Adam Makowicz
| Adam Makowicz | |
 Koncert w Filharmonii Rzeszowskiej (październik 2006) |
|
| Data i miejsce urodzenia | 18 sierpnia 1940 Gnojnik |
| Pochodzenie | Polska |
| Instrumenty | fortepian |
| Gatunki | jazz |
| Zawód | muzyk |
| Odznaczenia | |
 |
|
| Strona internetowa | |
Adam Makowicz (ur. 18 sierpnia 1940 w Gnojniku na tzw. Zaolziu, Protektorat Czech i Moraw[1]) – polski pianista jazzowy. Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej im. Braci Szafranków w Rybniku[2].
W 1962 roku wraz z trębaczem Tomaszem Stańką, Makowicz utworzył grupę Jazz Darings, która była – zdaniem niemieckiego krytyka i teoretyka jazzu, Joachima Ernsta Berendta – „pierwszym europejskim zespołem grającym w stylu Ornette’a Colemana”. Współpracował wówczas z Andrzejem Kurylewiczem, Zbigniewem Namysłowskim, Janem Ptaszynem Wróblewskim, Urszulą Dudziak oraz zespołem Novi Singers.
W 1977 roku, z rekomendacji Benny’ego Goodmana oraz popularyzatora jazzu – Willisa Conovera, producent John Hammond zaprosił go na 10 tygodniowe tournée w USA. W tym czasie Makowicz nagrał solową płytę dla CBS Columbia zatytułowaną Adam. W 1978 roku Makowicz wyjechał do USA po raz drugi, tym razem na 6-miesięczny kontrakt i od tego czasu Nowy Jork, Manhattan, stał się jego stałym domem.
Po wprowadzeniu w Polsce w 1981 roku stanu wojennego, wraz z innymi polskimi artystami mieszkającymi w USA, muzyk wziął udział w emitowanym na cały świat programie telewizyjnym zorganizowanym z inicjatywy prezydenta Ronalda Reagana „Żeby Polska była Polską”.
Występując w USA pianista dzielił scenę, między innymi z Benny Goodmanem, Herbie Hancockiem, Earlem Hinesem, Freddiem Hubbardem, Sarah Vaughan, Teddym Wilsonem, George’em Shearingiem, George’em Mrazem, Alem Fosterem, Jackiem DeJohnette’em, Charliem Hadenem.
Był wielokrotnym solistą orkiestr i zespołów kameralnych: National Symphony of Washington, London Royal Philharmonic Orchestra, Moskiewska Orkiestra Symfoniczna, Filharmonii Narodowej w Warszawie, Chester String Quartet, Amici String Quartet, Orkiestry Kameralnej Amadeus z Agnieszką Duczmal, Polskiej Filharmonii Kameralnej z Wojciechem Rajskim, Kwartetu Wilanów i wielu innych.
Bardzo wysoko przez recenzentów został oceniony występ w duecie z Leszkiem Możdżerem w Carnegie Hall we wrześniu 2004 roku. Koncert – pojedynek między mistrzem weteranem i wschodzącą gwiazdą jazzu – został utrwalony na płycie CD i DVD. Nagranie to zostało uhonorowane platynową płytą przez wytwórnię EMI.
Poza utworami jazzowymi Makowicz ma w swoim repertuarze także klasykę, szczególnie Fryderyk Chopin. W USA Adam Makowicz wydał płytę poświęconą muzyce Chopina w interpretacji jazzowej.
W szerokim repertuarze Adam Makowicz posiada także utwory George’a Gershwina (uzyskał zgodę brata George’a, Iry Gershwina na własną, improwizowaną kadencję w Błękitnej Rapsodii), I. Berlina, J. Kerna, C. Portera i wielu innych kompozytorów amerykańskich. W roku 2008 z okazji jubileuszu czterystu lat istnienia amerykańskiej Polonii, jazzmana uhonorowano włączeniem jego osoby w poczet najbardziej zasłużonych czterystu Polaków w historii Stanów Zjednoczonych Ameryki.
12 października 2009 z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3].
W 2011 roku ukazała się biografia Adama Makowicza pt. Grać pierwszy fortepian autorstwa Marka Strasza – menedżera artysty[4].
Przypisy
- ↑ Diapazon – Polski Serwis Jazzowy – ARCHIWUM – Adam Makowicz (pol.). www.diapazon.pl. [dostęp 2012-05-31].
- ↑ Ci, którzy rozsławili Rybnik (pol.). katowice.gazeta.pl. [dostęp 2012-05-31].
- ↑ Złota Gloria Artis dla Adama Makowicza. mkidn.gov.pl, 12 października 2009.
- ↑ Marek Strasz, Grać Pierwszy Fortepian (pol.). [dostęp 2015-04-29].
