Żores Ałfiorow
Żores Iwanowicz Ałfiorow | |
Data i miejsce urodzenia | Witebsk |
15 marca 1930
Profesor, Laureat Nagrody Nobla (2000 - fizyka) |
|
Specjalność: fizyka, półprzewodniki | |
Doktorat | 1970 |
Polska Akademia Nauk | |
Status | członek zagraniczny |
Rosyjska Akademia Nauk | |
Status | członek rzeczywisty, wiceprzewodniczący |
Instytut | Fizyki i Techniki (Petersburg) |
Dyrektor | |
Okres spraw. | 1987–2003 |
Odznaczenia | |
|
|
Multimedia w Wikimedia Commons |
Żores Iwanowicz Ałfiorow, ros. Жорес Иванович Алфёров (ur. 15 marca 1930 w Witebsku) – rosyjski fizyk, laureat Nagrody Nobla (2000), Rosyjskiej Akademii Nauk (1991 – wiceprzewodniczący), od roku 1990 – członek National Academy of Sciences, członek zagraniczny PAN.
Jego ojciec był Białorusinem, a matka Żydówką. Studiował na wydziale elektroniki Instytutu Elektrotechnicznego im. Lenina w Leningradzie, od roku 1953 wieloletni pracownik (od 1987 – dyrektor) Instytutu Fizyki i Techniki w Leningradzie (obecnie Petersburgu). W roku 1970 uzyskał stopnień doktora nauk technicznych i matematycznych; w roku 1991 został wiceprzewodniczącym Rosyjskiej Akademii Nauk (1972 członek-korespondent, 1979 członek rzeczywisty); przewodniczący Naukowego Centrum Rosyjskiej Akademii Nauk w Petersburgu. Od roku 1988 jest członkiem zagranicznym PAN[1], a od roku 1990 – członkiem National Academy of Sciences w Waszyngtonie; zasiadał w Dumie z ramienia partii komunistycznej[2].
Prowadził prace nad heterostrukturami półprzewodnikowymi (strukturami wielowarstwowymi otrzymywanymi metodą kontrolowanego wzrostu monokrystalicznych warstw różnych pod względem chemicznym półprzewodników i metali, nakładanych kolejno na siebie), użyciem heterostruktur do budowy laserów półprzewodnikowych stosowanych w łączach światłowodowych, odtwarzaczach płyt kompaktowych[2].
Jest autorem 4 książek, 400 artykułów naukowych i 50 wynalazków w dziedzinie technologii półprzewodników[3].
W roku 2000 otrzymał Nagrodę Nobla (wspólnie z Herbertem Kroemerem, niezależnie od Jacka Kilby'ego) za „rozwinięcie technologii heterostruktur półprzewodnikowych, wykorzystywanych w technice bardzo wielkiej częstotliwości i optoelektronice”. Jest również laureatem licznych innych nagród[3], m.in. Nagrody Leninowskiej (1972), Nagrody Państwowej ZSRR (1984), Nagrody Rosyjskiej Akademii Nauk im. Joffego (1996), Nagrody Kyoto (2001)[2][3].
Został odznaczony m.in. Orderem Zasług dla Ojczyzny I, II, III i IV klasy, Orderem Lenina, Orderem Rewolucji Październikowej, Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy i Orderem „Znak Honoru”.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Członkowie zagraniczni PAN (pol.). W: PAN, Wydział III, Instytucja Naukowa [on-line]. [dostęp 2014-01-23].
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Zhores I. Alferov - Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 2000 > Zhores I. Alferov, Herbert Kroemer, Jack S. Kilby [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-01-23]., autobiografia, Nobel Lecture Double Heterostructure Concept and its Applications in Physics, Electronics and Technology
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Zhores I. Alferov (ang.). W: Biogram [on-line]. Ioffe Institute. [dostęp 2014-01-23].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zhores Alferov w: Encyclopædia Britannica, Inc.
- Popov Mikhail E. Alferov, Zhores Ivanovich, na: RUSNANO
- Żores Ałfiorow – sylwetka na stronie www.viperson.ru (ros.)
- Członkowie Rosyjskiej Akademii Nauk
- Członkowie zagraniczni PAN
- Laureaci Nagrody Leninowskiej
- Laureaci Nagrody Państwowej ZSRR
- Nobliści - fizyka
- Odznaczeni Orderem "Znak Honoru"
- Odznaczeni Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy
- Odznaczeni Orderem Lenina
- Odznaczeni Orderem Rewolucji Październikowej
- Odznaczeni Orderem Zasług dla Ojczyzny
- Rosyjscy fizycy
- Rosyjscy komuniści
- Urodzeni w 1930