سفاردی‌ها

نقشهٔ پراکندگی سفاردی‌ها پس از بیرون راندنشان از اسپانیا

سفاردی‌ها یا سپاردی‌ها (به عبری: סְפָרַדִּי) به یهودیانی گفته می‌شود که نسل آنها به جامعه یهودی بومی شبه‌جزیره ایبری در ابتدای هزاره دوم میلادی می‌رسد. آنها با شروع انکیزاسیون اسپانیا از این منطقه تبعید شدند. خود واژهٔ سفارد در زبان عبری امروزی معنای اسپانیا را می‌دهد، اگرچه در تورات نام مکانی‌است مجهول. بسیاری از یهودیان سفاردی اواخر قرن پانزدهم میلادی در پرتغال کشته شدند یا به اجبار مذهب‌شان را به مسیحیت تغییر دادند و یا مجبور به ترک کشور شدند. بعضی از آنها که به دیگر بخش‌های اروپا یا آمریکا مهاجرت کردند در جوامع جدیدشان همچنان به گونه‌ای از زبان پرتغالی صحبت می‌کردند. جامعه یهودیان پرتغال که زمانی به ده‌ها هزار نفر بالغ می‌شد به ۱۰۰۰ نفر کاهش یافته است که بیشتر آنها یهودیان موسوم به اشکنازی با ریشه‌های اروپای شرقی هستند.

سلیمان ابن گبیرول، ابراهیم بن عزرا، یهودا هلوی و موسی بن میمون از یهودیان سفاردی سرشناس در دورهٔ چیرگی مسلمانان بر اسپانیا بودند.

زبان رسمی سفاردی‌ها زبان لادینو است که بدان یهودی اسپانیایی نیز می‌گویند از خانواده زبان‌های رومی با تاثیرپذیری از عبری و آرامی می‌باشد.

امروزه سفاردی در مفهوم موسع‌تری نیز به کار می‌رود و شامل یهودیان مزراحی (جوامع یهودی که تبار آنها به خاورمیانه می‌رسد) و سایر یهودیانی که از آئین‌ها و سنت‌های سفاردی‌ها پیروی می‌کنند، نیز می‌شود.

قرن ۲۱

در ژانویه ۲۰۱۵ (بهمن ۱۳۹۳) دولت پرتغال قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن نوادگان یهودیانی که بیش از ۵۰۰ سال پیش از این کشور اخراج شدند می‌توانند به پرتغال برگردند و تقاضای شهروندی کنند. آن دسته از نوادگان یهودیان سفاردی اخراج شده که بتوانند ریشه‌های خود و پیوند قوی با این کشور را ثابت کنند می‌توانند برای دریافت گذرنامه پرتغال اقدام کنند. دولت گفت برای اثبات این پیوند، ترکیبی از نام خانوادگی، زبان مورد استفاده برای گفتگو در خانواده و شواهدی مبنی بر نسب مستقیم مورد نیاز است.

منابع

Wikipedia contributors، "Sephardi Jews،" Wikipedia، The Free Encyclopedia، http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Sephardi_Jews&oldid=467504719 (accessed December ۲۶، ۲۰۱۱).