Hebriden
|
|
|
 |
|
|
|
|
| Locatie | Atlantische Oceaan |
|
|
|
| Oppervlakte | 7285 km² |
| Inwoners | 44.517 (6,11 inw/km²) |
| Hoogste punt | Sgùrr Alasdair (Skye): 992 m |
De Hebriden (Engels: Hebrides, Schots-Gaelisch: Na h-Innse Gall) vormen een uitgestrekte groep eilanden voor de westkust van Schotland met een totale oppervlakte van 7285 km². De groep bestaat uit circa 500 eilanden waarvan circa 100 bewoond worden. De grootste eilanden zijn Lewis (Leòdhas) en Skye (Sgitheanach).
Tot 1266 maakte de eilandengroep deel uit van het Noorse koninkrijk, maar na afloop van Schots-Noorse Oorlog, bij het Verdrag van Perth, werden ze aan Schotland overgedragen. De Hebriden vormen het centrum van het Schots-Gaelische taalgebied.
Geografie[bewerken]
De Hebriden worden onderverdeeld in twee groepen:
De term 'Westelijke eilanden' wordt vaak gebruikt als aanduiding voor de Hebriden, maar verwijst eigenlijk alleen naar de Buiten-Hebriden.
De woelige zeestraat die de Binnen- van de Buiten-Hebriden scheidt, heet de Kleine Minch; het bredere gedeelte ten noorden hiervan, waarmee Lewis van het Schotse vasteland wordt gescheiden, is de Minch. Het bredere gedeelte ten zuiden van de Kleine Minch is de Hebridenzee.
De meest afgelegen eilandengroepen die ook nog tot de Hebriden behoren, zijn North Rona en Sula Sgeir ten noorden van Lewis, de Flannan Isles ten westen van Lewis en Saint Kilda, ten westen van North Uist. Ruim 300 km ten westen van St. Kilda ligt Rockall, maar dat rotseilandje wordt niet tot de Hebriden gerekend.
Zie ook[bewerken]
 |
Zie de categorie Hebrides van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
