Wereldkampioenschap voetbal 1998

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
FIFA Wereldkampioenschap 1998
Coupe du Monde - France 98
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum 10 juni – 12 juli
Teams 32 (van confederaties)
Stadions 10 (in 9 gaststeden)
Winnaar Vlag van Frankrijk Frankrijk (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 64
Doelpunten 171  (2,67 per wedstrijd)
Toeschouwers 2.785.100  (43.517 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Kroatië Davor Šuker (6 doelpunten)
Beste speler Vlag van Brazilië Ronaldo
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Frankrijk was in 1998 gastheer van het zestiende wereldkampioenschap voetbal, zoals zes jaar eerder, op 9 juli 1992, was besloten door de FIFA-vergadering. Aan de voorronden deden 170 landen mee, waaronder 32 debutanten. De loting voor de eindronde had plaats op 4 december 1997 in Marseille. Het toernooi zelf begon op 10 juni en eindigde ruim een maand later, op zondag 12 juli. Titelverdediger was Brazilië, dat vier jaar eerder in de Verenigde Staten de titel had gewonnen door Italië na strafschoppen te verslaan. Voor het eerst deden er 32 landen mee aan de eindronde.

Frankrijk won het kampioenschap door in de finale Brazilië met 3-0 te verslaan, en veroverde zijn eerste wereldtitel. Twee jaar later tijdens Euro 2000 werd Frankrijk eveneens kampioen en was daarmee het eerste land dat ooit achtereenvolgens wereldkampioen en Europees kampioen is geworden.

Deelnemende landen[bewerken]

1rightarrow blue.svg Zie het artikel WK voetbal 1998 (kwalificatie) voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties
Deelnemende landen
Groep A Groep B Groep C Groep D

Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Marokko Marokko
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Schotland Schotland

Vlag van Chili Chili
Vlag van Italië Italië
Vlag van Kameroen Kameroen
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk

Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika

Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Nigeria Nigeria
Vlag van Paraguay Paraguay
Vlag van Spanje Spanje

Groep E Groep F Groep G Groep H

Vlag van België België
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea

Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Federale Republiek Joegoslavië Joegoslavië
Vlag van Iran Iran
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten

Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Tunesië Tunesië

Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Jamaica Jamaica
Vlag van Japan Japan

Speelsteden[bewerken]

Saint-Denis Marseille Parijs Lens Lyon
Stade de France Stade Vélodrome Parc des Princes Stade Félix Bollaert Stade de Gerland
Capaciteit: 80.000 Capaciteit: 60.000 Capaciteit: 49.000 Capaciteit: 44.000 Capaciteit: 41.300
Finale Coupe de France 2010-2011 (Lille LOSC vs Paris SG PSG).jpg Vue du virage Depé.jpg Paris-Parc-des-Princes.jpg Stade Felix-Bollaert.jpg Stade-Gerland-RWC2007.JPG
Toulouse Saint-Étienne Bordeaux Montpellier Nantes
Stadium de Toulouse Stade Geoffroy-Guichard Parc Lescure Stade de la Mosson Stade de la Beaujoire
Capaciteit: 37.000 Capaciteit: 36.000 Capaciteit: 35.200 Capaciteit: 34.000 Capaciteit: 39.500
Aerial view of Stadium Toulouse.jpg Geoffroy Guichard ASSE.JPG Stade Chaban-Delmas.jpg Australie-Fidji.4.JPG Stade de la Beaujoire.jpg

Groepsfase[bewerken]

Groep A[bewerken]

Land Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
Vlag van Brazilië Brazilië 2 0 1 6 3 3 6
Vlag van Noorwegen Noorwegen 1 2 0 5 4 1 5
Vlag van Marokko Marokko 1 1 1 5 5 0 4
Vlag van Schotland Schotland 0 1 2 2 6 -4 1

10 juni 1998
17:30
Brazilië Vlag van Brazilië 2 – 1 Vlag van Schotland Schotland Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 80.000
Scheidsrechter: José Maria Garcia-Aranda (Vlag van Spanje Spanje)
César Sampaio Goal 4'
Tom Boyd Goal 47' (e.d.)
Wedstrijdverslag Goal 38' John Collins

10 juni 1998
21:00
Noorwegen Vlag van Noorwegen 2 – 2 Vlag van Marokko Marokko Stade de la Mosson, Montpellier
Toeschouwers: 29.750
Scheidsrechter: Edward Lennie (Vlag van Australië Australië)
Youssef Chippo Goal +45' (e.d.)
Dan Eggen Goal 60'
Wedstrijdverslag Goal 38' Mustapha Hadji
Goal 59' Abdeljilil Hadda

16 juni 1998
17:30
Schotland Vlag van Schotland 1 – 1 Vlag van Noorwegen Noorwegen Parc Lescure, Bordeaux
Toeschouwers: 31.800
Scheidsrechter: Laszlo Vagner (Vlag van Hongarije Hongarije)
Craig Burley Goal 66' Wedstrijdverslag Goal 56' Håvard Flo

16 juni 1998
21:00
Brazilië Vlag van Brazilië 3 – 0 Vlag van Marokko Marokko Stade de la Beaujoire, Nantes
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Nikolai Levnikov (Vlag van Rusland Rusland)
Ronaldo Goal 9'
Rivaldo Goal +45'
Bebeto Goal 50'
Wedstrijdverslag

23 juni 1998
21:00
Noorwegen Vlag van Noorwegen 2 – 1 Vlag van Brazilië Brazilië Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 55.000
Scheidsrechter: Esfandiar Baharmast (Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten)
Tore André Flo Goal 83'
Kjetil Rekdal Goal 89' (pen.)
Wedstrijdverslag Goal 78' Bebeto

23 juni 1998
21:00
Marokko Vlag van Marokko 3 – 0 Vlag van Schotland Schotland Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Toeschouwers: 30.600
Scheidsrechter: Ali Bujsaim (Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten)
Salaheddine Bassir Goal 22', 84'
Abdeljilil Hadda Goal 47'
Wedstrijdverslag

Groep B[bewerken]

Men keek vooral met spanning uit naar de eerste confrontatie in deze groep: Italië tegen Chili. Chili was vooral gevreesd vanwege het spitsenduo Ivan Zamorano spelend voor Inter Milan en Marcelo Salas, die volgend seizoen zou uitkomen voor Lazio Roma. Italië kwam op typerende wijze op voorsprong, de ploeg wachtte af hoe Chili in de aanval speelde, Paolo Maldini greep in en speelde met een lange, hoge bal Roberto Baggio aan, die de bal meteen doorspeelde naar Christian Vieri: 1-0. Chili liet zich niet ontmoedigen en Salas scoorde twee keer, via een "frommeldoelpunt" vlak voor rust en een krachtige kopgoal vlak na rust. Chili leek voor de eerste keer sinds 1962 een WK-duel te winnen, maar de scheidsrechter gaf een strafschop na ongelukkig, aangeschoten hands. Roberto Baggio nam de verantwoordelijkheid de strafschop te nemen, vier jaar geleden schoot hij een strafschop in de finale hoog over, nu nam hij revanche: 2-2. Italië boekte daarna twee zakelijke overwinningen op Kameroen en Oostenrijk en plaatste zich voor de tweede ronde.

De strijd om de tweede plek was een spannende strijd: Oostenrijk maakte een afwachtende indruk en dacht pas aan aanvallen, als het achter stond, zowel tegen Kameroen als Chili scoorde het pas in blessuretijd de gelijkmaker. Ook tegen Italië scoorde de ploeg pas in de extra tijd, maar dat was slechts een tegentreffer en Oostenrijk was uitgeschakeld. Chili leek op rozen te zitten tegen Kameroen, nadat José Luis Sierra scoorde uit een fraaie vrije trap. Net als tegen Italië en Kameroen kon het enthousiast voetballende team de voorsprong niet vasthouden en het had alle geluk van de wereld, dat een treffer François Omam-Biyik om onduidelijk redenen werd afgekeurd. Kameroen was uitgeschakeld en er braken rellen uit in het land tegen Europeanen (de scheidsrechter kwam uit Europa). Kameroen maakte vooral indruk vanwege hun onbeheerste spel, liefst drie spelers werden uit het veld gestuurd.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Italië Italië 3 2 1 0 7 3 4 7
Vlag van Chili Chili 3 0 3 0 4 4 0 3
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3 0 2 1 4 5 -1 2
Vlag van Kameroen Kameroen 3 0 2 1 2 5 -3 2

11 juni 1998
17:30
Vlag van Italië Italië 2 – 2 Vlag van Chili Chili Parc Lescure, Bordeaux
Toeschouwers: 31.800
Scheidsrechter: Lucien Bouchardeau (Vlag van Niger Niger)
Vieri Goal 10'
R. Baggio Goal 85' (pen.)
Wedstrijdverslag Salas Goal 45'49'

11 juni 1998
21:00
Vlag van Kameroen Kameroen 1 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Stadium Municipal, Toulouse
Toeschouwers: 33.460
Scheidsrechter: Epifanio González (Vlag van Paraguay Paraguay)
Njanka Goal 78' Wedstrijdverslag Polster Goal 90'

17 juni 1998
17:30
Vlag van Chili Chili 1 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Toeschouwers: 30.600
Scheidsrechter: Gamal Al-Ghandour (Vlag van Egypte Egypte)
Salas Goal 70' Report Vastić Goal 90'

17 juni 1998
21:00
Vlag van Italië Italië 3 – 0 Vlag van Kameroen Kameroen Stade de la Mosson, Montpellier
Toeschouwers: 29.800
Scheidsrechter: Edward Lennie (Vlag van Australië Australië)
Di Biagio Goal 7'
Vieri Goal 75'89'
Wedstrijdverslag

23 June 1998
16:00
Vlag van Italië Italië 2 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 80.000
Scheidsrechter: Paul Durkin (Vlag van Engeland Engeland)
Vieri Goal 49'
R. Baggio Goal 89'
Wedstrijdverslag Herzog Goal 90' (pen.)

23 juni 1998
16:00
Vlag van Chili Chili 1 – 1 Vlag van Kameroen Kameroen Stade de la Beaujoire, Nantes
Toeschouwers: 35.500
Scheidsrechter: Laszlo Vagner (Vlag van Hongarije Hongarije)
Sierra Goal 20' Wedstrijdverslag M'Boma Goal 55'

Groep C[bewerken]

Samen met Brazilië werd Frankrijk werd gezien als de grote favoriet voor de wereldtitel, het thuisland had vooral zijn hoop gevestigd op spelmaker Zinédine Zidane, die bij zijn club Juventus Italiaans kampioen werd en de finale van de Champions League haalde. In zijn geboortestad Marseille speelden "Les bleus" hun eerste wedstrijd tegen Zuid-Afrika, hetgeen een 3-0 overwinning opleverde. Opvallend was de rol van de centrale verdediger Pierre Issa, hij miste eerst een grote kans op de gelijkmaker, hij scoorde daarna een eigen doelpunt en werkte in de slotminuut een inzet van Thierry Henry in eigen doel. De volgende wedstrijd won Frankrijk met 4-0 van Saoedi-Arabië, maar de stemming in het Franse kamp was bedrukt. Zidane werd uit het veld gestuurd na een charge met gestrekt been en zou voor twee wedstrijden geschorst worden.

Ook Denemarken plaatste zich voor de tweede ronde, al waren de resultaten niet overtuigend, een minimale 1-0 zege op Saoedi-Arabië, een gelijkspel tegen Zuid-Afrika en een nederlaag tegen Frankrijk. Omdat Zuid-Afrika gelijk speelde tegen Saoedi-Arabiē, was dit voldoende voor kwalificatie. Opmerkelijke feiten in deze groep waren verder, dat coach Carlos Alberto Parreira van Saoedi-Arabiē tijdens het toernooi werd ontslagen, Issa in de wedstrijd tegen Saoedi-Arabië opnieuw ongelukkig was met twee veroorzaakte strafschoppen en de wedstrijd Denemarken - Zuid-Afrika ontsierd werd door drie rode kaarten voor lichte vergrijpen. De Denen dienden een officieel protest in tegen scheidsrechter John Toro Rendón en de scheidsrechter zou geen wedstrijden meer fluiten dit toernooi.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 3 0 0 9 1 8 9
Vlag van Denemarken Denemarken 3 1 1 1 3 3 0 4
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 3 0 2 1 3 6 -3 2
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië 3 0 1 2 2 7 -5 1

12 juni 1998
17:30
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië 0 – 1 Vlag van Denemarken Denemarken Stade Félix Bollaert Lens
Toeschouwers: 38.140
Scheidsrechter: Javier Castrilli (Vlag van Argentinië Argentinië)
Wedstrijdverslag Rieper Goal 69'

12 juni 1998
21:00
Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 – 0 Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 55.000
Scheidsrechter: Márcio Rezende de Freitas (Vlag van Brazilië Brazilië)
Dugarry Goal 36'
Issa Goal 77' (e.d.)
Henry Goal 90+2'
Wedstrijdverslag

18 juni 1998
17:30
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 1 – 1 Vlag van Denemarken Denemarken Stade de Toulouse, Toulouse
Toeschouwers: 33.300
Scheidsrechter: John Toro Rendón (Vlag van Colombia Colombia)
McCarthy Goal 51' Wedstrijdverslag Nielsen Goal 12'

18 juni 1998
21:00
Vlag van Frankrijk Frankrijk 4 – 0 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 80.000
Scheidsrechter: Arturo Brizio Carter (Vlag van Mexico Mexico)
Henry Goal 37'78'
Trezeguet Goal 68'
Lizarazu Goal 85'
Wedstrijdverslag

24 juni 1998
16:00
Vlag van Frankrijk Frankrijk 2 – 1 Vlag van Denemarken Denemarken Stade Gerland, Lyon
Toeschouwers: 39.100
Scheidsrechter: Pierluigi Collina (Vlag van Italië Italië)
Djorkaeff Goal 12' (pen.)
Petit Goal 56'
Wedstrijdverslag M. Laudrup Goal 42' (pen.)

24 juni 1998
16:00
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 2 – 2 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië Parc Lescure, Bordeaux
Toeschouwers: 31.800
Scheidsrechter: Mario Sánchez (Vlag van Chili Chili)
Bartlett Goal 18'90+3' (pen.) Wedstrijdverslag Al-Jaber Goal 45+2' (pen.)
Al-Thunayan Goal 74' (pen.)

Groep D[bewerken]

Groep D werd al snel de "Poule des doods" genoemd met als deelnemers het traditioneel sterke, maar nooit ver komende Spanje, de nummer vier van het laatste WK Bulgarije, Olympisch kampioen Nigeria en de nummer twee van de Zuid-Amerikaanse kwalificatie Paraguay. Er waren grote zorgen vooraf over Nigeria, dat vlak voor het WK twee zware nederlagen leed tegen Joegoslavië en Nederland, waardoor men overwoog coach Bora Milutinović te ontslaan. De spelers hadden weinig vertrouwen in hem en hoopte dat de Nederlander Jo Bonfrere de coaching weer zou overnemen, hij was verantwoordelijk voor de Olympische titel. De eerste wedstrijd was meteen loodzwaar, tegen Spanje en heel Nigeria vreesde een afgang. Een kwartier voor tijd stond Nigeria met 2-1 achter en daar mocht de ploeg blij mee zijn. De wedstrijd kantelde echter: een mislukte voorzet van Roda JC-speler Garba Lawal werd door de Spaanse veteraandoelman Andoni Zubizarreta gepromoveerd tot doelpunt. Een paar minuten later was dezelfde doelman kansloos op een daverend afstandsschot van Ajax-speler Sunday Oliseh. De wedstrijd stond op zijn kop en opeens zag de wereld er compleet anders uit voor beide elftallen. Nigeria versloeg in de tweede wedstrijd Bulgarije met 1-0, waarbij de Nigerianen vergaten de wedstrijd vroegtijdig te beslissen en een voetbalshow wou opvoeren, waardoor de Bulgaren nog goede kansen kregen op de gelijkmaker. Spanje was aangeslagen en bleef steken op een doelpuntloos gelijkspel tegen Paraguay.

Nigeria was nu geplaatst voor de tweede ronde en Bulgarije of Spanje moesten nu van elkaar winnen en hopen, dat Paraguay niet van Nigeria won. Slachtoffer van de slechte prestaties van het Spaanse team was het grote talent Raúl. Spanje speelde eindelijk een goede wedstrijd en stond voor rust met 2-0 voor tegen het verouderde Bulgaarse team. Tekenend was, dat aanvoerder en vedette Hristo Stoichkov in de rust werd vervangen. In de slotfase van de tweede helft liep Spanje weg naar een duidelijke 6-1 zege, maar ondanks de fraaie zege was er diepe droefenis. Nigeria stelde veel basisspelers niet op en Paraguay kwam snel op een 1-0 voorsprong. Voor rust maakte Nigeria gelijk en was het aan de sterk keepende José Luis Chilavert te danken, dat Nigeria niet op voorsprong kwam. Na rust werd Oliseh ook nog vervangen en de Nigerianen geloofden het wel, met name doelman Peter Rufai maakte een onbeholpen indruk. Paraguay won uiteindelijk met 3-1 en Spanje was voortijdig uitgeschakeld.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Nigeria Nigeria 3 2 0 1 5 5 0 6
Vlag van Paraguay Paraguay 3 1 2 0 3 1 2 5
Vlag van Spanje Spanje 3 1 1 1 8 4 4 4
Vlag van Bulgarije Bulgarije 3 0 1 2 1 7 -6 1

12 juni 1998
14:30
Vlag van Paraguay Paraguay 0 – 0 Vlag van Bulgarije Bulgarije Stade de la Mosson, Montpellier
Toeschouwers: 27.650
Scheidsrechter: Abdul Rahman Al-Zeid (Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië)
Wedstrijdverslag

13 juni 1998
14:30
Vlag van Spanje Spanje 2 – 3 Vlag van Nigeria Nigeria Stade de la Beaujoire, Nantes
Toeschouwers: 33.257
Scheidsrechter: Esfandiar Baharmast (Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten)
Hierro Goal 20'
Raúl Goal 46'
Wedstrijdverslag Adepoju Goal 24'
Lawal Goal 72'
Oliseh Goal 77'

19 juni 1998
17:30
Vlag van Nigeria Nigeria 1 – 0 Vlag van Bulgarije Bulgarije Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 45.500
Scheidsrechter: Mario Sánchez Yanten (Vlag van Chili Chili)
Ikpeba Goal 26' Wedstrijdverslag

19 juni 1998
21:00
Vlag van Spanje Spanje 0 – 0 Vlag van Paraguay Paraguay Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Toeschouwers: 30.600
Scheidsrechter: Ian McLeod (Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika)
Wedstrijdverslag

24 juni 1998
21:00
Vlag van Nigeria Nigeria 1 – 3 Vlag van Paraguay Paraguay Stade de Toulouse, Toulouse
Toeschouwers: 33.500
Scheidsrechter: Pirom Un-Prasert (Vlag van Thailand Thailand)
Oruma Goal 10' Wedstrijdverslag Ayala Goal 1'
Benítez Goal 58'
Cardozo Goal 86'

24 juni 1998
21:00
Vlag van Spanje Spanje 6 – 1 Vlag van Bulgarije Bulgarije Stade Félix Bollaert Lens
Toeschouwers: 38.100
Scheidsrechter: Mario van der Ende (Vlag van Nederland Nederland)
Hierro Goal 5' (pen.)
Luis Enrique Goal 18'
Morientes Goal 53'80'
Kiko Goal 88'90'
Wedstrijdverslag Kostadinov Goal 56'

Groep E[bewerken]

Na het mislukte EK, waar Oranje ten onder ging aan intern gekrakeel was Guus Hiddink tijdens de kwalificatie weer in staat van het Nederlands Elftal een eenheid te creëren. Hij besloot zelfs Edgar Davids weer te selecteren, de speler die hij naar huis stuurde na ontoelaatbare kritiek op de bondcoach. Davids had een sterk seizoen achter de rug bij Juventus, waar hij aan de zijde van Zinedine Zidane Italiaans kampioen werd en de Champions League-finale haalde. Er was vertrouwen rond het Nederlands Elftal. veel spelers speelden voor grote clubs als FC Barcelona, Real Madrid of Arsenal en in de oefencampagne werden zowel Nigeria als Paraguay met 5-1 verslagen.

In de eerste wedstrijd tegen België begon Davids op de bank, evenals de nog niet helemaal fitte Dennis Bergkamp, de bij Leeds United spelende Jerrel Hasselbaink verving hem. Nederland had al in de voorronde twee keer tegen België gespeeld en beide wedstrijden overtuigend gewonnen. Nu had Nederland opnieuw het beste van het spel en Hasselbaink miste twee goede mogelijkheden.In het begin van de wedstrijd had de Belgische verdediging zulke grote problemen, dat al binnen een half uur verdediger Mike Verstraeten werd vervangen. Tegen het einde van de wedstrijd werd Patrick Kluivert uit het veld gestuurd, hij liet zich provoceren door Lorenzo Staelens en gaf hem een por met zijn elleboog, waarna Staelens theatraal ter aarde storten. Ook met tien man creëerde Nederland meer kansen dan de Belgiē, maar de wedstrijd eindigde in een doelpuntloos gelijkspel.

Hiddink zorgde voor een verrassing door Kluivert te vervangen door middenvelder Philip Cocu, Davids nam zijn plaats op het middenveld in en Clarence Seedorf werd vervangen door Wim Jonk. Nederland won ruim van Zuid-Korea met 5-0, de doelpunten werden gescoord door vijf verschillende spelers, gelegenheidsspits Cocu scoorde de eerste. De volgende tegenstander Mexico maakte indruk door zowel tegen Zuid-Korea als België een achterstand na rust goed te maken. Zuid-Korea kwam in de eerste helft op voorsprong door een doelpunt van Ha Seok-Ju, maar dezelfde speler werd enkele minuten later uit het veld gestuurd. In de tweede helft buitten de Mexicanen de numerieke meerderheid uit en wonnen met 3-1. Opvallend was de passeerbeweging van vleugelaanvaller Blanco, die terwijl hij de bal klemde met beide voeten met een hupje een verdediger passeerde. Ook tegen Belgiē speelden rode kaarten een belangrijke rol: Mexico raakte in de eerste helft twee keer de lat, maar nadat een speler uit het veld werd gestuurd kantelde de wedstrijd en Marc Wilmots scoorde twee doelpunten. Na een toegekende strafschop voor de Mexicanen raakte België Mark Verheijen kwijt met een rode kaart en opnieuw kantelde de wedstrijd met een 2-2 gelijkspel tot gevolg.

Nederland had genoeg aan een gelijkspel om de volgende ronde te bereiken. In de eerste helft hadden de Nederlanders meer mogelijkheden en namen een 2-0 voorsprong door doelpunten van Philip Cocu en Ronald de Boer. Mexico was echter voor de derde keer in staat de wedstrijd te kantelen, vlak voor tijd leverde Jaap Stam de bal in aan Luis Hernández, die de gelijkmaker scoorde: 2-2. Omdat België niet kon winnen van Zuid-Korea, waren Nederland en Mexico zeker van de tweede ronde. De Zuid-Koreaanse coach Bum-Kum Cha werd na de afstraffing tegen Nederland ontslagen, maar ook met een nieuwe coach kon Zuid-Korea niet een WK-wedstrijd winnen ondanks de vijfde deelname aan een eindtoernooi.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Nederland Nederland 3 1 2 0 7 2 5 5
Vlag van Mexico Mexico 3 1 2 0 7 5 2 5
Vlag van België België 3 0 3 0 3 3 0 3
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 3 0 1 2 2 9 -7 1

13 juni 1998
17:30
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 1 – 3 Vlag van Mexico Mexico Stade de Gerland, Lyon
Toeschouwers: 39.100
Scheidsrechter: Günter Benkö (Vlag van Oostenrijk Oostenrijk)
Ha Seok-Ju Goal 28' Wedstrijdverslag Peláez Goal 51'
Hernández Goal 74'84'

13 juni 1998
21:00
Vlag van Nederland Nederland 0 – 0 Vlag van België België Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 75.000
Scheidsrechter: Pierluigi Collina (Vlag van Italië Italië)
Wedstrijdverslag

20 juni 1998
17:30
Vlag van België België 2 – 2 Vlag van Mexico Mexico Parc Lescure, Bordeaux
Toeschouwers: 31.800
Scheidsrechter: Hugh Dallas (Vlag van Schotland Schotland)
Wilmots Goal 43'47' Wedstrijdverslag García Aspe Goal 55' (pen.)
Blanco Goal 62'

20 juni 1998
21:00
Vlag van Nederland Nederland 5 – 0 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 55.000
Scheidsrechter: Ryszard Wójcik (Vlag van Polen Polen)
Cocu Goal 38'
Overmars Goal 42'
Bergkamp Goal 71'
Van Hooijdonk Goal 80'
R. de Boer Goal 83'
Wedstrijdverslag

25 juni 1998
16:00
Vlag van Nederland Nederland 2 – 2 Vlag van Mexico Mexico Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Toeschouwers: 30.600
Scheidsrechter: Abdul Rahman Al-Zeid (Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië)
Cocu Goal 4'
R. de Boer Goal 18'
Wedstrijdverslag Peláez Goal 75'
Hernández Goal 90+4'

25 juni 1998
16:00
Vlag van België België 1 – 1 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 45.500
Scheidsrechter: Márcio Rezende de Freitas (Vlag van Brazilië Brazilië)
Nilis Goal 7' Wedstrijdverslag Yoo Sang-Chul Goal 71'

Groep F[bewerken]

Zoals algemeen verwacht kwalificeerden Europees kampioen Duitsland en outsider Joegoslavië zich ten koste van Iran en de Verenigde Staten, maar erg overtuigend was het niet. Duitsland had een verouderd elftal, waar de helft van de selectie 30 jaar of ouder was en vooral succes had in de tweede helften van de wedstrijden op basis van hun wedstrijdmentaliteit. Joegoslavië had een verzameling getalenteerde spelers, die moeite hadden een sterk geheel te vormen. Predrag Mijatović, de maker van het winnende doelpunt in de Champions League-finale scoorde geen enkel doelpunt, aanvoerder Dragan Stojković kon zijn stempel op het middenveld niet drukken en Dejan Savićević was geblesseerd. In hun onderlinge wedstrijd kwamen deze eigenschappen van beide teams sterk naar voren: Joegoslavië was lange tijd technisch superieur, kwam mede dankzij matig keeperswerk van Andreas Köpke op een 2-0 voorsprong, maar in het laatste kwartier gaven de Duitsers gas en de wedstrijd einidigde in een 2-2 gelijkspel. In de tweede helft viel Lothar Matthäus in, hij had nu het record WK-wedstrijden in handen (22 wedstrijden). Met spanning werd uitgekeken naar het duel tussen de aartsvijanden Iran en de Verenigde Staten, maar voor de wedstrijd posteerden beide teams samen voor een vriendschappelijke foto. Iran won met 2-1, hetgeen leidde tot een groot volksfeest in Teheran.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Duitsland Duitsland 3 2 1 0 6 2 4 7
Vlag van Federale Republiek Joegoslavië Joegoslavië 3 2 1 0 4 2 2 7
Vlag van Iran Iran 3 1 0 2 2 4 -2 3
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3 0 0 3 1 5 -4 0

14 juni 1998
17:30
Vlag van Joegoslavië Joegoslavië 1 – 0 Vlag van Iran Iran Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Toeschouwers: 30.392
Scheidsrechter: Alberto Tejada (Vlag van Peru Peru)
Mihajlović Goal 72' Wedstrijdverslag

15 juni 1998
21:00
Vlag van Duitsland Duitsland 2 – 0 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 43.815
Scheidsrechter: Said Belqola (Vlag van Marokko Marokko)
Möller Goal 8'
Klinsmann Goal 64'
Wedstrijdverslag

21 juni 1998
14:30
Vlag van Duitsland Duitsland 2 – 2 Vlag van Joegoslavië Joegoslavië Stade Félix Bollaert, Lens
Toeschouwers: 38.100
Scheidsrechter: Kim Milton Nielsen (Vlag van Denemarken Denemarken)
Mihajlović Goal 73' (e.d.)
Bierhoff Goal 80'
Wedstrijdverslag Mijatović Goal 13'
Stojković Goal 54'

21 juni 1998
21:00
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 1 – 2 Vlag van Iran Iran Stade de Gerland, Lyon
Toeschouwers: 39.100
Scheidsrechter: Urs Meier (Vlag van Zwitserland Zwitserland)
McBride Goal 87' Wedstrijdverslag Estili Goal 40'
Mahdavikia Goal 84'

25 juni 1998
21:00
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 0 – 1 Vlag van Joegoslavië Joegoslavië Stade de la Beaujoire, Nantes
Toeschouwers: 35.500
Scheidsrechter: Gamal Al-Ghandour (Vlag van Egypte Egypte)
Wedstrijdverslag Komljenović Goal 4'

25 juni 1998
21:00
Vlag van Duitsland Duitsland 2 – 0 Vlag van Iran Iran Stade de la Mosson, Montpellier
Toeschouwers: 29.800
Scheidsrechter: Epifanio González (Vlag van Paraguay Paraguay)
Bierhoff Goal 50'
Klinsmann Goal 57'
Wedstrijdverslag

Groep G[bewerken]

Net als in 1994 begoonen Colombia en Roemenië met een wedstrijd tegen elkaar, Roemenië won toen met 3-1. De twee spelbepalers Carlos Valderrama en Gheorge Hagi konden niet hun stempel op de wedstrijd drukken, de jongere Arian Ilie nam de rol van Hagi over en scoorde het enige doelpunt van Roemenië, een solo werd afgerond met een subtiele lob. Na de wedstrijd werd bij Colombia Faustino Asprilla naar huis gestuurd vanwege ongedisiplineerd gedrag.Roemenië was na een 2-1 zege op Engeland zeker van de achtste finales en vierden dat op een vreemde manier: alle spelers lieten voor de laatste wedstrijd tegen Tunesië hun haar blonderen. Een 1-1 gelijkspel zorgde ervoor, dat Roemenië groepswinnaar werd en Argentinië ontliep,

In Engeland was er stevige kritiek op bondscoach Glenn Hoddle, die Paul Gascoigne niet selecteerde voor het WK en de jonge, talentvolle David Beckham en Michael Owen op de bank hield. Tegen Roemeniē was het veldspel te voorzichtig en de Roemeense doelpunten vielen door defensieve fouten. Colombia behield zijn kans op de achtste finales door een benauwde 1-0 overwinning op Tunesië, de Tunesiërs misten veel kansen en na een slim pasje van Valderrama zorgde invaller Preciado voor de winnende treffer. Engeland had genoeg aan een gelijkspel tegen Colombia, maar was veel sterker dan Colombia: 2-0. Beckham en Owen stonden in de basis en Beckham scoorde het tweede doelpunt uit een vrije trap. Het tijdperk Valderrama was afgelopen en Colombia moest afscheid nemen van een generatie, die meer complimenten kreeg dan wedstrijden won.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Roemenië Roemenië 3 2 1 0 4 2 2 7
Vlag van Engeland Engeland 3 2 0 1 5 2 3 6
Vlag van Colombia Colombia 3 1 0 2 1 3 -2 3
Vlag van Tunesië Tunesië 3 0 1 2 1 4 -3 1

15 juni 1998
14:30
Vlag van Engeland Engeland 2 – 0 Vlag van Tunesië Tunesië Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 54.587
Scheidsrechter: Masayoshi Okada (Vlag van Japan Japan)
Shearer Goal 43'
Scholes Goal 89'
Wedstrijdverslag

15 juni 1998
17:30
Vlag van Roemenië Roemenië 1 – 0 Vlag van Colombia Colombia Stade de Gerland, Lyon
Toeschouwers: 37.572
Scheidsrechter: Lim Kee Chong (Vlag van Mauritius Mauritanië)
Ilie Goal 45' Wedstrijdverslag

22 juni 1998
17:30
Vlag van Colombia Colombia 1 – 0 Vlag van Tunesië Tunesië Stade de la Mosson, Montpellier
Toeschouwers: 29.800
Scheidsrechter: Bernd Heynemann (Vlag van Duitsland Duitsland)
Preciado Goal 83' Wedstrijdverslag

22 juni 1998
21:00
Vlag van Roemenië Roemenië 2 – 1 Vlag van Engeland Engeland Stadium Municipal, Toulouse
Toeschouwers: 33.500
Scheidsrechter: Marc Batta (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
Moldovan Goal 47'
Petrescu Goal 90'
Wedstrijdverslag Owen Goal 79'

26 juni 1998
21:00
Vlag van Colombia Colombia 0 – 2 Vlag van Engeland Engeland Stade Félix Bollaert, Lens
Toeschouwers: 38.100
Scheidsrechter: Arturo Brizio Carter (Vlag van Mexico Mexico)
Wedstrijdverslag Anderton Goal 20'
Beckham Goal 29'

26 juni 1998
21:00
Vlag van Roemenië Roemenië 1 – 1 Vlag van Tunesië Tunesië Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 77.000
Scheidsrechter: Edward Lennie (Vlag van Australië Australië)
Moldovan Goal 72' Wedstrijdverslag Souayah Goal 10' (pen.)

Groep H[bewerken]

Opvallend aan deze groep was dat Argentiniē het moest opnemen tegen drie debutanten, het won alle drie de wedstrijden zonder tegendoelpunten. Gabriel Batistuta was matchwinnaar tegen Japan en scoorde binnen tien minuten drie keer tegen Jamaica. Argentinië ad ook een sterk middenveld met Daniel Ortega en Sebastián Verón als opvolgers van Diego Maradona. Kroatië plaatste zich ook voor de tweede ronde, het team had net als Joegoslavië een verzameling sterren, waar een team van gemaakt moest worden, belangrijkste speler was spits Davor Šuker, die in ongeveer in bijna elke wedstrijd scoorde (31 doelpunten in 35 wedstrijden). Japan kon in alle wedstrijden goed meekomen, maar verloor alle wedstrijden met één doelpunt verschil.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Argentinië Argentinië 3 3 0 0 7 0 7 9
Vlag van Kroatië Kroatië 3 2 0 1 4 2 2 6
Vlag van Jamaica Jamaica 3 1 0 2 3 9 -6 3
Vlag van Japan Japan 3 0 0 3 1 4 -3 0

14 juni 1998
14:30
Vlag van Argentinië Argentinië 1 – 0 Vlag van Japan Japan Stade de Toulouse, Toulouse
Toeschouwers: 33.400
Scheidsrechter: Mario van der Ende (Vlag van Nederland Nederland)
Batistuta Goal 28' Wedstrijdverslag

14 juni 1998
21:00
Vlag van Jamaica Jamaica 1 – 3 Vlag van Kroatië Kroatië Stade Félix Bollaert, Lens
Toeschouwers: 38.058
Scheidsrechter: Vítor Melo Pereira (Vlag van Portugal Portugal)
Earle Goal 45' Wedstrijdverslag Stanić Goal 27'
Prosinečki Goal 53'
Šuker Goal 69'

20 juni 1998
14:30
Vlag van Japan Japan 0 – 1 Vlag van Kroatië Kroatië Stade de la Beaujoire, Nantes
Toeschouwers: 35.500
Scheidsrechter: Ramesh Ramdhan (Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago)
Wedstrijdverslag Šuker Goal 77'

21 juni 1998
17:30
Vlag van Argentinië Argentinië 5 – 0 Vlag van Jamaica Jamaica Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Rune Pedersen (Vlag van Noorwegen Noorwegen)
Ortega Goal 31'55'
Batistuta Goal 72'80'82' (pen.)
Wedstrijdverslag

26 juni 1998
16:00
Vlag van Argentinië Argentinië 1 – 0 Vlag van Kroatië Kroatië Parc Lescure, Bordeaux
Toeschouwers: 31.800
Scheidsrechter: Said Belqola (Vlag van Marokko Marokko)
Pineda Goal 36' Wedstrijdverslag

26 juni1998
16:00
Vlag van Japan Japan 1 – 2 Vlag van Jamaica Jamaica Stade Gerland, Lyon
Toeschouwers: 39.100
Scheidsrechter: Günter Benkö (Vlag van Oostenrijk Oostenrijk)
Nakayama Goal 74' Wedstrijdverslag Whitmore Goal 39'54'

Samenvatting eerste ronde[bewerken]

Tien Europese landen plaatsten zich voor de achtste finales, evenveel als het vorige WK. Italië, Duitsland, Nederland en Roemenië plaatsten zich opnieuw, Frankrijk, Engeland, Denemarken, Noorwegen, Joegoslavië en Kroatië namen de plaats in van Zweden, Bulgarije, Spanje, België, Zwitserland en Ierland. Van de Zuid-Amerikaanse landen kregen Brazilië en Argentinië gezelschap van Chili en Paraguay. Van de overige continenten waren Mexico en Nigeria opnieuw aanwezig, Saoedi-Arabië en de Verenigde Staten vielen in vergelijking met het vorige WK af.

Knockoutfase[bewerken]

achtste finale kwartfinale halve finale finale
38 juni – Lens            
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  1
3 juli – Saint-Denis
 Vlag van Paraguay Paraguay  0  
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  0 (4)
27 juni – Marseille
   Vlag van Italië Italië  0 (3)  
 Vlag van Italië Italië  1
8 juli – Saint-Denis
 Vlag van Noorwegen Noorwegen  0  
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  2
30 juni – Bordeaux
   Vlag van Kroatië Kroatië  1  
 Vlag van Kroatië Kroatië  1
4 juli – Lyon
 Vlag van Roemenië Roemenië  0  
 Vlag van Kroatië Kroatië  3
29 juni – Montpellier
   Vlag van Duitsland Duitsland  0  
 Vlag van Mexico Mexico  1
12 juli – Saint-Denis
 Vlag van Duitsland Duitsland  2  
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  3
27 juni – Parijs
   Vlag van Brazilië Brazilië  0
 Vlag van Brazilië Brazilië  4
3 juli – Nantes
 Vlag van Chili Chili  1  
 Vlag van Brazilië Brazilië  3
28 juni – Saint-Denis
   Vlag van Denemarken Denemarken  2  
 Vlag van Denemarken Denemarken  4
7 juli – Marseille
 Vlag van Nigeria Nigeria  1  
 Vlag van Brazilië Brazilië  1 (4)
29 juni – Toulouse
   Vlag van Nederland Nederland  1 (2)   derde plaats
 Vlag van Nederland Nederland  2
4 juli – Marseille 11 juli – Parijs
 Vlag van Federale Republiek Joegoslavië Joegoslavië  1  
 Vlag van Nederland Nederland  2  Vlag van Kroatië Kroatië  2
30 juni – St. Étienne
   Vlag van Argentinië Argentinië  1    Vlag van Nederland Nederland  1
 Vlag van Argentinië Argentinië  2 (4)
 Vlag van Engeland Engeland  2 (3)  

Achtste finale[bewerken]

Italië - Noorwegen[bewerken]

Italië tegen Noorwegen was een wedstrijd tussen twee behoudende teams, waarbij Italië na bijna twintig minuten op een 1-0 voorsprong kwam door een doelpunt van Christian Vieri, die in een tegenaanval sterker was de Noorse verdediging. Het was alweer het vijfde doelpunt van Vierri, die daarmee topscorer van het toernooi werd. Noorwegen probeerde het wel, maar verder dan een koppans van Tore Andre Flo kwam de ploeg niet. Italiē kon zijn favoriete spel spelen, de verdediging gaf weinig weg en in de tegenaanval mistte met name Alessandro Del Piero, die de voorkeur kreeg boven Roberto Baggio een aantal opgelegde kansen.


27 juni 1998
16:30 MEZT
Italië Vlag van Italië 1 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 55.000
Scheidsrechter: Bernd Heynemann (Vlag van Duitsland Duitsland)
Vieri Goal 18' Wedstrijdverslag
Brazilië - Chili[bewerken]

Vooraf waren de verwachting hoog rond het duel, omdat Brazilië in de eerste ronde geen indruk maakt, terwijl Chili met Marcelo Salas en Ivan Zamorano een sterk aanvalskoppel had. In de eerste helft nam Brazilië al afstand van de Chilenen, het strafte matig verdedigen koeltjes af. Opvallend was, dat twee doelpunten werden gescoord door de verdedigende aanvaller César Sampaio, terwijl Ronaldo scoorde uit een strafschop. In de tweede helft ging Brazilië steeds soepeler voetballen, zeker na het inbrengen van vleugelspeler Denílson, die voor een recordbedrag was getransfereerd naar Betis Sevilla. De beste kans was van Ronaldo, die na een snelle aanval op de paal schoot. Nadat Salas met zijn vierde doelpunt van het toernooi een tegentreffer produceerde, was het slotaccoord voor Ronaldo, hij bepaald de eindstand op 4-1 na een aanval over verschillende schijven.


27 juni 1998
21:00 MEZT
Brazilië Vlag van Brazilië 4 – 1 Vlag van Chili Chili Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 45.500
Scheidsrechter: Marc Batta (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
César Sampaio Goal 11' Goal 27'
Ronaldo Goal 45+1' (pen.) Goal 70'
Wedstrijdverslag Goal 68' Salas
Frankrijk - Paraguay[bewerken]

Zinedine Zidane was voor de laatste wedstrijd geschorst en zonder hem speelde Frankrijk een moeizame wedstrijd tegen het taaie Paraguay. Doelman José Chilavert was niet te passeren, waarbij het opvallend, dat na elke fout in de verdediging zijn ploeggenoten bestraffend toesprak, hij kreeg daar zelfs een gele kaart voor. De beste kans in de eerste helft was voor Thierry Henry, hij schoot buiten bereik van Chilavert op de paal. In de tweede helft ging Frankrijk steeds wanhopiger op zoek naar een reffer en Paraguay was in de tegenaanval nauwelijks gevaarlijk. Uiteindelijk moest verdediger Laurent Blanc aan de pas komen om in de verlenging de "golden goal" te scoren. Paraguay was zes minuten verwijderd van de strafschoppenserie en de belangrijkste taak van Chilavert was zijn ontroostbare ploeggenoten van het veld te halen.


28 juni 1998
16:30 MEZT
Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 0
(nv)
Vlag van Paraguay Paraguay Stade Félix Bollaert, Lens
Toeschouwers: 38.100
Scheidsrechter: Ali Bujsaim (Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten)
Blanc Goal 113' Wedstrijdverslag
Nigeria - Denemarken[bewerken]

28 juni 1998
21:00 MEZT
Nigeria Vlag van Nigeria 1 – 4 Vlag van Denemarken Denemarken Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 77.000
Scheidsrechter: Urs Meier (Vlag van Zwitserland Zwitserland)
Babangida Goal 78' Wedstrijdverslag Goal 3' Møller
Goal 12' B. Laudrup
Goal 60' Sand
Goal 76' Helveg
Duitsland - Mexico[bewerken]

29 juni 1998
16:30 MEZT
Duitsland Vlag van Duitsland 2 – 1 Vlag van Mexico Mexico Stade de la Mosson, Montpellier
Toeschouwers: 29.800
Scheidsrechter: Vítor Melo Pereira (Vlag van Portugal Portugal)
Klinsmann Goal 75'
Bierhoff Goal 86'
Wedstrijdverslag Goal 47' Hernández
Nederland - Joegoslavië[bewerken]

29 juni 1998
21:00 MEZT
Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Vlag van Federale Republiek Joegoslavië Joegoslavië Stade de Toulouse, Toulouse
Toeschouwers: 33.500
Scheidsrechter: José Garcia Aranda (Vlag van Spanje Spanje)
Bergkamp Goal 38'
Davids Goal 90+2'
Wedstrijdverslag Goal 48' Komljenović
Roemenië - Kroatië[bewerken]

30 juni 1998
16:30 MEZT
Roemenië Vlag van Roemenië 0 – 1 Vlag van Kroatië Kroatië Parc Lescure, Bordeaux
Toeschouwers: 31.800
Scheidsrechter: Javier Castrilli (Vlag van Argentinië Argentinië)
Wedstrijdverslag Goal 45+2' (pen.) Šuker
Argentinië - Engeland[bewerken]

30 juni 1998
21:00 MEZT
Argentinië Vlag van Argentinië 2 – 2
(nv)
Vlag van Engeland Engeland Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Toeschouwers: 30.600
Scheidsrechter: Kim Milton Nielsen (Vlag van Denemarken Denemarken)
Batistuta Goal 6' (pen.)
Zanetti Goal 45+1'
Wedstrijdverslag Goal 10' (pen.) Shearer
Goal 16' Owen
  Strafschoppen  
Berti Gescoord met penalty
Crespo Gemiste strafschop (saved)
Verón Gescoord met penalty
Gallardo Gescoord met penalty
Ayala Gescoord met penalty
4 – 3 Gescoord met penalty Shearer
Gemiste strafschop (saved) Ince
Gescoord met penalty Merson
Gescoord met penalty Owen
Gemiste strafschop (saved) Batty

Kwartfinale[bewerken]

Frankrijk - Italië[bewerken]

3 juli 1998
16:30 MEZT
Frankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0
(nv)
Vlag van Italië Italië Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 77.000
Scheidsrechter: Hugh Dallas (Vlag van Schotland Schotland)
Wedstrijdverslag
  Strafschoppen  
Gescoord met penalty Zidane
Gemiste strafschop (saved) Lizarazu
Gescoord met penalty Trezeguet
Gescoord met penalty Henry
Gescoord met penalty Blanc
4 – 3 R. Baggio Gescoord met penalty
Albertini Gemiste strafschop (saved)
Costacurta Gescoord met penalty
Vieri Gescoord met penalty
Di Biagio Gemiste strafschop (hit crossbar)
Brazilië - Denemarken[bewerken]

3 juli 1998
21:00 MEZT
Brazilië Vlag van Brazilië 3 – 2 Vlag van Denemarken Denemarken Stade de la Beaujoire, Nantes
Toeschouwers: 35.500
Scheidsrechter: Gamal Al-Ghandour (Vlag van Egypte Egypte)
Bebeto Goal 11'
Rivaldo Goal 27' Goal 60'
Wedstrijdverslag Goal 2' Jørgensen
Goal 50' B. Laudrup
Nederland - Argentinië[bewerken]

4 juli 1998
16:30 MEZT
Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Vlag van Argentinië Argentinië Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 55.000
Scheidsrechter: Arturo Brizio Carter (Vlag van Mexico Mexico)
Kluivert Goal 12'
Bergkamp Goal 89'
Wedstrijdverslag Goal 17' López
Duitsland - Kroatië[bewerken]

4 juli 1998
21:00 MEZT
Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 3 Vlag van Kroatië Kroatië Stade Gerland, Lyon
Toeschouwers: 39.100
Scheidsrechter: Rune Pedersen (Vlag van Noorwegen Noorwegen)
Wedstrijdverslag Goal 45+3' Jarni
Goal 80' Vlaović
Goal 85' Šuker

Halve finale[bewerken]

Brazilië - Nederland[bewerken]

7 juli 1998
21:00 MEZT
Brazilië Vlag van Brazilië 1 – 1
(nv)
Vlag van Nederland Nederland Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 54.000
Scheidsrechter: Ali Bujsaim (Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten)
Ronaldo Goal 46' Wedstrijdverslag Goal 87' Kluivert
  Strafschoppen  
Ronaldo Gescoord met penalty
Rivaldo Gescoord met penalty
Emerson Gescoord met penalty
Dunga Gescoord met penalty
4 – 2 Gescoord met penalty F. de Boer
Gescoord met penalty Bergkamp
Gemiste strafschop (saved) Cocu
Gemiste strafschop (saved) R. de Boer
Frankrijk - Kroatië[bewerken]

8 juli 1998
21:00 MEZT
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1 Vlag van Kroatië Kroatië Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 76.000
Scheidsrechter: José Garcia Aranda (Vlag van Spanje Spanje)
Thuram Goal 47' Goal 69' Wedstrijdverslag Goal 46' Šuker

Troostfinale[bewerken]


11 juli 1998
21:00 MEZT
Nederland Vlag van Nederland 1 – 2 Vlag van Kroatië Kroatië Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 45.500
Scheidsrechter: Epifanio González (Vlag van Paraguay Paraguay)
Zenden Goal 21' Wedstrijdverslag Goal 13' Prosinečki
Goal 35' Šuker

Finale[bewerken]

1rightarrow blue.svg Zie Finale wereldkampioenschap voetbal 1998 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

12 juli 1998
21:00 MEZT
Brazilië Vlag van Brazilië 0 – 3 Vlag van Frankrijk Frankrijk Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 80.000
Scheidsrechter: Said Belqola (Vlag van Marokko Marokko)
Wedstrijdverslag Goal 27' Goal 45+1' Zidane
Goal 90+3' Petit


1998 Wereldkampioen
Star*.svg
Vlag van Frankrijk
FRANKRIJK
Eerste titel

Toernooiranglijst[bewerken]

Plaats Land Groep GW Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1 Vlag van Frankrijk Frankrijk C 7 6 1 0 15 2 +13 19
2 Vlag van Brazilië Brazilië A 7 4 1 2 14 10 +4 13
3 Vlag van Kroatië Kroatië H 7 5 0 2 11 5 +6 15
4 Vlag van Nederland Nederland E 7 3 3 1 13 7 +5 12
Uitgeschakeld in de Kwartfinales
5 Vlag van Italië Italië B 5 3 2 0 8 3 +5 11
6 Vlag van Argentinië Argentinië H 5 3 1 1 10 4 +6 10
7 Vlag van Duitsland Duitsland F 5 3 1 1 8 6 +2 10
8 Vlag van Denemarken Denemarken C 5 2 1 2 9 7 +2 7
Uitgeschakeld in de Achtste finales
9 Vlag van Engeland Engeland G 4 2 1 1 7 4 +3 7
10 Vlag van Joegoslavië Joegoslavië F 4 2 1 1 5 4 +1 7
11 Vlag van Roemenië Roemenië G 4 2 1 1 4 3 +1 7
12 Vlag van Nigeria Nigeria D 4 2 0 2 6 9 −3 6
13 Vlag van Mexico Mexico E 4 1 2 1 8 7 +1 5
14 Vlag van Paraguay Paraguay D 4 1 2 1 3 2 +1 5
15 Vlag van Noorwegen Noorwegen A 4 1 2 1 5 5 0 5
16 Vlag van Chili Chili B 4 0 3 1 5 8 −3 3
Uitgeschakeld in de groepsfase
17 Vlag van Spanje Spanje D 3 1 1 1 8 4 +4 4
18 Vlag van Marokko Marokko A 3 1 1 1 5 5 0 4
19 Vlag van België België E 3 0 3 0 3 3 0 3
20 Vlag van Iran Iran F 3 1 0 2 2 4 −2 3
21 Vlag van Colombia Colombia G 3 1 0 2 1 3 −2 3
22 Vlag van Jamaica Jamaica H 3 1 0 2 3 9 −6 3
23 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk B 3 0 2 1 3 4 −1 2
24 Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika C 3 0 2 1 3 6 −3 2
25 Vlag van Kameroen Kameroen B 3 0 2 1 2 5 −3 2
26 Vlag van Tunesië Tunesië G 3 0 1 2 1 4 −3 1
27 Vlag van Schotland Schotland A 3 0 1 2 2 6 −4 1
28 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië C 3 0 1 2 2 7 −5 1
29 Vlag van Bulgarije Bulgarije D 3 0 1 2 1 7 −6 1
30 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea E 3 0 1 2 2 9 −7 1
31 Vlag van Japan Japan H 3 0 0 3 1 4 −3 0
32 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten F 3 0 0 3 1 5 −4 0

Statistieken[bewerken]

Aantal wedstrijden 64
Totaal aantal doelpunten 171
Eigen doelpunten 4
Aantal rode kaarten 28
Aantal gele kaarten 258
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd 2,67
Toeschouwerstotaal 2.785.100
Toeschouwersgemiddelde 43.517

Doelpuntenmakers[bewerken]

6 doelpunten
5 doelpunten
4 doelpunten
3 doelpunten


2 doelpunten


1 doelpunt


Eigen doelpunten