowali, ponieważ nie podobało im się ograniczenie władzy sułtanów oraz przyznanie obywatelstwa imigrantom, głównie Chińczykom. 31 stycznia 1948 utworzono Federację Malajską, składającą się ze wszystkich stanów malajskich, lecz bez Singapuru. 31 sierpnia 1957 Federacja Malajska ogłosiła niepodległość od Wielkiej Brytanii.

16 września 1963 przyłączono północne Borneo i zmieniono nazwę kraju na Malezję (początkowo w jęz. polskim również jako Malajzja). W 1965 od Malezji odłączył się Singapur, który stał się suwerennym państwem[4].

Ustrój polityczny[edytuj | edytuj kod]

Malezja to federalna monarchia konstytucyjna. Głową państwa jest król, wybierany co 5 lat przez Zgromadzenie Władców (władcy i gubernatorzy stanów – sułtani). Tradycyjnie władcą zostaje najstarszy wiekiem spośród elektorów. Władza ustawodawcza należy do dwuizbowego parlamentu (Izba Reprezentantów – 222 przedstawicieli) o kadencji 5-letniej i Senat (70 przedstawicieli) o kadencji 3-letniej. Władzę wykonawczą sprawuje rząd, a premiera mianuje król. Stany Malezji mają autonomię wewnętrzną z własną konstytucją i organami władz, ale sprawy zagraniczne, obrona, finanse i oświata podporządkowane są rządowi centralnemu[5]. Główne siły polityczne: Front Narodowy (Barisan Nasional), będący u władzy nieprzerwanie od 1957[6] oraz Sojusz Ludowy (Rakyat), koalicja trzech partii opozycyjnych. W wyborach do Izby Reprezentantów 5 maja 2013 koalicja rządząca uzyskała 133 miejsca, a opozycja 89 miejsc, co było najgorszym wynikiem partii rządzącej od odzyskania niepodległości[7].

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Information icon.svg Osobny artykuł: Gospodarka Malezji.

PKB na jednego mieszkańca w Malezji wynosi 17 200 USD (2012 r.). Struktura PKB przedstawia się następująco (dane z 2012):

  • rolnictwo: 11,4%
  • przemysł: 40,2%
  • usługi: 48,3%

Główne towary eksportowe kraju to: kauczuk, olej palmowy, wyroby elektroniczne.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Malezja podzielona jest na 13 stanów (negeri-negeri), w tym 9 sułtanatów, oraz trzy terytoria federalne (wilayah-wilayah persekutuan):

  • Malezja Wschodnia

Dziewięć spośród stanów posiada tytularnych władców, sułtanów, zwanych też radżami (Yang di-Pertuan Besar), oraz własnych premierów (Chief Minister). Pozostałe 4 stany, Penang, Malakka, Sabah oraz Sarawak, będące niegdyś koloniami Korony brytyjskiej, mają tytularnych zarządców, gubernatorów (Yang di-Pertuan Negeri) oraz premierów (Chief Minister).

Putrajaya jest nową stolicą administracyjną rządu federalnego Malezji. Powstała by odciążyć przeludnione Kuala Lumpur. Gabinet premiera został przeniesiony do Putrajayi w 1999 roku, a cały proces przenosin zakończył się w 2005. Kuala Lumpur nadal pozostaje siedzibą parlamentu oraz komercyjną i finansową stolicą państwa. Inne większe miasta Malezji to George Town, Ipoh oraz Johor Bahru.

Religia[edytuj | edytuj kod]

Struktura religijna kraju w 2010 roku według Pew Research Center[8][9]:

Information icon.svg Osobny artykuł: Zbory Boże w Malezji.
    • pozostali – 0,3% (100 000)
Information icon.svg Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Malezji.
  • hinduizm – 6,0% (1 720 000)
  • tradycyjne religie plemienne – 2,3% (650 000)
  • brak religii – 0,7% (190 000)
  • inne religie – 0,2% (60 000)

Święta państwowe[edytuj | edytuj kod]

Data Polska nazwa Oryginalna nazwa
1 stycznia Nowy Rok Hari Tahun Baru
styczeń/luty chiński Nowy Rok  
marzec/kwiecień   Hari Raya Puasa
1 maja Święto Pracy Hari Buruh
27 maja Dzień Vesak  
5 czerwca urodziny Yang di-Pertuan Agong (króla)  
lipiec/sierpień   Hari Raya Haji
31 sierpnia Święto narodowe Hari Merdeka
październik/listopad   Deepavali
17 grudnia urodziny Mahometa  
25 grudnia Boże Narodzenie  

Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]

Ochronę przyrody w Malezji rozpoczęto w latach 20. XX w. Jednym z pierwszych chronionych obszarów był rezerwat ptaków Bukit Fraser utworzony w 1922 r. Dzisiaj istnieje przeszło 50 rezerwatów i parków narodowych.
Parki narodowe Malezji :

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Dane dotyczące PKB na podstawie szacunków Międzynarodowego Funduszu Walutowego na rok 2013: International Monetary Fund: World Economic Outlook Database, April 2014 (ang.). [dostęp 11-04-2014].
  2. The UK Statute Law Database: Federation of Malaya Independence Act 1957 (c. 60)
  3. http://www.statistics.gov.my/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=1215%3Apopulation-distribution-and-basic-demographic-characteristic-report-population-and-housing-census-malaysia-2010-updated-2972011&catid=130%3Apopulation-distribution-and-basic-demographic-characteristic-report-population-and-housing-census-malaysia-2010&Itemid=154&lang=en (dostęp 24 lutego 2009). Aktualną populację Malezji można sprawdzać na zegarze populacji
  4. United Nations Treaty Series No.10760, Agreement relating to Malaysia
  5. "Systemy polityczne współczesnego świata", Andrzej Antoszewski, Ryszard Herbut, wyd. ARCHE Gdańsk 2004
  6. Beata Błaszczyk. Malezja. Kapitał i islam. „Rzeczpospolita”, 4 maja 2013. 
  7. Malaysia Government Defeats Anwar to Extend 55-Year Rule. 6.05.2013. [dostęp 2013-05-08].
  8. Religious Composition by Country, in Percentages. The Pew Research Center. [dostęp 2014-06-22].
  9. Christian Population as Percentages of Total Population by Country. The Pew Research Center. [dostęp 2014-06-22].