Bellum stativum
E Vicipaedia
Bellum stativum[1] est modus belli gerendi, quo milites acies stativas in campo belli tenent, se in fossis defendentes. Hic modus belli saeculo XIX ortus est, cum amorum igniferorum vis magnopere aucta est, sed non mobilitas militum. Fossis bellicis late usi sunt milites in bello civili Americano (1861-1865), in bello Russo-Iaponico (1904-1905) et in primo bello mundano (1914-1918).
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Tuomo Pekkanen & Reijo Pitkäranta, Lexicon hodiernae Latinitatis Finno-Latino-Finnicum. Societas Litterarum Finnicarum, Helsinki, 2006 [s.v. asemasota]
Aedificia bellica et munimenta
| Aedificia | Arx · bunker · burgus · castellum · castellum maritimum · castra Romana · castra mediaevalia · castrum · dangio · fortalitia · fortalitia subterranea · fortalitia stellaris · propugnaculum · specula · suffugium bellicum · suffugium NBC · turris antiaëria · turris Mortella | .jpg) |
|---|---|---|
| Munimenta | agger · baillium · fossa castrensis · fossa bellica · mota · moenia · murus · pugnaculum · saepes · turricula · vallum | |
 |
Haec stipula ad rem militarem spectat. Amplifica, si potes! |
