Max Ernst
Max Ernst, nado en Brühl o 2 de abril de 1891 e finado en París o 1 de abril de 1976, foi un artista alemán nacionalizado francés, figura fundamental tanto no movemento dada como no surrealismo. Caracterizouse pola utilización dunha extraordinaria diversidade de técnicas, estilos e materiais.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
En 1891 ingresou na Universidade de Bon onde estudou filosofía e psiquiatría. Alistouse no exército alemán durante a Primeira Guerra Mundial. Cando Ernst deixou o exército xa xurdira en Suíza o movemento dada; atraído pola revolución dadaísta contra o convencional, Ernst instalouse en Colonia e comezou a traballar no collage.
En 1922 trasladouse a vivir a París, onde comezou a pintar obras surrealistas nas que figuras humanas de grande solemnidade e criaturas fantásticas habitan espazos renacentistas realizados con detallada precisión (L'eléphant célèbes, 1921, Tate Gallery, Londres).
En 1925 inventou o frottage (que transfire ao papel ou ao lenzo a superficie dun obxecto coa axuda dun sombreado a lapis); máis tarde experimentou co grattage (técnica pola que se raspan ou gravan os pigmentos xa secos sobre un lenzo ou táboa de madeira). Ernst foi encarcerado tras a invasión de Francia polos alemáns durante a Segunda Guerra Mundial; na prisión traballou na decalcomanía, técnica para transferir ao cristal ou ao metal pinturas realizadas sobre un papel especialmente preparado.
En 1930, debutou como actor no cine a película L'age d'or, segundo filme surrealista do director español Luis Buñuel, onde interpreta o papel do cruel xefe dos bandidos. Devandito filme causou un verdadeiro escándalo en Francia, e foi prohibida por máis de 50 anos. Con todo, Max Ernst seguiu colaborando noutros filmes de corte surrealista, nos seguintes anos.
En 1941 emigrou aos Estados Unidos coa axuda de Peggy Guggenheim, que se convertería na súa terceira esposa en 1942. En 1953 regresou a Francia e a partir de entón as súas obras gozaron dunha notable revalorización.
Ao longo da súa variada carreira artística, Ernst caracterizouse por ser un experimentador infatigable. En todas as súas obras buscaba os medios ideais para expresar, en dous ou tres dimensións, o mundo extradimensional dos soños e a imaxinación.
