اوستیای جنوبی
مختصات: ۴۲°۱۴′ شمالی ۴۳°۵۸′ شرقی / ۴۲.۲۳۳° شمالی ۴۳.۹۶۷° شرقی
-
برای دیگر کاربردها، اوستیا (ابهام‌زدایی) را ببینید.
| جمهوری اوستیای جنوبی
Хуссар Ирыстон
اوستیای جنوبی |
||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||
| سرود ملی: سرود ملی اوستیای جنوبی |
||||||
 |
||||||
| پایتخت (و بزرگترین شهر) |
تسخینوالی ۴۳°۵۸′ شمالی ۴۲°۱۴′ شرقی / ۴۳.۹۶۷° شمالی ۴۲.۲۳۳° شرقی |
|||||
| زبان رسمی | آسی گرجی روسی | |||||
| نوع حکومت | جمهوری | |||||
| نام حاکمان • رئیس جمهور • نخست وزیر |
لئونید تیبیلوف • وادیم برووتسف () |
|||||
| موارد منجر به تشکیل از گرجستان |
۲۸ نوامبر ۱۹۹۱ | |||||
| مساحت | ||||||
| - | مساحت | ۳٬۹۰۰کیلومتر مربع (ام) | ||||
| - | آب‌ها (٪) | جزئی | ||||
| جمعیت | ||||||
| - | سرشماری | ۷۰٬۰۰۰ (ام) |
||||
| - | تراکم جمعیت | ۱۸/km۲ | ||||
| واحد پول | روبل روسیه ლ)۱</sup)> (RUB) |
|||||
| منطقه زمانی | CET (ساعت جهانی+۳) | |||||
| - | تابستانی (DST) | CEST (ساعت جهانی) | ||||
اوسِتیای جنوبی، (اوستی: Хуссар Ирыстон) تلفظ: خوسّآر ایرِئستون، (به گرجی: სამხრეთ ოსეთი) تلفظ: سامخرِت اُسِتی، (به روسی: Южная Осетия) تلفظ: یوژنآیآ اُسِتیآ یک منطقه مورد مناقشه و دولتی ست که به طور محدود مورد شناسایی قرار گرفته‌است.
پس از جنگ سال ۲۰۰۸ اوستیای جنوبی نیروهای اوستیایی و روس کنترل کامل منطقه را به طور دوفاکتو در دست گرفتند. تاکنون روسیه، ونزوئلا، نیکاراگوئه، نائورو، تووالو اوستیای جنوبی را به عنوان کشوری مستقل به رسمیت شناخته‌اند.
محتویات
تاریخ[ویرایش]
سرزمین اوستی شامل دو بخش شمالی و جنوبی است که اوستی جنوبی در خاک گرجستان و اوستیای شمالی-آلانیا در خاک روسیه به صورت جمهوری‌های خودمختار قرار دارند. در سده‌های چهارم تا اول پیش از میلاد سکاها و سرمت‌ها با آلانها پیوند حاصل کردند در سدهٔ هفتم هجری، ۱۳ میلادی گروه کثیری از مردم این سرزمین به دست مغولان و تاتارها کشته شدند. در سدهٔ ۱۵ تا ۱۸ میلادی تشکیل قومی مجدد آنها آغاز شد.[۱] گرجی‌ها مردم اوستی را آوس و روس‌ها آنان را یَس (یاس) می‌نامیدند. پس از پایان هجوم مغولان مردم ساکن اوستی جنوبی زیر سلطهٔ اشراف و ملاکان گرجی قرار گرفتند. در سال ۱۷۷۴ میلادی روس‌ها بر سرزمین اوستی مسلط شدند. سال ۱۸۰۱ میلادی جنوب اوستی به همراه گرجستان به تحت‌الحمایگی روسیه درآمد. در نیمه نخست سدهٔ ۱۹ میلادی طی سال‌های ۱۸۰۴، ۱۸۱۰، ۱۸۳۰، ۱۸۴۰ و ۱۸۵۰ مردم این سرزمین علیه روسیه قیام کردند و سر به شورش برداشتند. پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ مردم اوستی از اطاعت روسیه سر باززدن، ولی سرانجام سرکوب شدند. اوستی به دو قسمت تجزیه شد بخش شمالی آن جزء روسیه شد و بخش جنوبی آن به صورت جزیی از گرجستان درآمد.[۱] اوستیای جنوبی در ۱۹۲۲ م / ۱۳۰۱ ش به صورت استان خودمختار درآمد.
ستیزه گرجستان-اوستیا[ویرایش]
ستیزه گرجستان-اوستیا در سال ۱۹۸۹ نمو پیدا کرد و در جنگ داخلی ۱۹۹۱-۱۹۹۲ گشترش داده شد.
جنگ اوستیای جنوبی ۲۰۰۸[ویرایش]
جنگ در اوستیای جنوبی در اوت ۲۰۰۸ پس از روزها نبرد سنگین میان نیروهای گرجی و استقلال‌طلبان اوستیای جنوبی و آبخازیا آغاز شد و پس از مدتی قوای روس به کمک اوستیای جنوبی وارد جنگ شدند. پس از جنگ اوستیای جنوبی ۲۰۰۸ روسیه در ۲۶ اوت و نیکاراگوئه در ۳ سپتامبر استقلال این کشور را به رسمیت شناختند. اما اعضای ناتو, اتحادیه اروپا و اکثر کشورهای دیگر آن را بخشی از گرجستان می‌دانند[۲][۳][۴][۵][۶] البته مقامات گرجی اوستیای جنوبی را یک سرزمین اشغال شده توسط روس‌ها می‌دانند[۷] و شایعاتی در مورد پیوستن احتمالی این سرزمین به فدراسیون روسیه وجود دارد.[۸]
جغرافیا[ویرایش]
مساحت اوستیای جنوبی ۳٫۹۰۰ کیلومتر مربع است. این استان شامل ۴ بخش، یک شهر و ۴ شهرک، و مرکز مرکز آن شهر تسخینوالی است. پس از اعلام استقلال[گرجستان، ساکنان این منطقه حاکمیت گرجستان را نپذیرفتند و در سال ۱۹۹۱ استقلال جمهوری اوستیای جنوبی را اعلام کردند.
جمعیت و مردم[ویرایش]
جمعیت اوستیای جنوبی در ۱۹۷۸م، ۱۰۳ هزار نفر بوده‌است. ۶۶٫۵ ٪ جمعیت این استان اوستیایی، ۲۸٫۳ ٪ گرجی و ۶٫۱ ٪ روس هستند. پس از جنگ‌های گرجستان و اوستیا، پاره بزرگ‌تر این جمهوری را در عمل، دولت مستقل جمهوری اوستیای جنوبی (که هیچ کشور یا سازمان جهانی آنرا به رسمیت نمی‌شناسد) و پاره دیگرش را دولت گرجستان در دست داشت.
جمعیت اوستیای جنوبی براساس برآورد سال ۲۰۰۰ حدود ۵۰ هزار نفر بوده و برآوردی نشان می‌دهد که در سال ۲۰۰۷ حدود ۴۵ هزار اوستی و ۱۷٬۵۰۰ گرجی در این جمهوری زندگی می‌کنند[۹]. این در حالی‌ست که در سرشماری سال ۱۹۸۹ شوروی ۹۹ هزار نفر (۶۶٪ مردم اوستی، ۲۹٪ گرجی، ۲٫۱٪ روسی، ۱٫۲٪ ارمنی، ۰٫۹٪ یهودی و ۴٫۸٪ از اقوام دیگر) و در سرشماری سال ۱۹۳۹ بیش از ۱۰۶ هزار نفر (۶۸٫۱٪ مردم اوستی، ۲۵٫۹٪ گرجی، ۲٪ روسی، ۱٫۹٪ یهودی، ۱٫۴٪ ارمنی و ۰٫۷٪ از اقوام دیگر) در این ناحیه می‌زیستند.
بیشتر مردم اوستی مسیحی و گروه قابل ملاحظه‌ای از آنان مسلمان هستند[۱].
مردم اوستی به سبب تعلق به اقوام آریایی خود را ایرونی می‌نامند که مشابه نام ایران است. اوستی‌ها از بازماندگان اقوام آریایی سکا و سرمت و نیز آلانها هستند. سکاها در تاریخ همان قوم تور یا توران اساطیری و سرمت‌ها همان بازماندگان سرم اسطوره‌ای هستند که در نوشته‌های متأخر به صورت سلم آمده‌است. از دیدگاه زبان‌شناسی زبان مردم اوستی از شاخه زبان‌های ایرانی شناخته شده‌است. تشکل این قوم را مربوط به سده‌های هفتم و هشتم پیش از میلاد دانسته‌اند[۱]. نام بومی آسی برای اوستیا یعنی ایریستان نیز به معنای ایرانستان (سرزمین ایرانیان) است. نام آلان نیز خود شکلی از نام ایران (آریائیان) است.[۱۰]
اقتصاد[ویرایش]
تمام کالاهای مورد نیاز مردم باید از طریق تونل هایی که در دل کوهستانهای غرب قفقاز کشیده شده اند به این ناحیه منتقل شود. بهای اجناس بسیار بالا، بیکاری شدید و فساد مالی و اداری گسترده است.[۱۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اوستیای جنوبی موجود است. |
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ عنایت الله، رضا. «گرجستان». مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز ۴. تهران: مؤسسهٔ چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، ۱۳۷۲.
- ↑ CNN, Tensions build as U.S. ship arrives in Georgia, 28 August 2008
- ↑ West condemns Russia over Georgia, BBC, 26 August 2008
- ↑ Scheffer ‘Rejects’ Russia’s Move, Civil.ge, 26 August 2008
- ↑ CoE, PACE Chairs Condemn Russia’s Move, Civil Georgia, 26 August 2008
- ↑ OSCE Chair Condemns Russia’s Recognition of Abkhazia, S.Ossetia, Civil Georgia, 26 August 2008
- ↑ Abkhazia, S.Ossetia Formally Declared Occupied Territory. Civil Georgia. 2008-08-28
- ↑ Halpin, Tony. Kremlin announces that South Ossetia will join 'one united Russian state'. . [News Corp., 2008-08-30.
- ↑ The Permanent Committee on Geographical Names for British Official Use. Georgia: a toponymic note concerning South Ossetia
- ↑ Encyclopaedia Iranica، سرواژهٔ Arya.
- ↑ نگرانی از تکرار سرنوشت کریمه در کشورهایی با اکثریت روس
.svg)
.svg)
|
||||||||||||||||
