Воўк, шэры воўк, звычайны воўк (Canis lupus) — драпежнае млекакормячае з сямейства сабачых. Разам з каётам (Canis latrans) і шакалам (Canis aureus) утварае невялікі род ваўкоў (Canis). Паводле вынікаў вывучэння паслядоўнасці ДНК і дрэйфу генаў, воўк з'яўляецца простым продкам свойскага сабакі, які звычайна разглядаецца як падвід ваўка.
Воўк — самая буйная сучасная жывёла ў сваім сямействе — даўжыня цела (без хваста) можа дасягаць 160 см, даўжыня хваста да 52 см, вышыня ў карку да 90 см; маса цела да 86 кг.
Афарбоўка шэрая; тундравыя ваўкі маюць святлейшую афарбоўку, пустынныя — шаравата-рудаватую.
Калісьці воўк меў значна большае распаўсюджванне ў Еўразіі і Паўночнай Амерыцы. У наш час яго арэал і агульная колькасць жывёл прыкметна зменшыліся, галоўным чынам у выніку чалавечай дзейнасці: змены прыродных ландшафтаў, урбанізацыі і масавага знішчэння. У многіх рэгіёнах свету воўк знаходзіцца на мяжы поўнага знікнення, хоць на поўначы мацерыкоў яго папуляцыя ўсё яшчэ застаецца стабільнай.
Харчуецца пераважна жывёльнай ежай: дзікімі і хатнімі капытнымі, сабакамі, зайцамі, дробнымі грызунамі. У перыяд размнажэння ваўкі жывуць парамі, позняй восенню і ў пачатку зімы часам збіраюцца ў зграі да 10-12 звяроў. Увесну пасля 62-65 дзён цяжарнасці самкі прыносяць ад 3 да 10-13 (часцей 5) сляпых ваўчанят, зрок з'яўляецца на 12-13-ы дзень. Толькі стэпавыя і пустынныя ваўкі рыюць норы, лясныя — выводзяць шчанят у логаве пад вывернутым дрэвам, у чаратах і іншых накрытых сухіх месцах. Падрослых ваўчанят бацькі кормяць адрыжкай са з'едзенага мяса, пазней — забітай здабычай. Увосень ваўчаняты пачынаюць выходзіць з дарослымі на паляванне. Ваўкі наносіць шкоду жывёлагадоўлі і паляўнічай гаспадарцы.
