مالاوی

جمهوری مالاوی Dziko la Malaŵi Republic of Malawi مالاوی
پرچم
شعار ملی: یک‌پارچگی و آزادی
سرود ملی: خدایا، این سرزمین مالاوی ما را خجسته دار
پایتخت (و بزرگترین شهر)		لیلونگوه ۱۳°۵۷′ جنوبی ۳۳°۴۲′ شرقی
زبان رسمی		انگلیسی
نوع حکومت		دموکراسی تک حزبی
نام حاکمان  •رئیس جمهور		جویس باندا
موارد منجر به تشکیل از بریتانیای کبیر		۶ ژوئیه ۱۹۶۴
مساحت
-	مساحت	۱۱۸٬۴۸۴کیلومتر مربع (۹۹ام)
-	‌آب‌ها (٪)	۲۰٫۶
جمعیت
-	سرشماری	۱۳٬۹۳۱٬۸۳۱  (نامعلوم)
-	تراکم جمعیت	۱۱۸‎/km۲‏ (۹۴ام)
واحد پول		کواچا (MWK)
منطقه زمانی		CAT (ساعت جهانی+۲)
-	تابستانی (DST)	DAS (ساعت جهانی)
دامنه اینترنتی		.mw
پیش‌شماره تلفنی		+۲۶۵

جمهوری مالاوی کشوری است در جنوب شرق آفریقا. جمعیت مالاوی نزدیک به ۱۴ میلیون نفر برآورد می‌شود و پایتخت آن لیلونگوه است.

جمهوری مالاوی کشوری است محصور در خشکی واقع در جنوب شرق آفریقا، شمال موزامبیک و شرق زامبیا. جمهوری مالاوی تا سال ۱۹۶۴ مستعمره بریتانیا بود. نام مالاوی از نام ماراوی که نام قدیمی قوم نیانجا است و از ساکنان اصلی این ناحیه هستند گرفته شده‌است.

تاریخ

مالاوی از جمله مستعمرات بریتانیا بوده‌است، این کشور در سال ۱۸۹۱ به صورت مستعمرهٔ بریتانیا درآمد و در سال ۱۹۰۷ به سبب قرار داشتن در کنار دریاچهٔ نیاسا، نیاسالند خوانده شد.

از سال ۱۹۵۳ تا سال ۱۹۶۴ این کشور به رودزیا شمالی و جنوبی پیوست و فدراسیون رودزیا و نیاسالند را تشکیل داد. مالاوی در ۶ ژوئیه ۱۹۶۴ از این فدراسیون جدا و به عنوان کشوری مستقل رسماً از بریتانیا اعلام استقلال کرد

سیاست

پایه‌های دموکراسی در کشوری که از زمان استقلال در سال ۱۳۴۳ تا سال ۱۳۷۲ فقط با وجود یک حزب اداره می‌شد، هنوز چندان محکم نشده‌است. در چنین شرایطی، بیش از ۷۵۰ هزار آواره موزامبیکی در این کشور نیز زمینه ایجاد مشکلات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را بیش از پیش فراهم می‌کند.

در سال ۱۹۶۴ دکتر هاستینگز کاموزو باندا رئیس جمهور مالاوی شد و تنها حزب سیاسی تا سال ۱۹۹۳ حزب کنگرهٔ مالاوی بود. برای اولین بار انتخابات به صورت چند حزبی در سال ۱۹۹۴ برگزار شد. باکیلی مولوزی از حزب اتحاد دموکراتیک پیشرو به عنوان رئیس جمهور برگزیده شد. در سال ۲۰۰۴ میلادی نیز بینگو وا موتاریکا به سمت رئیس جمهور مالاوی انتخاب شد.

برداشت دولت از ذخایر ارزی در خردادماه سال ۹۰، بر بحران کمبود سوخت در این کشور دامن زد و اعتراض‌های ضد دولتی را سبب شد. در حالی که به دلیل کشته و زخمی شدن برخی معترضان به سیاست‌های دولتی، به موتاریکا پیشنهاد شده بود از قدرت کناره گیری کند اما وی سی ام تیرماه با رد خواسته مخالفان تاکید کرد 'کمبود ذخایر ارزی با کمبود سوخت نباید به عنوان نشانه‌ای از زمامداری بد یا شکست حکومت تلقی شود'. موتاریکا، مخالفان و رهبران سازمان‌های جامعه مدنی مالاوی را به اجیر کردن آشوب‌طلبان برای غارت اموال در شهرها به منظور دامن زدن به این آشوب‌ها متهم کرد و یک روز بعد گزارش شد که در خونبارترین تظاهرات دولتی در سال‌های اخیر، ۱۸ نفر به دلیل شلیک تیرهای واقعی از سوی پلیس کشته شدند و ۲۷۵ نفر نیز به زندان افتادند.

ناآرامی‌ها که بیش از یک ماه به طول انجامید، سرانجام با میانجیگری سازمان ملل متحد و برخی سران اتحادیه آفریقا خاتمه یافت. اما همین امر، سبب افزایش نارضایتی‌های مردم و گروه‌های سیاسی مخالف از دولت موتاریکا شده بود. از سوی دیگر، تعلیق فعالیت‌های کمیسیون ملی انتخابات از سوی موتاریکا در سیزدهم آذرماه ۱۳۸۹ به دلیل مفقود شدن ۹ میلیون دلار هزینه انتخابات منطقه‌ای که قرار بود در فروردین ماه برگزار شود، نشان از ضعف سیستم مالی و نظارتی در این کشور دارد. رئیس جمهوری پیش از موتاریکا نیز برای رسیدگی به پرونده اختلاس ۱۲ میلیون دلاری و فساد مالی خود به دادگاه می‌رود.

در سال ۲۰۱۲ انتقال قدرت به جویس باندا در مالاوی به دلیل درگذشت موتاریکا، رئیس جمهوری پیشین، سرنوشت این کشور فقیر را در دستان نخستین رئیس دولت زن در جنوب آفریقا قرار داد. بینگو وا موتاریکا، رئیس جمهوری ۷۸ ساله مالاوی، هفدهم فروردین ماه ۹۱، ۵ آوریل ۲۰۱۲، به دلیل عارضه قلبی درگذشت و بر اساس قانون اساسی این کشور، معاون او باید ریاست دولت را بر عهده بگیرد.

جویس باندا دختر یک افسر پلیس بوده و به علت تلاش‌های خود در زمینه آموزش دختران محروم در سطح بین‌المللی شناخته شده‌است. انتقادهای سال ۱۳۸۹ باندا درباره مسئله جانشینی، سبب اخراج او از حزب ترقی‌خواه دموکراتیک موتاریکا شد. روی کار آمدن باندا به عنوان یکی از فعالان حقوق بشری و مسائل زنان که از حمایت کشورهای غربی نیز برخوردار است، راه دریافت کمک‌های مالی بیشتر را برای این کشور فراهم می‌کند.

جغرافیا

پایتخت این کشور شهر لیلونگوه (Lilongwe) با ۶۳۲ هزار نفر می‌باشد. مساحت مالاوی ۱۱۸٫۴۸۴ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۱۲ میلیون و ۷۰۷ هزار نفر می‌باشد.

شهرهای مهم

از شهرهای مهم مالاوی را می‌توان شهرهای زیر را ذکر کرد :

نام شهر	تلفظ انگلیسی	جمعیت (نفر)	یادداشت
بلانتایر	Blantyre	۶۷۸ هزار
مزوزو	Mzuzu	۱۲۶ هزار
زومبا	Zomba	۱۰۰ هزار
کارونگا	Karonga	۲۷ هزار

تقسیمات کشوری

کشور مالاوی مشتمل بر ۲۴ ایالت می‌باشد:

۱ - بلانتیره (Blantyre)

۲ - چیکواوا (Chikwawa)

۳ - چیرادزولو (Chiradzulu)

۴ - چیتیپا (Chitipa)

۵ - ددزا (Dedza)

۶ - دوا (Dowa)

۷ - کارونگا (Karonga)

۸ - کاسونگا (Kasunga)

۹ - لیلونگوه (Lilongwe)

۱۰ - ماچینگا (Machinga)

۱۱ - مانگوچی (Mangochi)

۱۲ - امچینجی (Mchinji)

۱۳ - مولانجی (Mulanje)

۱۴ - اموانزو (Mwanzu)

۱۵ - امزیمبا (Mzimba)

۱۶ - انچیو (Ntcheu)

۱۷ - انخاتا بی (Nkhata Bay)

۱۸ - انخوتاکوتا (Nkhotakota)

۱۹ - انسانجی (Nsanje)

۲۰ - انچیسی (Ntchisi)

۲۱ - رومفی (Rumphi)

۲۲ - سالیما (Salima)

۲۳ - تیولو (Thyolo)

۲۴ - زومبا (Zomba)

اقتصاد

مالاوی در میان کم‌توسعه‌یافته‌ترین و متراکم‌ترین کشورها از نظر جمعیت است. حدود ۸۵ درصد از جمعیت این کشور در روستاها زندگی می‌کنند و اقتصاد مالاوی بر کشاورزی استوار شده‌است و فراورده‌های کشاورزی ۹۰ درصد از صادرات آن را تشکیل می‌دهند.

واحد پول مالاوی، کواچا، با واحد جزء (تامبالا) نام دارد. بیش از ۷۵۰ هزار آوارهٔ موزامبیکی که از جنگ‌های داخلی این کشور آسیب دیده‌اند طی سالهای اخیر به مالاوی فرار کرده‌اند. صادرات مالاوی را، تنباکو، چای و شکر تشکیل می‌دهند. مالاوی از اعضای کشورهای همسود و اتحادیهٔ آفریقاست.

بر اساس گزارش سازمان ملل متحد و برنامه جهانی غذا، طی سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵، حدود ۲۹ درصد جمعیت حدود ۱۳ میلیونی مالاوی، دچار سوء تغذیه بودند که این کشور را در رتبه بیست و یکم جهانی قرار می‌داد.

از سوی دیگر، سرانه تولید ناخالص داخلی مالاوی بر اساس گزارش سال ۱۳۸۹ صندوق بین‌المللی پول ۳۲۲ دلار بود (یکصد و هشتادم جهان). گزارش سال ۱۳۸۸ بانک جهانی این رقم را ۳۱۰ ذکر کرد (یکصد و هفتاد و هشتم جهان).

به نوشته وبگاه سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا)، 'از سال ۱۳۸۵ مالاوی در برنامه تسهیل برای کشورهای مقروض گنجانده شد و از اواخر سال ۱۳۸۷ نیز آمریکا، این کشور را واجد شرایط دریافت حمایت‌های مالی در برنامه ابتکار چالش هزاره دانست.

مشکلات اقتصادی مالاوی از سال ۲۰۱۱ پس از اینکه نهادهای بین‌المللی که معمولاً ۴۰ درصد از بودجه این کشور را پشتیبانی می‌کردند، کمک خود را به دلیل نگرانی‌های مربوط به حقوق بشر در این کشور متوقف کردند، وخیم‌تر شد. صندوق بین‌المللی پول برنامه ۷۹ میلیون دلاری خود برای مالاوی را بر سر سیاست اقتصادی رئیس جمهوری پیشین این کشور متوقف کرده بود. توقف کمک موجب کمبود شدید دلار شد که به دلیل کاهش چشمگیر فروش دخانیات که منبع اصلی درآمد خارجی مالاوی است، بوجود آمد.

با روی کار آمدن یک رئیس جمهوری جدید در این کشور و اقدامات وی برای ترمیم روابط مالاوی با حامیان بین‌المللی‌اش، صندوق بین‌المللی پول در سال ۲۰۱۲ اعلام کرد سرگرم مذاکره با مالاوی در مورد یک برنامه اقتصادی جدید است که با یک وام از سوی این سازمان مورد پیشتیبانی قرار می‌گیرد.

مردم

۳۴ ٪ نژاد مالاوی را، چوا، ۱۲ ٪ را ماراوی، ۹ ٪ را نگونی و ۸ ٪ را یائو تشکیل می‌دهند، همچنین دین ۶۲ ٪ مالاویایی‌ها مسیحی، ۱۴ ٪ مسلمان و ۷ ٪ دارای عقاید بومی و قبیله‌ای هستند. زبانهای رسمی مردم مالاوی، انگلیسی و چیچوا هستند.

اسلام دومین دین بزرگ مالاوی پس از مسیحیت محسوب می‌شود. براساس آمار رسمی ۱۲ درصد از جمعیت ۱۲ میلیونی کشور را مسلمانان تشکیل داده‌اند. قبایل ناراضی مسیحی که اکثریت آنها در شمال کشور اقامت داشتند از نتایج انتخابات که رئیس جمهوری مسلمان از جنوب را سرکار آورده بود راضی نبوده و در نتیجه ستادی خشونت‌آمیز علیه مسلمانان به راه انداختند. در سال ۱۹۹۹ شورشی‌های مسیحی حدود ۲۰۰ مسجد را در مالاوی به آتش کشیده شده بودند که هشت سال پس از آن، بینگو وا موتاریکه رئیس جمهور این کشور که پیرو مذهب کاتولیک مسیحیت است ستادی برای بازسازی و مرمت مساجد به آتش کشیده شده راه‌اندازی کرد.

منابع

• http://en.wikipedia.org/wiki/Malawi
• کشور مالاوی
• خبرگزاری‌های ایرنا و ایسنا.