Άγιος Μαρίνος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Συντεταγμένες: 43°56′06″N 12°26′56″E / 43.935°N 12.4489°E / 43.935; 12.4489

Γαληνoτάτη Δημοκρατία του
Αγίου Μαρίνου
Serenissima Repubblica di
San Marino

Σημαία

Εθνόσημο
Εθνικό σύνθημα: Libertas (ελευθερία)
Η θέση του Αγίου Μαρίνου (πράσινο)
στην Ευρωπαϊκή ήπειρο (σκούρο γκρι)
Πόλη του Αγίου Μαρίνου
43°56′N 12°27′E / 43.933°N 12.450°E / 43.933; 12.450
Μεγαλύτερη πόλη
Ντογκάνα
Ιταλικά
Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
Αντρέα Μπελούτσι και
Ρομπέρτο Βεντουρίνι
Νομοθετικό σώμα
Μεγάλο και Γενικό Συμβούλιο
Ανεξαρτησία
- Κηρύχθηκε
- Ισχύον Σύνταγμα

3 Σεπτεμβρίου 301
8 Οκτωβρίου 1600
 • Σύνολο
 • % Νερό
 • Σύνορα

61,2 km2 (221η)
αμελητέο
39 km
Πληθυσμός
 • Εκτίμηση 2014 
 • Απογραφή 2005 
 • Πυκνότητα 

32.789[1] (222η) 
28.561  
537,5 κατ./km2 (22η) 
Α.Ε.Π. (PPP)
 • Ολικό  (2007)
 • Κατά κεφαλή 

1,662 δις $[2]  
41.900 $[2]  
ΔΑΑ (2003) Μη διαθέσιμα στοιχεία (Μη διαθέσιμα στοιχεία για τη χώρα, χωρίς κατάταξη) – υψηλή
Νόμισμα Ευρώ (€ EUR)
 • Θερινή ώρα CET (UTC +1)
(UTC +2)
Internet TLD .sm
Κωδικός κλήσης +378

Η Γαληνοτάτη Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου (στα ιταλικά: Serenissima Repubblica di San Marino) είναι ένα από τα μικρότερα κράτη του κόσμου, με έκταση μόλις 61,2 τ.χλμ. και 32.789[1] κατοίκους σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις του 2014. Είναι μεσόγεια χώρα και βρίσκεται στην κεντρική ιταλική χερσόνησο.

Ο Άγιος Μαρίνος συχνά αναφέρεται ως το παλαιότερο δημοκρατικό κράτος στον κόσμο. Σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από τον Μαρίνο της Ραμπ, έναν χριστιανό λιθοξόο στις 3 Σεπτεμβρίου του έτους 301, όταν, προσπαθώντας να ξεφύγει από τον διωγμό του Διοκλητιανού, κατέφυγε στον τόπο που βρίσκεται σήμερα το κρατίδιο και έχτισε μια εκκλησία. Πολιούχος αγία της χώρας είναι η Αγία Αγάθη.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κάστρο του Αγίου Μαρίνου

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μαρίνος έφυγε από το νησί της Αδριατικής, Ραμπ (ιταλ. Arbe), μαζί με τoν αδελφικό του φίλο Λέο και κατευθύνθηκε στην πόλη του Ρίμινι. Μετά τον διωγμό λόγω των χριστιανικών του κηρυγμάτων, κατέφυγε στο κοντινό βουνό Μόντε Τιτάνο (Monte Titano), όπου έχτισε μια μικρή εκκλησία και με αυτόν τον τρόπο ίδρυσε την πόλη και ό,τι σήμερα αποτελεί το κράτος του Αγίου Μαρίνου.

Στα μέσα του 5ου αιώνα σχηματίστηκε μια κοινότητα· εξαιτίας της σχετικά απρόσιτης περιοχής και της ανέχειας, κατάφερε, με μερικές σύντομες "παρεμβολές", να διατηρήσει την αυτονομία της. Το 1631 η ανεξαρτησία της αναγνωρίστηκε και από τον πάπα.

Κατά την πρώιμη φάση της διαδικασίας της ιταλικής ενοποίησης του 19ου αιώνα ο Άγιος Μαρίνος αποτέλεσε τόπο καταφυγίου για πολυάριθμους ανθρώπους οι οποίοι διώχθηκαν επειδή ήταν οπαδοί της Ιταλικής ενοποίησης. Εις ανάμνησιν αυτής της υποστήριξης, ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι αποδέχθηκε την επιθυμία του κράτους του Αγίου Μαρίνου να μη συμπεριληφθεί στο νέο ιταλικό κράτος. Ο Ναπολέων αρνήθηκε, μάλιστα, να καταλάβει τη χώρα. Ο ίδιος σχολίασε: "Μα γιατί είναι μια πρότυπη Δημοκρατία!"

Η κυβέρνηση του Αγίου Μαρίνου ονόμασε τον Αβραάμ Λίνκολν επίτιμο πολίτη της χώρας. Εκείνος απάντησε γραπτώς, λέγοντας ότι η Δημοκρατία αποδείκνυε πως "το κράτος το οποίο θεμελιώθηκε πάνω σε δημοκρατικές αρχές είναι σε θέση να διοικηθεί έτσι, ώστε να είναι ασφαλές και παντοτινό".

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Άγιος Μαρίνος ήταν σε θέση να παραμείνει και επίσημα ουδέτερος. Οι Δυνάμεις του Άξονα υποχώρησαν από τη χώρα και καταδιώχθηκαν από αμερικανικά και βρετανικά στρατεύματα. Οι στρατιωτικές δυνάμεις των Συμμάχων αποχώρησαν μερικές εβδομάδες αργότερα.

Η χώρα κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ της πρώτης δημοκρατικά εκλεγμένης κομμουνιστικής κυβέρνησης, η οποία διήρκεσε από το 1945 έως το 1957.

Ο Άγιος Μαρίνος ήταν η μικρότερη δημοκρατική χώρα στον κόσμο από το 301 έως το 1968, όταν και η νήσος Ναουρού έγινε ανεξάρτητο κράτος.

Έγινε μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης το 1998 και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών το 1992. Δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (PDCS) έλαβε 21 από τις 60 έδρες στη Βουλή, που ονομάζεται Consiglio Grande e Generale (ελλ. "Μεγάλο και Γενικό Συμβούλιο") στις εκλογές της 4ης Ιουνίου 2006, ενώ ο έτερος του συνασπισμού, το Σοσιαλιστικό PSS τις 20, η Λαïκή Συμμαχία 7, η Ενωμένη Αριστερά 5 και το Νέο Σοσιαλιστικό Κόμμα τις 3 έδρες.

Στις εκλογές του 2008 νικητής αναδείχθηκε ο συνασπισμός Συμφωνία για τον Άγιο Μαρίνο, που εξασφάλισε 35 επί συνόλου 60 εδρών στο Μέγα και Γενικό Συμβούλιο.

Δημογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πανοραμική άποψη του Αγίου Μαρίνου από το Μόντε Τιτάνο.
Όρος Μόντε Τιτάνο.

Ο πληθυσμός της χώρας είναι 32.789[1] το 2014. Ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού είναι 0,87% (εκτίμηση 2014). Ο ρυθμός γεννήσεων είναι 8,7 γεννήσεις/1000 κατοίκους και θανάτων 8,31 θάνατοι/1000 κατοίκους (εκτίμηση 2014).[2]

Η γλώσσα που ομιλείται είναι τα Ιταλικά, με τη διάλεκτο Emiliano-Romagnolo, ενώ ο ρωμαιοκαθολικισμός είναι η κυρίαρχη θρησκεία. Επίσης, υπάρχουν 208 Μάρτυρες του Ιεχωβά[3].

Ηλικιακή δομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

0-14 ετών: 16,2% (2.799 άρρενες θήλεις 2.461)
15-64 ετών: 65,3% (10.250 άρρενες θήλεις 10.925)
65 ετών και άνω: 18,5% (άρρενες 2.680 θήλεις 3.333) (2013 εκτ.)
Καθαρή μετανάστευση ποσοστό: 8,66 διακινουμένων / 1000 πληθυσμού (2013 εκτ.)

Αναλογία φύλου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

κατά τη γέννηση: 1,1 άρρενα / γυναίκα
κάτω των 15 ετών: 1,14
15-64 ετών: 0,98 άρρενα / γυναίκα
65 ετών και άνω: 0,8 άρρενα / γυναίκα
συνολικού πληθυσμού: 0,94 άρρενα / γυναίκα
Ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας: 4,58 θάνατοι/1000 γεννήσεις ζώντων (εκτίμηση 2013)

Προσδόκιμο ζωής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση:
συνολικού πληθυσμού: 83,18 χρόνια
άρρενες: 80,64 χρόνια
θήλεις: 85,94 χρόνια (εκτίμηση 2014)
Συνολικό ποσοστό γονιμότητας: 1,49 παιδιά που γεννήθηκαν / γυναίκα (εκτίμηση 2014)

Διοικητική διαίρεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δήμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διοικητική διαίρεση του Αγίου Μαρίνου.

Ο Άγιος Μαρίνος υποδιαιρείται σε 9 δήμους, που λέγονται Castelli -φρούρια- (ενικός castello), ο καθένας σε διαφορετικό λόφο, όπως ακριβώς απεικονίζεται στο εθνόσημο του Αγίου Μαρίνου), οι οποίοι είναι επίσης πόλεις.

  • Ακουαβίβα
  • Μπόργκο Ματζόρε
  • Κιεζανουόβα
  • Ντομανιάνο
  • Φαετάνο
  • Φιορεντίνο
  • Μοντετζαρντίνο
  • Σεραβάλε

Η μεγαλύτερη πόλη είναι η Ντογκάνα, που ανήκει στο δήμο (castello) του Σεραβάλε.

Η έδρα του δήμου ονομάζεται capoluogo ενώ οι μικρότερες κοινότητες καλούνται frazioni.

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΑΕΠ της χώρας είναι $ 940.000.000 (194η στον κόσμο) εκτίμηση 2001. Ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ είναι 7,50% (εκτ. 2001). Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι $34.600 (εκτ. 2001).

Επίσημο νόμισμα είναι το ευρώ, ακόμα και αν η χώρα δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα, έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τις δικές της εθνικές παραστάσεις στην εθνική όψη των κερμάτων ευρώ. Πριν το ευρώ, νόμισμα του Αγίου Μαρίνου ήταν η λίρα Αγίου Μαρίνου, η οποία ήταν συσχετιζόμενη και ανταλλάξιμη με την ιταλική λίρα. Ο μικρός αριθμός των νομισμάτων του ευρώ για τον Άγιο Μαρίνο, όπως και στην περίπτωση με τη λίρα παλαιότερα, ενδιαφέρουν κατά κύριο λόγο τους συλλέκτες νομισμάτων.

Ο τουριστικός τομέας συνεισφέρει πάνω από 50% στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, με πάνω από 3,3 εκ. τουρίστες να επισκέπτονται τη χώρα το 1997. Άλλες βιομηχανίες-"κλειδιά" είναι οι τράπεζες, η κεραμική και τα ηλεκτρικά είδη. Τα κύρια γεωργικά προϊόντα είναι το κρασί και το τυρί.

Τα γραμματόσημα του Αγίου Μαρίνου, τα οποία είναι έγκυρα μόνο για επιστολές εσωτερικού, πωλούνται κυρίως σε φιλοτελιστές και αποτελούν πηγή εισοδήματος.

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πιο κοντινό στον Άγιο Μαρίνο αεροδρόμιο, που βρίσκεται στην Ιταλία, είναι το διεθνές αεροδρόμιο Φεντερίκο Φελίνι κοντά στην πόλη του Ρίμινι. H οδήγηση γίνεται στη δεξιά πλευρά του δρόμου. Το οδικό δίκτυο εκτεινόταν στα 292 χλμ. σύμφωνα με στοιχεία του 2006[2].

Διακυβέρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βουλή του Αγίου Μαρίνου.

Κυβερνώντες Διοικητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η χώρα κυβερνάται από δύο Κυβερνώντες Διοικητές. Την 1η Απριλίου 2015 ανέλαβαν για έξι μήνες ο Αντρέα Μπελούτσι από το Κόμμα Δημοκρατών και Σοσιαλιστών και ο Ρομπέρτο Βεντουρίνι από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα του Αγίου Μαρίνου. Αρχηγός Κυβέρνησης είναι η Αντονέλα Μουλαρόνι, Υπουργός Εξωτερικών- ασκεί και μερικές από τις αρμοδιότητες του Πρωθυπουργού- η οποία εξελέγη με πενταετή θητεία.

Εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το δικαίωμα ψήφου χορηγείται στην ηλικία των 18 ετών[2].

Άμυνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέλη της Φρουράς των Βράχων, που εκτελεί εθιμοτυπικά καθήκοντα κατά την ανάληψη των καθηκόντων των συνηγεμόνων του 2003.

Ο Άγιος Μαρίνος έχει έναν από τους μικρότερους στρατούς στον κόσμο. Οι διαφορετικές πτέρυγές του έχουν επίσης διαφορετικές λειτουργίες, εκτελώντας εθιμοτυπικά καθήκοντα, περιφρουρώντας τα σύνορα, φρουρώντας κυβερνητικά κτήρια και βοηθώντας την αστυνομία σε ποινικές υποθέσεις. Λειτουργεί επίσης χωροφυλακή, η οποία τεχνικά είναι μέρος του στρατού. Ολόκληρο το στρατιωτικό σώμα εξαρτάται από τη συνεργασία των ενόπλων δυνάμεων και των εθελοντών συντρόφων τους, οι οποίοι απαρτίζουν την Στρατιωτική Δύναμη Εθελοντών (Corpi Militari Volontari). Η Ιταλία ευθύνεται για την άμυνα από την επιβουλή του στρατού μιας ξένης δύναμης.

Μια από τις στρατιωτικές μονάδες που εκτελούν εθιμοτυπικά καθήκοντα είναι και η Φρουρά των Βράχων (Guardia di Rocca), της οποίας ο ρόλος επανακαθορίστηκε με νόμο το 1987. Η δύναμη αυτή μετέχει και είναι γνωστή στην τελετή της αλλαγής φρουράς. Ειδική μονάδα ευθύνεται για την περιφρούρηση του κοινοβουλίου.[4]

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 96% του συνολικού πληθυσμού είναι εγγράμματοι, εκ των οποίων το 95% είναι γυναίκες και το 97% άνδρες. Λειτουργεί πανεπιστήμιο (Università degli Studi della Repubblica di San Marino)[5], το οποίο περιλαμβάνει σχολή Ιστορικών Σπουδών Scuola Superiore di Studi Storici in San Marino. Επίσης, άλλα σημαντικά εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι το Istituto Musicale Sammarinese (Μουσικό Ινστιτούτο του Αγίου Μαρίνου)[6] και η Accademia Internazionale delle Scienze San Marino (Διεθνής Ακαδημία Επιστημών του Αγίου Μαρίνου).[7] Η τελευταία είναι γνωστή γιατί υιοθέτησε την εσπεράντο ως γλώσσα για τα μαθήματα αλλά και για τις πανεπιστημιακές εκδόσεις.

Πολιτισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφία του πύργου Guaita

Οι Τρεις Πύργοι του Αγίου Μαρίνου είναι χτισμένοι πάνω στις τρεις κορυφές του Μόντε Τιτάνο στην πρωτεύουσα. Απεικονίζονται στη σημαία της χώρας, καθώς επίσης και στο εθνόσημο. Οι τρεις αυτοί πύργοι ονομάζονται:

  • Guaita - ο παλαιότερος εκ των τριών. Κατασκευάστηκε τον 11ο αιώνα.
  • Cesta - χτίστηκε τον 13ο αιώνα. Βρίσκεται στην υψηλότερη κορυφή του Μόντε Τιτάνο.
  • Montale - χτίστηκε το 14ο αιώνα, στη χαμηλότερη κορυφή. Είναι ακόμη ιδιωτικός.

Ακόμη, στο Σαν Μαρίνο παρασκευάζεται μία τούρτα, που είναι γνωστή με το όνομα La Torte Di Tre Monti ("Τούρτα των τριών Βουνών/Πύργων"). Είναι παρόμοια με μία τούρτα σαβαγιάρ με στρώσεις, επικαλυμμένη με σοκολάτα.

Διεθνείς σχέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον Άγιο Μαρίνο υπάρχουν 3 πρεσβείες και προξενεία από κράτη που εκπροσωπούνται άμεσα σε αυτόν.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Επίσημη εκτίμηση πληθυσμού
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 CIA World Fact Book
  3. Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2014, Watch Tower Bible And Tract Society of Pennsylvania, σελ. 178
  4. http://www.guardiadelconsiglio.sm Guardia del Consiglio Grande e Generale
  5. Università degli Studi di San Marino
  6. Istituto Musicale Sammarinese
  7. Accademia Internazionale delle Scienze

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Wiktionary logo
Το Βικιλεξικό έχει λήμμα που έχει σχέση με το λήμμα:
Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα


Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα San Marino της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).