Ziemia Adeli
| Terre-Adélie Ziemia Adeli |
|||||
|
|||||
 |
|||||
| Język urzędowy | francuski | ||||
| Stolica | Stacja polarna Dumont d' Urville (siedziba szefa Dystryktu) | ||||
| Głowa państwa | Prefekt, Wysoki Administrator Christian Gaudin | ||||
| Status terytorium | terytorium zależne | ||||
| Zależne od | Francji | ||||
| Powierzchnia • całkowita |
432 000 km² |
||||
| Liczba ludności () • całkowita • gęstość zaludnienia |
33 osób/km² |
||||
 |
|||||
Ziemia Adeli, Wybrzeże Adeli (fr. Terre-Adélie) – region fizycznogeograficzny w Antarktydzie Wschodniej, nad Morzem d'Urville'a (na południe od Oceanu Indyjskiego). Jej powierzchnia wynosi ok. 432 tys. km², zaś wysokość do ok. 2500 m. Ma ona charakter płaskowyżu zbudowanego ze skał metamorficznych, całkowicie pokrytego lądolodem. Znana jest z najsilniejszych wiatrów na Antarktydzie (maksymalnie zaobserwowana prędkość wiatru 90 m/s). Latem są tam kolonie fok, pingwinów Adeli i niektórych ptaków oceanicznych. U jej wybrzeży na wyspie Petrel znajduje się francuska stacja naukowa Dumont d' Urville na której zamieszkuje kilkadziesiąt osób.
Wybrzeże Adeli zostało odkryte w 1840 roku przez francuskiego podróżnika Jules'a Dumont d'Urville'a i nazwane tak na cześć jego żony.
W pobliżu Wybrzeża Adeli znajduje się południowy biegun magnetyczny Ziemi. Na Ziemi Adeli znaleziono pierwszy meteoryt odkryty na Antarktydzie, nazwany Adélie Land.
Francja rości sobie pretensje do tego terytorium na Antarktydzie, Ziemia Adeli administracyjnie jest jednym z dystryktów Francuskich Terytoriów Południowych i Antarktycznych. Szef dystryktu ma siedzibę w stacji Dumont d'Urville. Na mocy traktatu antarktycznego roszczenia są jednak obecnie zawieszone i francuska jurysdykcja ma raczej znaczenie symboliczne.
