Тайлянд
Тайлянд ราชอาณาจักรไทย Ratcha Anachak Thai |
|||||
|
|||||
Нацыянальны дэвіз: Phleng Chat | |||||
Дзяржаўны гімн «Гімн Тайлянду» |
|||||
Афіцыйная мова | тайская | ||||
Сталіца | Бангкок | ||||
Найбуйнейшы горад | Бангкок | ||||
Форма кіраваньня | канстытуцыйная манархія Пуміпон Адульядэт Прают Чан-Оча |
||||
Плошча • агульная • адсотак вады |
50-е месца ў сьвеце 513 115 км² 0,4 |
||||
Насельніцтва • агульнае (2013) • шчыльнасьць |
20-е месца ў сьвеце 66 720 153[2] 132,1/км² |
||||
СУП • агульны (2013) • на душу насельніцтва |
24-е месца ў сьвеце $673,725 млрд[3] $9874 |
||||
Валюта | Бат (THB ) |
||||
Аўтамабільны знак | TH | ||||
Дамэн верхняга ўзроўню | .th | ||||
Тэлефонны код | +66 | ||||
Карале́ўства Тайля́нд (па-тайску: ประเทศไทย) — краіна ў Паўднёва-Ўсходняй Азіі, мяжуе з Лаосам і Камбоджай на ўсходзе, з Малайзіяй на поўдні і М’янмай і Андаманскім морам на захадзе. Афіцыйная назва краіны да 11 траўня 1947 году была «Сіям». Слова тгаі (ไทย) па-тайску азначае «свабода».
Краіна зьяўляецца канстытуцыйнай манархіяй, на чале з каралём Рамам IX, дзявятым каралём з дынастыі Чакры, які валадарыць з 1946 году, гэта самы працяглы паводле часу валадараньня манарх у сьвеце й найдаўжэйшы паводле валадараньня манарха ў гісторыі Тайлянду[4]. Кароль Тайлянду называецца кіраўніком дзяржавы, кіраўніком узброеных сіл, прыхільнікам будыйскай рэлігіі й абаронцам усіх рэлігіяў.
Плошча Тайлянду складае каля 513 тысячаў км², насельніцтва — каля 64 мільёнаў чалавек. Сталіца й найбуйнейшы горад Бангкок зьяўляецца палітычным, камэрцыйным, прамысловым і культурным цэнтрам Тайлянду. Каля 75% насельніцтва складаюць этнічныя тайцы, 14% мае кітайскае паходжаньне, а 3% этнічна зьяўляюцца малайцамі[5], астатнія належаць да меншасьцяў, як то моны, кхмэры й розныя горныя плямёны. Афіцыйнай мовай краіны зьяўляецца тайская. Асноўнай рэлігіяй зьяўляецца будызм, які вызнаюць каля 95% насельніцтва.
У Тайляндзе назіраўся хуткі эканамічны рост у пэрыяд паміж 1985 і 1995 гадамі, і ў цяперашні час краіна зьяўляецца індустрыяльнай і буйным экспартэрам. Турызм таксама робіць значны ўнёсак у эканоміку Тайлянду, у краіне знаходзяцца многія вядомыя турыстычныя курорты. У Тайляндзе знаходзяцца каля 5,2 млн легальных і нелегальных мігрантаў[6], таксама ў краіне пражывае невялікая колькасьць іншаземцаў з разьвітых краінаў[7].
Зьмест
Палітыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
З 2004 г. у найбольш паўднёвых вобласьцях дзейнічае ваеннае становішча[8].
Адміністрацыйны падзел[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Тайлянд падзелены на 75 правінцыяў (จังหวัด, «чангват») і адну муніцыпальную акругу — сталіцу Бангкок («крунг тхеп маха накхон» — Krung Thep Maha Nakhon). Кожная правінцыя падзеленая на раёны — усяго налічваецца 796 раёнаў (อำเภอ, «ампхе» — amphoe), 81 падраёнаў (กิ่งอำเภอ, «кінгампхе» — king amphoe) і 50 гарадзкіх раёнаў Бангкоку (เขต, кхет — khet). У кожнай правінцыі ёсьць цэнтральны раён (อำเภอเมือง, «ампхемыанг» — amphoe mueang).
У Бангкоку раёны гораду маюць назву кхет (เขต), якія падзяляюцца на квэнгі.
Геаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Тайлянд — дзяржава разьмешчаная ў Паўднёва-Ўсходняй Азіі, на паўвыспах Індакітай і Малака, з захаду мае выхад да ўзьбярэжжа Андаманскага мора з усходу да Сіямскага заліву і Паўднёва-Кітайскага мора. Тэрыторыя краіны выцягнутая з поўначы на поўдзень (адлегласьць ад самай паўночнай кропкі да самай паўднёвай — 1860 км). Дзякуючы цэнтральнаму разьмяшчэньню ў Паўднёва-Ўсходняй Азіі і самай вялікай працягласьці сярод краінаў рэгіёну з поўначы на поўдзень, Тайлянд мае самы разнастайны ў рэгіёне клімат, ураджаі асноўных сельскагаспадарчых культураў зьбіраюцца некалькі разоў на год, а турыстычны сэзон пераходзіць з адной кліматычнай зоны ў другую, робячы Тайлянд краінай прыдатнай для турызму ўвесь год. Лясы займаюць 10% тэрыторыі краіны: на поўначы трапічныя лістападныя, на поўдні — трапічныя вечназялёныя.
Клімат[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Клімат Тайлянда вільготны трапічны й субэкватарыяльны. Гэта тлумачыцца разьмяшчэньньем большай часткі краіны ў трапічным і субэкватарыяльным паясах і ўплывам паўднёва-заходняга й паўночна-ўсходняга мусонаў. Вялікая працягласьць з поўначы на поўдзень робіць клімат Тайлянда адным з самых разнастайных ў Паўднёва-Ўсходняй Азіі. Паўднёва-заходні мусон прыносіць дажджы й адносную прахалоду ў канцы траўня й сярэдзіне ліпеня. Да лістапада дажджы спыняюцца, і надыходзіць «халаднавата-сухі» сэзон, які працягваецца да сярэдзіны лютага. У гэты час адбіваецца й уплыў паўночна-ўсходняга мусона, які не кранае паўночную, паўночна-ўсходнюю й цэнтральную часткі Тайлянда непасрэдна, аднак прыносіць прахалоду. Пасьля паслабленьня мусонаў, у лютым—траўні, надыходзіць моцная сьпякота, прычым вільготнасьць паветра паступова павялічваецца аж да пачатку новага мусоннага сэзону, а затым цыкаль паўтараецца зноўку.
Працягласьць сэзону дажджоў вызначыць вельмі цяжка. Звычайна ён пачынаецца ў траўні—чэрвені й можа працягвацца да лістапада. У цэнтры краіны й на ўсходнім узьбярэжжы моцныя дажджы ідуць у жніўні — верасьні. Кастрычнік зьяўляецца звычайна апошнім месяцам вільготнага сэзону, калі значныя аб’ёмы вады ўжо назапасіліся ў ірыгацыйных і гарадзкіх дрэнажных сыстэмах, у выніку чаго пры нячастых і ня вельмі моцных дажджах адбываюцца даволі моцныя паводкі. У прыватнасьці, калі рака Чаопрая выходзіць зь берагоў, некаторыя кварталы Бангкоку бываюць затопленыя, бо каля траціны гораду знаходзіцца ніжэй за ўзровень мора. Сэзон дажджоў у Тайляндзе непараўнальны з аналягічным часам году ў іншых краінах Паўднёва-Ўсходняй Азіі. Вядома, грунтавыя дарогі робяцца непраходнымі, а над трапічнымі пляжамі частку дня вісяць хмары, тым ня менш, яны прапускаюць дастатковую колькасьць сонечнага сьвятла, каб прагрэць паветра, мора й пясок пляжаў.
Эканоміка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Каля 40% працаздольнага насельніцтва працуе ў сельскай гаспадарцы, вырошчваючы рыс, кукурузу і цукровы трысьнёг. Экспарт Тайлянду кіруецца ў асноўным у Эўропу і Паўночную Амэрыку і складаецца з рысу, волава і электратэхнічнага абсталяваньня. Вялікую ролю ў эканоміцы краіны займае турызм.
Дэмаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Згодна з апошнім перапісам насельніцтва 2000 году, каля 75% насельніцтва складаюць тайцы, 14% — кітайцы. Ёсьць вялікая абшчына малайцаў, якія жывуць у асноўным на поўдні краіны. Тайлянд — краіна даволі аднародная па веравызнаньні: 94,6% насельніцтва — будысты, 4,6% — мусульмане, 0,7% — хрысьціяне. Афіцыйнай мовай краіны зьяўляецца тайская мова.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Выканаўца абавязкаў прэм'ер-міністра, старшыня Нацыянальнай Рады міру й парадку.
- ^ У Тайляндзе забаронена зьбірацца больш чым пяцярым // Радыё Свабода. — 2014.
- ^ [1]
- ^ Тайлянд - Міжнародны валютны фонд
- ^ «A Royal Occasion speeches». Worldhop.com
- ^ Thailand — CIA World Factbook.
- ^ «Thailand: Burmese migrant children missing out on education». IRIN Asia.
- ^ «Hard lessons in expat paradise». BBC News.
- ^ Іван Купарвас. Малпа паліцэйскім — сябар і памочнік // Зьвязда : газэта. — 19 чэрвеня 2010. — № 118 (26726). — С. 8. — ISSN 1990-763x.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Тайлянд — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
|