Сенегал
|
|||||
Дэвіз: «Un Peuple, Un But, Une Foi» | |||||
Гімн: «Pincez Tous vos Koras, Frappez les Balafons» | |||||
Дата незалежнасці | 20 жніўня 1960 (ад Федэрацыі Малі) | ||||
Афіцыйная мова | Французская | ||||
Сталіца | Дакар | ||||
Найбуйнейшыя гарады | Дакар, Туба, Ціес, Каалак, М'Бур | ||||
Форма кіравання | Паўпрэзідэнцкая рэспубліка | ||||
Прэзідэнт Прэм'ер-міністр |
Макі Сал Амінату Турэ |
||||
Плошча • Усяго • % воднай паверхні |
87-я ў свеце 196.712 км² 2,1 |
||||
ВУП (ППЗ) • Разам (2012) • На душу насельніцтва |
$26,574 млрд $2.026 |
||||
ВУП (намінал) • Разам (2012) • На душу насельніцтва |
$13,864 млрд $1.057 |
||||
ІРЧП (2012) | ▲0,470 (нізкі) (154-ы) | ||||
Этнахаронім | Сенегальцы | ||||
Валюта | Франк КФА (XOF) | ||||
Інтэрнэт-дамен | .sn | ||||
Код ISO | SN | ||||
Тэлефонны код | +221 | ||||
Часавы пояс | +0 |
Сенегал (фр.: le Sénégal) — дзяржава ў заходняй Афрыцы на ўзбярэжжы Атлантычнага акіяна, на поўдзень ад ракі Сенегал. Мяжуе з Маўрытаніяй на поўначы, з Малі на ўсходзе, з Гвінеяй і Гвінеяй-Бісау на поўдні. Унутры Сенегала размяшчаецца паўанклаў дзяржава Гамбія, якая прасціраецца ад Атлантычнага акіяна ўглыб Сенегала на 300 км. Сталіца і буйнейшы горад — Дакар. Дзяржаўная мова — французская, шырока распаўсюджаны валоф і фульбэ. Нацыянальнае свята — Дзень незалежнасці — 4 красавіка.
Дзяржаўны лад[правіць | правіць зыходнік]
Сенегал — рэспубліка. Дзейнічае Канстытуцыя 2001 года. Кіраўнік дзяржавы — прэзідэнт. Заканадаўчая ўлада належыць Нацыянальнаму сходу (120 дэпутатаў) з тэрмінам паўнамоцтваў 5 гадоў. Палова складу парламента выбіраецца паводле прапарцыянальнай сістэмы, палова — паводле мажарытарнай. Выканаўчую ўладу ажыццяўляе ўрад на чале з прэм'ер-міністрам, якога прызначае прэзідэнт.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Паселішчы чалавека на тэрыторыі Сенегала вядомы з часоў ніжняга палеаліту. З IX ст. тут жылі народы тукулёр, валоф, фульбэ; тэрыторыя Сенегала ўваходзіла ў склад дзяржаў Гана, Малі, Сангаі. У XV ст. з'явіліся еўрапейцы (з 1446 г. партугальцы, у XVI ст. іх выцеснілі галандцы), якія гандлявалі рабамі. У XVII ст. Сенегал каланізаваны французамі (у 1659 г. заснаваны горад Сен-Луі). Да 1854 г. абвешчаны французскай калоніяй, але поўнасцю заваяваны французамі ў 1879—1890 гг. Эканамічным цэнтрам калоніі быў горад Дакар (заснаваны ў 1857 г.). У 1848—1851 гг. і з 1871 г. краіна мела сваіх дэпутатаў у Нацыянальным сходзе Францыі (уласна афрыканцаў з 1914 г.). У французскіх каланіяльных войсках у Афрыцы служылі сенегальскія стралкі. З 1895 г. Сенегал — частка Французскай Заходняй Афрыкі. У 2-ю сусветную вайну да 1943 г. пад уладай французскага прагерманскага ўрада «Вішы», потым адна з апорных баз антыгітлераўскай «Змагарнай Францыі». У 1946 г. Сенегал атрымаў статус заморскай тэрыторыі Францыі, у 1957 г. — унутраную аўтаномію. Вядучай палітычнай сілай краіны з 1958 г. быў Прагрэсіўны саюз Сенегала (ПСС). З 1958 г. Сенегал аўтаномная рэспубліка ў складзе французскай Супольнасці. У 1959 г. ён аб'яднаўся ф Французскім Суданам у Федэрацыю Малі (з 20 чэрвеня 1960 г. незалежная, 20 жніўня 1960 г. распалася).
5 верасня 1960 г. Сенегал стаў незалежнай рэспублікай на чале з прэзідэнтам Л. С. Сенгорам (генеральны сакратар ПСС). Пасля адхілення ад улады апазіцыйна настроенага кіраўніка ўрада М.Дыя (у 1962—1974 гг. зняволены) Сенгор адначасова быў і прэм'ер-міністрам краіны (1962—1970 гг.). У дзяржаве будаваўся «дэмакратычны афрыканскі сацыялізм» (спробы сумясціць афрыканскія традыцыі і каштоўнасці індустрыяльнага грамадства). З 1966 г. існаваў аднапартыйна рэжым ПСС (з 1976 г. называецца Сацыялістычная партыя), які ў знешняй палітыцы арыентаваўся на Францыю. У 1974 г. дазволена дзейнасць іншых партый, у тым ліку Дэмакратычная партыя Сенегала (генеральны сакратар А. Вад). Пры пераемніку Сенгора А.Дыуфу (з 1983 г. прэзідэнт, у 1983—1991 гг. адначасова і прэм'ер-міністр Сенегала) у краіне паглыбіліся палітычныя і сацыяльна-эканамічныя пераўтварэнні, палепшаны адносіны з Анголай і Эфіопіяй. У 1982—1989 гг. Сенегал разам з Гамбіяй утвараў канфедэрацыю Сенегамбія. У 1988 г. адбыліся міжэтнічныя хваляванні на памежжы Сенегала і Маўрытаніі, з 1990 г. унутры краіны ўзнік канфлікт вакол пытання незалежнасці паўднёвай правінцыі Казаманс. У сакавіку 2000 г. прэзідэнтам Сенегала выбраны А. Вад.
Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]
Сенегал — раўнінная краіна ў зоне саваннаў, нізінная на захадзе, узгорыстая на ўсходзе. На поўдні краіны клімат экватарыяльны, вільготны. На поўнач паступова пераходзіць у субэкватарыяльны, сухі. Сярэднегадавая тэмпература складае ад 25 °C на ўзбярэжжы да 30 °C на мяжы з Малі. З карысных выкапняў найбольшае значэнне маюць фасфарыты. Ёсць жалезная руда, пяскі з ільменітам, рутылам і цырконам.
Самы высокі пункт краіны — 581 м. У Сенегале знаходзіцца самы заходні пункт Афрыкі — паўвостраў Зялёны мыс. Працягласць узбярэжжа складае 531 км. Паверхня раўнінная з невялікімі ўзвышшамі на поўдні. Найбольшыя рэкі Сенегал, Гамбія (вярхоўі), Салум і Казаманс. Нацыянальны парк Ніякола-Коба, Джудж (уключаны ЮНЕСКА ў спіс Сусветнай спадчыны).
Эканоміка[правіць | правіць зыходнік]
Эканоміка краіны не развітая. Каля 70 % працаздольнага насельніцтва занята ў сельскай гаспадарцы. Асноўнымі сельскагаспадарчымі культурамі зяўляюцца: цукровы трыснёг, бавоўна, рыс.
Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]
Насельніцтва краіны налічвае каля 11 млн чалавек. Асноўная этнічная група валофы (43 % насельніцтва), якія засяляюць цэнтральную частку краіны, на поўнач і ўсход ад Дакара і тэрыторыі ўздоўж узбярэжжа. Другая па велічыні група гэта фуланы (23 %), потым сэрэра (15 %).
Каля 90 % насельніцтва — мусульмане.
Афіцыйнай мовай з'яўляецца французская, але яе ўжываюць толькі адукаваная меншасць. 70 % насельніцтва жыве ў сельскай мясцовасці. У гарадах жывуць таксама еўрапейцы (50 тыс.) у асноўным французы і ліванцы.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн., 2002. — 512 с.: іл. ISBN 985-11-0238-5 (т. 14), ISBN 985-11-0035-8.
- На ВікіСховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сенегал