Myanmar
Pyidaungsu Myanma Naingngandaw Unión de Birmania (Myanmar) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Birmania, ou Unión de Birmania en forma longa ou Myanmar (ဴမန္မာ)e Unión de Myanmar (ပ္ရည္ထောင္စုမ္ရန္မာနိုင္ငံတော္ denominación utilizada pola ONU), é un país da Asia do Sueste que ten unha fronteira común coa India, Bangladesh, Laos, China e maila Tailandia.
A oposición democrática prefire empregar o nome Birmania facendo referencia ao período democrático, mentres que a Xunta, a fin de marcar o troque, impuxo o nome Myanmar (literalmente país marabilloso) o que permite unha ruptura co antigo período e perturba a acción das organizacións favorábeis á democracia enleando a comunicación[Cómpre referencia].
Índice
Historia[editar | editar a fonte]
Birmania, que era reino independente, foi anexionado no 1886 polo Reino Unido, que a converteu en colonia como parte da India. Durante a Segunda Guerra Mundial, o país foi ocupado polas tropas xaponesas, e logo liberado.
No 1948 o país atinxe a independencia, sendo primeiro ministro U Nu. No 1962 o xeneral Non Win dá un golpe de Estado, e reina durante máis de 26 anos, introducindo reformas marxistas a marchas forzadas.
No 1990 tiveron lugar eleccións libres, mais foron anuladas pola xunta militar.
Política[editar | editar a fonte]
Birmania é membro da ASEAN (Asociación das nacións do Sueste asiatico) e ostentará a súa presidencia no ano 2006.
Ditatura militar[editar | editar a fonte]
Após o golpe de Estado de setembro do 1988, Birmania é un rexime autoritario. O traballo forzado practícase a miúdo. A liberdade de prensa non é respectada. O exército, con 40 000 homes, non ten inemigo exterior; o seu único papel é o de controlar a poboación.
O partido de oposición dirixido por Aung San Suido Kyi (a Liga nacional pola Democracia ou NLD) gañou as eleccións lexislativas en maio do 1990 con máis do 80% de votos a favor, á sorpresa da xunta que esperaba lexitimar o seu poder. Entón invalidou as eleccións. O NLDO loita polo retorno da democracia ao país.
A xunta ten unha posición ambigua cara á opoñente Aung San Suido Kyi, que é moi popular no mundo co seu premio Nobel da paz no 1991. Aung San Suido Kyi comezou o décimo ano de detención o 24 de outubro 2004.
A politica dos xenerais ocasiona migracións masivas cara á Tailandia.
O 19 de outubro do 2004, o Primeiro ministro, o xeneral Khin Nyunt foi descartado e autorizado a se retirar por razóns de saúde e asignado a residencia. Foi substituído por Soe Win, un duro. Khin Nyunto accedeu ao posto de primeiro ministro en agosto do 2003, el supervisou os servizos secretos birmanos durante máis de vinte anos. El asinara os acordos de "alto o lume" coas etnias do norte (wa) que podían, en troques, continuar a cultivaren o opio. El orixinou o achegamento á India co que quería utilizar o modelo de abrir o país á democracia. Foi o interlocudor privilexiado das sociedades estranxeiras. O seu sucesor, o xeneral Maung Aye, moi duro, que ocupaba ata entón as funcións de vice-presidente do Consello de Estado pola paz e o desenvolvemento, é igualmente xefe de estado maior. Está próximo ao xeneral Tan Shwe, presidente da xunta e comandante xefe das forzas armadas. Khin Nyunt, 65 anos, encarnaba a via das reformas. Khin Nyunt soubera manter o contacto cos grupos rebeldes representando as minorías étnicas e pór fin aos conflitos armados cos opostos ao rexime e mailos rebeldes. Fai falla esperar que o país non vaia á guerra civil.
Numerosas voces protestan contra as sociedades, coma Total que invisten no país e contra os que fan funcionar o industria do turismo, permitindo a entrada de divisas estranxeiras e axudando así o goberno actual.
Subdivisións[editar | editar a fonte]
Birmania divídese en sete rexións administrativas (Hun-khu) e sete estados (Chiu).
As sete rexións son: Ayeyarwady, Bago, Magway, Mandalay, Sagaing, Tanintaryi e Yangon.
Os sete estados son: Chin, Kachin, Kayin, Kayah, Mon, Rakhin e Shan.
Pricipais cidades : Rangún, Mandalay, Pagan
Xeografía[editar | editar a fonte]
Datos xerais[editar | editar a fonte]
Poboación : 41 994 678 habitantes (en 2001). 0-14 anos: 29,14 %; 15-64 anos: 66,08 %; + 65 anos: 4,78 %
Superficie : 678 500 km²
Densidade : 61 hab./km²
Fronteiras terrestres : 5876 km (China 2185 km; Tailandia 1800 km; India 1463 km; Laos 235 km; Bangladesh 193 km)
Litoral : 1930 km
Altitude : 0 m > + 5 881 m
Esperanza de vida dos homes : 54 anos (en 2001)
Esperanza de vida das mulleres : 57 anos (en 2001)
Taxa de crecemento da poboación : 0,6 % (en 2001)
Taxa de natalidade : 20,13 ‰ (en 2001)
Taxa de mortalidade : 12,3 ‰ (en 2001)
Taxa de mortalidade infantil : 73,71 ‰ (en 2001)
Taxa de fecundidade : 2,3 infantes/muller (en 2001)
Taxa de migración : - 1,84 ‰ (en 2001)
Liñas de teléfono : 250 000 (en 2000)
Teléfonos móbiles : 8 500 (en 1997)
Aparellos de radio : 4,2 millóns (en 1997)
Aparellos de televisión : 320 000 (en 2000)
Usuarios de Internet : 500 (en 2000 : Internet autorizado só ao Estado e ás empresas)
Número de provedores de acceso a Internet : 1 (en 2000)
Estradas: 28 200 km (3440 km asfaltadas) (en 1996)
Vías férreas : 3991 km
Vías navegables : 12 800 km
Número de aeroportos : 80 (dan 9 coas pistas asfaltadas) (en 2000)
Economía[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: Economía de Myanmar.
A situación económica de Myanmar é bastante delicada. A agricultura é a principal actividade económica; ocupa case os dous terzos da poboación economicamente activa e contribúe nun 40% ao produto interior bruto. O cultivo predominante é o arroz, que ocupa cerca da metade das terras cultivables. Os demais cultivos (algodón, cacahuete, hevea, té) son secundarios. É de destacar igualmente o cultivo da durmideira.
A explotación forestal é intensa: Myanmar ocupa a primeira posición mundial na produción de teca. As industrias extractivas, outrora destacadas, están hoxe en día en retroceso, ao igual que a produción petrolífera. O sector industrial, anticuado, vive un momento delicado, cunha notable falta de inversións, pese aos esforzos do Estado por atraer capital estranxeiro.
A situación en xeral de extrema penuria favorece a proliferación tanto das corruptelas, como do contrabando e do mercado negro.
Demografia[editar | editar a fonte]
Cultura[editar | editar a fonte]
A poboación é esencialmente rural e a maioría budista.
As universidades son de novo pechadas desde decembro de 1996 por razóns de seguridade. Segundo a UNICEF, soamente o 27% dos nenos terminan a súa escolaridade.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Un sitio de actualidade oposto ao réxime
- http://www.birmania.net
- Geopium : Xeopolítica das drogas ilícitas na Asia (produción e tráfico de opiáceos no Triángulo do Ouro e o Crecente de Ouro e particularmente no Afganistán e máis no Birmania
|