Dżibuti

République de Djibouti جمهورية جيبوتي Republika Dżibuti
Flaga Dżibuti Godło Dżibuti
Hymn: hymn Dżibuti
Język urzędowy	arabski, francuski
Stolica	Dżibuti
Ustrój polityczny	republika
Głowa państwa	prezydent Ismail Omar Guelleh
Szef rządu	premier Abdoulkader Kamil Mohamed
Powierzchnia  • całkowita  • wody śródlądowe	148. na świecie 23 200 km² 20 km² (~0,1%)
Liczba ludności (2008)  • całkowita   • gęstość zaludnienia	167. na świecie 506 221 21 osób/km²
PKB (2013)  • całkowite   • na osobę	1,457 mld USD 1595 USD
PKB (PSN) (2013)  • całkowite   • na osobę	2,509 mld USD 2746 USD
Jednostka monetarna	frank dżibutyjski (DJF)
Niepodległość	od Francji 27 czerwca 1977
Religia dominująca	islam
Strefa czasowa	UTC +3
Kod ISO 3166	DJ
Domena internetowa	.dj
Kod samochodowy	DJI
Kod samolotowy	J2
Kod telefoniczny	+253

Dżibuti (fr. Djibouti, arab. جيبوتي), Republika Dżibuti (fr. République de Djibouti, arab. جمهورية جيبوتي) – państwo we wschodniej Afryce, nad Zatoką Adeńską i cieśniną Bab al-Mandab. Graniczy z Somalią (a dokładniej z Somalilandem), Etiopią i Erytreą.

Dawne nazwy Dżibuti: Somali Francuskie, Francuskie Terytorium Afarów i Issów.

Polityka

Ustrój polityczny

Według konstytucji z 1992 roku, Dżibuti jest republiką, w której głową państwa jest prezydent, wybierany w wyborach powszechnych na 6-letnią kadencję. Władze wykonawczą sprawują premier i rząd, powoływani przez prezydenta. Władzę ustawodawczą sprawuje jednoizbowy parlament - Izba Deputowanych z 65 deputowanymi, wybieranymi w wyborach powszechnych na 5-letnią kadencję.

Partie polityczne

• RPP – Ludowe Zgromadzenie na rzecz Postępu
• FRUD – Front na rzecz Przywrócenia Jedności i Demokracji

Zobacz też artykuł: Wybory prezydenckie w Dżibuti w 2011 roku

Podział administracyjny

Dżibuti jest podzielone na 6 jednostek administracyjnych pierwszego rzędu (5 regionów i 1 miasto), które dzielą się następnie na 11 dystryktów.

Siły zbrojne

Siły zbrojne
wiek zdolności do służby wojskowej	18
zdolni do służby wojskowej wiek 18-49	mężczyźni: 95 328 kobiety: 87 795
przeszkoleni do służby wojskowej wiek 18-49	mężczyźni: 46 020 kobiety: 42 181
Wydatki na wojsko	29,05 mln USD (2005)
Wydatki na wojsko % PKB	3,8% (2006)

Siły powietrzne kraju nie posiadają własnych samolotów.

W Dżibuti stacjonuje 13 Półbrygada Legii Cudzoziemskiej.

Historia

Tereny obecnego Dżibuti zamieszkiwały od wielu wieków plemiona Afarów i Issów, które prowadziły stałe kontakty handlowe z Arabami. Doprowadziło to do przyjęcia przez nich islamu jako własnej religii. W 2. połowie XIX wieku Francuzi zainteresowali się terenami Rogu Afryki, położonymi nad Zatoką Adeńską. W latach 80. XIX wieku Francuzi utworzyli w tym regionie protektorat Somali Francuskie z gubernatorem Léoncem Lagardem. Somali Francuskie stało się jedną z francuskich kolonii w Afryce. W roku 1947 kolonia zyskała status terytorium zamorskiego Francji, a w roku 1967 nazwa została zmieniona na Francuskie Terytorium Afarów i Issów. 27 czerwca 1977 roku Terytorium uzyskało niepodległość pod nazwą Dżibuti. Na czele Republiki Dżibuti stanął Hassan Gouled Aptidon.

W latach 90. kraj doświadczył wojny domowej i klęski głodu. Konflikt spowodowany był rywalizacją pomiędzy rządzącymi Issami i opozycyjnymi Afarami. Rząd wsparty został zbrojnie przez Francję. W roku 1994 walki zakończyły się porozumieniem pokojowym.

W 2008 roku odbył się konflikt graniczny między Dżibuti i Erytreą który pozostał nierozstrzygnięty. Dżibuti wsparte zostało w konflikcie przez rząd Francji. Obecnym prezydentem Dżibuti jest Ismail Omar Guelleh.

Geografia

Krajobraz jeziora Asal

Państwo położone we wschodniej Afryce na Półwyspie Somalijskim. Leży nad Morzem Czerwonym, Zatoką Adeńska i cieśniną Bab al-Mandab. Graniczy z Somalią, Etiopią i Erytreą.

Dżibuti zajmuje obszary o charakterze pustynnym i półpustynnym. Powierzchnia górzysto-wyżynna, charakterystycznym krajobrazem są pasma gór zrębowych (na północy góry Mabla i Goda), które stanowią przedłużenie Gór Danakilskich, położonych w Erytrei. Topografia kraju ukształtowana jest głównie przez działalność wulkaniczną. Na terenie Dżibuti znajduje się najniższy punkt Afryki - Jezioro Asal - 150 m p. p. m.

Klimat podrównikowy suchy, gorący, pustynny.

Gospodarka

Port w Dżibuti.

Dżibuti jest biednym, słabo rozwiniętym, niesamodzielnym gospodarczo krajem. Jest wspomagany z zagranicy, przede wszystkim przez Francję i Arabię Saudyjską. Podstawą gospodarki są usługi portowe i tranzytowe (przez terytorium tego kraju przechodzi wybudowana w początkach XX wieku na polecenie cesarza Etiopii linia kolejowa łącząca stolicę Etiopii Addis Abebę z portem w Dżibuti - w roku 2008 planowany był jej remont) z których pochodzi znaczna większość dochodów kraju. Priorytetowe znaczenie dla ekonomii kraju ma także rolnictwo, będące źródłem utrzymania dla niemal 4/5 społeczeństwa. Przemysł składa się z kilkunastu małych zakładów produkcyjnych (głównie przemysł spożywczy) oraz elektrowni cieplnej zasilanej ropą znajdującej się w stolicy kraju. Poza tym pozyskuje się także sól w okolicach Jeziora Assal.

Obowiązującą walutą jest frank dżibutyjski który dzieli się na 100 centymów.

W roku 2008 media doniosły, iż istnieje plan budowy największego na świecie mostu pomiędzy Jemenem a Dżibuti, który łączyłby Afrykę z Półwyspem Arabskim. Inwestycję miałaby być finansowana przez firmy z Jemenu, Francji i Arabii Saudyjskiej

Ali Sabieh

As Ejla

Assa-Gueyla

Chabelley

Dikhil

Dżibuti

Herkale

Moucha

Obock

Tadżura

Porty lotnicze w Dżibuti

Demografia

Somalijczyk

Przedstawiciel nomadów afaryjskich

Ludność Dżibuti składa się z dwóch głównych grup: Issów (Somalijczyków), którzy tworzą ok. 60% społeczeństwa, i Afarów (ok. 35%). Pozostałe 5% przypada na Europejczyków (głównie Francuzów i Włochów), Arabów i Etiopczyków. Na początku lat 90. między Afarami i Issami dochodziło na tle narodowościowym do zamieszek, które przerodziły się nawet w krótkotrwałą wojnę domową.

Dominującą religią jest islam, chrześcijanie tworzą niewielką grupę, reprezentowaną przede wszystkim przez Europejczyków.

Choć oficjalnie językami urzędowymi są arabski i francuski, w użyciu jest także język somalijski i język afar.

Religia

Struktura religijna kraju w 2010 roku według Pew Research Center:

• islam – 96,9%
• chrześcijaństwo – 2,3%:
  • katolicyzm – 1,6%
  • Kościół etiopski – 0,5%
  • protestantyzm – 0,2%
• tradycyjne religie plemienne – 0,3%
• judaizm – 0,2%
• brak religii – 0,2%.

Media

Rząd ma w posiadaniu główne gazety krajowe (La Nation) oraz Radiodiffusion-Television de Djibouti (RTD), która kontroluje krajowe radio i telewizje. W Dżibuti nie ma prywatnych stacji.

Rząd kontroluje prawie wszystkie elektroniczne media. Prywatne gazety i inne publikacje są generalnie udostępnione do wolnego obiegu, ale pod warunkiem że dziennikarze sami się cenzurują. Oficjalne media są bezkrytyczne wobec rządu.

Prasa

• La Nation - dziennik rządowy
• La Republique - periodyk opozycyjny
• Le Renouveau - prowadzony przez opozycje

Radio

• Radio Djibouti - kontrolowana przez RTD

Telewizja

• Djibouti Television - kontrolowana przez RTD

Agencje informacyjne

• Agence Djiboutienne d'Information - państwowa agencja informacyjna

Nauka i oświata

Nauka w szkołach odbywa się na ogół w języku francuskim. Coraz większą popularność zdobywają szkoły koraniczne. W Dżibuti nie ma żadnych uczelni wyższych.

Zobacz też

• Protesty w Dżibuti

Linki zewnętrzne

Rządowe

• strona oficjalna (fr.)

Wiadomości

• AllAfrica (ang.)
• przegląd prasy codziennej (ang. • fr.)

Inne

• katalog stron na Yahoo