زبان رسمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

زبان رسمی به زبانی گفته می‌شود که به طور قانونی در کشور، و یا منطقه‌ای از کشور که از توانایی وضع قوانین خاص آن منطقه برخوردار است، انتخاب شده‌است.

معمولاً زبان رسمی زبانی انتخاب می‌شود که اکثریت جمعیت به آن سخن گویند (زبان ملی). اما به دلیل وجود جامعه‌های چندزبانه و یا به دلیل حفظ وحدت ملی یک کشور ممکن است که این دو بر هم منطبق نباشند و یا زبان ملی یکی از زبان‌های رسمی باشد.

همچنین برخی سازمان‌های جهانی، جهت سامان‌دهی ارتباطات و جلسات، برای امور خود زبان رسمی تعریف می‌کنند. برای نمونه، سازمان ملل متحد، شش زبان به عنوان زبان رسمی تعریف کرده است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Dictionary of Language Teaching and Applied Linguistics Jack C. Richards and et. Longman