Andoro
| Principat d'Andorra | |
| Andora Princlando | |
 (Detaloj) |
 (Detaloj) |
| Nacia himno: El Gran Carlemany | |
| Nacia devizo: Virtus Unita Fortior (Unueco igas forta) | |
 |
|
| Bazaj informoj | |
|---|---|
| Ĉefurbo | Andoro Malnova |
| Ĉefa(j) lingvo(j) | Kataluna |
| Plej ofta(j) religio(j) | Katolikismo |
| Areo % de akvo |
468 km² 0 % |
| Loĝantaro | 71,822 |
| Loĝdenso | 154 /km² |
| Loĝantoj | Andoranoj |
| Horzono | UTC+1 UTC+2 (marto ĝis oktobro) |
| Interreta domajno | .ad |
| Landokodo | AD |
| Telefona kodo | +376 |
| Internacia aŭtokodo | AND |
| Politiko | |
| Politika sistemo | Monarkio |
| Ŝtatestro | Joan Enric Vives Sicília kaj François Hollande |
| Ĉefministro | Antoni Martí Petit |
| Nacia tago | 8-an de septembro |
| Sendependiĝo | 1278 |
| Ekonomio | |
| Valuto | Eŭro (EUR) |
La Andora Princlando (en la kataluna, Principat d'Andorra) estas eta lando en la sudo de Eŭropo kun 468 km², situanta inter la Pireneoj kun mezuma alteco de 1.996 metroj sur la marnivelo. Ĝi havas landlimojn sude kun Hispanio, limigante kun la katalunaj komarkoj de Cerdanjo, Alta Urĝelo kaj Pallars Sobirà, kaj norde kun Francio, limigante kun la departamento Ariège, en la regiono Sudo-Pireneoj. Ĝia teritorio, kun ĉefurbo en Andoro Malnova, estas teritorie organizata en sep paroĥejoj kun entute 84.484 loĝantoj en la jaro 2008.[1]
Andoro estas demokratia kaj sociala ŝtato kies politika reĝimo estas parlamenta princlando kaj ĝi havas kiel kun-princoj (ŝtatestroj) al la episkopo de Urĝelo, nuntempe Joan Enric Vives Sicília, kaj al la prezidanto de Francio, nuntempe François Hollande. La nuna andora ĉefministro estas Antoni Martí Petit kaj la sola oficiala lingvo estas la kataluna,[2] kvankam la hispana estas pli parolata ol la kataluna mem. La franca ankaŭ estas parolata de alta procento de la andora loĝantaro.
Andoro ne havas propran armeon kaj pri ĝia nacia defendo respondecas kaj Hispanio kaj Francio.[3] Kaze de urĝo kaj/aŭ naturaj katastrofoj, kiel la inundoj de la jaro 1982, estas kunvokata la somateno, formata de adoltaj viroj (pli ol 18-jaraĝaj) kun andora civitaneco.
Dum longa tempo, Andoro estis izolita kaj malriĉa lando, sed ĝi atingis rimarkindan prosperon ekde la Dua Mondmilito danke al turismo kaj ĉefe ĉar ĝi estas fiska paradizo.[4][5]
Enhavo
Etimologio[redakti | redakti fonton]
La origino de la nomo estas nekonata. Estas kelkaj teorioj: La nomo Andoro (andurrial) venas de Navaro eŭska, kio signifas "arbusto kovris teron." Alia legendo atribuas la nomon estigis de maŭroj kaj la araba al-Gandura, signifanta "frivola virino".[6]
Historio[redakti | redakti fonton]
Pli detalaj informoj troveblas en la artikolo Historio de Andoro.Prahistorio[redakti | redakti fonton]
Dum la periodo de la mezolitiko, malgrandaj homgrupoj loĝis en kavernoj proksime al Gran Valira, kiel en Balma de la Margineda, kaj aliaj punktoj de la andora teritorio kiel Pal, La Massana kaj Ordino, kie la 5-a de junio 2001 troviĝis ŝtonĉerko kiu enhavis homajn restaĵojn, brakĉenojn kaj potojn el keramiko kun nutraĵoj.[7] Pro la terfekundeco, ĉi tiuj grupoj kultivis ĝin kaj definitive loĝis, ricevante de la popoloj kiu transiris sian teritorion, la kulturo de la Bronzepoko danke al la mineraloj kiuj estis en Arinsal.
Romia Imperio[redakti | redakti fonton]
La unua skribita referenco pri la andoranoj, troviĝas en la priskribo kiun faris la greka historiisto Polibio rilate al la transiro de Hanibalo tra la Pireneoj. Dum la 5-a jarcento, la Romia Imperio falis sub la regado de la visigotoj, kiuj okupis la sudan parton de Gaŭlio kaj parton de Hispanujo.
Moderna epoko[redakti | redakti fonton]
Komence de la 18-a jarcento Andoro pro decido de la episkopo de Urgel estis neŭtrala dum la Sukceda Milito de Hispanio kaj je la fino de la sama jarcento denove Andoro vidigis sin inter siaj du posedlandoj, nome Francio kaj Hispanio. La revoluciuloj malagnoskis la kunprincan reĝimon kiel heredaĵo de la feŭdismo kaj en 1794 franca armeo invadis Andoron, sed diplomatiaj klopodoj de la andoranoj haltigis tiun invadon. En 1806 Napoleono restarigis la kunprincan reĝimon, tamen dum la posta invado de Hispanio farita de la napoleona armeo kaj dum la sinsekva reĝimo Andoro estis aneksiigita al la provincoj de Katalunio. Dum la Karlistaj militoj de la dua duono de la 19-a jarcento, Andoro estis rifuĝejo por kaj karlistoj kaj liberaluloj. En 1866 la andora riĉulo Guillem de Plandolit akcelis reformon de la parlamenta sistemo por enkonduki tien la burĝulojn.
Ekde la mezepoko[redakti | redakti fonton]
La politika situacio de Andoro ne multe ŝanĝiĝis post kiam la kunprinclanda reĝimo establiĝis dum la mezepoko. La kunprincoj (antaŭe feŭdaj sinjoroj, nun ŝtatestroj), sekurigis la neŭtralecon kaj la sendependon de Andoro inter du potencaj ŝtatoj: Francio kaj Hispanio. Aliflanke, la izoleco de la andoraj valoj, la tradicia kaj konservativa socio, la malriĉaj agraj rimedoj kaj la kunprincoj mem, igis malebla la demokratiiĝon de la registaraj institucioj. Tiu situacio blokis la ekonomion tiom, ke multaj loĝantoj devis foriri por labori en Barcelono aŭ en Tuluzo komence de 20-a jarcento.
20-a jarcento[redakti | redakti fonton]
Tio ŝanĝiĝis post la dua mondmilito: la komerco fervoris danke al preskaŭ ne ekzistantaj impostoj, kaj la turisma sektoro, ĉefe vintra, bezonis multajn eksterlandajn laboristojn. Tiel, dum duona jarcento estis progreso kaj ankaŭ ioma libereco (multe pli ol en Hispanio samepoke, kie regis faŝisma reĝimo). Aliflanke, tiuj anakronismaj institucioj lasis la ekonomion, la medion, kaj la socion sub la rego de sovaĝa spekulado.
En 1976 fondiĝis la unua politika partio, la posteno de ĉefministro estis establita en 1981. En 1993 per referendumo estis akceptita la unua konstitucio.
Geografio[redakti | redakti fonton]
Tri valoj konsistigas la landon Y-forme: Norde, de la pirenea akso, riveroj la Valira del Nord (okcidente) kaj la Valira d'Orient (oriente) fluas suden ĝis Andoro Malnova kaj Escaldes, kie la du riveroj kunfluas. Pli sude, la nova rivero la Valira fluas ĉe Sant Julià de Lòria kaj lasas Andoron apud la ŝtatlimo.
Nordoriente, naskiĝas la atlantika rivero Arieja, kies maldekstra flanko estas andora. Tie staras la vintro-stacia kaj komerca urbo el Pas de la Casa ĉe la rivero. Inter tiu valo kaj la suda valo de la rivero la Valira d'Orient estas grava intermonto (2.408 m) kaj tunelo, kiuj ligas Andoron al Francio.
La plej alta monto en Andoro estas Comapedrosa (2.942 m). En la supra parto de ĉiuj tiuj valoj estas lagetoj, foje profititaj de la hidroelektra industrio.
Politika sistemo[redakti | redakti fonton]
Andoro estas parlamenta kunprinclando. La du princoj (kunprincoj) estas la ŝtatestroj de Andoro kaj nepre tiuj postenoj apartenas al la episkopo de Urgell -elektita de la Papo-, kaj la Prezidanto de Francio -elektita de la francianoj. Tamen principe nek la franca ŝtato nek la Papo regas Andoron –la kunprinca posteno estas sendependa.
Post la sankcio de la konstitucio (en 1993) Andoro estas tute demokratia ŝtato. Do malkiel antaŭe, la potencoj nun estas dividitaj:
- La leĝa-donan potencon prizorgas la parlamento (Consell General) kaj konsistas el 28 parlamentanoj (Consellers). Duono el ili estas elektitaj po 2 en ĉiu provinco (Parròquia) kaj la ceteraj per tutlandaj listoj.
- La registaro konsistas el Ĉefministro plus maksimume 11 ministroj.
- La juĝa potenco konsistas el Tribunal de Batlles (1-a instanco), Tribunal de Corts (asizo) kaj la Supera Tribunalo. Fine estas la Konstitucia Tribunalo.
Andoro ne havas armeon.
Administracia divido[redakti | redakti fonton]
La andoraj provincoj estas nomitaj Paroĥejoj (Parròquies) ĉar la administracia kaj eklezia divido samas. Ĉiu paroĥejo havas sian lokan magistraton (Comú).
Deveno de la loĝantaro:
- hispanoj - 38%,
- andoranoj - 37%,
- portugaloj - 11%,
- francoj - 7%.
Paroĥejoj[redakti | redakti fonton]
- Canillo
- Encamp
- Ordino
- la Massana
- Andoro Malnova (Andorra la Vella)
- Sant Julià de Lòria
- Escaldes-Engordany
Loĝantaro[redakti | redakti fonton]
La landa loĝantaro estas koncentrita en la plej granda valo de la Princlando, tra kiu la rivero Grandvalira fluas kaj estas lokitaj du komunumoj , inkluzive de la ĉefurbo, Andoro Malnova.
Strukturo[redakti | redakti fonton]
De la 84,082 loĝantoj de la lando (ekde 31 decembro 2009), estas nur 32,085 (38.2%) andora naciaj. Laŭ ili, la hispana nacia formo kun 26,662 (31.7%), la plej granda grupo, sekvita de la portugala (13 362, 15,9%) kaj la franca (5,099, 6,1%).[8] La jara kresko de la loĝantaro estas 0,33% (2011). La averaĝa espero de vivo estas 82,4 jaroj kaj estas unu el la plej altaj.
Lingvo[redakti | redakti fonton]
La oficiala lingvo de Andoro estas kataluna. Laŭ enketo de la andora Centro por Socia Esplorado (Centre de Recerca Sociològica) en 2005 parolas 38,8% de la loĝantaro denaskan lingvon de Andoro kataluna, kastilia 35.4%, portugala 15.0%, kaj franca 5,4%. Sed aliaj lingvoj estas parolataj: hispana (32%), franca (7%) kaj portugala (7%) ankaŭ estas parolata.
| Gepatra lingvo | Uzata lingvo | |
|---|---|---|
| Kataluna | 38,8% | 43,8% |
| Hispana | 35,4% | 32,8% |
| Hispana kaj Kataluna | 1,5% | 2,7% |
| Portugala | 15,0% | 7,6% |
| Franca | 5,4% | 7,1% |
| Aliaj | 8,7% | 6,0% |
Religio[redakti | redakti fonton]
La plimulto de la andora (ĉirkaŭ 90%) estas kompromitita kun la Romkatolika Eklezio, kune kun 1% de la loĝantaro estas la Atestantoj de Jehovo, ekzistas ankaŭ kelkaj protestantaj eklezioj kaj juda komunumo. La Romkatolika Eklezio estas la ŝtata religio en Andoro.
Infrastrukturo[redakti | redakti fonton]
Telekomunikadoj kaj Interreto[redakti | redakti fonton]
Andoro estas nur telekomunikadoj entrepreno estas la stato Servei de Telecomunicacions d'Andorra, establita en 1975. Ĝi operacias en la merkato kiel Andorra Telecom kaj marko Som. La kompanio proponas fiksaj kaj poŝtelefonoj, kaj interreta konekto. Sukcesas Andoro domajno de plej alta nivelo, kiu estas .ad. Andorra Telecom ankaŭ transdonas televidaj kanaloj de la hispana kompanio Digital+. Andorra Telecom en junio 2011 ekposedis 50,053 fiksaj telefonoj, 65,525 poŝtelefonoj kaj 24,947 larĝa bando klientoj.[9] 71% de la landa hejmoj estas konektita al larĝa bando kaj 81% de la loĝantaro uzas la interreto.
Internoj havas modernan telefona sistemo kun mikroonda radiotransmisores kaj eksterlande estas la fiksaj kabloj al Francio kaj Hispanio.
Poŝto[redakti | redakti fonton]
Andoro ne havas lian propran poŝto servo, sed operaciis anstataŭ poŝtoj en Francio kaj Hispanio.[10] Ĝis 1928 uzis Andoro ankaŭ tiuj landoj poŝtmarkojn. Ekde 1931 Francio kaj Hispanio komenciĝis ekspedi poŝtmarkojn specife por Andoro. Tiuj estis nomitaj en la hispana pesetoj kaj franca franko.
Post la enkonduko de la eŭro estas francaj La Poste kaj hispana Correos daŭrigis siajn apartajn poŝtmarkojn elsendita por Andoro. Ambaŭ estas nun ekipita kun subtitoloj en la kataluna. La poŝtmarkoj estas uzataj nur por eksterlande ejon, tiam ĝi estas libera por sendi leterojn hejme. Ekde 2004 la du poŝtaj servoj interkonsentis pri komuna poŝtkodo sistemo por Andoro. Tiu konsistas el la literoj AD kombinita kun tri ciferoj indikas la paroĥejoj.[11]
| paroĥejoj | poŝtkodo |
|---|---|
| Canillo | AD100 |
| Encamp | AD200 |
| Ordino | AD300 |
| La Massana | AD400 |
| Andoro Malnova | AD500 |
| Sant Julià de Lòria | AD600 |
| Escaldes-Engordany | AD700 |
Amaskomunikiloj[redakti | redakti fonton]
Ĝis 1981 Andoro estis la sidejo de la privata radio-stacioj Radio Andoro kaj Sud radio. Poste la transdono instaladoj estis transprenita de la publika radio entrepreno Ràdio i Televisió d'Andorra. Estas ok radiostacioj (inkluzive kvin privataj) kaj publika televido Andorra Televisió (ATV) en Andoro. Krome, hispana kaj franca kanaloj estas ricevitaj.
Ĝi ankaŭ aperas tri ĉiutagaj ĵurnaloj, la Diari d'Andoro, La perioda d'Andoro kaj la Bondia kiu proponas senpage.
Trafiko[redakti | redakti fonton]
Andoro havas 269 km vojoj, 198 km de kiuj estas pavimita kaj ne-pavimita 71 km. La ŝtata ŝoseo reto konsistanta el kombino de ses ĉefaj ŝoseoj (kataluna carreteres generals, mallongigo CG) kaj la alia el malĉefaj vojoj (kataluna carreteres secundàries, mallongigo CS). Ĉiuj limo krucoj estas lokitaj sur ĉefa ŝoseo. La ĉefa rilato al Hispanio tra la CG 1 per Valira Valo sude de Sant Julià de Lòria, landlima krucoj estas lokitaj en la CG 4 en la direkto de la hispana vilaĝo Tor kaj en la CG 6. Tiu estas la nura vojo kondukas la hispana Os de Civís, funkcia exclave. La sola limo transiri al Francio situas oriente de Pas de la Casa en la CG 2, kiu transiras la plej alta kun 2408 metroj Pireneoj montpasejo Port d'Envalira. Kiel alternativo al la trapasejo de 2002, estas ankaŭ la 2850 m longa Tunelo d'Envalira. En la jaroj 1980, la konstruo de dua vojo ligilon kun tunelo (Port du Rat) al Francio komencis. Ĝi enfluas hodiaŭ nordokcidento de El Serrat, ĉar vi starigis en la franca flanko, laboro por media zorgojn.
La lando ne havas flughavenon, kaj ne ekzistas fervoja trafiko. Internacia buso servojn ekzistas al L'Hospitalet-près-l'Andorre (de tie estas trajno konektiĝi al Tuluzo), la Toulouse-Blagnac Flughaveno kaj Barcelono. La inter-urbaj busoj reto Clipol konektante komunumoj kun la ĉefaj urboj de Andoro. Ok buso itineroj dum la tago de Andoro Malnova. Taksiohaltejoj estas disponeblaj ekskluzive en Andoro Malnova kaj Escaldes-Engordany. Pri taksio radioaparato sed vi povas mendi el tuta Andoro taksioj.
Esperantistoj[redakti | redakti fonton]
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Oficiala TTT-ejo de la andora registaro (katalune)
- Oficiala TTT-ejo pri turismo (katalune, angle, france, hispane)
- La andora parlamento (katalune, angle, france, hispane)
- La andora konstitucio (france)
- Andoro ne estas Monako, artikolo de Gerard Escuer en Monato 2005/09, p. 17
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ informo de la registara statistika oficejo de Andoro, jen katalune, sed ankaŭ havebla hispane, france kaj angle
- ↑ la andora konstitucio en retejo de la andora Ĝenerala Konsilio (katalune)
- ↑ informo en la retejo boe.es, vidita la 11-an de majo 2008
- ↑ informo en la retejo meh.es, vidita la 21-an de februaro 2009
- ↑ informo en la retejo eleconomista.es "La OEKE (Organizaĵo pri Ekonomiaj Kunlaboro kaj Evoluigo) revizios la liston de fiskaj paracizoj por 2009" (hispane)
- ↑ «Andorra», i John Everett-Heath: Concise Dictionary of World Place-Names, Oxford: Oxford University Press, 2010.
- ↑ artikolo "El Carboni 14 confirma les restes de l'andorrà més antic" (katalune), vidita la 30-an de oktobro 2008
- ↑ Govern d’Andorra, Departament d’Estudis i Estadística: Anuari estadístic 2008, Població per nacionalitat
- ↑ «About Andorra Telecom», Andorra Telecom. Besøkt 26. juni 2011.
- ↑ Stuart Rossiter og John Flower: World History Stamp Atlas, London: Black Cat, 1989, paĝoj 47–48.
- ↑ «Andoro». Artikolo "poŝtaj adresaj sistemoj en membroŝtatoj de la Universala Poŝta Unio" (angle), vidita la 26-an de junio 2011
|
||||||||
|
||||||
