Гватэмала
|
|||||
Гімн: «Guatemala Feliz» | |||||
Дата незалежнасці | 15 верасня 1821 (ад Іспаніі) | ||||
Афіцыйныя мовы | |||||
Сталіца | Гватэмала | ||||
Найбуйнейшыя гарады | |||||
Форма кіравання | Прэзідэнцкая рэспубліка | ||||
Прэзідэнт Віцэ-прэзідэнт |
Ота Перэс Маліна Алехандра Мальданада Агірэ |
||||
Плошча • Усяго • % воднай паверхні |
103-я ў свеце 108 890 км² 0,4 |
||||
Насельніцтва • Ацэнка (2013) • Шчыльнасць |
14 373 472 чал. (69-я) 119 чал./км² |
||||
Валюта | Гватэмальскі кетсаль | ||||
Інтэрнэт-дамен | .gt | ||||
Тэлефонны код | +502 | ||||
Часавы пояс | -6 |
Гватэма́ла (ісп.: Guatemala), Рэспу́бліка Гватэма́ла (ісп.: República de Guatemala) — дзяржава ў Цэнтральнай Амерыцы. Мяжуе на захадзе і поўначы з Мексікай, на паўночным усходзе з Белізам, на ўсходзе і паўднёвым усходзе з Гандурасам і Сальвадорам; абмываецца водамі Ціхага акіяна і Гандураскага заліва Карыбскага мора. Дзяржаўная мова — іспанская. Сталіца — горад Гватэмала. Нацыянальнае свята — Дзень незалежнасці (15 верасня).
Змест
Дзяржаўны лад[правіць | правіць зыходнік]
Гватэмала — рэспубліка. Дзейнічае канстытуцыя 1985 года (набыла сілу ў 1986 годзе). Кіраўнік дзяржавы і ўрада — прэзідэнт, якога выбірае насельніцтва на 5 гадоў. Вышэйшы заканаўчы орган — аднапалатны Кангрэс Гватэмалы.
Прырода[правіць | правіць зыходнік]
2/3 плошчы краіны займае нагор'е вышынёй 1000-3000 метраў. Яго паўночна-усходняя частка — складкава-глыбавыя хрыбты і плато, падзеленыя глыбокімі далінамі рэк. На паўднёвым захадзе нагор'е складзена з вулканічных парод. Ёсць вулканы (Вулкан Такана — 4117 м, вулкан Тахумулька — 4217 м, вулкан Тэкуамбура, вулкан Фуэга — 3918, вулкан Чыкабаль). Бываюць разбуральныя землетрасенні. На поўначы вапняковае плато Петэн. Узбярэжжы нізінныя. Карысныя выкапні: нафта, нікель, поліметалы, марганцавыя і хромавыя руды, золата. Клімат трапічнага пояса, пасатны, вільготны. Частыя ўраганы. Сярэдняя тэмпература паветра на нізінах 23-27 °C, на міжгорных плато 15-20 °C. Ападкаў на ўсходніх схілах нагор'я больш за 2000 мм, на ўнутраным плато, у міжгорных далінах і на ўзбярэжжах 500—1000 мм за год. Рэкі мнагаводныя, багатыя гідраэнергіяй; самыя значныя з іх Усумасінта і Матагуа. З азёр найбольшыя Ісабаль, Атытлан, Петэн-Іца. На поўначы і па ўзбярэжжы Ціхага акіяна саванны і хмызняковыя зараснікі, на ніжніх схілах гор вільготныя вечназялёныя лясы, вышэй — дубовыя і хваёвыя лясы. Усяго пад лесам і хмызняком 40 % тэрыторыі. У трапічных лясах шмат каштоўных парод дрэў: каўчукавае, кампешавае, махагонавае, ружовае, чорнае, зальзавае, бакаўт. Нацыянальныя паркі: Тыкаль, Рыа-Дульсэ, Атытлан.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
У 1-м тысячагоддзі да н.э. на тэрыторыі Гватэмалы існавалі гарады-дзяржавы майя, на Гватэмальскім нагор'і — дзяржаўныя ўтварэнні іншых плямён. У II—IX ст. н. э. — росквіт культуры майя, затым наступіў перыяд заняпаду. Заваяванне тэрыторый іспанцамі пачалося ў 1523-24 гадах на чале з Педра дэ Альварада. У 1560 годзе ўстворана генерал-капітанства Гватэмала, у склад якога ўвайшла амаль уся тэрыторыя Цэнтральнай Амерыкі. У гады вайны за незалежнасць іспанскіх калоній у Амерыцы (1810-26) народ Гватэмалы дамогся незалежнасці (абвешчана 15 верасня 1821 года).
Беларуска-гватэмальскія адносіны[правіць | правіць зыходнік]
Дыпламатычныя адносіны паміж Беларуссю і Гватэмалай ўсталяваныя 11 сакавіка 1993 г. Аб'ём узаемнага гандлю ў 2011 годзе склаў 20,5 млн долараў ЗША. Экспарт Рэспублікі Беларусь у Рэспубліку Гватэмала склаў 19,4 млн долараў ЗША, імпарт — 1,1 млн долараў ЗША.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Гватэмала // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- На ВікіСховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Гватэмала