سنت لوسیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۱۴°۱′ شمالی ۶۰°۵۹′ غربی / ۱۴.۰۱۷° شمالی ۶۰.۹۸۳° غربی / 14.017; -60.983

سنت لوسیا
Saint Lucia
سنت لوسیا
شعار ملیسرزمین، مردم، نور
سرود ملیپسران و دختران سنت لوسیا
پایتخت
(و بزرگترین شهر)
کاستریس
۱۴°۱′ شمالی ۶۰°۵۹′ غربی / ۱۴.۰۱۷° شمالی ۶۰.۹۸۳° غربی / 14.017; -60.983
زبان رسمی انگلیسی
نوع حکومت دموکراسی پارلمانی
و مشروطه سلطنتی
نام حاکمان 
ملکه
فرماندار
نخست‌وزیر

ملکه الیزابت دوم
خانم دام پیرلت لوئیزی
استفنسون کینگ 
موارد منجر به تشکیل
از بریتانیای کبیر
۲۲ فوریه ۱۹۷۹
مساحت
 -  مساحت ۶۲۰کیلومتر مربع (۱۹۳ام)
 -  آب‌ها (٪) ۱٫۶
جمعیت
 -  سرشماری ۱۶۰٬۶۲۰ 
(نامعلوم)
 -  تراکم جمعیت ۵‎/km۲‏ (۴۱ام)
واحد پول دلار کارائیب شرقی (XCD)
منطقه زمانی UTC (ساعت جهانی-۴)
دامنه اینترنتی .lc
پیش‌شماره تلفنی +۱ ۷۵۸

سنت لوسیا (نیز سن لوشیا) (به انگلیسی: Saint Lucia) یک کشور جزیره‌ای کوچک در دریای کارائیب و در آستانه اقیانوس اطلس است که در جنوب جزیرهٔ مارتینیک از مستملکات ماوراء بحار فرانسه و شمال کشور سنت وینسنت و گرنادین قرار دارد.

این کشور در سال ۱۹۷۹ از بریتانیای کبیر استقلال یافت. این کشور یک حکومت پادشاهی مشروطه دارد و ملکه الیزابت دوم ریاست کشور را بر عهده دارد. نظام سیاسی کشور دمکراسی پارلمانی با دو مجلس است و ریاست دولت را نخست‌وزیر ِ منتخب ِ مجلس نمایندگان بر عهده دارد. این کشور از زمان استقلال خود تاکنون عضو اتحادیه کشورهای همسود (همسود بریتانیا) است اما با توجه به اینکه زبان رسمی آن یک زبان کرئول فرانسوی (ترکیب فرانسوی و زبان‌های دیگر) است در اتحادیه فرانکوفون (کشورهای فرانسوی‌زبان) هم عضویت دارد. سنت لوسیا در مجمع‌الجزایر معروف به آنتیل کوچک قرار دارد. نام این کشور برگرفته از سنت لوسی قدیس فرانسوی است که فرانسوی‌ها نخستین استعمارگران این جزیره برای آن انتخاب کردند. این جزیره به جهت اینکه چندین بار میان فرانسوی‌ها و بریتانیایی‌ها دست به دست شده به «هلن هند غربی» معروف شده است که به ماجرای شخصیت اساطیری هلن در یونان باستان اشاره دارد.

سنت لوسیا ۱۷۳ هزار نفر جمعیت و ۶۰۷ کیلومتر مربع وسعت دارد. اکثریت جمعیت آن را آفریقایی‌تبارهایی تشکیل می‌دهند که در دوران استعمار به عنوان برده وارد آن شدند. دورگه‌ها، هندی‌ها اروپایی‌تبارها و بومیان کارائیب اقلیت‌های نژادی این جزیره هستند.

تاریخ[ویرایش]

فرانسوی‌ها در سال ۱۶۵۰ در جزیره سنت لوسیا مستقر شدند و در سال ۱۸۱۴ آنرا تسلیم انگلیسی‌ها نمودند. در سال ۱۹۶۷ انگلیسی‌ها با استقلال داخلی این جزیره موافقت کردند و در سال ۱۹۷۹ به استقلال کامل آن در چهارچوب جامعه کشورهای مشترک‌المنافع انگلیس رضایت دادند.[۱]

سیاست[ویرایش]

جان کامپتون از حزب کارگران متحد در سال ۱۹۸۲ نخست وزیر سنت لوسیا شد.

در سال ۱۹۹۷ پرت لوئیزی به عنوان فرماندار کل و کنی آنتونی به سمت نخست وزیر سنت لوسیا منصوب شدند.

جغرافیا[ویرایش]

پایتخت این کشور شهر کاستریس با ۶۱٬۳۴۱ نفر جمعیت می‌باشد.

مساحت سنت لوسیا ۶۲۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۱۶۰٬۶۲۰ نفر است.

از مهمترین شهرهای سنت لوسیا، ویوفورت ۴ هزار نفر، میکود ۳ هزار نفر و سوفریر ۳ هزار نفر را می‌توان ذکر کرد.

تقسیمات کشوری[ویرایش]

کشور سنت لوسیا دارای ۱۱ ایالت می‌باشد:

Sainte-Lucie - districts numérotés.png
  1. آنسه لا ریه (Anse-la-Raye)
  2. کاستریس (Castries)
  3. چویسول (Choiseul)
  4. داوفین (Dauphin)
  5. دنری (Dennery)
  6. گروس آیلت (Gros Islet)
  7. لابوری (Laborie)
  8. میکود (Micoud)
  9. پراسلین (Praslin)
  10. سوفریر (Soufriere)
  11. ویو فورت (Vieux Fort)

اقتصاد[ویرایش]

واحد پول سنت لوسیا، دلار کارائیب شرقی با واحد جزء (سنت) نام دارد.

صادرات سنت لوسیا را موز تشکیل می‌دهد، توریسم نیز از جمله صنایع پویا در این کشور است.

سنت لوسیا از اعضای کشورهای مشترک‌المنافع است.

مردم[ویرایش]

۵۰ ٪ نژاد سنت لوسیا را سیاهپوست، ۴۴ ٪ را دورگهٔ سیاه و سفید و ۳ ٪ را هندی تشکیل می‌دهد

همچنین دین ۶۷ ٪ مردم سنت لوسیا، کاتولیک، ۲۲ ٪ پروتستان و ۵ ٪ را سایر مسیحیان در بر می‌گیرند.

انگلیسی زبان رسمی سنت لوسیا است، همچنین زبان فرانسه نیز در این کشور رواج دارد.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. اطلاعات عمومی دانش امروز، سعید قانعی، بهار 1374