Astana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Inne znaczenia Ten artykuł dotyczy stolicy Kazachstanu. Zobacz też: grupa kolarska o tej samej nazwie.
Astana
Acтaнa
Astana
Herb Flaga
Herb Astany Flaga Astany
Państwo  Kazachstan
Obwód Akmolski (Wchodzi w skład, administracyjnie niezależna)
Burmistrz Ädylbek Żaksybekow
Powierzchnia 722 km²
Wysokość 347 m n.p.m.
Populacja (2014)
• liczba ludności
• gęstość

835 153[1]
1157 os./km²
Nr kierunkowy +7-7172
Kod pocztowy 010000
Tablice rejestracyjne 01, Z
Położenie na mapie Kazachstanu
Mapa lokalizacyjna Kazachstanu
Astana
Astana
Ziemia 51°10′N 71°25′E/51,166667 71,416667
Strona internetowa
Siedziba Mażylisu i Senatu
Bulwar Nurzhol w centrum miasta, w oddali Pałac prezydencki Ak Orda
Pałac Sztuki Szabyt, Wieża Kazach Eli i Pałac Niepodległości
Wieża Bajterek nocą
Siedziba Państwowego Przedsiębiorstwa Gazowego KazMunajGaz
Rzeka Iszym płynąca przez miasto
Centrum Sportu

Astana (kaz. Астана; do 1961 Akmolińsk, do 1992 Celinograd, do 1998 Akmoła) – miasto w Kazachstanie, od 10 grudnia 1997 stolica tego kraju. Miasto położone jest w północnej części kraju na Pogórzu Kazachskim, na północny zachód od Karagandy nad rzeką Iszym. Na dzień 4 września 2014 roku Astanę zamieszkiwało 835 153 osób[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

  • 1824 - Rosjanie zbudowali fortecę Akmolińsk. Warownia Akmoły (kaz. biała mogiła) służyła również jako ośrodek handlowy, bowiem znajdował się tu punkt zborny dla karawan z Taszkentu i Buchary do Rosji.
  • 1862 - osada otrzymała prawa miejskie.
  • 1868 - Akmoła pełniła funkcję centrum administracyjnego dla obwodu akmolińskiego.
  • 2 marca 1918 - władzę w mieście przejął Sowiet Narodnych Deputatow – rada delegatów robotniczych, chłopskich i żołnierskich.
  • 25 maja 1918 - od Kazania do Władywostoku wybuchło powstanie Białej Gwardii. Od 3 czerwca 1918 miastem rządziła Armia generała Kołczaka.
  • 25 listopada 1919 - Armia Czerwona z powrotem zajęła Akmołę.
  • 1941-1945 - podczas II wojny światowej miasto stało się ważnym centrum przemysłowym, do którego ewakuowały się zakłady i fabryki z terenów okupowanych przez Niemców. Jednocześnie Kazachstan, w szczególności jego północ, wybrano na miejsce deportacji ludności z całego ZSRR (także Polaków). Niedaleko Akmoły znajdowały się łagry dla żon i dzieci "zdrajców Ojczyzny".
  • 1961 - Chruszczow ogłosił program Ziem Dziewiczych, tj. przekształcenia 250 000 km² stepu w pola uprawne pszenicy, równocześnie przemianował Akmolińsk na Celinograd (ros. miasto na ugorze, celina=ugór, calizna), który powołał do pełnienia roli centrum tego projektu. Miasto rozwijało się i wzrastało jego znaczenie.
  • po uzyskaniu przez Kazachstan niepodległości miasto przyjęło nazwę Akmoła.
  • 1994 - rząd przyjął uchwałę o przeniesieniu stolicy z Ałmaty do Akmoły.
  • 1997 - oficjalne przyznanie Akmole statusu miasta stołecznego.
  • 1998 - zmiana nazwy miasta na Astana (w języku kazachskim: stolica).
  • 2002 - ukończenie budowy wieży Bajterek.
  • 2003 - miasto organizuje I Kongres Liderów Religii Światowych i Tradycyjnych, tego typu zgromadzenia miały miejsce także w kolejnych latach (2006, 2009, 2012 i 2015)
  • 2006 - ukończenie budowy Piramidy Pokoju i Pojednania
  • 2010 - Astana gości szczyt głów państw i szefów rządów państw Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie
  • 2011 - razem z Ałmaty miasto organizuje Zimowe Igrzyska Azjatyckie
  • 2012 - miasto zostaje nominowane przez Międzynarodowe Biuro Wystaw Światowych do zorganizowania wystawy EXPO 2017

Burmistrzowie Astany[edytuj | edytuj kod]

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Astana usytuowana jest na bezludnych półpustynnych stepach. Temperatura zimą spada do -40 °C.

Wzrost liczby ludności w mieście:

  • 287 tys. – 1993 rok
  • 500 tys. – 2003 rok
  • 600 tys. – 2004 rok[3]
  • 701 tys. – 2010 rok[4]
  • 835 tys - 2014 rok[5]

Religie[edytuj | edytuj kod]

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Ośrodek handlowo-usługowy dużego regionu rolniczego. Rozwinięty przemysł metalowy – głównie produkcja maszyn rolniczych, oraz materiałów budowlanych. Poza tym przemysł spożywczy, lekki, odzieżowy, zakłady naprawcze taboru kolejowego. Ważny węzeł drogowy i kolejowy ze stacją Astana, międzynarodowy port lotniczy.

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

W Astanie znajduje się pięć uczelni, w tym Euroazjatycki Uniwersytet Narodowy im. L.N. Gumilowa oraz Uniwersytet Nazarbajewa.

Kultura[edytuj | edytuj kod]

W mieście znajduje się Filharmonia Narodowa, muzea i kilka teatrów i wiele innych ośrodków kultury, do których można zaliczyć Bibliotekę Narodową, Salę Kongresową, Pałac Młodzieży i Prezydenckie Centrum Kultury. Głównym symbolem miasta jest wieża widokowa Bajterek.

Transport[edytuj | edytuj kod]

Sport[edytuj | edytuj kod]

Nazwę miasta nosi grupa kolarska Astana Pro Team, której kolarz Alberto Contador w 2009 roku wygrał Tour de France, a cały zespół klasyfikację drużynową. W 2014 inny kolarz ekipy, Vincenzo Nibali również zwyciężył w Tour de France.

W mieście znajduje się piłkarski stadion narodowy Astana Arena, którego budowa została zakończona w 2009 roku. Swoje mecze rozgrywa na nim FK Astana. Siedzibę w Astanie ma także klub FK Astana-64, który korzysta ze starszego obiektu, Stadionu im. Każymukana Mungajtpasuly.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Kraj Miasta
 Chiny Pekin
 Chorwacja Zagrzeb
 Filipiny Manila
 Finlandia Oulu
 Francja Nicea
 Gruzja Tbilisi
 Indonezja Dżakarta
 Jordania Amman
 Kirgistan Biszkek
 Korea Południowa Seul
 Litwa Wilno
 Łotwa Ryga
 Polska Gdańsk
Warszawa
 Rosja Kazań
Moskwa
Petersburg
 Stany Zjednoczone Pittsburgh
 Turcja Ankara
Izmir
Stambuł
 Ukraina Kijów
 Uzbekistan Taszkent
 Wielka Brytania Margate
 Wietnam Hanoi
 Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj

Przypisy

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia audiowizualna Britannica : geografia. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2006. ISBN 978-83-60563-07-6.