Centerpartiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Centerpartiet
Afbeelding gewenst
Functiehouders
Partijleider Annie Lööf
Mandaten
Zetels
Geschiedenis
Opgericht 1913
Algemene gegevens
Actief in Zweden
Hoofdkantoor Stora Nygatan 4, Gamla stan, Stockholm
Richting centrum
Ideologie sociaalliberalisme, agrarisme, Noords agrarisme, Groen liberalisme
Kleuren groen
Jongerenorganisatie Centerpartiets ungdomsförbundet
Internationale organisatie Liberal International
Europese fractie ELDR
Website www.centerpartiet.se
Portaal  Portaalicoon   Politiek

De Centerpartiet (C) (Nederlands: Centrumpartij) is een centristische politieke partij in Zweden.

Traditioneel komen veel stemmen voor de partij uit landelijke gebieden. Sinds het leiderschap van Maud Olofsson echter slaat de partij ook aan in stedelijke gebieden. Zo is de Centerpartiet in 2006 de snelst groeiende partij in de stad Stockholm. Dit zou kunnen liggen aan het feit dat de partij iets liberaler is geworden. Er wordt vermoed dat veel stemmen die bij de Folkpartiet liberalerna verloren zijn gegaan, bij de Centrumpartij zijn terechtgekomen.

Na de verkoop van de krantengroep Centertidningar AB in 2005 voor 1,8 miljard Zweedse kronen is de Centerpartiet de rijkste partij ter wereld.

Geschiedenis[bewerken]

Maud Olofsson was partijleider van 2001 tot 2011
De uitslag van de verkiezingen van 2006 toont dat de partij nog steeds sterk staat in rurale gebieden.

██ 0-4.9%

██ 5-7.8%

██ 8-11.9%

██ 12-15.9%

██ 16%+

In 1913 wordt de partij opgericht als Bondeförbundet (Nederlands: Boerenliga). In 1922 wordt de Jordbrukarnas Riksförbund bij de partij gevoegd. In de jaren 1930 neemt de Bondeförbundet een pro-nazi agenda aan, iets waar de huidige partijleiding zich duidelijk van wil distantiëren.

In 1957 krijgt de Bondeförbundet een nieuwe naam: voortaan heet de partij Centerpartiet. Voor een kwarteeuw zal deze partij aan de zijde staan van de sociaaldemocraten, soms in coalities zoals in de periode 1951-1957. Daarna verandert de partij van standpunt en kiest ze ervoor samen te werken met centrumrechtse partijen. Op die manier wordt Thorbjörn Fälldin eind de jaren 1970 minister-president voor de partij. In 2006 wordt deze samenwerking bekrachtigd door de deelname aan de Allians för Sverige.

Tussen 2006 en 2010 vormt de Centerpartiet samen met de andere partijen van de Allians de regering in Zweden. Bij de verkiezingen van 2010 verliest de partij 1,3% van de stemmen en 7 zetels in de Riksdag.

Op 17 juni 2011 werd bekend dat Maud Olofsson aftreed als leider van de partij. [1]

Ideologie[bewerken]

De partij onderhoudt nog steeds banden met het platteland en omschrijft zichzelf als een groene, sociale en liberale partij. Historisch gezien is de Centrumpartij te plaatsen binnen de ideologie van het Noorders agrarianisme, net als bijvoorbeeld de Noorse Senterpartiet en de Finse Keskusta. Daarnaast zou je de Centerpartiet ook kunnen typeren als een sociaalliberale partij met aandacht voor het milieu en zaken die het platteland en de landbouw aanbelangen.

De partij verzet zich tegen het gebruik van kernenergie en is voorstander van decentralisatie. Vandaag is de Centerpartiet pro-Europees ingesteld. De partij pleitte steeds voor een federaal Europa en toetreding tot de eurozone. Dat laatste standpunt is echter recent gewijzigd, mede onder druk van de jongerenorganisatie. Bij het referendum (in 2003) waarbij Zweden een voor of tegen de euromunt kunnen uitbrengen, positioneerde de partij zich wel in het neen-kamp.

Partijleiders[bewerken]

Externe link[bewerken]