حَجی (عبری:חַגַּי به معنی «جشن») یکی از دوازده پیامبر کوچک کتاب عبریتنخ و نویسندهٔ کتاب حجی در عهد عتیقانجیل بود. او در روز جشن مذهبی فطیر زاده شد.[۱] او شاهد خرابی معبد سلیمان بود[۲] و همراه با زکریا، بازگشت‌کنندگان از تبعید بابل را به بازسازی هیکل سلیمان تشویق کرد.[۳] بازسازی هیکل سلیمان باعث برانگیخته شدن سامری‌ها و حتی‌ها علیه یهودیه شد. وقتی که فرمان‌روای رودخانه فرات و دیگر مأموران سعی کردند در تلاش‌های بازسازی هیکل یهودیان مداخله کنند؛ داریوش از یهودیان حمایت کرد.[۴] پیغام حجی در سال دوم پادشاهی داریوش بزرگ به شوش فرستاده شد. اولین پیغام او در اولین روز ماه ششم و آخرین پیغام او در روز ۲۴ ماه نهم بیان گردید.[۵] حجی در هگمتانه (همدان) مُرد و در آنجا به خاک سپرده شد. روز بزرگداشت او در کلیسای انجیلی ارمنستان ۳۱ ژوئن و در کلیسای ارتدوکس شرقی ۱۶ دسامبر است.
