Αναστάσιος Χρηστομάνος
Ο Αναστάσιος Χρηστομάνος (22 Μαρτίου 1841 - 2 Οκτωβρίου 1906) ήταν Έλληνας χημικός και θεμελιωτής της επιστήμης της χημείας στην Ελλάδα.
Πίνακας περιεχομένων
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Βιέννη στις 22 Μαρτίου του 1841, γόνος της γνωστής οικογένειας Μάνου (και μετά το θάνατο του Χρήστου Μάνου ως Χρηστομάνου) από το Μελένικο της Μακεδονίας, με απώτερη καταγωγή από την Κατράνιτσα (Πύργοι) Εορδαίας[1][2]. Το 1855 η οικογένεια του εγκαταλείπει την Βιέννη. Ο Αναστάσιος Χρηστομάνος παραμένει για να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Το 1858 πήρε το απολυτήριό του από το βιοτεχνικό γυμνάσιο της Βιέννης και έδωσε κατατακτήριες εξετάσεις στο Πολυτεχνείο της Βιέννης, το οποίο γρήγορα εγκατέλειψε για να συνεχίσει στο γερμανικό Πανεπιστήμιο του Γκίσεν και κατόπιν στο Βερολίνο.Το 1859 εγκαταλείπει το Βερολίνο και συνεχίζει τις σπουδές του στην Καρλσρούη, όπου σπούδασε μέχρι το 1861, για να ολοκληρώσει τις σπουδές του τελικά στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης.[3]
Το 1862, ως διδάκτωρ, επιστρέφει στην Ελλάδα και διορίζεται στο Εθνικό Διδασκαλείο. Το 1863 [4] προσελήφθη αρχικά σαν υφηγητής και έπειτα δίδαξε χημεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εώς το 1906 , διετέλεσε μάλιστα πρύτανης του Πανεπιστημίου κατά την περίοδο 1897 με 1898.
Το 1866 συμμετείχε στην επιτροπή των ελλήνων ειδικών που παρακολούθησαν την ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Νέα Καμένη της Σαντορίνης. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Σαντορίνη προήχθη στις 13 Απριλίου του 1866 από υφηγητής σε έκτακτος καθηγητής της Γενικής Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1866 παντρεύεται την κόρη του αυλικού Βαυαρού γιατρού Λιντερμάγιερ. Από τον γάμο του απόκτησε τέσσερις γιούς και μια κόρη. Το χρονικό διάστημα από τις 18 Ιανουαρίου του 1868 έως το 1906 ήταν καθηγητής της Γενικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Το 1887 ιδρύθηκε το Μεγάλο Χημείο στην οδό Σόλωνος της Αθήνας (σήμερα Παλαιό Χημείο), στο οποίο ο Αναστάσιος Χρηστομάνος επέβλεψε την κατασκευή. Πρωτολειτούργησε το 1889. Στις 24 Οκτωβρίου του 1895, ο Αναστάσιος Χρηστομάνος μαζί με τους καθηγητές Μητσόπουλο, Αργυρόπουλο, Μηλιαράκη, Αποστολίδη και Δαμβέργη κατέθεσαν υπόμνημα προτείνοντας την ίδρυση Φυσικομαθηματικής Σχολής, με απόσπαση των Τμημάτων Φυσικής και Μαθηματικών από τη Φιλοσοφική Σχολή. Ο διαχωρισμός πραγματοποιήθηκε τελικά με Βασιλικό Διάταγμα στις 3 Ιουνίου του 1904.[5]
Πέθανε στην Αθήνα το 1906. Γιος του ήταν ο λογοτέχνης Κωνσταντίνος Χρηστομάνος.
Έργα του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αναλυτικοί πίνακες , 1885
- Στοιχεία Χημείας» (δια την εκπαίδευσιν), 1887
- Ανόργανος και οργανική χημεία , τόμος Α΄, 1887
- Ανόργανος και οργανική χημεία , Τόμος Β΄, 1887
- Εισαγωγή εις την χημεία , 1891
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Αθανάσιος Ε. Καραθανάσης, Εταιρεία μακεδονικών Σπουδών, "Μια Ελληνική μαρτυρία από τη Βιέννη για τις πρώτες συλλήψεις των συνεργατών του Ρήγα Βελεστινλή", Θεσσαλονίκη, σ. 92
- ↑ Άρθρο Έλενας Μοσχίδη, Ελευθεροτυπία, 28 Νοεμβρίου 2009
- ↑ Κανδήλη Ι.: "Ξαβ. Λάνδερερ και Αναστ. Χρηστομάνος: Οι δύο πρώτοι μεγάλοι διδάσκαλοι της Χημείας στην Ελλάδα", Βιομηχανική Επιθεώρησις 49, 565-569. Αύγουστος 1981
- ↑ Ιστορία του Τμήματος Χημείας του πανεπιστημίου Αθηνών
- ↑ Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κοσμητεία Θετικών Επιστημών: "Ιστορικά Στοιχεία"
.png){kind=small} |
Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με τη βιογραφία ενός Χημικού χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!. |
