Малі

З пляцоўкі Вікіпедыя
Перайсці да: рух, знайсці
Рэспубліка Малі
République du Mali(фр.) 
Mali ka Fasojamana(бамана) 
Шаблон:Сцягафікацыя/Рэспубліка Малі Герб Малі
Сцяг Малі Герб Малі

Каардынаты: 16°08′00″ пн. ш. 4°07′00″ з. д. / 16.133333° пн. ш. 4.116667° з. д. (G) (O) (Я)

Mali (orthographic projection).svg
Дэвіз: «Un peuple, un but, une foi»
Гімн: «Pour l'Afrique et pour toi, Mali»
Дата незалежнасці 22 верасня 1960 (ад Францыі)
Афіцыйная мова французская
Сталіца Бамака
Найбуйнейшыя гарады Бамака, Сікаса, Мопці, Куціяла, Каес, Сегу
Форма кіравання Прэзідэнцкая рэспубліка/Ваенная дыктатура
Прэзідэнт
Прэм'ер-міністр
Дыянкунда Траарэ
Джанга Сісока
Плошча
• Усяго
• % воднай паверхні
24-я ў свеце
1 240 192 км²
1,6
Насельніцтва
• Ацэнка (2009)
Шчыльнасць

14 517 176 чал.
11,71 чал./км²
ВУП
  • Разам (2007)
  • На душу насельніцтва

$13,365 млрд  (126-ы)
$1300
ІРЧП (2007) 0,371 (нізкі) (178-ы)
Валюта франк КФА
Інтэрнэт-дамен .ml
Код ISO MLI
Тэлефонны код +223
Часавы пояс 0

Малі, Рэспубліка Малі (фр.: République du Mali) — унутрыкантынентальная дзяржава ў паўночна-заходняй Афрыцы, колішняя французская калонія.

Тэрыторыя — 1248,5 тыс. км² з адміністрацыйна-тэрытарыяльным дзяленнем на 7 абласцей і сталічны раён.

Насельніцтва — 13,4 млн чал., якія прадстаўляюць больш за 20 этнічных груп.

Сталіца — г. Бамако (каля 1 млн жыхароў).

Нацыянальная валюта — франк КФА (1 еўра = 655,957 франка).

Дзяржаўная мова — французская.

Асноўная рэлігія іслам, які вызнаюць звыш 90 % насельніцтва, каля 2 % — хрысціяне, астатнія — анімісты.

Нацыянальнае свята — 22 верасня — Дзень незалежнасці (1960).

Дзяржаўны лад[правіць | правіць зыходнік]

Па Канстытуцыі ад 12 траўня 1992 г. — прэзідэнцкая Рэспубліка. Першым прэзідэнтам стаў М. Кейта.

Глава дзяржавы — генерал Амаду Тумани Турэ — выпускнік Разанскага вышэйшага паветрана-дэсантнага каманднага вучылішча — абраны ў чэрвені 2002 (перавыбраны 29 красавіка 2007).

Вышэйшы заканадаўчы орган — аднапалатны парламент (Нацыянальны Сход) у складзе 147 дэпутатаў, абіраецца на 5 гадоў. Апошнія парламенцкія выбары адбыліся ў ліпеню 2002, перамогу атрымаў блок партый «Надзея 2002», які мае ў цяперашні час 63 мандаты. Старшыня НС — Ібрагім Бубакар Кейта, глава партыі «Аб'яднанне за Малі» (РПМ), якой належыць 46 дэпутацкіх мандатаў. Першы тур чарговых парламенцкіх выбараў адбыўся 1 ліпеня 2007.

Вышэйшы орган выканаўчай улады — урад (усяго 28 чал.) на чале з Прэм'ер-міністрам, якім з 29 красавіка 2004 з'яўляецца Усман Ісуфі Майга.

Міністр замежных спраў і міжнароднага супрацоўніцтва — Моктар Уан.

Вышэйшы орган судовай улады — Вярхоўны Суд. Маецца таксама Канстытуцыйны Суд і Суд вышэйшай інстанцыі.

У Малі налічваецца больш 90 палітычных партый і аб'яднанняў. У цяперашні час дамінуюць два блокі: «Надзея 2002» на чале з партыяй «Аб'яднанне за Малі» (РПМ) і «Альянс за рэспубліку і дэмакратыю» (АРД), галоўнай сілай якога выступае «Афрыканская партыя за салідарнасць і справядлівасць» (АДЕМА). Набірае сілу нядаўна створаны «Саюз за Рэспубліку і Дэмакратыю» (ЮРД) і рух у падтрымку прэзідэнта «Альянс за альтэрнатыву і змены» (АСС).

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Старажытная гісторыя Малі вывучана слаба. З 3-га тысячагоддзя да н.э. развівалася земляробства. У сярэднія вякі на тэрыторыі сучаснага Малі існавалі дзяржаўныя ўтварэнні Гана (IIIXIII стст.), Малі (VIIIXVII стст.), Сангаі (XVXVI стст.); пануючай рэлігіяй стаў іслам. Дзяржава Сангаі пасля разгрому яе ў 1591 г. мараканскімі войскамі распалася на шэраг дробных княстваў, якія ў 3-й чвэрці XIX ст. ўвайшлі ў склад дзяржавы тукулераў Хадж Амара, а ў канцы XIX ст. заваяваны Францыяй. У 1890 г. большая частка тэрыторыі Малі аб’яднана ў калонію Французскі Судан (у 1899 г. скасавана, у 1920 г. адноўлена), з 1895 г. — у складзе Французскай Заходняй Афрыкі. З 1945 г. Малі — «заморская тэрыторыя» Францыі. У 1946 г. у Малі заснавана палітычная партыя Суданскі саюз на чале з М.Кейтам1959 г. адзіная партыя ў краіне), якая ўзначаліла нацыянальна-вызаленчы рух. З 28 верасня 1958 г. Малі пад назвай Суданская Рэспубліка — аўтаномная дзяржава ў складзе Французскай супольнасці. У красавіку 1959 г. Малі аб’ядналася з Сенегалам у Федэрацыю Малі, якая 20 чэрвеня 1960 г. абвясціла сваю незалежнасць. У жніўні 1960 г. федэрацыя распалася.

22 верасня 1960 г. абвешчана Рэспубліка Малі. Выбраны прэзідэнтам Кейта пачаў ажыццяўляць курс на некапіталістычнае развіццё краіны. У 1967 г. ва ўмовах эканамічнага крызісу Кейта стварыў Нацыянальны камітэт абароны рэвалюцыі, які засяродзіў у сваіх руках усю ўладу (парламент быў распушчаны). У выніку ваеннага перавароту (лістапад 1968 г.) да ўлады прыйшоў Ваенны камітэт нацыянальнага вызвалення на чале з М.Траарэ. У 1974 г. прынята новая Канстытуцыя, якая ўстанавіла аднапартыйную дыктатуру. У 1979 г. створана кіруючая і адзіная ў краіне партыя Дэмакратычны саюз малійскага народа, адбыліся прэзідэнцкія (выбраны Траарэ_ і парламенцкія выбары. У 1990 г. у Малі пачаўся шырокі дэмакратычны рух супраць аўтарытарнага рэжыму Траарэ. Пасля масавых дэманстрацый прыхіьнікаў дэмакратыі 26 сакавіка 1991 г. Траарэ скінуты і ўлада перайшла да Савета нацыянальнай згоды на чале з А.Т.Турэ; распушчаны парламент і Дэмакратычны саюз малійскага народа, уведзена шматпартыйнасцью У студзені 1992 г. прынята новая Канстытуцыя Малі, якая абвясціла прынцып падзелу ўлад. На выбарах у парламент у студзені — лютым 1992 г. перамог Альянс за дэмакратыю ў Малі (АДЭМА), яго лідэр А.У.Канарэ ў красавіку 1992 г. выбраны прэзідэнтам краіны.

Эканоміка[правіць | правіць зыходнік]

Аб'ём ВУП у 2006 у параўнанні з папярэднім годам вырас на 5,9 % і дасягнуў амаль 4,5 млрд еўра. Узровень інфляцыі — 3 %. Знешні доўг складае каля 2,7 млрд еўра. Малі ставіцца да ліку найменш развітых краін свету, займаючы па класіфікацыі ПРААН 175 месца з 177 краін. Гадавы прыбытак на душу насельніцтва не перавышае 260 еўра.

Аснова эканомікі — сельская гаспадарка, у якой занята каля 75 % працаздольнага насельніцтва краіны. Вядучая культура — бавоўна (штогадовы ўраджай — больш 500 тыс. тон). Яна прыносіць 40 % валютных прыбыткаў краіны. Жывёлагадоўля ўтрымлівае трэцюю пазіцыю ў экспарце і, у цэлым, дае 12 % ВУП. У 2006 у Малі налічваецца 7,9 млн галоваў буйнарагатага быдла, 17 млн коз і авечак, 70 тыс. свінняў, 25 млн галоваў хатняй птушкі. Вылаў рачной рыбы складае парадку 120 тыс. тон і прыносіць 4,2 % ВУП Удзельная вага земляробства, жывёлагадоўлі, лясной гаспадаркі і рыбалоўства ўвогуле аб'ёме ВУП дасягае 43 %, прамысловасці, будаўніцтва і энергетыкі — 18,6 %, гандлю і паслуг — 38,4 %.

Галоўныя галіны прамысловасці — перапрацоўчая і горнарудная. Вырабляецца баваўняны і арахісавы алей, вядзецца перапрацоўка баваўнянага валакна. Малі — трэці вытворца (пасля ПАР і Ганы) золата ў Афрыцы (да 50 т. штогод).

З 1991 урадам Малі ўзяты курс на лібералізацыю нацыянальнай эканомікі, заахвочванне і прыцягненне прыватных капіталаўкладанняў, прыватызацыю дзяржаўных прадпрыемстваў. Аб'ём знешняй фінансавай дапамогі складае 170—200 млн дол. ЗША у год. Асноўнымі крэдыторамі застаюцца МВФ і Сусветны банк.

Найболей актыўныя гандлёва-эканамічныя сувязі Малі падтрымлівае з Францыяй і іншымі членамі Еўрасаюза, ЗША, Канадай, КНР, Японіяй, ПАР, Алжырам, Лівіяй, Тунісам, Нігерыяй і Сенегалам.