George Weah

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
George Weah
George Weah.jpg
Imię i nazwisko George Manneh Oppong Ousman Weah
Data i miejsce
urodzenia
1 października 1966
Monrovia, Liberia
Pozycja Napastnik
Wzrost 184 cm
Masa ciała 76 kg
Kariera seniorska
Lata Klub M (G)
1981–1984
1984–1985
1985–1986
1986–1987
1987–1988
1988–1992
1992–1995
1995–1999
1999–2000
2000
2000–2001
2001–2003
Young Survivors
Bongrange Company
Mighty Barolle
Invincible Eleven
Tonnerre Jaunde
AS Monaco
Paris Saint-Germain
A.C. Milan
Chelsea
Manchester City
Olympique Marseille
Al-Jazira Club
? (?)
2 (1)
10 (7)
23 (24)
18 (15)
115 (55)
152 (53)
147 (58)
11 (4)
7 (1)
19 (5)
? (13)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja
1988–2002  Liberia 60 (22)

George Manneh Oppong Ousman Weah (ur. 1 października 1966 w Monrovii), piłkarz liberyjski, kandydat w wyborach prezydenckich 2005.

Urodził się i wychowywał w slumsach Monrovii, podobnie jak pozostałe 12 dzieci jego rodziców. Przed transferem do Europy pracował jako technik w Liberia Telecommunications Corporation.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W ciągu kariery piłkarskiej reprezentował kluby Invincible Eleven w Liberii, Tonnerre Jaunde (Kamerun), AS Monaco, Paris Saint Germain i Olympique Marsylia (Francja), A.C. Milan (Włochy), Chelsea F.C. i Manchester City (Anglia), Al Jazeera (Zjednoczone Emiraty Arabskie). W 1995 świętował mistrzostwo Francji z PSG, rok później i w 1999 był mistrzem Włoch. Rok 1995 był najlepszy w jego karierze, co znalazło wyraz w przyznanych mu tytułach Piłkarza Roku w klasyfikacji FIFA (jako jedyny dotychczas piłkarz z Afryki), Piłkarza Roku w Europie (według "France Football", jako piłkarz AC Milan) oraz Piłkarza Roku w Afryce. Uważany jest za najlepszego piłkarza afrykańskiego w historii, znalazł się na liście Pelégo FIFA 100.

Wielokrotny reprezentant Liberii, nie zdołał przełożyć własnych sukcesów klubowych na wyniki reprezentacji narodowej, chociaż w 2002 – jako piłkarz, trener i sponsor – był bliski awansu na finały mistrzostw świata w Korei i Japonii; do występu na mistrzostwach zabrakło jednego punktu (awansowała Nigeria).

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

Weah znany jest z działalności humanitarnej. Był ambasadorem dobrej woli UNICEF. W listopadzie 2004 ogłosił zamiar kandydowania w wyborach prezydenckich, zaplanowanych na październik 2005. Mimo pewnych kontrowersji (m.in. wskazywano na fakt przyjęcia obywatelstwa Francji w czasie występów w tamtejszej lidze) został zarejestrowany jako kandydat i ze względu na popularność wśród młodzieży uchodził za jednego z faworytów. Wspierał go Kongres na rzecz Demokratycznych Zmian (CDC). Weah przeszedł do II tury z najlepszym wynikiem (30% głosów), pokonując 27 kontrkandydatów, w listopadzie 2005 przegrał jednak walkę o urząd prezydenta z ekonomistką Ellen Johnson-Sirleaf (pierwsza kobieta, która została prezydentem w kraju afrykańskim).

Po przegranych wyborach w 2005 poświęcił się edukacji. Zdał maturę i rozpoczął studia biznesowe na Florydzie. We wrześniu 2010 ogłosił zamiar startu w wyborach prezydenckich w październiku 2011[1]. Jednakże w maju 2011 został wybrany przez delegatów CDC kandydatem na urząd wiceprezydenta Liberii u boku Winstona Tubmana[2].

Przypisy

  1. Jerzy Ziemacki. Geniusz ze slumsów. „Wprost”. 33(1440), s. 64-65, 2010-09-12 (pol.). 
  2. Liberia: Palace Coup In CDC - Tubman Ousts CDC's Chief Emeritus (ang.). allAfrica.com, 2 maja 2011. [dostęp 2011-07-05].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]


Poprzednik
Romário
Piłkarz Roku FIFA
1995
Następca
Ronaldo