ฝ่ายมหาอำนาจกลาง
ฝ่ายมหาอำนาจกลาง (อังกฤษ: Central Powers) เป็นกลุ่มประเทศมหาอำนาจทางการทหารกลุ่มหนึ่งในทวีปยุโรป ซึ่งร่วมมือกันต่อสู้ฝ่ายสัมพันธมิตรในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง นำโดยจักรวรรดิเยอรมัน จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี และจักรวรรดิออตโตมัน
เนื้อหา
สมาชิก[แก้]
ฝ่ายมหาอำนาจกลางมีสมาชิกอยู่ 4 ประเทศ
| ประชากร | พื้นที่ | GDP | |
|---|---|---|---|
| จักรวรรดิเยอรมัน (รวม อาณานิคม), 1914 | 67.0m (77.7m) | 0.5m km2 (3.5m km2) | $244.3b ($250.7b) |
| จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี, 1914 | 50.6m | 0.6m km2 | $100.5b |
| จักรวรรดิออตโตมัน, 1914 | 23.0m | 1.8m km2 | $25.3b |
| ราชอาณาจักรบัลแกเรีย, 1915 | 4.8m | 0.1m km2 | $7.4b |
| รวมมหาอำนาจกลางทั้งหมดในปี 1914 | 151.3m | 6.0m km2 | $376.6b |
| กองกำลัง | ทหารเสียชีวิต | ทหารบาดเจ็บ | ทหารหายสาบสูญ | รวมกำลังพลสูญเสีย | คิดเป็นร้อยละจากกำลังพลที่ระดมมา | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| จักรวรรดิเยอรมัน | 13,250,000 | 1,808,546 | 4,247,143 | 1,152,800 | 7,208,489 | 66% |
| จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี | 7,800,000 | 922,500 | 3,620,000 | 2,200,000 | 6,742,500 | 86% |
| จักรวรรดิออตโตมัน | 2,998,321 | 325,000 | 400,000 | 250,000 | 975,000 | 34% |
| ราชอาณาจักรบัลแกเรีย | 1,200,000 | 75,844 | 153,390 | 27,029 | 255,263 | 21% |
| รวมมหาอำนาจกลางทั้งหมด | 25,248,321 | 3,131,890 | 8,419,533 | 3,629,829 | 15,181,252 | 66% |
ผู้นำในสงคราม[แก้]
จักรวรรดิเยอรมัน[แก้]
- วิลเฮล์มที่ 2 – จักรพรรดิเยอรมัน
- พอล วอน ฮินเดนเบิร์ก – นายพลจักรวรรดิเยอรมัน
- อีลิค ลูเดนดอร์ฟฟ์ – ผู้บัญชาการทหารของกองทัพบกจักรวรรดิเยอรมัน
จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี[แก้]
- ฟรานซ์ โจเซฟที่ 1 – จักรพรรดิออสเตรีย-ฮังการี
- คาร์ลที่ 1 – จักรพรรดิออสเตรีย-ฮังการี
- Count Leopold Berchtold – นายกรัฐมนตรีจักรวรรดิออสเตรีย
- István Tisza – นายกรัฐมนตรีราชอาณาจักรฮังการี
- Nikola Zhekov – ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองทัพบกจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี
จักรวรรดิออตโตมัน[แก้]
- เมห์เมดที่ 5 – สุลต่านออตโตมัน
- เมห์เมดที่ 6 – สุลต่านออตโตมัน
- İsmail Enver – หัวหน้าผู้บัญชาการทหารของกองทัพบกจักรวรรดิออตโตมัน
ราชอาณาจักรบัลแกเรีย[แก้]
- เฟอร์ดินานด์ที่ 1 – พระมหากษัตริย์บัลแกเรีย
- Vasil Radoslavov – นายกรัฐมนตรีบัลแกเรีย
- Nikola Zhekov – หัวหน้าผู้บัญชาการทหารของกองทัพบกบัลแกเรีย
ลำดับเหตุการณ์[แก้]
การก่อตั้ง[แก้]
จักรวรรดิเยอรมันเริ่มผูกมิตรกับจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีตั้งแต่ พ.ศ. 2422 และดำเนินนโยบายทางการเมืองในทางตรงข้ามกับประเทศอังกฤษ ฝรั่งเศสและรัสเซียที่รวมตัวเป็นกลุ่มไตรภาคี (ซึ่งเป็นเสาหลักของกองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1)
การประกาศสงครามโลกเริ่มจากจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการียื่นคำขาดต่อเซอร์เบียเกี่ยวกับคดีลอบปลงพระชนม์มกุฎราชกุมาร อาร์คดยุค ฟรานซ์ เฟอร์ดินานด์ แต่ทางการเซอร์เบียกลับปฏิเสธ ออสเตรีย-ฮังการีจึงประกาศสงครามกับเซอร์เบีย เยอรมนีเข้าช่วยจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี ส่วนรัสเซียอยู่ข้างเดียวกับเซอร์เบีย การประกาศสงครามกับฝรั่งเศสของเยอรมนีและบุกฝรั่งเศสโดยผ่านเบลเยียมทำให้อังกฤษต้องเข้าร่วมสงครามโดยการประกาศสงครามกับเยอรมนี ทำให้สงครามขยายตัวจนกลายเป็นสงครามโลกในที่สุด
นอกจากเยอรมนีกับจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีแล้ว มีชาติอื่นเข้าร่วมมือกับฝ่ายมหาอำนาจกลางอีก 2 ชาติคือ จักรวรรดิออตโตมัน (ประเทศตุรกี) และ ราชอาณาจักรบัลแกเรีย ส่วนชาติอื่น ๆ ประกาศสงครามกับฝ่ายมหาอำนาจกลางทั้งหมด รวมถึงประเทศไทย
อิตาลี[แก้]
การเข้าร่วมของจักรวรรดิออตโตมาน[แก้]
จักรวรรดิออตโตมัน (ตุรกี) มีความสัมพันธ์ที่ดีกับจักรวรรดิเยอรมันมาตั้งแต่ก่อนสงครามเริ่มต้น ผู้นำชาตินิยมของตุรกีมีความทะเยอทะยานในการได้ดินแดนของศัตรูเก่า คือรัสเซีย และตุรกีโกรธแค้นที่อังกฤษยึดเรือที่ตนสั่งต่อในอังกฤษ จึงนับว่าเพียงพอแล้วที่จะเข้าร่วมสงคราม จักรวรรดิออตโตมันเข้าร่วมสงครามโดยอยู่ข้างเดียวกับฝ่ายมหาอำนาจกลางในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1914
การเข้าร่วมของบัลแกเรีย[แก้]
ขบวนการอื่น[แก้]
การยอมแพ้[แก้]
บัลแกเรียเป็นชาติแรกที่ยอมแพ้เมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2461 หลังจากถูกบุกโดยอังกฤษ ฝรั่งเศสและเซอร์เบียพร้อมกัน และเยอรมนีไม่อาจช่วยเหลือได้ ตุรกียอมแพ้เมื่อ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2461 ออสเตรียฯ ยอมแพ้เมื่อ 4 พฤศจิกายน ปีเดียวกัน เยอรมนียอมแพ้เป็นชาติสุดท้ายเมื่อ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2461
|
|
|
|
|
อ้างอิง[แก้]
- ↑ S.N. Broadberry, Mark Harrison. The Economics of World War I. illustrated ed. Cambridge University Press, 2005, pp. 9-10.
- ↑ Spencer Tucker. The European powers in the First World War: an encyclopedia. Taylor & Francis, 1996, pg. 173.
- ปรีชา ศรีวาลัย. สงครามโลกครั้งที่ 1. โอเดียนสโตร์. 2542
- สมใจ ไพโรจน์ธีระรัชต์. สารานุกรมประวัติศาสตร์ยุโรปฉบับราชบัณทิตยสถาน เล่ม C-D
