Eyjaálfa samkvæmt algengri skilgreiningu
Eyjaálfa er heimsálfa sem nær yfir Kyrrahafseyjar . Nákvæm skilgreining svæðisins sem heimsálfan nær yfir er ekki til sökum þess hversu stór hluti hennar er haf . Til hennar eru oft talin Ástralía og nálægar eyjar: Papúa , Nýja Sjáland og ýmsar smærri Kyrrahafseyjar . Stundum er Eyjaálfu skipt í heimshlutana Melanesíu , Míkrónesíu og Pólýnesíu . Stundum eru öll Ástralasía og Malajaeyjar talin hluti af Eyjaálfu.
Fyrstur til að stinga upp á því að gera þennan heimshluta að heimsálfu var dansk-franski landfræðingurinn Conrad Malte-Brun árið 1812. Franska heitið sem hann stakk upp á, Océanie , er dregið af gríska orðinu ὠκεανός ókeanos sem merkir „haf“. Hann sá fyrir sér að svæðið næði frá Malakkasundi í vestri að strönd Ameríku í austri og skiptist í fjóra heimshluta: Pólýnesíu (Bandaríska Samóa , Cooks-eyjar , Páskaeyja , Franska Pólýnesía , Hawaii , Nýja Sjáland , Níve , Norfolkeyja , Pitcairn , Samóa , Tókelá , Tonga , Túvalú , Wallis- og Fútúnaeyjar , Rotuma ), Míkrónesíu (Palá , Míkrónesía , Kíribatí , Maríanaeyjar , Marshalleyjar , Nárú , Wake-eyja ), „Malasíu“ (Indónesía , Filippseyjar , Singapúr , Brúnei , Austur-Tímor og Austur-Malasía ) og Melanesíu (Ástralía , Vanúatú , Salómonseyjar , Fídjieyjar og Papúa-Nýja Gínea ).
Nú eru Malajaeyjar oftar taldar til Asíu . Nýja Sjáland, Ástralía og Nýja Gínea ásamt nálægum eyjum eru oft flokkuð saman sem Ástralasía innan Eyjaálfu. Vistfræðilega er Ástralasía sérstakt vistsvæði aðgreint frá Indómalajasvæðinu í norðvestri og Eyjaálfusvæðinu í norðaustri.
Eyjaálfa