Венецуела

Боливарска Република Венецуела República Bolivariana de Venezuela  (шпански)
Знаме Грб
Гесло: Историсски: Dios y Federación  (шпански) "Господ и федерацијата"
Химна: Gloria al Bravo Pueblo  (шпански) Слава на храбрите луѓе
Главен град		Каракас 10°30′ СГШ 66°58′ ЗГД 10.5, -66.966667
Најголем град		гл. град
Службен јазик		шпански
национален јазик		шпански
Демоним		Венецуелец
Уредување		федерална претседателска република
-	Претседател	Николас Мадуро (вршител)
-	Заменик претседател	Николас Мадуро
Независност
-	од Шпанија	5 јули 1811
-	од Голема Колумбија	13 јануари 1830
-	Призната	30 март 1845
Површина
-	Вкупна	916.445 км2 (33-та)
-	Вода (%)	0.32
Население
-	проценка за ноември 2010 г.	29,105,632 (40-та)
-	Попис 2001	23,054,985
-	Густина	30.2 жит/км2 (173-та)
БДП (ПКМ)		проценка за 2010 г.
-	Вкупен	$346.973 милијарди
-	По жител	$11,889
БДП (номинален)		проценка за 2010 г.
-	Вкупно	$285.214 милијарди
-	По жител	$9,773
Џини (2007)		41 (висок)
ИЧР (2013)		▼ 0.764 висок · 67ма
Валута		Боливар (VEF)
Часовен појас		UTC-4:30
Се вози на		десно
НДД		.ve
Повик. бр.		+58
^ Ова целосно име е во употреба уште од усвојувањето на новиот устав во 1999. ^ Уставот ги признава и сите староседелски јазици во земјата. ^ Вкупната површина ја опфаќа површината под венецуелска управа. ^ На 1 јануари 2008 нов боливар бил воведен, боливар фуерте.

Венецуела (официјално: Боливарска република Венецуела, шпански: República Bolivariana de Venezuela) — земја во северниот дел од Јужна Америка. На север излегува на Карипското море, граничи со Гвајана на исток, со Бразил на југ и со Колумбија на запад. Нејзин главен град е Каракас.

Денешниот официјалниот назив за Венецуела, Боливарска република Венецуела потекнува од 1999, кога беше донесен нов Устав на Венецуела. Тоа е дел од концептот за Боливарска револуција на венецуелскиот претседател Уго Чавез, а е инспириран од латино-американскиот борец за независност Симон Боливар.

Етимологија

Во 1498 година, за време на третото патување во Америка, Кристофер Колумбо се закотвил на делтата на реката Ориноко и заливот Парија. Колумбо бил запрепастен од убавината на земјата и во писмата до Изабела и Фердинанд пишал дека го пронашол рајот на земјата, особено бил восхитен од обилството на свежа вода. Поради таа восхитеност, Колумбо ја именувал територијата како „Земја на привлечност“, прекар кој и денес се користи за Венецуела.

Како и да е, следната година, венецуелскиот брег бил посетен од Алонсо де Охеда. Тој го посетил езерото Маракаибо и таму забележал дека куќите биле изградени на вода, слично како во Венеција, Италија и територијата ја именувал како Венецуела (Venezuela) по градот Венеција (Venezia)", што во буквален превод значи „Мала Венеција“ на италијански.

Покрај првата теорија, постои и втора теорија за потеклото на името на државата. Имено, Мартин Фернандез де Енкисо во книгата „Summa de Gografia“ запишал дека таму пронашле племе кое се нарекувало „Veneciuela“, па се претпоставува дека од нив потекнува и името на целата држава.

Историја на Венецуела

Се проценува дека човекот почнал да ја населува територијата на Венецуела пред околу 16.000 години. Најбројни домородни племиња биле Чипчите, Карибите и Араваците.

Европјаните ја откриваат Венецуела на третото патување на Кристофер Колумбо, на 2 август 1498 година. Првата населба што ја основаат шпанските колонизатори е основана во 1522 година во она што денес е градот Кумана. Во прво време територијата на Венецуела потпаѓа под Вицекралството Перу, но потоа најголемиот дел од денешна Венецуела припаѓа на Вицекралството Нова Гренада, а дел од источна Венецуела е инкорпориран во Нова Андалузија.

По неуспешните обиди за осамостојување од Шпанија во 1811 и 1813 година, Венецуела конечно се осамостојува од Шпанија во 1821 година кога војската предводена од Симон Боливар ја добива Битката на Карабобо. Боливар ја продолжува борбата против шпанските колонизатори и ослободува неколку латино-американски земји, формирајќи ја Голема Колумбија. Венецуела е дел од Голема Колумбија до 1830 година кога Хозе Антонио Паез ја прогласува Венецуела за независна држава.

Најголемиот дел од 19-от век во Венецуела има диктаторски режими и политички немири, а истото важи и за првата половина на 20-от век. Војската конечно конечно е принудена да се повлече од политиката во 1958 година, кога во Венецуела е воведена демократија. Во следните години Венецуела станува една од најстабилните демократски држави во Латинска Америка, во време кога во многу латино-американски држави се случуваат воени удари и диктаторски режими.

Периодот на мир во Венецуела нагло е нарушен во февруари 1989 година, кога избувнуваат масовни немири во Каракас и некои други градови на Венецуела, како резултат на неолибералистичките мерки на претседателот Карлос Андрес Перес. Во овие немири, познати како Каракасо, се проценува дека се убиени до 3.000 лица.

Како резултат на непопуларното владеење на Перес, во 1992 година се извршени два обиди за државен удар, од кои првиот бил предводен од Уго Чавез.

На претседателските избори во 1998 година победа извојува Уго Чавез (1954-2013), кој откако доаѓа на власт почнува да спроведува социјални реформи во прилог на сиромашното мнозинство во Венецуела. Во април 2002 е извршен неуспешен воен удар против него, по чиј неуспешен крај, владата на Чавез почнува да спроведува уште порадикални социјални реформи, насочени кон воведување демократски социјализам и партиципативна демократија во Венецуела.

Географија и клима

Ангелските водопади, највисокиот водопад во светот.