فرقه دومینیکن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
دومینیک (۱۱۷۰-۱۲۲۱)

فرقهٔ واعظان (لاتین: Ordo Praedicatorum) که اغلب از قرن پانزدهم به بعد به عنوان فرقه دومینیکن یا دومینیکن ها خوانده می‌شود، یک فرقه مذهبی کاتولیک رومی است که کشیش اسپانیایی دومینیک قدیس (۱۲۱۶–۲۷) در فرانسه تأسیسش کرد و پاپ هونوریوس سوم در ۲۲ دسامبر ۱۲۱۶ آن را تأیید کرد.

چهار فریار دومینیکن به عنوان پاپ برگزیده شده‌اند:

دیگر دومینیکن‌های مشهور عبارتند از:

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]