Andalucía

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Andalucía
Bandeira de Andalucía Escudo de Andalucía
Bandeira Escudo
Lema:
Andalucía por sí, para España y la Humanidad

Andalucía por si, para España e a Humanidade

Himno: Himno de Andalucía
 
Localización de Andalucía.svg
 
Estado España España
Capital
 • Poboación
Sevilla
702.345 (2008)
Cidade principal Sevilla
Linguas
 • Oficiais
Castelán
Castelán
Status
 • Presidenta
Junta
Susana Díaz Pacheco(PSOE)
Estatuto
19 de marzo de 2007
Superficie
 • Total
 • % auga
Fronteiras
Costas
Posto 2º
87.268 km²

km
1.100 km
Poboación
 • Total
 • Densidade
Posto 1º
8 202 220 (2008)
93,99 hab./km²
Xentilicio andaluz / andaluza
Fuso horario
 • en verán
UTC+1
UTC+2
Dominio de Internet .es
Código ISO AN
Sitio web oficial
Subdivisións de España

Andalucía é unha Comunidade autónoma española situada no sur da Península Ibérica. Limita ao sur co Mar Mediterráneo e o Océano Atlántico, ao norte con Estremadura e Castela-A Mancha, ao leste coa Rexión de Murcia e ao oeste con Portugal.

Está formada por oito provincias: Almería, Cádiz, Córdoba, Granada, Huelva, Málaga, Sevilla e Xaén. A capital da comunidade autónoma é Sevilla, cidade recoñecida no Estatuto de Autonomía como sede da organización institucional da Comunidade Autónoma, denominada Junta de Andalucía. O novo Estatuto de Autonomía (2007) define Andalucía como unha "realidade nacional".

Xeografía[editar | editar a fonte]

Andalucía é a segunda Comunidade Autónoma de máis extensión territorial de España por detrás de Castela e León, e a primeira en canto ao número de habitantes.

Andalucía componse de tres unidades fundamentais:

  • Serra Morena, límite natural entre a meseta de Castela e Andalucía, de elevación escasa: soamente Serra Madrona logra superar os 1300 metros no seu punto máis alto (Bañuela). Dentro deste sistema montañoso salienta o desfiladeiro de Despeñaperros, que constitúe a fronteira natural con Castela.
  • As cordilleiras Béticas (Subbética e Penibética) son paralelas ao Mediterráneo e non están aliñadas, deixando entre elas o 'Suco Intrabético'. As alturas da Andalucía encóntranse en Serra Nevada, ao sueste de Andalucía; onde se sitúan as cotas máis elevadas da Península Ibérica: o pico Mulhacén (3478 m.) e o Veleta (3392 m.).
  • O val do Guadalquivir é un territorio chan case na súa totalidade, aberto ao Golfo de Cádiz no sudoeste.

Clima[editar | editar a fonte]

Andalucía sitúase dentro do dominio climático mediterráneo, mais non toda Andalucía ten o mesmo clima.

As precipitacións diminúen do oeste ao leste, situándose en Andalucía o punto con máis chuvia da Península Ibérica (Serra de Grazalema, 2.138 litros anuais)[1] e o menos chuvioso da Europa (Cabo de Gata, 117 litros anuais)[2]. A Andalucía húmida coincide cos puntos mais altos da Comunidade (as tres Serras), especialmente a área da Serranía de Ronda e a Serra de Grazalema. A Andalucía árida encóntrase representada por gran parte da provincia de Almería e o Foxo de Guadix-Baza. O val do Guadalquivir presenta pluviometría media.

Os días de chuvia por ano son case 75, descendendo de 50 nas zonas máis áridas. En cambio, en grandes partes da Andalucía supéranse os 300 días de sol ao ano.

A temperatura media anual de Andalucía é superior aos 16 °C, e tamén con variacións xeográficas, oscilando desde os 18,5 °C de Málaga aos 15,1 °C en Baeza. O mes de máis frío é xaneiro (12,5 °C en Málaga, 6,4 °C en Granada) e o máis caloroso agosto (28,5 °C en Écija).

Hidroloxía[editar | editar a fonte]

O Guadalquivir ao seu paso por Córdoba.

Andalucía ten unha gran diversidade hidrolóxica, debido principalmente a que os seus ríos poden ser das dúas vertentes: a atlántica e a mediterránea. Na vertente atlántica encontramos as bacías do Guadiana, Odiel-Tinto, Guadalquivir e Guadalete-Barbate, mentres que a vertente mediterránea pertencen os ríos da bacía Sur.

Os ríos máis importantes da Andalucía son:

Historia[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Historia de Andalucía.

A historia de Andalucía é dunha gran complexidade debido á súa ampla dilatación no tempo. A posición geoestratégica de Andalucía no extremo sur de Europa, entre esta e África, entre o océano Atlántico e o mar Mediterráneo, así como as súas riquezas minerais e agrícolas e a súa gran extensión superficial de 87.268 km² (maior que moitos dos países europeos), forman unha conxunción de factores que fixeron de Andalucía un foco de atracción doutras civilizacións xa desde o inicio da Idade dos Metais.

De feito, a súa situación xeográfica como nexo entre África e Europa, fai que algunhas teorías apunten a que os primeiros homínidos europeos, previo paso do Estreito de Xibraltar, situáronse no territorio andaluz. As primeiras culturas desenvolvidas en Andalucía (Os Milleiros, O Argar e Tartessos), tiveron un claro matiz orientalizante, debido a que pobos do Mediterráneo oriental asentáronse nas costas andaluzas en busca de minerais e deixaron o seu influxo civilizador. O proceso de paso da prehistoria á historia, coñecido como protohistoria, estivo ligado á influencia destes pobos, principalmente gregos e fenicios, amplo momento histórico no que se fundou Cádiz, a cidade máis antiga de Europa occidental, seguida en antigüidade por outra cidade andaluza: Málaga.[3]

Vista parcial do foro das ruínas de Baelo Claudia.

Andalucía quedou incorporada plenamente á civilización occidental coa conquista e romanización da provincia Bética. Esta tivo gran importancia económica e política no Imperio, ao que achegou numerosos maxistrados e senadores, ademais das figuras sobresalientes dos emperadores Traxano e Adriano.

As invasións xermánicas de vándalos e posteriormente de visigodos non fixeron desaparecer o papel cultural e político da Bética e durante os séculos V e VI os terratenientes beticorromanos mantiveron practicamente unha independencia con respecto a Toledo. Neste período destacaron figuras como Santo Isidoro de Sevilla ou San Hermenexildo.

No 711 produciuse unha importante ruptura cultural coa invasión musulmá da Península Ibérica. O territorio andaluz foi o principal centro político dos distintos estados musulmáns de Al-Ándalus, sendo Córdoba a capital e un dos principais centros culturais e económicos do mundo por aquel entón. Este período de florecimiento culminou co Califato Omeia de Córdoba, onde destacaron figuras como Abderramán III ou Alhakén II. Xa no século X produciuse un período de grave crise que foi aproveitado polos reinos cristiáns do norte peninsular para avanzar nas súas conquistas e polos distintos imperios norteafricanos que se foron sucedendo -Almorávides e Almohades- que exerceron a súa influencia na o-Ándalus e tamén estableceron os seus centros de poder na península en Granada e Sevilla, respectivamente. Entre estes períodos de centralización de poder, o seu produciu a fragmentación política do territorio peninsular, que quedou dividido en primeiros, segundos e terceiros reinos de taifas. Entre estes últimos, o Reino nazarí de Granada tivo un papel histórico e emblemático fundamental.

A Coroa de Castela foi conquistando paulatinamente os territorios do sur peninsular. Fernando III personalizou a conquista de todo o val do Guadalquivir no século XIII. O territorio andaluz quedou dividido nunha parte cristiá e outra musulmá ata que en 1492 a conquista da Península finalizou coa toma de Granada e a desaparición do reino homónimo.

No século XVI, é cando Andalucía explotou máis a súa posición xeográfica, xa que centralizou o comercio co Novo Mundo, onde tivo un papel fundamental no seu descubrimento e colonización. Con todo non existiu un verdadeiro desenvolvemento económico de Andalucía debido ás numerosas empresas da Coroa en Europa. O desgaste social e económico xeneralizouse no século XVII e culminou coa conspiración da nobreza andaluza contra o goberno do Conde-Duque de Olivares en 1641.

As reformas borbónicas do século XVIII non remediaron que España en xeral e Andalucía en particular fósense perdendo peso político e económico no contexto europeo e mundial. Así mesmo a perda das colonias españolas de Ultramar irán sacando a Andalucía dos circuítos económicos mercantilistas. Esta situación agravouse durante os séculos seguintes e Andalucía pasará de ser unha das rexións máis ricas de España a unha das máis pobres a finais do errado proceso de industrialización no século XIX.

Xa no século XX, Andalucía vai dar un paso fundamental para a comprensión da historia actual da rexión, que é a súa configuración como Comunidade autónoma dentro de España. Andalucía afronta o seu futuro co obxectivo de saír da situación de subdesarrollo comparativo coas rexións máis ricas da Unión Europea.

Demografía[editar | editar a fonte]

Andalucía é a primeira Comunidade Autónoma española en canto á súa poboación, que en 2005 era de 7 849 799 habitantes. Esta poboación concéntrase, sobre todo, nas capitais provinciais e nas áreas costeiras, polo que o nivel de urbanización de Andalucía é bastante alto; a metade da poboación andaluza concéntrase nas 26 cidades de máis de 50.000 habitantes. [4]

As áreas máis poboadas son:

  • Área de Sevilla (1 200 000 habitantes)
  • Área de Málaga (900.000 habitantes)
  • Baía de Cádiz (620.000 habitantes)
  • Área de Granada (500.000 habitantes)

Cidades máis poboadas[editar | editar a fonte]

Listaxe Cidade Provincia Pob. Listaxe Cidade Provincia Pob.
Torredelorotyteatrolamaestranza.JPG
Sevilla
Puerto de Málaga 01.jpg
Málaga
Plaza de la corredera.JPG
Córdoba
1 Sevilla Sevilla 704.198 11 Xaén Xaén 116.790
2 Málaga Málaga 568.507 12 Alxeciras Cádiz 116.417
3 Córdoba Córdoba 328.547 13 San Fernando Cádiz 96.689
4 Granada Granada 239.154 14 El Puerto de Santa María Cádiz 88.503
5 Xerez da Fronteira Cádiz 208.896 15 Roquetas de Mar Almería 85.808
6 Almería Almería 190.013 16 El Ejido Almería 85.389
7 Huelva Huelva 149.310 17 Chiclana de la Frontera Cádiz 78.591
8 Marbella Málaga 136.322 18 Mijas Málaga 76.362
9 Cádiz Cádiz 125.826 19 Vélez-Málaga Málaga 75.623
10 Dos Hermanas Sevilla 125.086 20 Fuengirola Málaga 71.783
Censo 2010[5]

Organización territorial[editar | editar a fonte]

Mapa provincial de Andalucía

Andalucía divídese en oito provincias, segundo o Decreto de 1833 da División Provincial, feito por Javier de Burgos. Á súa vez, estas provincias divídense en 771 municipios. As oito provincias son as seguintes:

Símbolos[editar | editar a fonte]

Retrato de Blas Infante, realizado sobre azulexos, situado na avenida homónima de Xerez da Fronteira.
Versión instrumental do himno de Andalucía.

O escudo de Andalucía mostra a figura dun Hércules mozo entre as dúas columnas de Hércules que a tradición sitúa no estreito de Xibraltar, cunha inscrición ós pés dunha lenda que di: Andalucía por sí, para España y la Humanidad, sobre o fondo dunha bandeira andaluza. Un arco coas palabras latinas Dominator Hercules Fundator ,tamén sobre a bandeira andaluza, pecha ás dúas columnas. [6]

A Bandeira de Andalucía está composta de tres bandas horizontais verde, branca e verde, de igual tamaño; sobre a banda central branca está situado o escudo. Foi creada por Blas Infante e aprobada pola Asemblea de Ronda en 1918. Infante elixiu o verde como símbolo da esperanza e da unión e o branco como símbolo da paz e do diálogo. A elección destas cores débese a que Blas Infante considerou que foran os máis empregados ó longo da historia do territorio andaluz. Segundo el, o estandarte da dinastía andalusí dos Omeias era verde e representaba a convocatoria ó pobo. O branco, pola outra banda, simboliza o perdón entre os almohades, que na heráldica europea e interpretado como parlamento ou paz.

O himno de Andalucía é unha composición musical de José del Castillo Díaz[7] con letra de Blas Infante. A música está inspirada no Santo Dios, un canto relixioso popular que os campesiños e xornaleiros de algunhas comarcas andaluzas cantaban durante a sega[8] Blas Infante puxo este canto en coñecemento do Maestro Castillo, quen adaptou e harmonizou a melodía. A letra do himno apela ós andaluces para que se mobilicen e pidan terra e liberdade, mediante un proceso de reforma agraria e un Estatuto de Autonomía para Andalucía, no marco de España.

O Parlamento de Andalucía aprobou de xeito unánime en 1983 que se recoñecera a Blas Infante no Estatuto de Autonomía de Andalucía como Padre de la Patria Andaluza.

O Día de Andalucía é celebrado o 28 de febreiro e conmemora o referendo do ano 1980 que deu a plena autonomía á comunidade andaluza tras unha longa loita a través do procedemento estipulado no artigo 151 da Constitución para aquelas comunidades que, coma a andaluza, non tiveron a oportunidade de referendar o seu estatuto durante a Segunda República á causa do estalido da Guerra Civil Española.

Goberno e administración[editar | editar a fonte]

Andalucía accedeu á autonomía mediante a denominada vía ou procedemento agravado, recollida no artigo 151 da Constitución española de 1978. Seguindo este procedemento, a Comunidade Autónoma de Andalucía constituír o 28 de febreiro de 1980 tras a celebración dun referendo,[9] declarando no artigo 1º do seu Estatuto de autonomía (1981) que tal autonomía está xustificada na "identidade histórica, no autogoberno que a Constitución permite a toda nacionalidade, en plena igualdade ao resto de nacionalidades e rexións que compoñan España, e cun poder que emana da Constitución e o pobo andaluz, reflectido no seu Estatuto de Autonomía".

O Estatuto de Andalucía regulamenta as distintas institucións encargadas do goberno e a administración dentro da Comunidade. A Xunta de Andalucía é a institución principal na que se organiza o goberno. Por outra banda, existen outras institucións de autogoberno: o Defensor do Pobo Andaluz, o Consello Consultivo, a Cámara de Contas, o Consello Audiovisual de Andalucía e o Consello Económico e Social.

Xunta de Andalucía[editar | editar a fonte]

Palacio de San Telmo, sede da Presidencia da Xunta de Andalucía.

A Xunta de Andalucía é a institución en que se organiza o autogoberno da Comunidade Autónoma de Andalucía. Está integrada por: o Presidente da Xunta de Andalucía que é o supremo representante da Comunidade Autónoma e o representante ordinario do Estado na mesma. A súa elección ten lugar polo voto favorable da maioría absoluta do Pleno do Parlamento de Andalucía e o seu nomeamento corresponde ao Rei. A Presidenta da Xunta é Susana Díaz.

O Consello de Goberno que é o órgano político e administrativo superior da Comunidade, ao que corresponde o exercicio da potestade regulamentaria e o desempeño da función executiva. Está composto polo Presidente da Xunta de Andalucía, que o preside, e polos Conselleiros nomeados por el para facerse cargo dos diversos Departamentos (Consellerías). Na lexislatura actual (2012-2016) a Xunta de Andalucía está composta por 11 Consellerías.

O Parlamento de Andalucía que é a Asemblea Lexislativa Autonómica, á que corresponde a elaboración e aprobación das Leis e a elección e cesamento do Presidente da Xunta de Andalucía. Os partidos políticos con representación no Parlamento durante a lexislatura vixente (2012-2016), por número de deputados, son: PP-A, PSOE-A e IULV-CA.

Poder xudicial[editar | editar a fonte]

O órgano xurisdiccional superior da Comunidade Autónoma é o Tribunal Superior de Xustiza de Andalucía, con sede en Granada, ante o que se esgotan as sucesivas instancias procesuais sen prexuízo da xurisdición que corresponde ao Tribunal Supremo. No entanto, o Tribunal Superior de Xustiza de Andalucía non é un órgano da Comunidade Autónoma senón que forma parte do Poder Xudicial, que é único en todo o Reino e que non pode ser transferido ás Comunidades Autónomas. O territorio andaluz está dividido en 88 partidos xudiciais.

Economía[editar | editar a fonte]

Segundo a Contabilidade Rexional elaborada polo Instituto Nacional de Estatística, a renda por habitante da comunidade situouse en 2006 en 17.251 €,[10] que segue sendo unha das máis baixas de España. No entanto, o crecemento da comunidade especialmente nos sectores de industria e servizos foi superior á media de España e maior a varias comunidades da eurozona.

Ronda, gran atractivo turístico de Andalucía.

O sector primario, a pesar de ser o que menos VAB achega á economía, aínda representa unha certa importancia relativa respecto ao resto de sectores produtivos. Importancia que se fai maior se o comparamos co sector primario doutras economías occidentais, onde se reduciu á mínima expresión. O sector primario de longa tradición andaluza, produce o 8,26% do total e ocupa ao 8,19% (IEA 2007) da poboación activa. En termos monetarios pode considerarse un sector de competitividade crecente nos últimos anos.

O sector industrial andaluz tivo tradicionalmente un escaso peso na economía e caracterizouse pola súa debilidade. No entanto en valores absolutos a industria achegou en 2007 11.979 millóns de Euros e asalarió a máis de 290.000 traballadores. O achegue de produción representa un 9,15%, por baixo do 15,08% da economía española, situación acrecentada co descenso do peso do sector industrial con respecto á economía andaluza, a pesar do lixeiro aumento do peso da comunidade no último lustro.

O sector terciario ou de servizos, tanto en termos de produción como de emprego, experimentou nas últimas décadas un crecemento moi significativo na súa participación na economía. De ser un sector minoritario, pasou a ser amplamente maioritario como na maior parte das economías occidentais. Cabe destacar o seu turismo, sendo a segunda comunidade máis visitada logo de Cataluña, con 30 millóns de visitantes anuais, sendo os principais destinos a Costa do Sol e Serra Nevada.[11]

Transporte[editar | editar a fonte]

Rede viaria en Andalucía de primeira orde.
Interior do Aeroporto de Sevilla.

A rede ferroviaria convencional permanece sendo similar á de fai 100 anos, cunha estrutura centralizada cara a Sevilla e Madrid, carecendo de conexións directas entre moitas das capitais de provincia. Dúas rutas principais son a que une Alxeciras con Sevilla e a que une Almería e Granada con Madrid, que conecta Andalucía coa capital do Estado. A través de Córdoba faise por Alta Velocidade e por Xaén por vía convencional. A Alta Velocidade andaluza foi pioneira en España xa que o primeiro traxecto foi o de Sevilla-Madrid en 1992.

Os eixos principais da rede viaria convertéronse en autovía en boa parte, conformando unha extensa rede. A E-05 (A-4) que vai de Madrid a Sevilla e continúa ata Cádiz, entra por Despeñaperros e pasa por Bailén e Córdoba. Desde Bailén parte a A-44 (E-902) que ten un ramal ata Granada e Motril. A comunidade autónoma é atravesada deste a oeste pola autovía A-92 que comunica Sevilla, Málaga, Selecta e Almería coa autovía A-49 Sevilla-Huelva e que segue cara ao Oeste ata Portugal. Tamén existe un eixo transversal Norte-Sur que comunica Córdoba con Málaga A-45. Con todo, as necesidades de accesibilidade non terminan de estar resoltas, congestionándose moitos tramos da rede viaria en épocas vacacionais, e soportando moito tráfico pesado desde as zonas agrícolas da costa. Puntualmente, o paso de magrebís que traballan en Europa incrementa o uso das conexións cara a Tarifa e Alxeciras.

Porto de Málaga.

Entre os portos de interese xeral de Andalucía destaca, tanto no transporte de pasaxeiros como de mercancías, o Porto Baía de Alxeciras, sendo o de maior tráfico de España con máis de 60 millóns de toneladas en 2004. Así mesmo cunha menor magnitude e unha certa especialización funcional completan o panorama portuario comercial o Porto de Málaga, o Porto da Baía de Cádiz, o Porto de Huelva e o Porto de Sevilla, único porto fluvial comercial de España.

En 2008 Andalucía posúe seis aeroportos públicos, todos cualificados de interese xeral, e xa que logo internacionais. O tráfico de pasaxeiros está moi concentrado, tendo o Aeroporto de Málaga o 60,67% dos pasaxeiros totais da comunidade. Os dous aeroportos con máis tráfico (o de Málaga e o Aeroporto de Sevilla), acaparan o 80,79% do total e se a estes engádeselles o Aeroporto de Xerez, o 87,96%.[12]

O Consello de Goberno aprobou o Plan de Infraestruturas para a Sustentabilidade do Transporte en Andalucía (PISTA) 2007-2013, que suporá un investimento de 30.000 millóns de euros en infraestruturas e servizos de transporte. [13]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Vilá Valentí, J., La Península Ibérica. Barcelona. Ariel. 1968, p. 82
  2. Ibídem, p. 81
  3. Espinosa, Pedro (2006). «Achado en Cádiz un muro de 3.000 anos». Cádiz: EL PAÍS. 
  4. http://www.juntadeandalucia.es:9002/mapa/subtema0201.htm
  5. INE 2010.
  6. http://www.juntadeandalucia.es/conoce-andalucia/simbolos.html
  7. Director da Banda Municipal de Sevilla e coñecido comunmente como Maestro Castillo.
  8. Provincias de Málaga, Sevilla e Huelva
  9. Xunta de Andalucía. «Celebración do Referendo de Autonomía do 28-F». Consultado o 12 de agosto de 2008. 
  10. PIB per cápita en Andalucía segundo o Instituto Nacional de Estatística
  11. Carabaca, I. La industria y su espacio. Geografía de Andalucía (Coor. López Antonio). 2003. Barcelona: Ariel Geografía. ISBN 84-344-3476-8
  12. Aena. «Informes sobre a utilización dos aeroportos de España nos últimos anos». Consultado o 17-01-2008. 
  13. «Andalucía. O Plan de Infraestruturas para o transporte sostible prevé un investimento de 30.000 millóns». 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Commons
Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Andalucía Modificar a ligazón no Wikidata

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]