Wallis i Futuna
Territoire des îles Wallis et Futuna Terytorium Wysp Wallis i Futuna |
|||||
|
|||||
Hymn: La Marseillaise (Marsylianka) |
|||||
Język urzędowy | francuski | ||||
Stolica | Mata-Utu | ||||
Status terytorium | Wspólnota zamorska | ||||
Zależne od | Francji | ||||
Głowa terytorium | Prezydent François Hollande | ||||
Prefekt, Najwyższy Administrator | administrator Michel Aubouin | ||||
Szef rządu | prezydent Zgromadzenia Terytorialnego Mikaele Kulimoetoke[1] | ||||
Powierzchnia • całkowita • wody śródlądowe |
211. na świecie 274 km² 0 |
||||
Liczba ludności (2012) • całkowita • gęstość zaludnienia |
224. na świecie 15 453[2] 56,4 osób/km² |
||||
Jednostka monetarna | frank CFP (XPF) | ||||
Rok utworzenia | wydzielenie z Nowej Kaledonii 1961 |
||||
Strefa czasowa | UTC +12 | ||||
Kod ISO 3166 | WF/WLF/876 | ||||
Domena internetowa | .wf | ||||
Kod telefoniczny | +681 | ||||
Wallis i Futuna (Terytorium Wysp Wallis i Futuna, fr. Wallis-et-Futuna) – wspólnota zamorska Francji w Oceanii, obejmująca wyspy wulkaniczne Wallis oraz Futuna i Alofi (Wyspy Hoorn) oraz około 20 innych. Znajduje się w Polinezji, na północny wschód od wysp Fidżi oraz na zachód od Samoa.
Powierzchnia wysp wynosi 274 km², a zamieszkuje je 16,0 tys. osób (2006). Stolicą terytorium jest Mata-Utu, 1191 mieszkańców (2003). Mieszkańcy wysp zajmują się głównie uprawą palm kokosowych – eksport kopry.
Spis treści
Ustrój polityczny[edytuj | edytuj kod]
Przywódcą terytorium jest Prezydent Francji François Hollande, reprezentowany przez administratora w randze prefekta, od 2008 urząd ten sprawuje Philippe Paolantoni. Ciałem doradczym administratora jest siedmioosobowa Rada Terytorium, składająca się z trzech królów plemiennych: Tomasi Kulimoetoke II (króla Uvea), Soane Patita Maituku (króla Alo) oraz Visesio Moeliku (króla Sigave) i z trzech osób mianowanych przez administratora. Sprawami lokalnymi zajmuje się Zgromadzenie Terytorium, od 23 listopada 2005 na jego czele stoi Emeni Simete. Zgromadzenie składa się z 20 deputowanych wybieranych w wyborach powszechnych na pięcioletnią kadencję. Ostatnie wybory do Zgromadzenia odbyły się 1 kwietnia 2007.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
Wallis i Futuna podzielona jest na 3 okręgi (fr.: circonscription) nazywane również królestwami (fr.: royaume)
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Wyspy położone są w strefie tropikalnej. Pora deszczowa i gorąca trwa od listopada do kwietnia, a pora sucha chłodna od maja do października. Roczna suma opadów wynosi od 2500 do 3000 mm, a średnia roczna temperatura to +26,6 °C. Geneza wysp ma charakter wulkaniczny. Najwyższy punkt stanowi Mont Singavi (765 m n.p.m.). Komunikacja morska i lotnicza łączy wyspy z Nową Kaledonią.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wyspa Futuna odkryta została przez Holendrów w 1616, a Wallis przez Brytyjczyków w 1767. Wyspa Wallis – została nazwana na cześć angielskiego odkrywcy Samuela Wallisa. W 1837 na wyspy przybyli francuscy misjonarze. Po buncie społeczności lokalnej w 1842, misjonarze zwrócili się do Francji o objęcie wysp swoim protektoratem. W 1887 królowa Uvéa przyjęła oficjalnie protektorat Francji, a rok później zrobili to również królowie Sigave i Alo. Wyspy stały się wówczas częścią francuskiej kolonii Nowa Kaledonia. W 1961 w wyniku referendum wyspy otrzymały status terytorium zamorskiego, zamienionego w 2003 na zbiorowość zamorską.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Wyspy zamieszkują trzy rdzenne plemiona: Uvéa (na wyspie Wallis), Alo (na wyspie Alofi oraz we wschodniej części wyspy Futuna) i Sigave (w zachodniej części wyspy Futuna). 67,4% populacji terytorium zamieszkuje Wallis, a 32,6% wyspę Futuna. Tylko 10,8% ludności wysp posługuje się językiem francuskim, pozostała część używa języków lokalnych. Ludność trudni się uprawą palmy kokosowej, jamsu, batatów i rybołówstwem.
Religia[edytuj | edytuj kod]
Struktura religijna terytorium w 2010 roku[3][4]:
- Kościół katolicki: 95,2%
- Inni chrześcijanie: 1,3% (zobacz: Świadkowie Jehowy na Wallis i Futuna)
- Tradycyjne religie plemienne: 1,2%
- Protestantyzm: 1%
- Brak religii: 0,6%
- Inne religie: 0,7%.
Przypisy
- ↑ Wallis and Futuna Islands (ang.). World Statesmen.org - Ben M. Cahoon. [dostęp 2015-01-22].
- ↑ - The World Factbook
- ↑ Religious Composition by Country, in Percentages. The Pew Research Center. [dostęp 2014-09-20].
- ↑ Christian Population as Percentages of Total Population by Country. The Pew Research Center. [dostęp 2014-09-20].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marcin Krzemiński, [w:] Prawo Francuskie Tom II, red. Aleksandra Machowska, Krzysztof Wojtyczek, Kraków 2005, ISBN 83-7444-007-4, s. 192-195
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wallis i Futuna (pl)
- Informacje o Wallis i Futuna (fr)
- Site de l'administrateur supérieur de Wallis et Futuna (fr)
- Site de l'Assemblée territoriale de Wallis et Futuna (fr)
|
|