Pokój utrechcki 1713

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Pokój utrechcki 1713
The Treaty of Utrecht.jpg
Pierwsza edycja traktatu pokojowego w Utrechcie w różnych językach
Data 11 kwietnia 1713
Miejsce Utrecht
Wynik koniec wojny o sukcesję hiszpańską
Przywódcy

Pokój utrechcki – porozumienie zawarte 11 kwietnia 1713 w Utrechcie (Holandia) kończący hiszpańską wojnę sukcesyjną. Bezpośrednią przyczyną podpisania pokoju była śmierć cesarza Józefa I (17 kwietnia 1711) i objęcie tronu przez Karola, pretendenta do korony Hiszpanii. Pozostałe kraje koalicji antyburbońskiej zaczęły się obawiać odrodzenia potęgi Habsburgów z czasów Karola V.

 Osobny artykuł: Pokój w Rastatt.

Uczestnikami kongresu były: Wielka Brytania wraz z Księstwem Hanoweru, Republika Zjednoczonych Prowincji, Francja, Hiszpania, Bawaria, Prusy i Sabaudia oraz inni, pomniejsi uczestnicy koalicji.

Postanowienia[edytuj | edytuj kod]

  • Filip d'Anjou (wnuk Ludwika XIV) objął tron Hiszpanii wraz koloniami, zrzekając się jednocześnie praw do tronu Francji,
  • Ludwik XIV zrzekł się praw dynastycznych do Hiszpanii (obawa przed połączeniem tronów hiszpańskiego i francuskiego),
  • Ludwik XIV uznał Annę Stuart i protestancką linię domu hanowerskiego za prawowitych dziedziców korony brytyjskiej,
  • elektor Bawarii Maksymilian II Emanuel odzyskał swe władztwo w Niemczech,
  • biskup Kolonii odzyskał władzę nad swym miastem jako "wolne miasto Rzeszy",
  • Portugalia zyskała na drobnych korektach kilka terytoriów na granicy z Hiszpanią,
  • Prusy uzyskały mały skrawek terytorium nad Renem, graniczący z Holandią,
  • Księstwo Sabaudii przejęło Sycylię wraz ze statusem królestwa,
  • Republika Zjednoczonych Prowincji otrzymała prawo utrzymywania wojsk w twierdzach Niderlandów Południowych (wobec wcześniejszych najazdów francuskich np. z 1672) i koncesje handlowe,
  • Wielka Brytania uzyskała od Hiszpanii Minorkę (do 1783) i Gibraltar, a od Francji Nową Szkocję i wybrzeża Zatoki Hudsona w Ameryce Północnej oraz Nową Fundlandię. Poza tym także koncesje handlowe oraz asiento (bardzo zyskowny, wyłączny przywilej na handel czarnymi niewolnikami) na 30 lat.

Z okazji pokoju w Utrechcie Georg Friedrich Händel skomponował uroczyste Te Deum oraz Jubilate[1]; obydwa utwory zostały wykonane 7 lipca 1713 roku w Katedrze św. Pawła w Londynie. Z tej samej okazji William Croft skomponował dwie ody With Noise of Cannon i Laurus cruentas.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

  1. „Utrecht” Te Deum D-dur HWV 278 oraz „Utrecht” Jubilate D-dur HWV 279.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Emanuel Rostworowski, Historia powszechna wiek XVIII, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977, str. 318 - 320