Bernard Simminger
Vu Wikipedia
 |
Dësen Artikel iwwer en Auteur ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Thema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir Hëllef braucht beim Schreiwen, da luusst bis an d'FAQ eran. |
De Bernard Simminger gebuer de 17. November 1885 zu Munneref, a gestuerwen de 4. Juli 1971 zu Klierf, war e lëtzebuergesche Geeschtlechen a Schrëftsteller.
Hie gouf de 25. Juli 1910 zum Priister geweit. Vun 1910 bis 1921 war e Kaploun am Stadgronn, vun 1921 bis 1937 war e Paschtouer zu Buerschent a vun 1937 bis 1946 war e Paschtouer zu Izeg. No senger Pensionéierung war e Geeschtlechen am Spidol vun de Franziskanerinnen zu Klierf. Seng éischt Publikatioun war e Gedicht iwwer de Gandhi am Luxemburger Wort vum 23. November 1931.
Seng Wierker[änneren | Quelltext änneren]
- Dolce far niente, Theaterstéck, 1922, (fräi iwwersat nom Jos. Eckerskorn)
- Eng Tas Mokka, Theaterstéck, 1923
- Ëm eng Millio’n Theaterstéck, 1927
- Ginstergeister, Erzielungen, 1938, 137 S.
- Josef Greimel, der seltsame Flüchtling. Roman aus den luxemburgischen Ardennen, 1947, 260 S., Rex Verlag, Luzern
- Sicht ins Blaue, Gedichter, 1951, Sankt Paulus Druckerei, 150 S.
- Die Herzleserin, Roman, 1952, 283 S.
- Die gemiedene Frau, Roman, 1958, 120 S.
- Eiserne Nebelhand, Novell, 1961, 107 S.
- Die entfallene Krone, Novell, 1969, 93 S.
