Hongkong

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Icoontje doorverwijspagina Zie Hong Kong (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Hong Kong.
Hong Kong Special Administrative Region
中華人民共和國香港特別行政區
中华人民共和国香港特别行政区
Zhōnghuá Rénmín Gònghéguó-Xiānggǎng Tèbié Xíngzhèngqū
zung1 waa4 jan4 man4 gung6 wo4 gwok3 hoeng1 gong2 dak6 bit6 hang6 zing3 keoi1
Vlag van Hongkong Wapen van Hongkong
(Details)
Hongkong
Basisgegevens
Officiële landstaal Engels, Standaardkantonees en Standaardmandarijn
Hoofdstad Victoria/Central
Regeringsvorm Speciale Bestuurlijke Regio van China
Oppervlakte 1.104 km² [1]
Inwoners 7.070.388 (2011)[2]
7.112.688 (2014)[3] (6.442,7/km² (2014))
Inwoneraanduiding Hongkonger
Overige
Volkslied Mars van de vrijwilligers
Munteenheid Hongkongse dollar (HKD)
UTC +8
Web | Code | Tel. .hk | HKG | +852
Voorgaande staten
Brits Hongkong Brits Hongkong 1997 (overdracht aan China)
Portaal  Portaalicoon   Landen & Volken
Hong Kong Location.png
Hongkong
Naam (taalvarianten)
Traditioneel 香港
Vereenvoudigd 香港
Hanyu pinyin Xiānggǎng
Wade-Giles Hsiang-Kang
Tongyong pinyin Sianggang
Jyutping (Standaardkantonees) hoeng1 gong2
Gwoyeu Romatzyh Shianggaang
Engels Hong Kong
Standaardkantonees Héung Kôong
HK-romanisatie (Standaardkantonees) Heung Kong
Yale (Standaardkantonees) heung1 gong2
Weitouhua höng1 göng2
Dapenghua Héung Kôong
Bao'an-Hakka hieung kong
Hongkong-Hakka hiong1 gong3
Meixianhua hiong1 gong3
Taiwan-Hakka Hiông-kóng
Chaozhouhua Hiejang-Kang
Minnanyu Hiong-káng
Mindong Hiŏng-gē̤ng
Shanghainees ɕiã kɑ̃
Letterlijke vertaling geurige haven
Hongkong
Naam (taalvarianten)
Traditioneel 中華人民共和國香港特別行政區
Vereenvoudigd 中华人民共和国香港特别行政区
Hanyu pinyin Zhōnghuá Rénmín Gònghéguó Xiānggǎng Tèbié Xíngzhèngqū
Jyutping (Standaardkantonees) zung1 waa4 jan4 man4 gung6 wo4 gwok3 hoeng1 gong2 dak6 bit6 hang6 zing3 keoi1
Engels Hong Kong Special Administrative Region of the People’s Republic of China
Standaardkantonees Chóng Wàa Yan Man Kong Woh Kwôk Héung Kôong Tak Piet Hang Ching K'euj
HK-romanisatie (Standaardkantonees) Chung Wah Yan Man Kung Wo Kwok Heung Kong Tak Peet Hang Ching Kui
Minnanyu Tiong-hoâ Jîn-bîn Kiōng-hô-kok Hiong-káng Te̍k-pia̍t Hêng-chèng-khu
Mindong Dṳ̆ng-huà Ìng-mìng Gê̤ṳng-huò-guók Hiŏng-gē̤ng Dek-biék Hèng-céng-kṳ
Andere benamingen Speciale Administratieve Regio Hongkong van de Volksrepubliek China
Hk-map.png

Hongkong of Hong Kong is een speciale administratieve regio van de Volksrepubliek China (net als Macau). De officiële naam van het gebied is dan ook Speciale Administratieve Regio Hongkong van de Volksrepubliek China. Het gebied bestaat uit 236 eilanden met een totale oppervlakte van 1.104 km² en grenst aan de Zuid-Chinese Zee. Er wonen 7.112.688 (2014) mensen.

De naam Hongkong is afgeleid van de uitspraak in het plaatselijke Standaardkantonese taal: Heung Kôong (Hanzi: 香港), wat "geurige haven" betekent. Oorspronkelijk was dit enkel de naam van een nederzetting op de plek van het huidige Aberdeen.[4] De herkomst ervan is onbekend, hoewel historici suggereren dat de naam is afgeleid van de handel in geurige wierook die in Hongkong plaatsvond.[5]

Hongkong bestaat uit het gelijknamige eiland ten oosten van de Parelrivier met een oppervlakte van 78 km², het schiereiland Kowloon (Mandarijn: Jiulong, Negen Draken) met een oppervlakte van bijna 47 km² en de New Territories met een oppervlakte van 974 km². De New Territories bestaan uit het gebied ten noorden van Kowloon grenzend aan het vasteland van China en verder uit 235 eilanden, waarvan het merendeel niet bewoond is. Het eiland Lantau is met 146 km² het grootste eiland, gevolgd door het eiland Hongkong.

Tegenwoordig is Hongkong een voor Azië 'jonge' metropool en een grote moderne stad. Sinds juli 2012 staat CY Leung als Chief Executive aan het hoofd van de uitvoerende macht in Hongkong; toen stond Donald Tsang zijn positie af.

Geschiedenis[bewerken]

Het gebied wordt al zo'n 5000 jaar bevolkt. Bij opgravingen zijn voorwerpen uit het Neolithicum gevonden, wat wijst op invloed van de Noord-Chinese Steentijd-cultuur (Longshan). Later werd het gebied bevolkt door Han-Chinezen die tijdens de Song-dynastie tussen 970 en 1279 uit Noord-China kwamen. Hongkong nam echter in het Chinese Rijk lange tijd een vrij bescheiden plaats in.

Vlag van Hong Kong (1959-1997)
Wapen van Hong Kong (1959-1997)

De Britse Oost-Indische Compagnie (British East India Company) legde in 1699 voor het eerst contact in China, waarna handel tussen beide landen op gang kwam. In 1821 werd Hongkong de haven waar de Britten uit Bengalen de opium invoerden. De diplomatieke contacten tussen Groot-Brittannië en China verliepen stroef. Na de eerste Opiumoorlog in 1842 werd het Chinese keizerrijk gedwongen Hongkong over te dragen aan de Britse Oost-Indische Compagnie. Toen leefden er niet meer dan 7000 mensen. Hongkong was vervolgens lange tijd een Britse Kroonkolonie (Brits Hongkong). Bij verdrag werden in 1898 de New Territories aan het grondgebied toegevoegd voor een periode van 99 jaar.

Op 8 december 1941 vielen Japanse soldaten Hongkong binnen. Dit was het begin van een bijna vier jaar durende Japanse bezetting. De strijd om Hongkong eindigde op 25 december, toen de Britse en Canadese troepen zich overgaven. Tijdens de bezetting was er grote schaarste in levensmiddelen. De bevolking van 1,6 miljoen in 1941 kromp tot ongeveer 600.000 in 1945.

Na 1945 groeide de bevolking van Hongkong sterk door vluchtelingen uit China. Economisch kreeg de kroonkolonie de wind mee door de gunstige ligging ten opzichte van China en Zuidoost-Azië, en vooral met Japan.

Overdracht aan China[bewerken]

De opvolger van het keizerrijk, de Volksrepubliek China, gaf te kennen de in 1898 verleende pacht niet te willen verlengen. Op 19 december 1984 werd een overeenkomst gesloten tussen het Verenigd Koninkrijk en China, die voorzag in het overdragen van het volledige gebied van Hongkong aan China. De laatste gouverneur van de kolonie, Chris Patten, voerde een zekere democratisering in. Op 1 juli 1997 droeg het Verenigd Koninkrijk Hongkong over aan China. Hongkong werd hierbij een Speciale Bestuurlijke Regio, waarin gedurende vijftig jaar niet dezelfde wetten gelden als in het communistische China. Dit wordt het idee van "één land, twee systemen" genoemd.

Krachtens het verdrag met de Britten behield Hongkong zijn Legislative Council, in de volksmond Legco genoemd. Deze Raad bestaat uit 60 leden, van wie 30 vrij verkiesbaar via algemene verkiezingen en 30 gekozen via verkiezingen binnen verschillende beroepsgroepen. Deze formule, al gehanteerd door de Britse gouverneur, bedoeld om de belangen van verschillende beroepsgroepen te kunnen behartigen, geeft China de mogelijkheid om de Raad te controleren. Legco zetelt in het gebouw van het koloniale Hooggerechtshof.

Bij de overdracht werd de scheepsmagnaat Tung Chee-Hwa gekozen tot "chief executive", hoofd van het bestuur van de stadstaat. Dit gebeurde door een college van 800 leden, die een voordracht deed aan de Chinese regering. Tung hield zich redelijk aan het verdrag met de Britten, maar weigerde verdere democratisering. In 2003, toen de ziekte SARS in de stad heerste, probeerde hij een anti-subversiewet in het parlement door te drukken, wat leidde tot de grootste demonstratie sinds 1989, als steunbetuiging aan de slachtoffers bij het neerslaan van de studentenopstand in Peking door het Chinese leger. Hij trok de wet in, toen het bleek dat hij niet genoeg stemmen zou krijgen in het parlement voor zijn controversiële wetsvoorstel. Desondanks duurde de onvrede onder de gewone Hongkongse inwoners voort. Toen Tung het vertrouwen van Peking verloor, trad hij in maart 2005 af, naar eigen zeggen vanwege zijn gezondheid. In juni 2005 werd zijn opvolger Donald Tsang geïnstalleerd.

Bestuurlijke indeling[bewerken]

Een nachtelijk panorama
Een nachtelijk panorama
Panorama van het stedelijk silhouet van Hongkong, gezien vanaf een pad rond Victoria Peak, de hoogste berg van Hongkong
Een panorama genomen vanaf The Belcher's

Stadsdelen[bewerken]

Hongkong bestaat uit 18 (kies-)districten:

Klimaat[bewerken]

Hongkong kent een subtropisch Chinaklimaat (Cwa volgens het systeem van Köppen) met droge, zeer zachte winters en vochtige, hete zomers.

Weergemiddelden voor Hong Kong
Maand jan feb mrt apr mei jun jul aug sep okt nov dec Jaar
Hoogste maximum (°C) 26,9 28,3 30,1 33,4 35,5 35,6 35,7 36,1 35,2 34,3 31,8 28,7 36,1
Gemiddeld maximum (°C) 18,6 18,6 21,5 25,1 28,4 30,4 31,3 31,1 30,2 27,7 24,0 20,3 25,6
Gemiddelde temperatuur (°C) 16,1 16,3 18,9 22,5 25,8 27,9 28,7 28,4 27,6 25,3 21,4 17,8 23,1
Gemiddeld minimum (°C) 14,1 14,4 16,9 20,6 23,9 26,1 26,7 26,4 25,6 23,4 19,4 15,7 21,1
Laagste minimum (°C) 0,0 2,4 4,8 9,9 15,4 19,2 21,7 21,6 18,4 13,5 6,5 4,3 0,0
Neerslag (mm) 24,9 52,3 71,4 188,5 329,5 388,1 374,4 444,6 287,5 151,9 35,1 34,5 2.382,7
Bron: Hong Kong Observatory: [1] extremen via [2]

Bevolking[bewerken]

Demografie[bewerken]

In 1945 telde Hongkong zo'n 600.000 inwoners.[6] Deze bestonden grotendeels uit Hakkanezen en Waitau. Deze twee worden ook wel als autochtone Hongkongers genoemd en hebben speciaal voorrechten zoals het bouwen van ting oks (Chinese huizen in de New Territories). De minderheid in 1945 waren de Britten en Zuid-Aziatische Hongkongers. Als gevolg van het uitroepen van de Volksrepubliek China, maar ook van de voorafgaande Tweede Sino-Japanse oorlog en Chinese Burgeroorlog vluchtten veel Chinezen naar Hongkong. Veel van deze nieuwe Hongkongers hebben hun jiaxiang in Siyi, Chaoshan, Dapengbandao, Foshan, Shunde, Kanton en Shanghai. Tijdens en na de Vietnamoorlog kwamen vele Vietnamezen en Chinese Vietnamezen naar de stad via gammele bootjes. Eind jaren tachtig toen de bevolking steeds rijker werd, kwamen ook steeds meer Filipijnse en later ook Indonesische vrouwen naar Hongkong om te werken als au-pair. Dit resulteerde lange tijd in een bevolkingsgroei van meer dan 1,2 procent per jaar. In Hongkong wonen veel expatriates. Vanaf 2005 zal de bevolkingsgroei flink zijn afgenomen. Het aantal geboorten neemt af, terwijl het aantal overledenen toeneemt.

Bij de volkstelling van 2009 had Hongkong 7.055.071 inwoners, waarvan 95% Han-Chinees is. Bij de laatste volkstelling was het aantal inwoners 7.070.388 (2011).

Religie[bewerken]

Bijna 90% van de Hongkongers hangt de traditionele Chinese godsdienst (mengsel van drie oude Chinese religies) aan. Dit zie je vooral door offerbakjes aan Tudi Gong vlak bij huisdeuren en de posters van Chinese deurgoden op de deur. De meeste mensen in Hongkong zijn mahayana-boeddhist (boeddhisme in Hongkong), confucianist of daoïst.

De grootste boeddhistische organisatie is Hong Kong Buddhist Association. De meeste daoïsten worden vertegenwoordigd door Hong Kong Taoist Association. De belangrijkste confuciaans organen zijn de Confucian Academy, Confucius Hall en de Confucian Association.[7]

Het aantal christenen bedroeg in 2011 rond de 843.000, wat 8% van de Hongkongers is. De meerderheid hiervan is rooms-katholiek, anglicaans, methodist of baptist. De protestanten (480.000), katholieken (363.000) en orthodoxen in Hongkong worden vertegenwoordigd door Hong Kong Christian Council.[8][7]

Daarnaast bedraagt het aantal moslims ongeveer 220.000 (2011) en op verscheidene plekken in Hongkong maken moskeeën deel uit van het straatbeeld (o.a. Tsim Sha Tsui en Central). 30.000 zijn etnisch Chinees en 120.000 zijn Maleiers. De andere zijn van Zuid-Aziatische, Midden-Oosterse of Afrikaanse afkomst. De in 1922 opgerichte Chinese Muslim Cultural and Fraternal Association vertegenwoordigt alle islamitische Hongkongers.[7]

Verder leeft er een kleine minderheid aan sikhs, mensen die het jodendom, hindoeïsme, zoroastrisme of bahá'í aanhangen. Er waren in 2011 40.000 hindoes in Hongkong. Er zijn in Hongkong mogelijkheden om traditionele crematies uit te voeren naar hindoegebruik. In 2011 waren er 10.000 sikhs. Zij waren vooral werkzaam in de private sector en zijn deurbewaker. Ze hebben de vrijheid om hun hoofdbedekking te dragen. Voor joden bestaan er drie synagoges, waaronder de Ohel Leahsynagoge. Joden kunnen traditioneel begraven worden en ritueel baden (mikwe).[7]

Taal[bewerken]

De officiële talen van Hongkong zijn Engels en Chinees. Vóór 1997 was alleen Engels de officiële taal. Overheidsbrieven werden toen altijd in het Engels weergegeven. Dit zorgde voor veel problemen onder de Hongkongse bevolking die veelal geen Engels sprak. Sinds 1997 is Chinees ook een officiële taal en sindsdien worden overheidsbrieven tweetalig opgesteld.

Als men het Chinees als spreektaal bedoelt, worden alleen Standaardkantonees en Standaardmandarijn als officiële Chinese talen gezien. Het Standaardkantonees heeft een veel belangrijkere positie dan de andere, in vrijwel alle basis- en middelbare scholen wordt het gebruikt als onderwijstaal. Dit heeft ervoor gezorgd dat het de belangrijkste moedertaal is van de meeste Hongkongers. Ook zorgt het voor de uitsterving van Waitauwaa en Hongkong-Hakka als autochtone moedertaal in Hongkong. Deze twee laatste dialecten worden als autochtoon gezien omdat het al eeuwen wordt gesproken in Hongkong door de autochtone Hongkongers.

Waitauwaa was tot het begin van de jaren dertig van de 20e eeuw de belangrijkste omgangstaal tussen de Chinezen in Hongkong. Tot begin jaren zestig van de 20e eeuw was Hongkong-Hakka de belangrijkste omgangstaal onder de Chineestalige Hongkongers. Daarop volgde een kleine periode van Siyihua als belangrijkste omgangstaal. Sinds begin jaren zeventig van de 20e eeuw is Standaardkantonees de belangrijkste omgangstaal van Hongkongers. Het percentage van de Hongkongse bevolking dat een andere Chinese taal/dialect gebruikt dan Standaardkantonees als moedertaal daalt sinds de jaren tachtig dramatisch. Andere Chinese talen/dialecten die vroeger vaak als moedertaal werd gesproken waren: Siyihua, Waitauwaa, Minnanyu, Chaozhouhua, Shanghainees en Hakkanees [3]

Cultuur[bewerken]

Hongkong wordt vaak omschreven als een plek waar 'East meets West", als gevolg van de mix van cultuur door de Chinese wortels van het grondgebied en de invloeden uit zijn tijd als een Britse kolonie. Hongkong balanceert een gemoderniseerde manier van leven met traditionele Chinese praktijken. Begrippen als Feng Shui worden zeer serieus genomen, bij dure bouwprojecten worden vaak experts op dergelijke gebieden ingehuurd. Andere objecten, zoals trigrammen worden nog regelmatig gebruikt om boze geesten af te weren en gebouwen missen vaak elke etage die het getal 4 heeft, vanwege de gelijkenis met het woord voor "sterven" in het Kantonees. De fusie van oost en west kenmerkt ook de keuken van Hongkong, waar de dimsum, hot pot en fastfoodrestaurants samengaan met haute cuisine.

Media[bewerken]

In tegenstelling tot de Volksrepubliek China kent Hongkong volledige vrijheid van pers en van meningsuiting. Wel is het zo dat er soms tekenen zijn van zelfcensuur door de kranten en tijdschriften waarvan de eigenaars nauwe banden met of zakelijke belangen in de Volksrepubliek China hebben. Hongkong heeft hoe dan ook een zeer pluriform mediabestel, met een groot aantal verschillende lokale kranten en tijdschriften. Tijdschriften- en krantenuitgevers in Hongkong publiceren in zowel het Chinees als het Engels, met een focus op sensatie en roddels over beroemdheden.

De grootste traditioneel Chineestalige kranten in Hongkong zijn:

De grootste Engelstalige kranten in Hongkong zijn:

Hongkong heeft vijf free-to-air televisiekanalen, die worden beheerd door twee bedrijven: Asia Television Limited (ATV), en Television Broadcasts Limited (TVB):

  • ATV Home (aTV1, 亞洲電視本港台), een Standaardkantonees kanaal.
  • ATV World (亞洲電視國際台), een Engelstalig kanaal.
  • TVB Jade (無綫電視翡翠台), een Standaardkantonees kanaal.
  • TVB HD Jade, een Standaardkantonees kanaal, uitgezonden in HD, en met een programering vaak verschillend van the non-HD TVB Jade.
  • TVB Pearl (無綫電視明珠台), een Engelstalig kanaal.
De Bank of China
De Tian Tan Boeddha
De sierpoort van de Wong Tai Sin-tempel
Het Chi Linnonnenklooster
Straatmarkt in Causeway Bay
Centraal Hongkong vanuit de haven

Toerisme[bewerken]

Bezienswaardigheden[bewerken]

Tempels[bewerken]

Boeddhistische tempels[bewerken]

Daoïstische tempels[bewerken]

Musea[bewerken]

Winkelen[bewerken]

Causeway Bay is een grote winkelbuurt met onder andere shopping mall Times Square met Gucci, Pucci en Prada en veel foto- en elektronicawinkels. Andere winkelcentra zijn New World Centre, Ocean terminal, Landmark en Pacific Place. Nathan Road is nu een van de meest bekende straten van Hongkong.

De bekendste markt is de Temple Street Night Market, lopend vanaf Nathan Road (er is ook een MTR halte). Andere markten zijn de Jade Market en de Bird Market.

Sport[bewerken]

Hongkong biedt een breed scala aan recreatieve en competitieve sportmogelijkheden ondanks de beperkte oppervlakte. Het stuurt afgevaardigden naar internationale wedstrijden zoals de Olympische Spelen en de Aziatische Spelen en speelde gastheer voor de hippische evenementen tijdens de Olympische Zomerspelen 2008.

Er zijn grote multifunctionele locaties zoals het Hong Kong Coliseum en MacPherson Stadion. Het steile terrein van Hongkong en het uitgebreid wandelnetwerk met uitgestrekte panorama's trekt wandelaars en de ruige kustlijn biedt vele stranden om te zwemmen. Hongkong heeft een eigen voetbalelftal, het Hongkongs voetbalelftal. Op de Hong Kong Golf Club wordt sinds 1959 het Hong Kong Open gespeeld. In 2014 werd in Hongkong het wereldkampioenschap rope skipping gehouden.

Economie[bewerken]

Containerschip met lichter in de haven van Hongkong
Lichter met een veerboot van de Star Ferry

De haven van Hongkong speelt een belangrijke rol in de internationale handel van de Volksrepubliek China. Veel goederen uit China worden via de haven uitgevoerd of doorgevoerd naar China. Per jaar doen ongeveer 190.000 schepen de haven aan waarvan 160.000 binnenvaartschepen.[9] De binnenvaartschepen zijn gelijk verdeeld over vracht- en passagiersschepen. Jaarlijks wordt 300 miljoen ton lading in de haven overgeslagen waarvan een derde met de binnenvaartschepen wordt aan- of afgevoerd.[9] Het aantal overgeslagen containers ligt op 22 miljoen TEU en Hongkong is hiermee de op drie na grootste containerhaven ter wereld, na Shanghai, Singapore en Shenzhen ook in de Parelrivierdelta.[9] Door het geringe landoppervlakte is het aantal haventerminals beperkt en wordt veel lading op het water overgeslagen op lichters. Tot slot is er veel personenvervoer in de haven. In 2014 scheepten zo’n 26 miljoen passagiers in en uit, met als belangrijkste bestemming Macau.[9]

Daarnaast is in Hongkong veel lichte industrie gevestigd. De industrie was vooral in de jaren 60 en 70 en gedeeltelijk in de jaren 80 de drijfkracht achter de vooruitgang van Hongkong. Hongkong is een van de meest producerende plaatsen in de wereld in onder andere speelgoed. De industrie is gevestigd in Kowloon, Tsuen Wan en in the New Territories.

Hongkong is een van de belangrijkste financiële centra van Azië, maar door de onzekerheid over de toekomst binnen de Volksrepubliek China staat deze rol enigszins onder druk. De Centrale Bank van Hongkong is gevestigd in het tweede hoogste gebouw van de stad, het International Financial Centre in het stadsdeel Central (het voormalige Victoria City); de Hong Kong Stock Exchange ligt daar vlak achter. De munteenheid is de Hongkongse dollar (HKD).

Politiek[bewerken]

International Finance Centre (midden) 's nachts
Oude huizen (Tong Houses) in Mallory Street

Koloniale Gouverneurs 1843~1997[bewerken]

Voor de overdracht van Hongkong aan China werd de stad vooral door Britten bestuurd. Pas in de jaren 80 en 90 konden Chinezen zich mengen in diverse posten in de overheid.

Het staatshoofd was de Britse koning(in) maar de bestuurlijke macht lag bij de door de kroon aangestelde gouverneur. De allereerste gouverneur was Sir Henry Pottinger. Hij bestuurde tussen juni 1843 en mei 1844. Behalve gouverneur was Pottinger ook het hoofd van de Engelse legerbasis in Hongkong.

In totaal bekleedden 28 personen deze positie:

  1. Sir Henry Pottinger (juni 1843 - mei 1844)
  2. Sir John Francis Davis (mei 1844 - mei 1848)
  3. Sir Samuel George Bonham (mei 1848 - april 1854)
  4. Sir John Bowring (april 1854 - maart 1859)
  5. Sir Hercules Robinson (september 1859 - maart 1865)
  6. Sir Richard Graves Macdonnell (maart 1866 - april 1872)
  7. Sir Arthur Edward Kennedy (april 1872 - maart 1877)
  8. Sir John Pope Hennessy (april 1877 - maart 1882)
  9. Sir George Ferguson Bowen (maart 1883 - december 1885)
  10. Sir George William Des Voeux (oktober 1887 - mei 1891)
  11. Sir William Robinson (december 1891 - februari 1892)
  12. Sir Henry Arthur Blake (november 1898 - november 1903)
  13. Sir Matthew Nathan (juli 1904 - april 1907)
  14. Sir Frederick Lugard (juli 1907 - maart 1912)
  15. Sir Francis Henry May (juli 1912 - 1918 (maand onbekend))
  16. Sir Reginald Edward Stubbs (september 1919 - oktober 1925)
  17. Sir Cecil Clementi (november 1925 - februari 1930)
  18. Sir William Reel (mei 1930 - mei 1935)
  19. Sir Andrew Galdecott (december 1935 - april 1937)
  20. Sir Geoffry Alexander Stafford Northcote (oktober 1937 - juni 1941)
  21. Sir Mark Aitchison Young (september 1941 - juni 1947)
  22. Sir Alexander William George Herder Grantham (juli 1947 - december 1957)
  23. Sir Robert Brown Black (januari 1958 - april 1964)
  24. Sir David Clive Crosbie Trench (april 1964 - oktober 1971)
  25. Sir Crawford Murray Maclehose (november 1971 - mei 1982)
  26. Sir Edward Youde (mei 1982 - december 1986)
  27. Sir David Wilson (april 1987 - februari 1992)
  28. Mr. Christopher Patten (juli 1992 - 30 juni 1997)

Vooral Sir Crawford Murray Maclehose (de 25e gouverneur) heeft een grote indruk nagelaten op de stad. Hij voerde de negen jaar gratis onderwijs in, stemde in voor de bouw van hoge woonflats om de leefomstandigheden te verbeteren en stichtte de ICAC (vergelijkbaar met de FIOD), zodat corrupte ambtenaren, politiehoofden en andere corrupte mensen opgespoord, opgepakt en berecht kunnen worden.

De laatste gouverneur Chris Patten, ooit Europarlementariër en sinds 2011 voorzitter van de BBC Trust, woonde de overdracht op 1 juli 1997 bij.

Veel straten in Hongkong dragen de naam van vroegere gouverneurs. Verder zijn verscheidene gezondheidcentra, klinieken en ziekenhuizen (of een deel ervan) naar hen vernoemd en sommige wandelroutes dragen ook hun naam. Zo kent Hongkong de Wilson Trail en de MacLehose Trail.

Chief Executive of Hong Kong 1997~heden[bewerken]

  1. Tung Chee Hwa (1997~2002, 2002~2005)
  2. Donald Tsang (2005~2007, 2007~2012)
  3. CY Leung (2012~heden)

Na de overdracht van 1997 werd de titel van het hoofd van de uitvoerende macht 'Chief Executive of the Hong Kong Special Administrative Region.' De Chief Executive wordt in het huidige bestel gekozen door een raad van 1200 (voorheen 800) kiesmannen, die op hun beurt voor het merendeel worden benoemd door verschillende belangenorganisaties of lid zijn van het Nationaal Volkscongres. Het is de bedoeling dat de Chief Executive vanaf 2017 direct door de kiesgerechtigden van Hongkong gekozen zal worden, zoals vastgelegd is in de Hongkongse grondwet, de Hong Kong Basic Law. De Chief Executive wordt benoemd voor een termijn van vijf jaar, met de eenmalige mogelijkheid van herverkiezing, dus een maximale termijn van tien jaar.

De eerste Chief Executive na de overdracht in juli 1997 was Tung Chee Hwa (Standaardkantonees: 董建華 Tung Chee Hwa; Pinyin: Dǒng Jiànhuá). Hij werd na een stemronde in 1996 door de raad van kiesmannen gekozen uit drie kandidaten. De anderen waren de hoofdofficier van justitie Yang Tieliang en de zakenman Hu Guongzheng. Tung Chee Hwa werd geboren in Shanghai als zoon van een scheepvaart-magnaat. Net als vele andere zakenlieden uit Shanghai verhuisde de familie in de periode na de Tweede Wereldoorlog naar Hongkong waar Tung Chee Hwa carrière maakte in het familiebedrijf van zijn vader. Hij kreeg na zijn aantreden op 1 juli 1997 meteen kritiek over zijn huisvestingsbeleid (85000 woningen bouwen) waardoor de huizenprijzen enorm daalden. Even daarna was er ook nog de Aziatische financiële crisis van 1998 en protesten over immigratie van het Chinese vasteland naar Hongkong in 1999 en de SARS-epidemie van begin 2003. Tung werd door de Hongkongse bevolking voornamelijk gezien als een marionet van de nationale autoriteiten in Beijing, en zijn populariteit was nooit groot. Nadat het tegen het einde van 2004 duidelijk werd dat hij ook het vertrouwen van de nationale autoriteiten had verloren, trad Tung in maart 2005 officieel wegens gezondheidsproblemen af.

Na Tung's aftreden, van maart tot juni 2005, namen Donald Tsang (Standaardkantonees: 曾蔭權 Tsang Yam Kuen) en Henry Tang (Standaardkantonees: 唐英年 Tang Ying Yen) beurtelings voor korte duur het ambt van Chief Executive waar. Donald Tsang werd vervolgens in juni officieel door de raad van kiesmannen verkozen tot Chief Executive. Hij maakte de resterende tijd van Tung's tweede termijn (2002-2007) vol en werd herkozen voor een vijfjarige termijn van 2007 tot 2012.

In juli 2012 werd CY Leung (Cantonees: 梁振英 Leung Chun Ying) verkozen tot Chief Executive na een heftige verkiezingsstrijd in de raad van kiesmannen met verliezer Henry Tang.

Huidige controverse[bewerken]

Xenofobie[bewerken]

Al meer dan een paar decennia wonen er vrouwelijke Filipino's in Hongkong. Zij werkten meestal als au-pair. Een deel van de vrouwen werkt in de seksindustrie.[10][11] Veel Hongkongers vinden dat de Filipino's de sociale zekerheid misbruiken en banen van Hongkongers afpakken. Ook in de voetbalsport komt xenofobie tegen Filipino's voor.[12][13]

De immigratiegolf van Chinese Vastelanders de laatste tien jaar zorgen recent (2013) voor veel xenofobie onder veel Hongkongers. Men ziet de nieuwe migranten, zoals ze vaak genoemd worden, als indringers die de banen en opleidingsplaatsen van Hongkongers afpakken. Er worden regelmatig antivastelandse Facebookpagina's aangemaakt die door duizenden mensen worden geliked. Tegenwoordig is 70% van de universiteitsstudenten afkomstig van het vasteland. In de periode 2003 - 2013 is het aantal studenten van het Chinese Vasteland toegenomen met 806%[14]

Uit een onderzoek uit mei 2013 blijkt dat in Hong Kong ongeveer 26% van de ondervraagden geen buur van een ander ras wil hebben. Van de West-Europese landen die bij het onderzoek betrokken werden, scoorde Frankrijk vergelijkbaar hoog.[15][16]

Verkeer en vervoer[bewerken]

Een overzicht over de luchthaven
Een dubbeldekker in Hongkong
De Hongkongse metro van de MTR
Een Hongkongse trein van het voormalige bedrijf KCR
De taxistandplaats Causeway Bay
Een tram in het centrum van Hongkong

Hongkong en de speciale administratieve regio Macau zijn de enige plekken in China waar men links rijdt.[17] De kosten voor het reizen met de Hongkongse vervoermiddelen worden voornamelijk betaald met de Octopus card, met uitzondering van het vliegen met de vliegtuigen.

Luchthaven[bewerken]

1rightarrow blue.svg Zie Luchthaven Hongkong voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Luchthaven Hongkong is een van de grootste luchthavens van de wereld en ligt op een kunstmatig eiland van het eiland Lantau. De oude luchthaven van Hongkong was de Luchthaven Kai Tak, vanwege ruimtegebrek werd het in 1998 vervangen door de Luchthaven Hongkong (Hong Kong International Airport, ook wel Chek Lap Kok of Chek Lap Kok Airport genoemd).

Bus[bewerken]

De bussen in Hongkong, waarvan de meeste dubbeldekkers zijn, zijn vanaf 1933 in het straatbeeld te zien. Nu zijn er 5 bedrijven, KMB, CityBus, Airbus en nog twee andere, die de buslijnen in Hongkong onderhouden, verspreid in het hele land Hongkong, het eiland Hong Kong, Luchthaven Hongkong en het eiland Lantau.

De bussen met één of twee cijfers komen alleen in Kowloon en New Territories voor (kruisen de Victoriahaven niet).

Van de bussen met drie cijfers/een letter gevolgd door twee cijfers geldt dat ze zullen rijden:

Metro[bewerken]

1rightarrow blue.svg Zie Metro van Hongkong voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Mede door de groeiende Hongkongse bevolking en de vraag naar goede bereikbaarheid werd er in 1967 gevraagd om een studie naar een metronet in Hongkong te doen. Uiteindelijk werd er in 1975 besloten om een metronet aan te leggen en in 1979 is de eerste metrolijn in Hongkong een feit door het bedrijf MTR.

Trein[bewerken]

1rightarrow blue.svg Zie Treinen in Hongkong voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
1rightarrow blue.svg Zie MTR voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Oorspronkelijk waren de treinen in Hongkong stoomtreinen en onderdeel van de Kowloon Canton Railway (KCR). Maar vanaf 1983 rijden er elektrische treinen in Hongkong. Vanaf station Hung Hom rijden er treinen naar Kanton, Shanghai en Peking. In 2007 werd het bedrijf KCR samengevoegd bij de MTR.

Lightrail[bewerken]

1rightarrow blue.svg Zie MTR voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Lightrail in Hongkong is een soort tramsysteem dat in de satellietsteden Tuen Mun, Tin Shui Wai en Yuen Long is aangelegd. Door de groei van het aantal bewoners in die wijken en de tekortschietende capaciteit van het openbaar vervoer was een nieuw systeem hard nodig. Daarom kwam er in 1988 de Lightrail van de KCR. In 2007 werd ze onderdeel van de MTR.

Minibus (Lightbus)[bewerken]

Minibussen zijn anders dan de gewone bussen. Er kunnen maar maximaal 16 mensen in want de bus is te klein om te gaan staan. Ze hebben geen vaste stopplaatsen dus als je wilt uitstappen moet je een sein doorgeven aan de bestuurder en wil je instappen ook gewoon een sein geven, alleen dan vanaf buitenaf. Er zijn ook voordelen als je reist met de minibus. Bij voorbeeld als de bus vol is rijdt hij in één keer door naar z'n eindbestemming. Nadeel is wel dat de prijs meestal 2 keer zo hoog ligt ten opzichte van de bus, maar je bent wel weer sneller bij je bestemming

Taxi[bewerken]

De taxi's in Hongkong hebben verschillende kleuren.

  • Rode taxi's rijden door heel Hongkong, behalve in gebieden die speciaal voor de blauwe taxi's zijn.
  • Groene taxi's rijden in New Territories.
  • Blauwe taxi's rijden op Lantau.

Alle taxi's mogen naar de luchthaven of Disneyland rijden.

Tram[bewerken]

1rightarrow blue.svg Zie Tram van Hongkong voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De tram in Hongkong bestaat al ruim 100 jaar. Er zijn zes tramroutes op het eiland Hongkong, die zich tussen Shau Kei Wan en Kennedy Town en rondom Happy Valley bevinden. De tram is bijzonder omdat het de grootste dubbeldekse tramvloot ter wereld is.

Veerboot[bewerken]

Met de veerboten kan men tussen Kowloon, het eiland Hongkong en enkele van de overige eilanden (onder andere; Lantau, Cheung Chau Lamma, Ma Wan) reizen. Veerboten vertrekken vanaf Tsim Sha Tsui en Hung Hom (Kowloon) en vanaf Central en Wan Chai (het eiland Hongkong). De Star Ferry is overigens het goedkoopste vervoermiddel voor de overtocht tussen Kowloon en het eiland Hongkong. Verder vertrekken er ook veerboten naar Macau en China.

Geboren in Hongkong[bewerken]

Zie ook[bewerken]

Externe link[bewerken]

Wikimedia Commons
Wikivoyage Wikivoyage heeft een reisgids over dit onderwerp: Hongkong.
Bestuurlijke indeling Volksrepubliek China Vlag van de Volksrepubliek China
Provincies: Anhui · Fujian · Gansu · Guangdong · Guizhou · Hainan · Hebei · Heilongjiang · Henan · Hubei · Hunan · Jiangsu · Jiangxi · Jilin · Liaoning · Qinghai · Shaanxi · Shandong · Shanxi · Sichuan · Yunnan · Zhejiang
Autonome regio's: Guangxi · Binnen-Mongolië · Ningxia · Tibet · Sinkiang
Stadsprovincies: Peking · Shanghai · Tianjin · Chongqing
Speciale bestuurlijke regio's: Hongkong · Macau
Districten van de Chinese Speciale Bestuurlijke Regio Hongkong Vlag van Hongkong
Hongkong-eiland: Centraal en Westelijke district · Oostelijke district · Zuidelijke district · Wan Chai
Kowloon: Kowloon City · Kwun Tong · Sham Shui Po · Wong Tai Sin · Yau Tsim Mong
New Territories: Eilandendistrict · Kwai Tsing · Noordelijke district · Sai Kung · Sha Tin · Tai Po · Tsuen Wan · Tuen Mun · Yuen Long
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hongkong&oldid=44786133"