Akrotiri e Dhekelia
 |
Este artigo ou sección precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros de texto ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2015.) |
| Sovereign Base Areas of Akrotiri and Dhekelia
Bases Soberanas de Acrotiri e Dhekelia |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Acrotiri e Dhekelia (Akrotiri and Dhekelia, en inglés; Ακρωτήρι και Δεκέλεια, en grego) son dúas bases soberanas do Reino Unido en Chipre, antiga colonia da Coroa Británica. As dúas áreas conteñen bases militares habitadas por británicos, zonas residenciais onde viven na súa maioría cidadáns chipriotas, e terreos cultivables.
Acrotiri atópase ao sur da illa, preto da cidade de Limassol. Chámalla tamén "Base Soberana Occidental" (Western Sovereign Base Area en inglés). Máis de 3.500 efectivos da Real Forza Aérea e a Mariña Real están destinados na base; as súas tarefas inclúen a colaboración cos Cascos Azuis da Organización das Nacións Unidas no mantemento do proceso de paz.
Dhekelia ou Base Soberana Oriental (Eastern Sovereign Base Area en inglés) atópase no sueste, preto de Larnaca, do límite coa autoproclamada República Turca do Norte de Chipre e da cidade de Famagusta, xunto á zona libre administrada por Nacións Unidas.
Historia[editar | editar a fonte]
As Bases Soberanas foron establecidas en 1960 polo Tratado de Garantía (Treaty of Guarantee), cando Chipre, colonia por aquel entón do Imperio Británico, concedéuselle a independencia. O Reino Unido quixo conservar a soberanía sobre estes territorios, posto que así se lles garantía o uso das bases militares británicas na illa, incluíndo a RAF Akrotiri, e unha guarnición do Exército Británico. A importancia para os británicos de conservar as bases consiste na posición estratéxica de Chipre, no Mediterráneo oriental, preto de canle de Suez e da zona de Oriente Medio; a RAF utiliza estas bases para a reposición da súa aviación militar, e tamén para adestramentos sobre obxectivos.
En 1974 Turquía invadiu o norte de Chipre, acto que conduciu á formación da República Turca do Norte de Chipre. Con todo, este feito non afectou á situación das bases, e os británicos non se implicaron neste conflito. Con todo, o Reino Unido permitiu aos grecochipriotas que fuxisen dos invasores turcos pola base de Dhekelia, e ofreceron axuda humanitaria.
O avance turco foi detido cando alcanzaron os límites da base soberana dhekeliana, principalmente para evitar a entrada de Gran Bretaña na guerra. A zona de Ayia Napa mantívose así en mans gregas.
A República de Chipre ocasionalmente esixiu a anexión de Acrotiri e Dhekelia, apelando que as bases constitúen un extenso territorio que podería ser utilizado para o desenvolvemento comunitario. Durante 4 anos logo da independencia chipriota, o Goberno Británico pagou á República de Chipre unha contía de diñeiro por alugar as bases. Despois do conflito intercomunal de 1963-1964 o Reino Unido deixou de subvencionar a Chipre, denunciando que non había garantía de que ambas as comunidades beneficiaríanse igualmente daquel diñeiro. O Goberno Chipriota aínda reclama as contribucións británicas desde 1964 ata a actualidade, consideradas unha débeda de máis de mil millóns de euros.
En xullo de 2001 producíronse violentas protestas en Acrotiri e Dhekelia por parte de chipriotas locais, indignados tras coñecer os plans británicos de construír varias antenas de radio nas bases, como parte dunha mellora sobre as comunicacións militares británicas en todo o mundo. Os veciños manifestaran que as antenas porían en perigo as súas vidas e causar cancro, así como o impacto negativo que produciría sobre a fauna da área. O Goberno do nº10 de Downing Street negou estas acusacións.
O Reino Unido non mostrou ningunha intención de ceder as bases, aínda que ofrecese 117 km² de terras cultivables como parte do Proxecto Annan para Chipre, que foi rexeitado. Actualmente, preto de 3.000 soldados das British Forces Cyprus teñen a súa base en Acrotiri e Dhekelia. Ayios Nikolaos, a Base Soberana Oriental, é considerada unha estación de espionaxe da ECHELON.
Goberno e Política[editar | editar a fonte]
A diferenza da maioría dos Territorios Británicos de Ultramar, Acrotiri e Dhekelia non están administradas por un gobernador, senón por un administrador, elixido pola Raíña, que depende do Ministerio de Defensa.
O administrador ten todo o poder executivo e lexislativo dun gobernador nun Territorio de Ultramar. É designado un oficial principal, responsable do administrador do día a día do goberno civil. Ningunhas eleccións son celebradas nas bases, aínda que normalmente déaselles o dereito aos cidadáns británicos para votar en eleccións do Reino Unido (como Forzas Británicas ou electores de ultramar).
Xeografía[editar | editar a fonte]
Acrotiri e Dhekelia representan o 3% do total do territorio chipriota, preto de 98 millas cadradas (47.5 en Acrotiri e 50.5 en Dhekelia). O 60% do terreo é de propiedade privada, pertencente a cidadáns británicos ou chipriotas. O outro 40% está suxeito ao Ministerio de Defensa, ou se organiza como territorio da Coroa. Ademais de Acrotiri e Dhekelia, o Tratado de Establecemento tamén prevé o emprego continuado polo Goberno Británico de certas instalacións dentro de Chipre, coñecidas como "Sitios Conservados" (Retained Sites).
Acrotiri está localizada no sur da illa, preto da cidade de Limassol. Dhekelia está no sueste, preto de Larnaca. Ambas as áreas inclúen bases militares, así como terreos cultivables e algunhas zonas residenciais. Acrotiri está rodeada polo territorio controlado pola República de Chipre, pero Dhekelia tamén limita coa zona de amortecemento administrada pola ONU, e a parte ocupada polos turcos da illa.
Ayia Napa está ao nordés de Dhekelia. As localidades de Xylotymvou e Ormidhia, tamén na República de Chipre, son enclaves rodeados por Dhekelia. A Central Eléctrica de Dhekelia, dividida por unha estrada británica en dous partes, tamén pertence a Chipre. A parte do norte é un enclave, como as dúas localidades, mentres que a parte do sur está localizada na costa, e polo tanto non é un enclave, aínda que non teña ningunhas augas territoriais propias.
Economía[editar | editar a fonte]
Non hai ningunha estatística económica unificada para Acrotiri e Dhekelia. As actividades principais económicas son a provisión de servizos aos militares, así como a agricultura limitada.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
|
|||||||||||||||||
