Puchar Świata w Rugby 2011

Puchar Świata w Rugby 2011 2011 IRB Rugby World Cup
PŚ 2007 PŚ 2015
Dyscyplina	rugby union
Organizator	IRB
Szczegóły turnieju
Gospodarz	Nowa Zelandia
Otwarcie	9 września 2011, Auckland
Zamknięcie (finał)	23 października 2011, Auckland
Liczba drużyn	20 (z 6 konfederacji)
Liczba stadionów	13 (w 12 miastach)
I miejsce	Nowa Zelandia
II miejsce	Francja
III miejsce	Australia
Statystyki turnieju
Liczba meczów	48
Oglądalność	1477294 (30 777 na mecz)
Najlepiej punktujący	Morné Steyn (62)
Najwięcej przyłożeń	Chris Ashton (6) Vincent Clerc (6)
Strona internetowa

Maoryski trębacz rozpoczynający każde spotkanie Pucharu Świata

Puchar Świata w Rugby 2011 – siódmy Puchar Świata, impreza o randze mistrzostw świata w rugby union rozgrywana co cztery lata. Organizowany przez Nową Zelandię siedmiotygodniowy turniej rozpoczął się 9 września ceremonią otwarcia podkreślającą bogatą historię i różnorodność kulturową tego kraju, natomiast finał odbył się w Auckland na Eden Park w niedzielę 23 października 2011. Data finału została specjalnie ustalona na nowozelandzki długi weekend, aby zmaksymalizować widownię. W turnieju zwyciężyła drużyna gospodarzy, w finale pokonując Francuzów 8–7. Obrońcy tytułu, zespół RPA, odpadł w ćwierćfinale po porażce z Australią.

Była to największa impreza, która kiedykolwiek gościła w Nowej Zelandii, przyćmiewając między innymi Puchar Świata w Rugby 1987, Igrzyska Wspólnoty Narodów 1990 czy tournée British and Irish Lions w 2005 r. Rząd spodziewał się więc przyjazdu około 95 000 zagranicznych kibiców, a ostatecznie zjawiło się ich ponad 130 000. Sprzedano 87% dostępnych biletów, a przychód z ich sprzedaży, 268,7 mln NZD, nieznacznie przekroczył zakładany przed turniejem poziom. Zagraniczni turyści wykupili biliety za 30% tej wartości, a sam finał odpowiadał za przychód w wysokości 50 mln NZD. Ogółem cały turniej przyniósł przychód na poziomie 90 mln GBP przy estymacji o 10 mln niższej

Wybór gospodarza

Wstępne zgłoszenia chętnych do zorganizowania siódmej edycji Pucharu Świata IRB przyjmowała do 31 stycznia 2005. Zainteresowanie wyraziły trzy związki rugby: z Japonii, RPA i Nowej Zelandii potwierdzając to oficjalnymi kandydaturami złożonymi do IRB w wyznaczonym terminie 13 maja 2005.

Japonia początkowo była uważana za najpoważniejszego kandydata do organizacji tego turnieju. Swój wniosek argumentowała gotową infrastrukturą zbudowaną na MŚ w piłce nożnej w 2002 roku, doświadczeniem w organizacji wielkich imprez, wytykając jednocześnie IRB organizację Pucharu Świata jedynie w krajach z najwyższego szczebla rozgrywek. RPA, której delegacją dowodził zdobywca Pucharu Świata z 1995, Francois Pienaar, przekonywała do swojej kandydatury budowanymi wówczas na MŚ w piłce nożnej pojemnymi stadionami, prognozowanymi rekordowymi zyskami oraz wsparciem wielkich firm i rządu. Dodatkowym atutem było posiadanie tej samej strefy czasowej co Europa, pomagającej przyciągnąć przed telewizory miliony widzów. Delegacja Nowej Zelandii, w składzie której znaleźli się między innymi premier Helen Clark, prezes NZRU, Jock Hobbs, oraz dwóch zawodników: ówczesny kapitan reprezentacji, Tana Umaga, oraz legenda All Blacks lat sześćdziesiątych XX wieku, Colin Meads, z kolei postawiła na wszechobecność rugby w tym kraju, pasję do tego sportu i jego wpływ na kształtowanie się ducha narodu, sukces tournée British and Irish Lions oraz fakt, że w przyszłości turniej ten może być zbyt duży dla zorganizowania przez mniejsze kraje.

Latem 2005 w krajach kandydujących gościły inspekcje techniczne IRB, natomiast decyzja wskazująca organizatora turnieju miała zapaść podczas spotkania zarządu IRB 17 listopada 2005 w Dublinie. Jako że po raz pierwszy w historii wybór miał nastąpić spośród trzech kandydatów, w pierwszej rundzie tajnego głosowania odpadał ten z najmniejszą liczbą głosów, po czym odbyć się miała druga runda głosowania, przy czym zainteresowane związki nie miały prawa głosu. Stwierdzony przez niezależnego audytora wybór gospodarza imprezy miał być ogłoszony na specjalnej konferencji prasowej. W pierwszej rundzie głosowania najmniej głosów dostała RPA odpadając z rywalizacji, w drugiej zaś Nowa Zelandia zdobyła więcej głosów niż Japonia. Przewodniczący zarządu IRB, Syd Millar, ogłosił zatem oficjalnie przyznanie Nowej Zelandii prawa do organizacji siódmego Pucharu świata w rugby.

Terminarz

Na 9 września 2011 IRB wyznaczyła mecz otwarcia, faza grupowa zakończyła się 2 października, mecze ćwierćfinałowe odbyły się w dniach 8 i 9 października, półfinały trwały w dniach 15 i 16 października, mecz o trzecie miejsce rozegrany był 21 października, a finał odbył się 23 października.

Uczestnicy

Kwalifikacje

Kwalifikacje do Pucharu Świata w Rugby 2011 rozpoczęły się już w trakcie poprzedniego turnieju we Francji. Do siódmej edycji rozgrywek zakwalifikowało się dwanaście drużyn, które w swoich grupach zajęły jedno z trzech pierwszych miejsc.

Po długich spekulacjach 30 listopada 2007 r. IRB potwierdziła, że w turnieju w Nowej Zelandii weźmie udział dwadzieścia reprezentacji. W celu obsadzenia pozostałych ośmiu miejsc zorganizowano kilkuetapowe kwalifikacje. Wolne miejsca zostały podzielone według następującego klucza geograficznego: Europie i Ameryce (Południowej wspólnie z Północną) przyznano po dwa miejsca, po jednym przydzielono Azji, Afryce oraz Oceanii. O ostatnie, dwudzieste miejsce rozegrany został baraż. Wzięły w nim udział drużyny, które wywalczyły takie prawo w kwalifikacjach kontynentalnych.

Na wszystkich szczeblach eliminacji, wliczając poprzedni Puchar Świata swe mecze rozegrało 98 reprezentacji. W porównaniu do poprzedniej edycji w obsadzie turnieju nastąpiła tylko jedna zmiana – zamiast reprezentacji Portugalii wystąpiła Rosja.

Po raz pierwszy automatycznie zakwalifikowane drużyny zostały podzielone na trzy koszyki według rankingu IRB z 1 grudnia 2008, a później przydzielone do czterech grup. Następnie zostały do nich dolosowane drużyny, które uzyskały awans w eliminacjach.

Europa

Bezpośrednią kwalifikację z Europy uzyskały dwie pierwsze drużyny I Dywizji Pucharu Narodów Europy 2008-2010. Rumunia, która w tych rozgrywkach zajęła trzecie miejsce, uzyskała prawo gry w fazie play-off, w której poza nią wzięli udział zwycięzcy rozgrywek Pucharu Narodów Europy niższych dywizji. Zwycięzca fazy play-off uzyskał prawo gry w rozrywkach barażowych.

Puchar Narodów Europy I Dywizji

Tabela Pucharu Narodów Europy
Pozycja	Drużyna	Mecze				Punkty			Punkty
		Rozegrane	Wygrane	Remisy	Przegrane	Zdobyte	Stracone	Różnica
1	Gruzja	10	8	1	1	326	132	+194	27
2	Rosja	10	7	1	2	291	175	+116	25
3	Rumunia	10	6	1	3	282	136	+146	23
4	Portugalia	10	5	1	4	255	149	+106	21
5	Hiszpania	10	2	0	8	145	304	-159	14
6	Niemcy	10	0	0	10	58	461	-403	10

Wyniki
Data	Gospodarze	Wynik	Goście	Miejsce rozegrania spotkania
8 listopada 2008	Rosja	42–15	Hiszpania	Moskwa, Rosja
15 listopada 2008	Hiszpania	22–11	Niemcy	Madryt, Hiszpania
7 lutego 2009	Niemcy	5–38	Gruzja	Heidelberg, Niemcy
7 lutego 2009	Portugalia	14–18	Rosja	Lizbona, Portugalia
7 lutego 2009	Hiszpania	10–19	Rumunia	Madryt, Hiszpania
14 lutego 2009	Gruzja	20–20	Portugalia	Tbilisi, Gruzja
14 lutego 2009	Niemcy	0–22	Rumunia	Heidelberg, Niemcy
21 lutego 2009	Portugalia	44–6	Niemcy	Lizbona, Portugalia
28 lutego 2009	Rumunia	19–28	Rosja	Bukareszt, Rumunia
28 lutego 2009	Hiszpania	11–55	Gruzja	Madryt, Hiszpania
14 marca 2009	Gruzja	28–23	Rumunia	Tbilisi, Gruzja
15 marca 2009	Portugalia	24–19	Hiszpania	Lizbona, Portugalia
21 marca 2009	Rumunia	21–22	Portugalia	Bukareszt, Rumunia
22 marca 2009	Rosja	21–29	Gruzja	Mariupol, Ukraina
2 maja 2009	Niemcy	0–53	Rosja	Hanower, Niemcy
6 lutego 2010	Rosja	14–10	Portugalia	Soczi, Rosja
6 lutego 2010	Rumunia	45-27	Hiszpania	Bukareszt, Rumunia
6 lutego 2010	Gruzja	77–3	Niemcy	Tbilisi, Gruzja
13 lutego 2010	Portugalia	10–16	Gruzja	Lizbona, Portugalia
13 lutego 2010	Hiszpania	20–38	Rosja	Madryt, Hiszpania
13 lutego 2010	Rumunia	67–5	Niemcy	Konstanca, Rumunia
27 lutego 2010	Niemcy	0–69	Portugalia	Heusenstamm, Niemcy
27 lutego 2010	Gruzja	17–9	Hiszpania	Tbilisi, Gruzja
27 lutego 2010	Rosja	21–21	Rumunia	Soczi, Rosja
13 marca 2010	Hiszpania	15–33	Portugalia	Madryt, Hiszpania
13 marca 2010	Rumunia	22–10	Gruzja	Bukareszt, Rumunia
13 marca 2010	Rosja	48–11	Niemcy	Soczi, Rosja
20 marca 2010	Portugalia	9–20	Rumunia	Lizbona, Portugalia
20 marca 2010	Gruzja	36–8	Rosja	Trabzon, Turcja
20 marca 2010	Niemcy	17–21	Hiszpania	Heidelberg, Niemcy
27 marca 2010	Rumunia	48–3	Hiszpania	Bukareszt, Rumunia

Faza Play-Off

Wyniki Fazy Play-Off
Runda	Data	Gospodarze	Wynik	Goście	Miejsce	Widownia
Runda 1.	9 maja 2009	Izrael	26 – 19	Słowenia	Netanja, Izrael	1,000
Runda 2.	23 maja 2009	Izrael	3 – 19	Litwa	Netanja, Izrael	1,000
Runda 3.	6 czerwca 2009	Litwa	6 – 3	Holandia	Wilno, Litwa	1,000
Runda 4.	8 maja 2010	Litwa	16 – 27	Ukraina	Szawle, Litwa	3,500
Runda 5.	22 maja 2010	Ukraina	3 – 33	Rumunia	Kijów, Ukraina
	5 czerwca 2010	Rumunia	61 – 7	Ukraina	Botoşani, Rumunia

Azja

W Azji bezpośrednią kwalifikację do turnieju uzyskała Japonia, która wygrała Top 5 Asian Five Nations 2010. Kazachstan dzięki zajęciu drugiego miejsca uzyskał prawo gry w rozgrywkach barażowych.

Tabela Pucharu 5 Narodów Azji
Pozycja	Drużyna	Mecze				Punkty			Punkty
		Rozegrane	Zwycięstwa	Remisy	Porażki	Zdobyte	Stracone	Różnica	Punkty dodatkowe	Punkty
1	Japonia	4	4	0	0	326	30	+296	4	24
2	Kazachstan	4	2	0	2	94	173	–76	3	13
3	Hongkong	4	2	0	2	65	133	–68	2	12
4	Zatoka Perska	4	2	0	2	70	128	–61	0	10
5	Korea Południowa	4	0	0	4	65	156	–91	3	3

Wyniki
Data	Gospodarze	Wynik	Goście	Miejsce rozegrania spotkania
24 kwietnia 2010	Hongkong	32-8	Korea Południowa	Hongkong, Chiny
24 kwietnia 2010	Kazachstan	48-28	Zatoka Perska	Ałmaty, Kazachstan
30 kwietnia 2010	Zatoka Perska	16-9	Hongkong	Manama, Bahrain
1 maja 2010	Korea Południowa	13-71	Japonia	Daegu, Korea Południowa
8 maja 2010	Japonia	60-5	Zatoka Perska	Tokio, Japonia
8 maja 2010	Hongkong	19-15	Kazachstan	Hongkong, Chiny
14 maja 2010	Zatoka Perska	21-19	Korea Południowa	Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie
15 maja 2010	Japonia	101-7	Kazachstan	Tokio, Japonia
22 maja 2010	Japonia	94-5	Hongkong	Tokio, Japonia
22 maja 2010	Korea Południowa	25-32	Kazachstan	Incheon, Korea Południowa

Afryka

Afrykańskie kwalifikacje rozstrzygnięte zostały w trakcie Pucharu Afryki. Bezpośredni awans wywalczyła Namibia, pokonując w finałowym dwumeczu reprezentację Tunezji. Tunezja zaś uzyskała prawo gry w barażach.

Finał kwalifikacji w Afryce
Data	Gospodarze	Wynik	Goście	Miejsce rozegrania spotkania
14 listopada 2009	Tunezja	13-18	Namibia	Tunis, Tunezja
28 listopada 2009	Namibia	22-10	Tunezja	Windhoek, Namibia

Ameryka

O dwa miejsca przysługujące zespołom z obu Ameryk rozegrano kilkuetapowe eliminacje. Bezpośredni awans uzyskała najlepsza drużyna kwalifikacji w Ameryce Północnej – Kanada oraz USA, które pokonało w rozgrywce barażowej Urugwaj. Przegrany został skierowany do kolejnego barażu.

Finał kwalifikacji w Ameryce Północnej
Data	Gospodarze	Wynik	Goście	Miejsce rozegrania spotkania
4 lipca 2009	Stany Zjednoczone	12-6	Kanada	Charleston, Karolina Południowa, USA
11 lipca 2009	Kanada	41-18	Stany Zjednoczone	Edmonton, Kanada
Baraż amerykański
14 listopada 2009	Urugwaj	22-27	Stany Zjednoczone	Montevideo, Urugwaj
21 listopada 2009	Stany Zjednoczone	27-6	Urugwaj	Leuderhill, Floryda, USA

Oceania

W Oceanii o awans walczyły reprezentacje Samoa oraz Papui-Nowej Gwinei, zwycięzcy Pucharu Narodów Oceanii 2009.

Finał kwalifikacji w Oceanii
Data	Gospodarze	Wynik	Goście	Miejsce rozegrania spotkania
11 lipca 2009	Samoa	115-7	Papua-Nowa Gwinea	Apia, Samoa
18 lipca 2009	Papua-Nowa Gwinea	12-73	Samoa	Port Moresby, Papua-Nowa Gwinea

Baraż

O ostatnie miejsce w turnieju finałowym rozegrany został baraż pomiędzy drużynami, które uzyskały prawo udziału w nim.

Wyniki barażu
Półfinały
Data	Gospodarze	Wynik	Goście	Miejsce rozegrania spotkania
17 lipca 2010	Rumunia	56-13	Tunezja	Buzău, Rumunia
17 lipca 2010	Urugwaj	44-7	Kazachstan	Montevideo, Urugwaj
Finał
13 listopada 2010	Urugwaj	21-21	Rumunia	Montevideo, Urugwaj
27 listopada 2010	Rumunia	39-12	Urugwaj	Bukareszt, Rumunia

Zakwalifikowane drużyny

Drużyna	Podstawa kwalifikacji	Liczba występów	Najlepszy wynik	Ostatni występ
Nowa Zelandia	Gospodarz	6	Mistrz świata (1987)	2007
Republika Południowej Afryki	Złoty Medal 2007	4	Mistrz świata (1995, 2007)	2007
Anglia	Srebrny Medal 2007	3	Mistrz świata (2003)	2007
Argentyna	Brązowy Medal 2007	6	III miejsce (2007)	2007
Francja	Uczestnik z 2007	6	II miejsce (1987, 1999)	2007
Irlandia	Uczestnik z 2007	6	Ćwierćfinał (1987, 1991, 1995, 1999, 2003)	2007
Szkocja	Uczestnik z 2007	6	IV miejsce (1991)	2007
Walia	Uczestnik z 2007	6	III miejsce (1987)	2007
Włochy	Uczestnik z 2007	6	Faza grupowa (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007)	2007
Australia	Uczestnik z 2007	6	Mistrz świata (1991, 1999)	2007
Fidżi	Uczestnik z 2007	5	Ćwierćfinał (1987, 2007)	2007
Tonga	Uczestnik z 2007	5	Faza grupowa (1987, 1995, 1999, 2003, 2007)	2007
Gruzja	1. miejsce kwalifikacji w Europie	2	Faza grupowa (2003, 2007)	2007
Rosja	2. miejsce kwalifikacji w Europie	0	-	debiutant
Kanada	Zwycięzca kwalifikacji w Amerykach	6	Ćwierćfinał (1991)	2007
Stany Zjednoczone	Baraż amerykański	5	Faza grupowa (1987, 1991, 1999, 2003, 2007)	2007
Japonia	1. miejsce kwalifikacji w Azji	6	Faza grupowa (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007)	2007
Samoa	Zwycięzca kwalifikacji w Oceanii	5	Faza grupowa (1991, 1995, 1999, 2003, 2007)	2007
Namibia	Zwycięzca kwalifikacji w Afryce	3	Faza grupowa (1999, 2003, 2007)	2007
Rumunia	Zwycięzca barażu	6	Faza grupowa (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007)	2007

Składy

Każda reprezentacja uczestnicząca w turnieju mogła wystawić drużynę składającą się z trzydziestu zawodników. Termin przesyłania składów do IRB upłynął 22 sierpnia 2011. Po tym terminie zgłoszony gracz mógł być zastąpiony za zgodą IRB jedynie w przypadku kontuzji. Raz zastąpiony zawodnik nie mógł ponownie zagrać w turnieju, a zastępujący go gracz uprawniony był do wzięcia udziału w meczu po upływie 48 godzin.

Stadiony

Decyzja o wyznaczeniu trzynastu stadionów na Puchar Świata została ogłoszona 12 marca 2009. Część obiektów musiała przejść modernizację w celu zwiększenia pojemności. Rząd Nowej Zelandii rozwazał nawet uchwalenie specjalnej ustawy, pozwalającej ominąć proces konsultacji lokalnych dotyczących pozwoleń budowlanych, aby wszystkie stadiony były gotowe na czas.

Z powodu znacznych uszkodzeń stadionu w Christchurch spowodowanych przez trzęsienie ziemi z lutego 2011, a także niewystarczającą według rządu liczbę miejsc kwaterunkowych dla oczekiwanej liczby gości, IRB oraz organizatorzy mistrzostw ogłosili 16 marca decyzję o przeniesieniu planowanych meczów do innych miast, w miarę możliwości na Wyspie Południowej. Dwa ćwierćfinały zostały przyznane Auckland do rozegrania na Eden Park, zaś mecze grupowe przeniesiono do Nelson, Dunedin i Invercargill na południu kraju oraz do Wellington i Auckland na północy. Dodatkowo jeden mecz został przesunięty z Dunedin do Invercargill.

W listopadzie 2006 rząd Nowej Zelandii przedstawił plany wybudowania na nabrzeżu w Auckland całkowicie nowego stadionu o pojemności 70000 miejsc. Po lokalnych konsultacjach zdecydowano się jednak odstąpić od tego pomysłu na rzecz modernizacji Eden Park, na którego trybunach po przebudowie mogłoby zasiąść 60000 widzów. Prace nad stadionem zakończyły się w październiku 2010.

Początkowo na arenę w Dunedin, na której miały być rozgrywane mecze mistrzostw, wytypowano Carisbrook. W 2008 r. podjęto jednak decyzję o budowie nowatorskiego obiektu, który przejąłby organizację spotkań. Po ogłoszeniu, że budowa nowego stadionu postępuje zgodnie z planem IRB w marcu 2011 oficjalnie potwierdziła, że mecze Pucharu Świata odbędą się na tym obiekcie. Przypieczętowało to los Carisbrook, który został wystawiony na sprzedaż. Budowa Otago Stadium, jedynego na świecie krytego stadionu posiadającego naturalną murawę, została natomiast ukończona w sierpniu 2011.

Z powodu przepisów ograniczających możliwość reklamowania się podczas Pucharu Świata jedynie oficjalnym sponsorom, te stadiony, których prawa do nazwy zostały sprzedane, przedstawiane są w trakcie imprezy pod zmienionymi nazwami.

Auckland	Wellington	Dunedin	Auckland
Eden Park [1]	Wellington Regional Stadium [2]	Otago Stadium [3]	North Harbour Stadium [4]
36°52′30″S 174°44′41″E	41°16′23″S 174°47′09″E	45°52′09″S 170°31′28″E	36°43′37″S 174°42′06″E
Pojemność: 60 000	Pojemność: 40 000	Pojemność: 30 000	Pojemność: 30 000
Hamilton	Whangarei North Harbour Stadium Eden Park Hamilton Rotorua New Plymouth Napier Palmerston North Wellington Nelson Dunedin Invercargill		Rotorua
Waikato Stadium [5]			Rotorua International Stadium [6]
Pojemność: 30 000			Pojemność: 26 000
37°46′52″S 175°16′06″E			38°09′21″S 176°13′27″E
New Plymouth			Nelson
Stadium Taranaki [7]			Trafalgar Park [8]
39°04′13″S 174°03′54″E			41°16′01″S 173°16′59″E
Pojemność: 26 000			Pojemność: 18 000
Invercargill	Whangarei	Napier	Palmerston North
Rugby Park Stadium [9]	Northland Events Centre [10]	McLean Park [11]	Arena Manawatu [12]
Pojemność: 17 000	Pojemność: 18 000	Pojemność: 22 000	Pojemność: 15 000
46°25′01″S 168°21′46″E	35°43′56″S 174°19′44″E	39°30′07″S 176°54′46″E	40°21′24″S 175°36′04″E

Sędziowie

Lista sędziów wybrana przez IRB do sędziowania meczów Pucharu Świata:

Sędziowie główni

Kraj	Imię i Nazwisko
	Walsh, SteveSteve Walsh *
	Barnes, WayneWayne Barnes *
	Pearson, DaveDave Pearson *
	Poite, RomainRomain Poite *
	Clancy, GeorgeGeorge Clancy *
	Rolland, AlainAlain Rolland *
	Lawrence, BryceBryce Lawrence *
	Joubert, CraigCraig Joubert *
	Kaplan, JonathanJonathan Kaplan *
	Owens, NigelNigel Owens *

Sędziowie główni rezerwowi oraz boczni

Kraj	Imię i Nazwisko
	Garcès, JérômeJérôme Garcès
	Pollock, ChrisChris Pollock

Sędziowie boczni

Kraj	Imię i Nazwisko
	Terheege, StuartStuart Terheege
	McDowell, SimonSimon McDowell
	Damasco, CarloCarlo Damasco
	Munro, VinnyVinny Munro
	Hayes, TimTim Hayes

Sędziowie TV

Kraj	Imię i Nazwisko
	Goddard, MattMatt Goddard
	Hughes, GrahamGraham Hughes
	De Santis, GiulioGiulio De Santis *
	Veldsman, ShaunShaun Veldsman *

Gwiazdką zaznaczono arbitrów wyznaczonych do sędziowania fazy pucharowej.

Faza grupowa

Wytłumaczenie
Kwalifikacja do ćwierćfinałów oraz automatycznie kwalifikuje się do Pucharu Świata 2015
Odpada z dalszych rozgrywek, ale automatycznie kwalifikuje się do Pucharu Świata 2015
Odpada z dalszych rozgrywek

Dwadzieścia zespołów uczestniczących w Pucharze Świata podzielonych zostało podczas losowania 1 grudnia 2008 r. na cztery grupy liczące po pięć drużyn. O awansie do ćwierćfinału dwóch najlepszych z każdej grupy drużyn decydowała suma punktów zgromadzonych w czterech meczach rozgrywanych w grupie w systemie "każdy z każdym". Owe osiem drużyn, wraz z czterema zespołami z trzecich miejsc, uzyskały również automatyczny awans do następnego Pucharu Świata, który odbędzie się w 2015 roku w Anglii.

Zwycięzca meczu otrzymuje cztery punkty, za remis przysługują dwa punkty, a przegrany nie otrzymuje punktów. Można otrzymać również punkty bonusowe: za zdobycie przynajmniej czterech przyłożeń lub też za przegraną nie więcej niż siedmioma punktami. W przypadku równej liczby punktów, o tym, która drużyna zostanie wyżej sklasyfikowana decyduje kolejno:

1. wynik meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
2. lepsza różnica punktów zdobytych i straconych we wszystkich meczach grupowych;
3. lepsza różnica przyłożeń zdobytych i straconych we wszystkich meczach grupowych;
4. liczba punktów zdobytych we wszystkich meczach grupowych;
5. liczba przyłożeń zdobytych we wszystkich meczach grupowych;
6. uaktualniony ranking IRB na dzień 3 października 2011 r.

Grupa A

Poz.	Zespół	Mecze				Punkty			Pkt bonus	Pkt
		M	W	R	P	+/-	+	-
1	Nowa Zelandia	4	4	0	0	240	49	+191	4	20
2	Francja	4	2	0	2	124	96	+28	3	11
3	Tonga	4	2	0	2	80	98	-18	1	9
4	Kanada	4	1	1	2	82	168	-86	0	6
5	Japonia	4	0	1	3	69	184	-115	0	2

9 września 2011 20:30 sędzia: George Clancy	Nowa Zelandia	41 - 10	Tonga	Eden Park, Auckland widzów: 60 214
	Punkty: Dagg 10 (2P) Kahui 10 (2P) Kaino 5 (P) Nonu 5 (P) Carter 9 (3pd K) Slade 2 (pd)	(21 - 3) Relacja	Punkty: Taumalolo 5 (P) Morath 5 (pd K)

---

10 września 2011 18:00 sędzia: Steve Walsh	Francja	47 - 21	Japonia	North Harbour Stadium, Auckland widzów: 28 569
	Punkty: Pierre 5 (P) Trinh-Duc 5 (P) Clerc 5 (P) Nallet 5 (P) Papé 5 (P) Parra 5 (P) Yachvili 17 (4pd 3K)	(25 - 11) Relacja	Punkty: Arlidge 21 (2P pd 3K)

---

14 września 2011 17:00 sędzia: Jonathan Kaplan	Tonga	20 - 25	Kanada	Northland Events Centre, Whangarei widzów: 17 174
	Punkty: Piutau 10 (2P) Morath 10 (2pd 2K)	(7 - 10) Relacja	Punkty: Pritchard 10 (2pd 2K) Carpenter 5 (P) Sinclair 5 (P) P. Mackenzie 5 (P)

---

16 września 2011 20:00 sędzia: Nigel Owens	Nowa Zelandia	83 - 7	Japonia	Waikato Stadium, Hamilton widzów: 30 484
	Punkty: Slade 23 (P 9pd) Kahui 10 (2P) S. Williams 10 (2P) Mealamu 5 (P) Kaino 5 (P) Toeava 5 (P) Smith 5 (P) Nonu 5 (P) Ellis 5 (P) Hore 5 (P) Thomson 5 (P)	(38 - 0) Relacja	Punkty: Onozawa 5 (P) M. Williams 2 (pd)

---

18 września 2011 20:30 sędzia: Craig Joubert	Francja	46 - 19	Kanada	McLean Park, Napier widzów: 14 230
	Punkty: Parra 23 (4pd 5K) Clerc 15 (3P) Traille 5 (P) Trinh-Duc 3 (dg)	(19 - 10) Relacja	Punkty: Pritchard 8 (pd 2K) Monro 6 (2dg) Smith 5 (P)

---

21 września 2011 19:30 sędzia: Dave Pearson	Tonga	31 - 18	Japonia	Northland Events Centre, Whangarei widzów: 17 364
	Punkty: Morath 16 (2pd 4K) Vainikolo 5 (P) Lokotui 5 (P) Ma'afu 5 (P) Aulika (61') Lokotui (79')	(18 - 13) Relacja	Punkty: Tupuailai 5 (P) Hatakeyama 5 (P) Leitch 5 (P) Webb 3 (K) Arlidge (30')

---

24 września 2011 20:30 sędzia: Alain Rolland	Nowa Zelandia	37 - 17	Francja	Eden Park, Auckland widzów: 60 856
	Punkty: Thomson 5 (P) Jane 5 (P) Dagg 10 (2P) S. Williams 5 (P) Carter 12 (3pd dg K)	(19 - 3) Relacja	Punkty: Mermoz 5 (P) Trinh-Duc 5 (P) Yachvili 7 (2pd K)

---

27 września 2011 17:00 sędzia: Jonathan Kaplan	Kanada	23 - 23	Japonia	McLean Park, Napier widzów: 14 335
	Punkty: Van Der Merwe 5 (P) P. Mackenzie 5 (P) Monro 11 (P 2K) Pritchard 2 (pd)	(7 - 17) Relacja	Punkty: Horie 5 (P) Endo 5 (P) Arlidge 13 (2pd 3K)

---

1 października 2011 18:00 sędzia: Steve Walsh	Francja	14 - 19	Tonga	Wellington Regional Stadium, Wellington widzów: 32 763
	Punkty: Clerc 5 (P) Yachvili 9 (3K) Estebanez (65')	(6 - 13) Relacja	Punkty: Hufanga 5 (P) Morath 14 (pd 4K) Hufanga (38')

---

2 października 2011 15:30 sędzia: Romain Poite	Nowa Zelandia	79 - 15	Kanada	Wellington Regional Stadium, Wellington widzów: 37 665
	Punkty: Guildford 20 (4P) Slade 11 (4pd K) Kaino 10 (2P) Vito 10 (2P) Weepu 8 (4pd) Dagg 5 (P) Cowan 5 (P) Muliaina 5 (P) S. Williams 5 (P)	(37 - 8) Relacja	Punkty: Trainor 10 (2P) Monro 5 (pd K)

Grupa B

Poz.	Zespół	Mecze				Punkty			Pkt bonus	Pkt
		M	W	R	P	+/-	+	-
1	Anglia	4	4	0	0	137	34	+103	2	18
2	Argentyna	4	3	0	1	90	40	+50	2	14
3	Szkocja	4	2	0	2	73	59	+14	3	11
4	Gruzja	4	1	0	3	48	90	-42	0	4
5	Rumunia	4	0	0	4	44	169	-125	0	0

10 września 2011 13:00 sędzia: Dave Pearson	Szkocja	34 - 24	Rumunia	Rugby Park Stadium, Invercargill widzów: 12 592
	Punkty: Paterson 14 (pd 4K) Danielli 10 (2P) Ansbro 5 (P) Blair 5 (P)	(18 - 11) Relacja	Punkty: Dimofte 8 (pd 2K) Dumbravă 6 (2K) Carpo 5 (P) Lazăr 5 (P)

---

10 września 2011 20:30 sędzia: Bryce Lawrence	Argentyna	9 - 13	Anglia	Otago Stadium, Dunedin widzów: 30 700
	Punkty: Gurruchaga 6 (2K) Contepomi 3 (K)	(6 - 3) Relacja	Punkty: Wilkinson 8 (pd 2K) Youngs 5 (P) Cole (34')

---

14 września 2011 19:30 sędzia: George Clancy	Szkocja	15 - 6	Gruzja	Rugby Park Stadium, Invercargill widzów: 10 267
	Punkty: Parks 15 (dg 4K)	(9 - 3) Relacja	Punkty: Kwirikaszwili 6 (2K)

---

17 września 2011 15:30 sędzia: Steve Walsh	Argentyna	43 - 8	Rumunia	Rugby Park Stadium, Invercargill widzów: 12 605
	Punkty: Gurruchaga 13 (5pd K) Fessia 5 (P) Figallo 5 (P) Imhoff 5 (P) Leguizamón 5 (P) Amorosino 5 (P) Fernández 5 (P)	(26 - 8) Relacja	Punkty: Cazan 5 (P) Dimofte 3 (K) Lazăr

---

18 września 2011 18:00 sędzia: Jonathan Kaplan	Anglia	41 - 10	Gruzja	Otago Stadium, Dunedin widzów: 20 117
	Punkty: Flood 11 (4pd K) Ashton 10 (2P) Hape 10 (2P) Armitage 5 (P) M. Tuilagi 5 (P) Hartley (39')	(17 - 10) Relacja	Punkty: Kwirikaszwili 5 (pd K) Basilaia 5 (P)

---

24 września 2011 18:00 sędzia: Romain Poite	Anglia	67 - 3	Rumunia	Otago Stadium, Dunedin widzów: 25 687
	Punkty: Cueto 15 (3P) Ashton 15 (3P) Wilkinson 9 (3pd K) Flood 8 (4pd) Foden 5 (P) Youngs 5 (P) M. Tuilagi 5 (P) Croft 5 (P)	(34 - 3) Relacja	Punkty: Dumbravă 3 (K)

---

25 września 2011 20:30 sędzia: Wayne Barnes	Argentyna	13 - 12	Szkocja	Wellington Regional Stadium, Wellington widzów: 26 937
	Punkty: Contepomi 8 (pd 2K) Amorosino 5 (P)	(3 - 6) Relacja	Punkty: Jackson 6 (dg K) Parks 3 (dg) Paterson 3 (K)

---

28 września 2011 19:30 sędzia: Dave Pearson	Gruzja	25 - 9	Rumunia	Arena Manawatu, Palmerston North widzów: 13 228
	Punkty: Kwirikaszwili 17 (pd 5K) Gorgodze 5 (P) Urdżukaszwili 3 (K)	(12 - 6) Relacja	Punkty: Dumbravă 6 (2K) Vlaicu 3 (K)

---

1 października 2011 20:30 sędzia: Craig Joubert	Anglia	16 - 12	Szkocja	Eden Park, Auckland widzów: 58 213
	Punkty: Flood 2 (pd) Wilkinson 9 (dg 2K) Ashton 5 (P)	(3 - 9) Relacja	Punkty: Parks 6 (dg K) Paterson 6 (2K)

---

2 października 2011 13:00 sędzia: Alain Rolland	Argentyna	25 - 7	Gruzja	Arena Manawatu, Palmerston North widzów: 13 754
	Punkty: Contepomi 13 (P pd 2K) Gosio 5 (P) Imhoff 5 (P) Bosch 2 (pd)	(5 - 7) Relacja	Punkty: Chmaladze 5 (P) Urdżukaszwili 2 (pd)

Grupa C

Poz.	Zespół	Mecze				Punkty			Pkt bonus	Pkt
		M	W	R	P	+/-	+	-
1	Irlandia	4	4	0	0	135	34	+101	1	17
2	Australia	4	3	0	1	173	48	+125	3	15
3	Włochy	4	2	0	2	92	95	-3	2	10
4	Stany Zjednoczone	4	1	0	3	38	122	-84	0	4
5	Rosja	4	0	0	4	57	196	-139	1	1

11 września 2011 15:30 sędzia: Alain Rolland	Australia	32 - 6	Włochy	North Harbour Stadium, Auckland widzów: 25 731
	Punkty: O’Connor 11 (P 3pd) Cooper 6 (2K) Ashley-Cooper 5 (P) Alexander 5 (P) Ioane 5 (P)	(6 - 6) Relacja	Punkty: Mi. Bergamasco 6 (2K)

---

11 września 2011 18:00 sędzia: Craig Joubert	Irlandia	22 - 10	Stany Zjednoczone	Stadium Taranaki, New Plymouth widzów: 20 823
	Punkty: Bowe 10 (2P) Sexton 5 (pd K) Best 5 (P) O’Gara 2 (pd)	(10 - 0) Relacja	Punkty: Emerick 5 (P) Paterson 5 (pd K)

---

15 września 2011 19:30 sędzia: Dave Pearson	Rosja	6 - 13	Stany Zjednoczone	Stadium Taranaki, New Plymouth widzów: 13 931
	Punkty: Raczkow 3 (K) Kusznarew 3 (K)	(3 - 10) Relacja	Punkty: Wyles 8 (pd 2K) Petri 5 (P)

---

17 września 2011 20:30 sędzia: Bryce Lawrence	Australia	6 - 15	Irlandia	Eden Park, Auckland widzów: 58 678
	Punkty: O’Connor 6 (2K)	(6 - 6) Relacja	Punkty: Sexton 9 (dg 2K) O’Gara 6 (2K)

---

20 września 2011 19:30 sędzia: Wayne Barnes	Włochy	53 - 17	Rosja	Trafalgar Park, Nelson widzów: 12 418
	Punkty: Benvenuti 10 (2P) Toniolatti 10 (2P) Bocchino 8 (4pd) Zanni 5 (P) Gori 5 (P) McLean 5 (P) Parisse 5 (P) 1 karne przyłożenie Ongaro (34')	(38 - 7) Relacja	Punkty: Janiuszkin 5 (P) Makowietskij 5 (P) Ostrouszko 5 (P) Raczkow 2 (pd)

---

23 września 2011 20:30 sędzia: Nigel Owens	Australia	67 - 5	Stany Zjednoczone	Wellington Regional Stadium, Wellington widzów: 33 824
	Punkty: Ashley-Cooper 15 (3P) A. Faingaʻa 10 (2P) Barnes 8 (4pd) Mitchell 5 (P) Beale 5 (P) McCabe 5 (P) Samo 5 (P) Horne 5 (P) Elsom 5 (P) Cooper 4 (2pd)	(22 - 5) Relacja	Punkty: Gagiano 5 (P) Scully (74')

---

25 września 2011 18:00 sędzia: Craig Joubert	Irlandia	62 - 12	Rosja	Rotorua International Stadium, Rotorua widzów: 25 661
	Punkty: O’Gara 15 (6pd K) Earls 10 (2P) Trimble 5 (P) McFadden 5 (P) Boss 5 (P) Kearney 5 (P) O'Brien 5 (P) Jennings 5 (P) Buckley 5 (P) Sexton 2 (pd)	(36 - 0) Relacja	Punkty: Artemiew 5 (P) Simplikiewicz 5 (P) Raczkow 2 (pd) Raczkow (7')

---

27 września 2011 19:30 sędzia: George Clancy	Włochy	27 - 10	Stany Zjednoczone	Trafalgar Park, Nelson widzów: 14 997
	Punkty: Parisse 5 (P) Orquera 5 (P) Castrogiovanni 5 (P) Mi. Bergamasco 7 (2pd K) 1 karne przyłożenie	(20 - 10) Relacja	Punkty: Wyles 10 (P pd K) Stanfill (58')

---

1 października 2011 15:30 sędzia: Bryce Lawrence	Australia	68 - 22	Rosja	Trafalgar Park, Nelson widzów: 16 307
	Punkty: O’Connor 18 (9pd) Barnes 10 (2P) Pocock 10 (2P) Mitchell 10 (2P) Maʻafu 5 (P) Ashley-Cooper 5 (P) McCalman 5 (P) Moore 5 (P)	(47 - 5) Relacja	Punkty: Raczkow 12 (P 2pd dg) Simplikiewicz 5 (P) Ostrouszko 5 (P)

---

2 października 2011 20:30 sędzia: Jonathan Kaplan	Irlandia	36 - 6	Włochy	Otago Stadium, Dunedin widzów: 28 027
	Punkty: O’Gara 16 (2pd 4K) Earls 10 (2P) Sexton 5 (pd K) O’Driscoll 5 (P)	(9 - 6) Relacja	Punkty: Mi. Bergamasco 6 (2K)

Grupa D

Poz.	Zespół	Mecze				Punkty			Pkt bonus	Pkt
		M	W	R	P	+/-	+	-
1	Republika Południowej Afryki	4	4	0	0	166	24	+142	2	18
2	Walia	4	3	0	1	180	34	+146	3	15
3	Samoa	4	2	0	2	91	49	+42	2	10
4	Fidżi	4	1	0	3	59	167	-108	1	5
5	Namibia	4	0	0	4	44	266	-222	0	0

10 września 2011 15:30 sędzia: Nigel Owens	Fidżi	49 - 25	Namibia	Rotorua International Stadium, Rotorua widzów: 10 100
	Punkty: Goneva 20 (4P) Bai 19 (5pd 3K) Nakarawa 5 (P) Nalaga 5 (P)	(32 - 15) Relacja	Punkty: Kotzé 15 (3dg 2K) Botha 5 (P) Koll 5 (P)

---

11 września 2011 20:30 sędzia: Wayne Barnes	Republika Południowej Afryki	17 - 16	Walia	Wellington Regional Stadium, Wellington widzów: 33 331
	Punkty: M. Steyn 7 (2pd K) F. Steyn 5 (P) Hougaard 5 (P)	(10 - 6) Relacja	Punkty: Hook 11 (pd 3K) Faletau 5 (P)

---

14 września 2011 14:30 sędzia: Romain Poite	Samoa	49 - 12	Namibia	Rotorua International Stadium, Rotorua widzów: 12 752
	Punkty: A. Tuilagi 15 (3P) P. Williams 14 (P 3pd K) T. Pisi 10 (2pd 2K) Fotualiʻi 5 (P) 1 karne przyłożenie P. Williams (39')	(25 - 0) Relacja	Punkty: Kotzé 7 (P pd) van Wyk 5 (P) Kitshoff (66')

---

17 września 2011 18:00 sędzia: Romain Poite	Republika Południowej Afryki	49 - 3	Fidżi	Wellington Regional Stadium, Wellington widzów: 33 262
	Punkty: M. Steyn 21 (P 5pd 2K) F. Steyn 8 (P K) Rossouw 5 (P) Steenkamp 5 (P) Fourie 5 (P) Mtawarira 5 (P)	(21 - 3) Relacja	Punkty: Bai 3 (K)

---

18 września 2011 15:30 sędzia: Alain Rolland	Walia	17 - 10	Samoa	Waikato Stadium, Hamilton widzów: 30 804
	Punkty: Hook 6 (2K) Priestland 6 (2K) Sh. Williams 5 (P)	(6 - 10) Relacja	Punkty: Perenise 5 (P) P. Williams 5 (pd K)

---

22 września 2011 20:00 sędzia: George Clancy	Republika Południowej Afryki	87 - 0	Namibia	North Harbour Stadium, Auckland widzów: 26 839
	Punkty: M. Steyn 20 (P 6pd K) Pienaar 12 (6pd) Hougaard 10 (2P) Aplon 10 (2P) de Jongh 10 (2P) Habana 5 (P) Rossouw 5 (P) F. Steyn 5 (P) Fourie 5 (P) 1 karne przyłożenie	(31 - 0) Relacja

---

25 września 2011 15:30 sędzia: Bryce Lawrence	Fidżi	7 - 27	Samoa	Eden Park, Auckland widzów: 60 327
	Punkty: Talei 5 (P) Luveniyali 2 (pd)	(0 - 12) Relacja	Punkty: T. Pisi 15 (dg 4K) Stowers 5 (P) Fotualiʻi 5 (P) P. Williams 2 (pd)

---

26 września 2011 19:30 sędzia: Steve Walsh	Walia	81 - 7	Namibia	Stadium Taranaki, New Plymouth widzów: 13 710
	Punkty: Sc. Williams 15 (3P) S. Jones 15 (6pd K) North 10 (2P) Priestland 6 (3pd) Brew 5 (P) A.W. Jones 5 (P) Jenkins 5 (P) Davies 5 (P) Byrne 5 (P) L. Williams 5 (P) Faletau 5 (P)	(22 - 0) Relacja	Punkty: Koll 5 (P) Kotzé 2 (pd) Larson (58')

---

30 września 2011 20:30 sędzia: Nigel Owens	Republika Południowej Afryki	13 - 5	Samoa	North Harbour Stadium, Auckland widzów: 29 734
	Punkty: Habana 5 (P) M. Steyn 5 (pd K) F. Steyn 3 (K) Smit (71')	(13 - 0) Relacja	Punkty: Stowers 5 (P) P. Williams (69')

---

2 października 2011 18:00 sędzia: Wayne Barnes	Walia	66 - 0	Fidżi	Waikato Stadium, Hamilton widzów: 28 476
	Punkty: Roberts 10 (2P) Priestland 13 (5pd K) Jones 8 (4pd) North 5 (P) Davies 5 (P) Halfpenny 5 (P) Burns 5 (P) L. Williams 5 (P) Warburton 5 (P) Sc. Williams 5 (P)	(31 - 0) Relacja

Faza Pucharowa

W przypadku remisu po pełnym czasie gry w meczach w fazie pucharowej zwycięzca wyłaniany jest kolejno w drodze:

1. rozegranej w pełnym wymiarze dogrywki trwającej dwa razy po 10 minut;
2. kolejnej dogrywki trwającej maksymalnie 10 minut, podczas której obowiązuje tzw. zasada nagłej śmierci;
3. konkursu kopów.

Po zakończeniu fazy grupowej IRB desygnował dziesięciu arbitrów i dwóch TMO na rozgrywane mecze fazy pucharowej. 3 października wyznaczono sędziów ćwierćfinałów, ogłoszenie arbitrów meczów półfinałowych nastąpiło 10 października, natomiast sędziowie meczów o medale zostali desygnowani 17 października.

	Ćwierćfinały				Półfinały				Finał
	8 października - Wellington Regional Stadium, Wellington
	Irlandia	10
					15 października - Eden Park, Auckland
	Walia	22
					Walia	8
	8 października, Eden Park, Auckland
					Francja	9
	Anglia	12
									23 października - Eden Park, Auckland
	Francja	19
									Francja	7
	9 października - Wellington Regional Stadium, Wellington
									Nowa Zelandia	8
	Republika Południowej Afryki	9
					16 października - Eden Park, Auckland
	Australia	11
					Australia	6			Mecz o 3. miejsce
	9 października, Eden Park, Auckland
					Nowa Zelandia	20
	Nowa Zelandia	33							Walia	18
	Argentyna	10							Australia	21
									21 października, Eden Park, Auckland

Ćwierćfinały

8 października 2011 18:00 sędzia: Craig Joubert	Irlandia	10 - 22	Walia	Wellington Regional Stadium, Wellington widzów: 35 787
	Punkty: O’Gara 5 (pd K) Earls 5 (P)	(3 - 10) Relacja	Punkty: Priestland 4 (2pd) Halfpenny 3 (K) Davies 5 (P) Phillips 5 (P) Sh. Williams 5 (P)

---

8 października 2011 20:30 sędzia: Steve Walsh	Anglia	12 - 19	Francja	Eden Park, Auckland widzów: 49 105
	Punkty: Wilkinson 2 (pd) Foden 5 (P) Cueto 5 (P)	(0 - 16) Relacja	Punkty: Trinh-Duc 3 (dg) Yachvili 6 (2K) Médard 5 (P) Clerc 5 (P)

---

9 października 2011 18:00 sędzia: Bryce Lawrence	Republika Południowej Afryki	9 - 11	Australia	Wellington Regional Stadium, Wellington widzów: 34 914
	Punkty: M. Steyn 9 (dg 2K)	(3 - 8) Relacja	Punkty: O’Connor 6 (2K) Horwill 5 (P)

---

9 października 2011 20:30 sędzia: Nigel Owens	Nowa Zelandia	33 - 10	Argentyna	Eden Park, Auckland widzów: 57 192
	Punkty: Cruden 2 (pd) Weepu 21 (7K) Thorn 5 (P) Read 5 (P)	(12 - 7) Relacja	Punkty: Contepomi 2 (pd) Bosch 3 (K) Cabello 5 (P) Vergallo (58')

Półfinały

15 października 2011 21:00 sędzia: Alain Rolland	Walia	8 - 9	Francja	Eden Park, Auckland widzów: 58 630
	Punkty: Phillips 5 (P) Hook 3 (K) Warburton (18')	(3 – 6) Relacja	Punkty: Parra 9 (3K)

---

16 października 2011 21:00 sędzia: Craig Joubert	Australia	6 - 20	Nowa Zelandia	Eden Park, Auckland widzów: 60 087
	Punkty: O’Connor 3 (K) Cooper 3 (dg)	(6 – 14) Relacja	Punkty: Weepu 12 (4K) Nonu 5 (P) Cruden 3 (dg) S. Williams (76')

Mecz o 3 miejsce

21 października 2011 20:30 sędzia: Wayne Barnes	Walia	18 - 21	Australia	Eden Park, Auckland widzów: 53 014
	Punkty: S. Jones 5 (pd K) Hook 3 (K) Halfpenny 5 (P) Sh. Williams 5 (P)	(3 - 7) Relacja	Punkty: O’Connor 8 (pd 2K) Barnes 8 (P dg) McCalman 5 (P)

Finał

23 października 2011 21:00 sędzia: Craig Joubert	Francja	7 - 8	Nowa Zelandia	Eden Park, Auckland widzów: 61 079
	Punkty: Dusautoir 5 (P) Trinh-Duc 2 (pd)	(0 - 5) Relacja	Punkty: Woodcock 5 (P) Donald 3 (K)

---

 

MISTRZ ŚWIATA 2011

NOWA ZELANDIA
 DRUGI TYTUŁ

Statystyki

Statystyki podane za stroną ESPN Scrum dla drużyn, punktów zawodników oraz przyłożeń.

Drużyna	Wygrane	Przegrane	Remisy	PZ	PS	Różnica	Przyłożenia	Podwyższenia	Karne	Dropgole
Nowa Zelandia	7	0	0	301	72	+229	40	25	15	2
Francja	4	3	0	159	124	+35	16	11	17	2
Australia	5	2	0	211	95	+116	28	19	9	2
Walia	4	3	0	228	74	+154	29	22	13	0
Republika Południowej Afryki	4	1	0	175	35	+140	21	20	9	1
Anglia	4	1	0	149	53	+96	20	14	6	1
Irlandia	4	1	0	145	56	+89	16	13	12	1
Argentyna	3	2	0	100	73	+27	11	9	9	0
Samoa	2	2	0	91	49	+42	10	7	8	1
Szkocja	2	2	0	73	59	+14	4	1	13	4
Włochy	2	2	0	92	95	-3	13	6	5	0
Tonga	2	2	0	80	98	-18	7	6	11	0
Kanada	1	2	1	82	168	-86	9	5	7	2
Gruzja	1	3	0	48	90	-42	3	3	9	0
Stany Zjednoczone	1	3	0	38	122	-84	4	3	4	0
Fidżi	1	3	0	59	167	-108	7	6	4	0
Japonia	0	3	1	69	184	-115	8	4	7	0
Rumunia	0	4	0	44	169	-125	3	1	9	0
Rosja	0	4	0	57	196	-139	8	4	2	1
Namibia	0	4	0	44	266	-222	5	2	2	3

Punkty	Nazwisko	Drużyna	Przyłożenia	Podwyższenia	Karne	Dropgole
62	Morné Steyn	Republika Południowej Afryki	2	14	7	1
52	James O’Connor	Australia	1	13	7	0
45	Kurt Morath	Tonga	0	6	11	0
44	Ronan O’Gara	Irlandia	0	10	8	0
41	Piri Weepu	Nowa Zelandia	0	4	11	0
39	Dimitri Yachvili	Francja	0	6	9	0
37	Morgan Parra	Francja	1	4	8	0
36	Colin Slade	Nowa Zelandia	1	14	1	0
34	James Arlidge	Japonia	2	3	6	0
30	Chris Ashton	Anglia	6	0	0	0
30	Vincent Clerc	Francja	6	0	0	0
29	Rhys Priestland	Walia	0	10	3	0
28	Stephen Jones	Walia	0	11	2	0
28	Merab Kwirikaszwili	Gruzja	0	2	8	0
28	Jonny Wilkinson	Anglia	0	5	5	1
26	Berrick Barnes	Australia	3	4	0	1
26	Felipe Contepomi	Argentyna	1	3	5	0
25	Adam Ashley-Cooper	Australia	5	0	0	0
25	Israel Dagg	Nowa Zelandia	5	0	0	0
25	Keith Earls	Irlandia	5	0	0	0
25	Tusi Pisi	Samoa	0	2	6	1

Nazwisko	Drużyna	Przyłożenia
Chris Ashton	Anglia	6
Vincent Clerc	Francja	6
Adam Ashley-Cooper	Australia	5
Israel Dagg	Nowa Zelandia	5
Keith Earls	Irlandia	5
Mark Cueto	Anglia	4
Vereniki Goneva	Fidżi	4
Zac Guildford	Nowa Zelandia	4
Richard Kahui	Nowa Zelandia	4
Jerome Kaino	Nowa Zelandia	4
Sonny Bill Williams	Nowa Zelandia	4
Scott Williams	Walia	4

Po zakończonym Pucharze Świata IRB przygotowało obszerne zestawienie statystyczno-analityczne imprezy.

Oficjalna strona IRB podała, że za najlepszych zawodników turnieju zostali uznani Israel Dagg, Jerome Kaino, Jamie Roberts, Sean O'Brien oraz Jacques Burger.

Transmisje telewizyjne

Główny nadawca

W kwietniu 2009 organizatorzy wybrali głównego nadawcę dla Pucharu Świata.

Kraj	Stacja telewizyjna	Uwagi
Nowa Zelandia	SKY	Producent transmisji meczów w jakości HD

Prawa telewizyjne do pokazywania spotkań

Kraj	Język	Stacja telewizyjna	Kraj	Język	Stacja telewizyjna
Argentyna	hiszpański	ESPN, Canal Siete	Australia	angielski	Fox Sports, Nine Network
Brazylia	portugalski	ESPN	Czechy	czeski	ČT4 Sport
Francja	francuski	TF1, Eurosport, France Télévisions, Canal+	Gruzja	gruziński	Gruzińska Korporacja Nadawcza
Irlandia	angielski irlandzki	Setanta Sports, TG4, RTÉ Sport	Japonia	japoński	J Sports
Niemcy	niemiecki	Sport1	Nowa Zelandia	angielski	SKY, Māori Television, TVNZ, TV3
Polska	polski	Polsat Sport	Republika Południowej Afryki	afrikaans angielski xhosa zulu	SuperSport, Południowoafrykańska Korporacja Nadawcza
Rosja	rosyjski	Rossija 2	Rumunia	rumuński	Digi TV
Stany Zjednoczone	angielski	Universal Sports, NBC	Walia	walijski	S4C
Wielka Brytania	angielski	ITV	Włochy	włoski	Sky Italia

Partnerzy

Oficjalnym dostawcą piłek na Puchar Świata jest firma Gilbert, dla której był to już piąty turniej w tej roli.

Światowi Partnerzy

• Emirates
• MasterCard
• Heineken
• ANZ
• Société Générale
• DHL

Oficjalni Sponsorzy

• Brancott Estate
• Toshiba
• Land Rover
• Microsoft
• BlackBerry

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona RWC