Papua-Nowa Gwinea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Independent State of Papua New Guinea
Independen Stet bilong Papua Niugini

Niezależne Państwo Papui-Nowej Gwinei
Flaga Papui-Nowej Gwinei
Flaga Papui-Nowej Gwinei
Dewiza: (ang.) Unity in diversity
(Jedność w różnorodności)
Hymn: O arise, all you sons of this land
(O powstańcie, wszyscy synowie tej ziemi)
Położenie Papui-Nowej Gwinei
Język urzędowy angielski, tok pisin, hiri motu
Stolica Port Moresby
Ustrój polityczny monarchia konstytucyjna[1]
Głowa państwa królowa Elżbieta II
w jej imieniu gubernator generalny
Michael Ogio
Szef rządu premier Peter O'Neill
Powierzchnia
 • całkowita
 • wody śródlądowe
55. na świecie
462 840 km²
0%
Liczba ludności (2008)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia
106. na świecie
5 932 000[a]
12,8 osób/km²
PKB (2013)
 • całkowite 
 • na osobę

15,97 mld[2] USD
2283[2] USD
PKB (PSN) (2013)
 • całkowite 
 • na osobę

19,83 mld[2] USD
2834[2] USD
Jednostka monetarna kina[3] (PGK)
Niepodległość od Australii
16 września 1975
Religia dominująca protestantyzm[4]
Strefa czasowa UTC +10
Kod ISO 3166 PG
Domena internetowa .pg
Kod samochodowy PNG
Kod samolotowy P2
Kod telefoniczny +675
Mapa Papui-Nowej Gwinei

Papua-Nowa Gwinea (Papua New Guinea, Niezależne Państwo Papui-Nowej Gwinei – Independent State of Papua New Guinea[5]) – państwo w Oceanii, w Melanezji, położone w większości na wyspie Nowa Gwinea oraz dodatkowo na około 2800 wyspach[4]. Lądowo graniczy jedynie z Indonezją, ale w najbliższym otoczeniu leżą również Australia i Wyspy Salomona. Papuę-Nową Gwineę oblewają wody Oceanu Spokojnego, Morza Nowogwinejskiego oraz Morza Koralowego.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Geografia Papui-Nowej Gwinei.

Papua Nowa Gwinea położona jest we wschodniej części Nowej Gwinei oraz sąsiednich archipelagach (przede wszystkim Archipelagu Bismarcka i Wyspach Salomona). Od północnego zachodu graniczy z Indonezją[6]. Jest to kraj w dużej mierze górzysty z najwyższym szczytem sięgającym 4509 m n.p.m. (Góra Wilhelma). Występują tu liczne wulkany oraz trzęsienia ziemi (występuje ryzyko tsunami).

Klimat równikowy, gorący i wilgotny[7]. Występuje gęsta sieć rzeczna. Roślinność reprezentują głównie bujne lasy równikowe. Występują tu endemiczne gatunki zwierząt.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsi ludzie przybyli na Nową Gwineę ponad 60 tys. lat temu. Pochodzili oni z Azji Południowo-Wschodniej[4]. Na wyspie stworzyli prostą kulturę opartą na rolnictwie.

Mapa z XVI w., ilustrująca ówczesny zakres wiedzy o położeniu wyspy i jej wybrzeżach

Dla Europy wyspę w 1526 roku odkrył Portugalczyk Jorge de Meneses nadając jej nazwę Papua od malajskiego słowa puapua.

W roku 1545 północne brzegi wyspy zobaczył Hiszpan Yñigo Ortiz de Retez. Odkryte wybrzeże nazwał Nowa Gwinea, gdyż według niego tamtejsi mieszkańcy przypominali wyglądem ludy znad Zatoki Gwinejskiej[potrzebne źródło]. Nazwa przyjęła się. Faktem jest, że krajobraz Nowej Gwinei przypomina znane iberyjskim żeglarzom wybrzeża Bioko i zatoki Biafra.

Europejczycy odkryli wprawdzie wyspę w XVI wieku, ale do XIX wieku pozostawała ona nieomal całkowicie niezbadana. Dzisiejsza Papua Nowa Gwinea powstała z połączenia dwóch terytoriów kolonialnych, które obejmowały wschodnią część Nowej Gwinei oraz pobliskie wyspy. Papua, której nazwa wywodząca się z języka malajskiego oznacza kręcone włosy typowe dla Melanezyjczyków, obejmowała południowo-wschodnią część wyspy. Początkowo stanowiła ona kolonię brytyjską (Nowa Gwinea Brytyjska), by później zostać przekazaną pod administrację australijską. Północno-wschodnia część wyspy jako Ziemia Cesarza Wilhelma stanowiła część niemieckiego protektoratu Nowej Gwinei Niemieckiej. Po przegranej I wojnie światowej Niemcy musiały zrezygnować z posiadłości kolonialnych, a ich część Nowej Gwinei przypadła również Australii jako terytorium mandatowe. W 1949 oba australijskie terytoria połączono w jedno Terytorium Papui i Nowej Gwinei, później nazywane po prostu Papua Nowa Gwinea.

Papua Nowa Gwinea uzyskała niepodległość 16 września 1975 jako monarchia konstytucyjna z brytyjskim monarchą jako głową państwa[7]. Historią niepodległej Papui Nowej Gwinei wstrząsnęła próba oderwania się od niej w 1988 wyspy Bougainville[4]. Walki z secesjonistami kosztowały życie 20 tys. osób. Ostatecznie konflikt rozwiązano w 1997, a wyspa otrzymała pewien stopień autonomii.

Rdzenny mieszkaniec Papui-Nowej Gwinei

Ustrój polityczny[edytuj | edytuj kod]

Papua-Nowa Gwinea jest konstytucyjną monarchią parlamentarną. Głową państwa jest królowa angielska Elżbieta II reprezentowana przez wybieranego na 6-letnią kadencję gubernatora generalnego. Wyboru dokonuje papuaski parlament.

Unikameralny parlament Papui-Nowej Gwinei składa się z 109 posłów, z których 20 jest przedstawicielami prowincji, a pozostali pochodzą z powszechnych wyborów. Deputowani wybierani są na 5-letnie kadencję. Izba cechuje się dużą ilością partii politycznych mających w niej przedstawicielstwo.

Szef Narodowej Rady Wykonawczej – papuaskiego rządu, wybierany jest przez większość parlamentarną. Oficjalnie premiera mianuje gubernator generalny. Z powodów rozdrobnienia partyjnego żaden gabinet od uzyskania niepodległości nie utrzymał się przez całą, 5-letnią kadencję[8].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Języki[edytuj | edytuj kod]

Papua Nowa Gwinea jest krajem charakteryzującym się ogromną różnorodnością językową. Pośród sześciu milionów mieszkańców rozróżnia się około 826 języków[9].

Religia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Religia w Papui-Nowej Gwinei.

Kraj deklaruje się jako chrześcijański, z czego większość stanowią protestanci.

Struktura religijna kraju w 2010 roku według Pew Research Center[10][11]:

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Papua Nowa Gwinea dzieli się na 18 prowincji, jeden region autonomiczny oraz jeden dystrykt stołeczny[3].

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

85% ludności czynnej zawodowo pracuje w rolnictwie[4]. Przemysł zajmuje się przetwórstwem surowców mineralnych[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

  1. Dane szacunkowe na lipiec 2008 roku, podane za CIA The World Factbook (Źródło:CIA)

Przypisy

  1. Encyklopedia w INTERIA.PL – największa w Polsce encykloepdia internetowa (pol.). [dostęp 2010-02-03].
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Dane dotyczące PKB na podstawie szacunków Międzynarodowego Funduszu Walutowego na rok 2013: International Monetary Fund: World Economic Outlook Database, April 2014 (ang.). [dostęp 11-04-2014].
  3. 3,0 3,1 Papua-Nowa Gwinea Encyklopedia PWN (pol.). [dostęp 2010-02-03].
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Papua-Nowa Gwinea (pol.). [dostęp 2010-02-03].
  5. Oxford Wielka Encyklopedia Świata tom 11.. Oxford Educational, 2005. ISBN 83-7325-701-2.
  6. Encyklopedia w INTERIA.PL – największa w Polsce encyklopedia internetowa (pol.). [dostęp 2010-02-03].
  7. 7,0 7,1 7,2 Oxford Wielka Encyklopedia Geografii tom 4 Afryka, Australia i Oceania. Oxford Educational, 2005, s. 82. ISBN 83-7425-138-7.
  8. Informacje o ustroju na podstawie www.oceania.stosunki.pl
  9. Harald Haarmann: Sprachen-Almanach – Zahlen und Fakten zu allen Sprachen der Welt. Campus, Frankfurt/Main 2002, ISBN 3-593-36572-3, S. 361–365 Papua-Neuguinea
  10. Religious Composition by Country, in Percentages. The Pew Research Center. [dostęp 2014-08-01].
  11. Christian Population as Percentages of Total Population by Country. The Pew Research Center. [dostęp 2014-08-01].