آغازیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
آغازیان
مژکداری به نام پارامسی (Paramecium aurelia)
طبقه‌بندی علمی
دامنه: یوکاریوتها
فرمانرو: آغازیان
ارنست هاکل، ۱۸۶۶
شاخه‌های اصلی

آغازیان دربرگیرنده آن دسته از یوکاریوتها هستند که ریز ومیکروسکوپی بوده و معمولاً با تقسیم دوتایی تکثیر می‌شوند. آغازیان یک گروه پراتبار (پارافایلتیک)[۴] هستند.

آغازیان بر پایه رده‌بندی‌های جدید به دو گروه تقسیم می‌شوند:

چالش در طبقه‌بندی آغازیان[ویرایش]

امروزه سه پیشنهاد مختلف برای طبقه‌بندی آغازیان وجود دارد. تفاوتهای عمیق این طبقه‌بندی‌ها خود گواه اختلاف عقاید در این زمینه است. طبقه‌بندی اول بر اساس تفاوتهای مولکولی موجود در زیر واحدهای ریبوزومی انجام شده است. طبقه‌بندی دوم با تحلیل هم نیایی (کلادیستیک) ویژگی‌های بسیار گسترده (از جمله زیر واحدهای ریبوزومی) ارائه شده است. طبقه‌بندی سوم، خطوط اصلی ارزیابی مجدد تکاملی آغازیان را نشان می‌دهد و هدف از آن به دست دادن نوعی طبقه‌بندی موقتی “دم دست” است تا اینکه در آینده ارتباطات تکاملی بهتری ارائه شود. در جایی که دانشمندان می‌پذیرند که طبقه‌بندی آغازیان با مشکلاتی روبرو هستند، مقایسهٔ این سه طرح نشان می‌دهد که برخی گروهها با یکدیگر مرتبط شناخته شده‌اند (مانند مژکداران و دینوفلاژلیتها) و در همان حال طبقه‌بندی گروهی دیگر همچنان در پرده‌ای از ابهام قرار دارد (مانند ژیاردیا)

سلسلهٔ آغازیان سلسله‌ای مبهم است که گروه‌های مختلف بسیاری از موجودات تک یاخته‌ای را شامل می‌شود. موجودات تک یاخته‌ای پیچیده مانند ورتیسلا (شاخه سیلیوفورا)، که غیر خودخوراک ساز است و از باکتریها تغذیه می‌کند و دارای ساقه قابل انقباضی است، در هیچ‌یک ازگروه‌های جانوران یا گیاهان قرار نمی‌گیرند و به عنوان آغازیان طبقه‌بندی می‌شوند.

جلبکها، یعنی جلبکهای سبز از شاخه کلروفیتا، شامل موجودات پریاخته‌ای هستند. در هر یک از این شاخه‌ها، پریاخته‌ای شدن جداگانه به وجود امده است که ارتباط‌های مستقیمی با آغازیان تک یاخته‌ای گوناگون دارند. جلبکهای سبز جد گیاهان محسوب می‌شوند ولی گیاهان و جلبکهای سبز تفاوتهای بسیار اساسی با یکدیگر دارند. علاوه بر این سه گروه مهم، تعدادی دیگر از شاخه‌های آغازیان نیز در دورهٔ تکاملی خود پریاخته‌ای شده‌اند.

آغازیان را می‌توانیم در هفت گروه قرار دهیم (جدول مقابل). بسیار مشکل است که انواع متنوع آنها را در یک طرح ساده بگنجانیم. کتابها بطور سنتی آنها را به شکلی غیر طبیعی (مانند آنچه در قرن نوزدهم اجرا شد) به فتوسنتز کننده‌ها (جلبکها)، غیرخودخوراک سازها (پروتوزوآها) و جذب کننده‌ها (آغازیان شبه قارچ) تقسیم بندی می‌کنند.

در یکی دیگر از طبقه‌بندیها اغازیان به چهار گروه عمده اکسکاواتا (Excavata)، ریزاریا (Rhizaria)، تک‌تاژکان (Unikonta) و آرکئاپلاستیدا (Archaeplastida) تقسیم شده‌اند.

طبقه‌بندی جانداران[ویرایش]

لینه
۱۷۳۵[۵]
دوسلسله‌ای
ارنست هکل
۱۸۶۶[۶]
سه‌سلسله‌ای
چاتون
۱۹۲۵[۷][۸]
دوقلمرویی
کوپلند
۱۹۳۸[۹][۱۰]
چهارسلسله‌ای
ویتکر
۱۹۶۹[۱۱]
پنج‌سلسله‌ای
وسس و دیگران
۱۹۷۷[۱۲][۱۳]
شش‌سلسله‌ای
وسس و دیگران
۱۹۹۰[۱۴]
سه‌فرمانرویی
کاوالیر اسمیت
۲۰۰۴[۱۵]
شش‌سلسله‌ای
(در نظر گرفته نشده) آغازیان پروکاریوت مونرا مونرا باکتری‌ها باکتری‌ها باکتری‌ها
باستانیان باستانیان
یوکاریوت آغازیان آغازیان آغازیان یوکاریوت تک‌یاختگان
کرومیستا
گیاهان گیاهان گیاهان گیاهان گیاهان گیاهان
آغازیان قارچ قارچ قارچ
جانوران جانوران جانوران جانوران جانوران جانوران


منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، "Protist"، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (نسخهٔ ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۰۶).

  1. Alveolates
  2. Apicomplexa
  3. Excavates
  4. Paraphyletic
  5. C. Linnaeus (1735). "Systemae Naturae, sive regna tria naturae, systematics proposita per classes, ordines, genera & species". 
  6. E. Haeckel (1866). "Generelle Morphologie der Organismen". Reimer, Berlin. 
  7. É. Chatton (1925). "Pansporella perplexa. Réflexions sur la biologie et la phylogénie des protozoaires". Ann. Sci. Nat. Zool. 10-VII: 1–84. 
  8. É. Chatton (1937). "Titres et Travaux Scientifiques (1906–1937)". Sette, Sottano, Italy. 
  9. H. Copeland (1938). "The kingdoms of organisms". Quarterly review of biology 13: 383–420. doi:10.1086/394568. 
  10. H. F. Copeland (1956). "The Classification of Lower Organisms". Palo Alto: Pacific Books. 
  11. Whittaker RH (January 1969). "New concepts of kingdoms of organisms". Science 163 (3863): 150–60. doi:10.1126/science.163.3863.150. PMID 5762760. 
  12. C. R. Woese, W. E. Balch, L. J. Magrum, G. E. Fox and R. S. Wolfe (August 1977). "An ancient divergence among the bacteria". Journal of Molecular Evolution 9 (4): 305–311. doi:10.1007/BF01796092. PMID 408502. 
  13. Woese CR, Fox GE (November 1977). "Phylogenetic structure of the prokaryotic domain: the primary kingdoms". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 74 (11): 5088–90. doi:10.1073/pnas.74.11.5088. PMC 432104. PMID 270744. 
  14. Woese C, Kandler O, Wheelis M (1990). "Towards a natural system of organisms: proposal for the domains Archaea, Bacteria, and Eucarya.". Proc Natl Acad Sci U S A 87 (12): 4576–9. Bibcode:1990PNAS...87.4576W. doi:10.1073/pnas.87.12.4576. PMC 54159. PMID 2112744. 
  15. Cavalier-Smith, T. (2004), "Only six kingdoms of life", Proc. R. Soc. Lond. B 271: 1251–62, doi:10.1098/rspb.2004.2705, PMC 1691724, PMID 15306349, retrieved 2010-04-29 
  • کتاب زیست‌شناسی پیتر. ارچ. ریون – جورج بی- جانسون (جلد دوم) ترجمه: هیات مترجمان انتشارات: مرکز نشر دانشگاهی، تهران