I
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
I i
I – dziewiąta litera alfabetu łacińskiego, dwunasta litera alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w danym języku samogłoskę przednią wysoką, np. [i] lub [ɪ].
W języku polskim i jest spójnikiem łączącym zdania i inne wyrażenia. Przed spójnikiem i z reguły nie stawia się przecinka. Wyjątek stanowią wyliczenia, np. Jadł i pił, i śpiewał czy przeciwstawienia, np. i ładna, i mądra. Stawiamy w nich przecinek przed drugim i kolejnymi spójnikami i.
Inne reprezentacje litery I[edytuj | edytuj kod]
Sygnalizacja | Język migowy | Alfabet Braille’a |
||||
---|---|---|---|---|---|---|
flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego |
Alfabet semaforowy |
Kod Morse'a | francuski | kanadyjski | polski | |
I | info |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
|
|